Δευτέρα 28 Δεκεμβρίου 2015

all star vs veteran all star 27 Δεκ 2015

Ένας ιδιαίτερος σε πνευματικό επίπεδο, αγώνας… στην Κομοτηνή, πέραν φιλανθρωπίας, πέραν επίγειας χαράς, που θα μπορούσε να εξαντληθεί εδώ, αλλά ενέχει άλλη προοπτική, ανάλογα με την οπτική.

Ας μην μείνουμε μόνο στα εδώ.

Ξεκινάει η ομάδα* των μικρών από Λεφή και τελειώνει η ομάδα των μεγάλων με Μαρκολέφα... όπως λένε μικρόκοσμος - μακρόκοσμος εμπεριεχόμενοι** ανάμεσα σε αυτά τα δύο άκρα, όλοι οι αγωνιζόμενοι. Όχι ίσα, αλλά ανάλογα.

Η ενδεικτική ισοπαλία 72-72 επιτυγχάνεται στις 27 Δεκ… όταν όμως εξ εσόπτρου και εν αινίγματι γνωρίζουμε… αυτή η ισοπαλία και αναλογία, δεν είναι σύμπτωση χωρίς νόημα. Από τον καθένα εξαρτάται, αν ψηλαφώντας τα ίχνη, θα τα προσπεράσει ως τυχαία και ανούσια ή θα είναι μια καλή αφορμή για να προσανατολιστούμε και κινηθούμε και εγγίσουμε την Ουσία.  

Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2015

ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τόν υἱόν μου…


...14 ῾Ο δὲ ἐγερθεὶς παρέλαβε τὸ παιδίον καὶ τὴν μητέρα αὐτοῦ νυκτὸς καὶ ἀνεχώρησεν εἰς Αἴγυπτον, 15 καὶ ἦν ἐκεῖ ἕως τῆς τελευτῆς ῾Ηρῴδου, ἵνα πληρωθῇ τὸ ρηθὲν ὑπὸ τοῦ Κυρίου διὰ τοῦ προφήτου λέγοντος· ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τὸν υἱόν μου. (Ματθ.β’)

Διανοίγει Ο Κύριος ως ‘’εγώ ειμί η Οδός’’ και την δική μας  επιστροφή. Αυτήν υλοποιεί και ‘’σαρκώνει’’ ο άρτι Σαρκωθείς Κύριος, με δύο ισάξια σκέλη. (ΚΑΙ) σοφίας (ΚΑΙ) δύναμης...

Η διακεκομμένη ευθεία προτυπώθη ως σοφία*, το δε έρπων ''σώμα'' των ισραηλιτών με την ΠΔ και τα σημεία (και δύναμη) εξόδου. Η σκιά του άλλου, ορθίου Σώματος / Ορθοδόξου Εκκλησίας… 17 ὅτι ὁ νόμος διὰ Μωϋσέως ἐδόθη, ἡ χάρις καὶ ἡ ἀλήθεια διὰ ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ ἐγένετο. 

Παρασκευή 25 Δεκεμβρίου 2015

Ο Δυσμάς και ο Γεστάς! (Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς)

Ένα περιστατικό από τη ζωή του Χριστού ως θείου Βρέφους: όταν η αγία οικογένεια διέφυγε από το ξίφος του Ηρώδη και πορευόταν στην Αίγυπτο, εμφανίστηκαν καθ’ οδόν κάποιοι ληστές, με πρόθεση να κατακλέψουν τους οδοιπόρους. Ο δίκαιος Ιωσήφ οδηγούσε το γαϊδουράκι, πάνω στο οποίο ήταν φορτωμένα τα λίγα υπάρχοντά τους και όπου επέβαινε η Υπεραγία Θεοτόκος, κρατώντας στο στήθος της τον Υιό της. Οι ληστές άρπαξαν το γαϊδουράκι με σκοπό να το οδηγήσουν μακριά, και ένας απ’ αυτούς πλησίασε τη Μητέρα του Θεού για να δει τι κρατούσε κατάστηθα. Μόλις αντίκρισε το Χριστό-νήπιο, εξεπλάγη από την ασυνήθιστη ομορφιά Του και τότε, μέσα στην έκπληξή του, αναφώνησε: «Και ο Θεός αν έπαιρνε σάρκα ανθρώπινη, δεν θα μπορούσε να είναι πιο όμορφος απ’ αυτό το Παιδί!». Κατόπιν ο ληστής πρόσταξε τους συνεργούς του να μην αρπάξουν τίποτα απ’ αυτούς τους οδοιπόρους.

Δευτέρα 21 Δεκεμβρίου 2015

Η προσκύνησις των Μάγων (Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού)


Η ΑΠΑΡΧΗ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ

Η προσκύνησις των Μάγων κατά τις παραδόσεις της αρχαίας Ανατολής

Όλοι οι αρχαίοι ερμηνευτές είδαν στο περιστατικό της προσκυνήσεως των Μάγων που περιγράφει ο Ευαγγελιστής Ματθαίος έναν βαθύτερο συμβολισμό. Γι’ αυτό και η ιστορία αυτή αποτελεί ένα από τα πιο βασικά θέματα της υμνολογίας των Χριστουγέννων, που ωρισμένες φορές μάλιστα δεσπόζει χαρακτηριστικά(1).

Το μυστικό νόημα αυτής της προσκυνήσεως του Θείου Βρέφους από τους σοφούς Μάγους της Ανατολής αποδίδει με έξοχη ποιητικότητα και πνευματικό βάθος ο άγιος Κοσμάς ο Ποιητής στο δεύτερο τροπάριο της τετάρτης ωδής του κανόνος του στην εορτή των Χριστουγέννων:

«Του Μάντεως πάλαι Βαλαάμ των λόγων μυητάς σοφούς αστεροσκόπους χαράς έπλησας, αστήρ εκ του Ιακώβ ανατείλας Δέσποτα, Εθνών απαρχήν εισαγομένους. εδέξω δε προφανώς, δώρα σοι δεκτά προσκομίζοντας».

Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2015

ΘΑΥΜΑΣΤΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ (Αγίου Διονυσίου)

Αρχιμ. Χρυσοστόμου Γκελμπέση

Είμαι ένας υπέργηρος ιερομόναχος από την Ι. Μονή Αγίου Διονυσίου Ζακύνθου. Εις την Ιερά Μονή κατετάγην την 17ην Σεπτεμβρίου 1935 και την 1η Οκτωβρίου επήγα όπως όλοι οι δόκιμοι τότε της Ι. Μονής στα Στροφάδια. Τα Στροφάδια είναι δυο νησάκια που απέχουν 40 μίλια από την Ζάκυνθο. Εκεί δεν υπάρχει τίποτε άλλο παρά μόνο το Μοναστήρι, όπου και ο τάφος του Αγίου Διονυσίου και ο φάρος. Εκεί έμεινα 4,5 χρόνια. Πολλά θαύματα άκουσα και είδαν τα μάτια μου. Θα σας αναφέρω λίγα προς δόξαν του Τριαδικού Θεού και της Παναγίας μας.
Οι πατέρες εκεί είχαν μεγάλη ευλάβεια και αγάπη προς την Παναγία μας. Όλη την ημέρα έλεγαν Παντοχαρά μου. Παναγία μου Παντοχαρά μου. Και η Παναγία μας όλους τους προστάτευε και τους ανακούφιζε από τους κόπους και τις ταλαιπωρίες της εκεί σκληρής ζωής.

Στις 17 Δεκεμβρίου η Ελλάδα παραδίδει τα σύνορα της…


Σύμφωνα με πληροφορίες στις 17 Δεκεμβρίου η Ελλάδα καλείται να παραιτηθεί άνευ όρων από τα κυριαρχικά της δικαιώματα σε ότι αφορά τη φύλαξη των συνόρων της!

Φαίνεται σαν μια «μίνι» Σύνοδος Κορυφής για την ενίσχυση της συνεργασίας με την Τουρκία στο θέμα του προσφυγικού και την ενδυνάμωση της προστασίας των εξωτερικών συνόρων της ΕΕ.

Τη φύλαξη, εκ νέου, των (πρώην)εξωτερικών συνόρων της ΕΕ πρόκειται να αναλάβει ειδικό σώμα Ευρωπαϊκής συνοριοφυλακής και ακτοφυλακής. 

Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2015

ἱερεὺς τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου

Φώτης Κόντογλου

Ἡ πιὸ βαθειὰ κι ἡ πιὸ παράξενη συγκίνηση μ' ἔπιανε τὴν Κυριακὴ καὶ τὶς ἄλλες γιορτινὲς μέρες ποὺ λειτουργοῦσε ὁ πάτερ Νεῖλος ὁ ψαρᾶς καὶ γινότανε ἱερεὺς τοῦ Θεοῦ τοῦ Ὑψίστου, αὐτὸς ποὺ τὸν ἔβλεπα τὶς ἄλλες μέρες ν' ἁλατίζει ψάρια, νὰ καλαφατίζει βάρκες, νὰ ματίζει σκοινιά, νὰ γραντολογᾶ καραβόπανα, νὰ βολεύει ἄγκουρες, νὰ μπαλώνει δίχτυα, μαζὶ μὲ τὴ συνοδεία του!

Καὶ στὴ λειτουργία γινότανε σὰν πατριάρχης, μὲ τὸ ἐπανωκαλύμμαυχο, μὲ τὸ χρυσὸ φελόνι, μὲ τὰ ἐπιμάνικα, μὲ τὸ ἐπιγονάτιο, καὶ δεότανε μυστικῶς μπροστὰ στὴν ἁγία Τράπεζα «ὑπὲρ τῶν τοῦ λαοῦ ἁγνοημάτων», «ὡς ἐνδεδυμένος τὴν τῆς

Πως να σηκώνουμε την συκοφαντία



Όσιος Θεοφάνης ο Έγκλειστος

Σας συκοφάντησαν. Δεν είστε ένοχος. Οφείλετε, ωστόσο, να υπομείνετε τη συκοφαντία μεγαλόψυχα. Και η υπομονή σας αυτή θα είναι ο κανόνας, το θεραπευτικό επιτίμιο, για παράπτωμα που διαπράξατε και για το οποίο είστε ένοχος. Μέσα στη συκοφαντία, επομένως, είναι κρυμμένο το έλεος του Θεού…

Μολονότι δεν είναι εύκολο, πρέπει οπωσδήποτε να συμφιλιωθείτε με τους συκοφάντες σας. Με μίσος στην καρδιά, δεν μπορεί να σωθεί κανείς. Γι΄αυτό οφείλουμε να αντιδρούμε με αυταπάρνηση στα εμπαθή αισθήματά μας. Έτσι εξαφανίζονται και οι θλίψεις. Η εμπάθεια, βλέπετε, είναι που γεννάει τη θλίψη.

Γνωρίζω πόσο δύσκολα υποφέρεται η συκοφαντία. Είναι λάσπη -μα λάσπη ιαματική. Υπομονή! Αργά ή γρήγορα θα λήξει η δοκιμασία. Ο Γιατρός των ψυχών θα αφαιρέσει το τσουχτερό κατάπλασμα…

Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2015

Περί συνειδήσεως, θησαυρού και παιδείας


…πολλοί έλληνες παρεξηγιούνται γιατί χαιρόμαστε για τη νίκη του Δαυίδ ενάντια στον Γολιάθ (και γίγαντα φιλισταίο - κρητικό φύλο). Θα λυπόντουσαν το ίδιο με τη νίκη του Οδυσσέα ενάντια στον πολύφημο ; (που και οι δυο νικήθηκαν χτυπούμενοι στο ''δόξα Πατρί'' )... σαν να παίρνουν το μέρος του σαρκικού έλληνα, αντί του πνευματικού. Από τον απ.Παύλο ακούμε, πως η κρήτη σχετίζεται με γαστέρα αργή.

Δυστυχώς, αυτή (η κοιλία) παραχώνει και σκεπάζει τα πηγάδια που θα 

Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2015

ένα εκπληκτικό σύγχρονο θαύμα του Αγίου Σπυρίδωνα

Το περιστατικό που περιγράφω και συμφωνεί και ο σύζυγος μου, ήταν η απαρχή για να ανοίξουμε τις καρδιές μας και να πιστέψουμε πραγματικά στον Θεό, γιατί μέχρι τότε, μόνο αρνητική κριτική ασκούσαμε στους λειτουργούς του Θεού.
Ο δε σύζυγος μου υπεράσπιζε ακόμα και την άποψη ότι Θεός δεν υπάρχει.
Ήταν ένα γεγονός που μας επιβεβαίωσε πόσο άδικο είχαμε, πόσο λάθος κάναμε και μας άνοιξε τα μάτια ώστε να μπορέσουμε να δούμε τον αληθινό δρόμο, τον δρόμο του Θεού.
«Ο γιός μας ο Σωτήρης γεννήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 1994. Είχα αποφασίσει όταν το παιδί μου συμπληρώσει σαράντα μέρες ζωής να το πάω σε εκκλησία για να πάρει την ευχή, όπως συνηθίζεται, μετά και από τις παραινέσεις των άμεσα συγγενών μας. Δεν το πήγα την ημέρα που σαράντισε, αλλά την επομένη ημέρα που ήταν Κυριακή στις 30 Οκτωβρίου 1994. Όμως, σαν αμελείς και αφελείς άνθρωποι που είμαστε, την ημέρα εκείνη ναι μεν ξύπνησα στις 7:00 η ώρα το πρωί για να το ταΐσω, αλλά μετά ξάπλωσα ξανά και μας πήρε ο ύπνος. Έτσι, σηκωθήκαμε αργότερα με τον σύζυγο μου και ετοιμαστήκαμε με την άνεση μας

Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2015

Σταμάτα επιτέλους να λες Δόξα Σοι, ο Θεός

Πριν από χρόνια, όταν ήμουν εφημέριος στον ιερό Ναό του Αγίου Βασιλείου Πειραιώς, μ’ εκάλεσαν να εξομολογήσω εκτάκτως, κατόπιν δικής του επιθυμίας, ένα νέο άνδρα, 42 ετών, του οποίου το όνομα, ήτο Ξενοφών.
Όταν πήγα, ήταν σε κακή κατάσταση. Ο καρκίνος με τις ραγδαίες μεταστάσεις τον είχε προσβάλλει και στο κεφάλι. Οι μέρες του μετρημένες. Ήταν μόνος στον θάλαμο, το διπλανό κρεβάτι ήταν άδειο, κι έτσι βρεθήκαμε μόνοι μας.
Και μου είπε τα εξής, για το πώς πίστεψε, αφού υπήρξε, όπως το τόνισε, «σκληρός άθεος» και άπιστος.
«Ήλθα εδώ πριν από 35 περίπου μέρες, σ’ αυτό το δωμάτιο των δύο κλινών.

Πέμπτη 10 Δεκεμβρίου 2015

περί μαιάνδρου

διαβάζουμε ...

ΤΙ ΗΤΑΝ Ο ΜΑΙΑΝΔΡΟΣ;

Ο Μαίανδρος, ποτάμι της Μ. Ασίας, ονομάζονταν "Αναβαίνων" γιατί φαινόταν πως επέστρεφε, στις πηγές του. Αλλαξε όνομα εξ αιτίας κάποιου Μαιάνδρου. Αυτός πολεμώντας τους Πεσσινούντιους, έταξε στη Ρέα να θυσιάσει όποιον τον προϋπαντούσε γυρίζοντας. Τον υποδέχτηκαν η γυναίκα, η κόρη και ο γιός του.
Αφού τους θυσίασε, πνίγηκε στο ποτάμι. 

Κατά άλλη παραλλαγή, στον ίδιο πόλεμο σύλησε ένα ιερό της Ρέας και η θεά τον τρέλανε, και αυτός σκότωσε την οικογένειά του, και μετά πνίγηκε στο ποτάμι.
Εκεί υπήρχε και μια πέτρα που αν την έπαιρνες πάθαινες παρόμοια τρέλα και σκότωνες τους δικους σου. Για να μην το κάνεις, έπρεπε να προσευχηθείς στη Ρέα

Αθανασίου Σταγειρίτου "Ωγυγία ή αρχαιολογία" τομ δ, σελ 207-8

---

Η Ρέα, Κυβέλη ή Μεγάλη Μητέρα ήταν μια Ασιατική θεότητα. Οι πιστοί της

Δευτέρα 7 Δεκεμβρίου 2015

Ανάσταση και επανάσταση


Με αφορμή μια πρόταση της (υπο)παιδείας*, (όπως φαίνεται σαν γελοιογραφία στο αναγνωστικό, αλλά δεν απέχει της πραγματικότητος) έτσι όπως το πάει, να κάνει τα παιδιά μας επαναστάτες, σε έναν κόσμο άγριο και τραχύ

πριν λίγες μέρες, μου έκανε μεγάλη εντύπωση... κάποια άλλα μαζεμένα ''μ'' , με κυρίαρχο την μετάνοια, ως αντιπρόταση και αντίδοτο ήρεμο και γλυκύ.

Κυριακή 6 Δεκεμβρίου 2015

Πείθεσθε τοις ηγουμένοις, συγκύπτουσα και μία θάλασσα φουρτουνιασμένη ‘’δρόμος’’ απόσταση, για την ανόρθωση και διάβασή της



Σήμερα, αγίου Νικολάου, διαβάζουμε στον απόστολο και το ευαγγέλιο*, εδάφια, που ναι μεν είναι ιστορικά, αλλά ως θεία γεγονότα παρατείνονται στους αιώνες, οπότε κατά μία διάσταση, την ουσιώδη, μας ‘’ακουμπούν’’.

Από τον άγ.Μάξιμο ομολογητή ακούμε** πως, η συγκύπτουσα γυναίκα είναι η φύση και η ψυχή που με την απάτη του διαβόλου έστρεψε πρός την ύλη όλη τη σχετική με την πράξη νοερή δύναμη. 

Η προτροπή πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις… δεν θα μπορούσε να ήταν μια αδιάκριτη παραίνεση, αφού η ηγουμενία ορίζεται από προϋποθέσεις, ανάλογες του Αρχηγού και τελειωτού της πίστεώς μας Κυρίου. Ανορθώνει, θεραπεύει, αγιάζει φιλάνθρωπα.

Πέμπτη 3 Δεκεμβρίου 2015

Εκ του μη όντος στο είναι…


Με αφορμή το: Ξέρει τον εαυτό του προπάντων εκείνος που δεν έχει μεγάλη ιδέα γι'αυτόν -Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος- δυο σκέψεις…

Τὰ πάντα παρήγαγες, τῷ σῷ, Λόγῳ καὶ τῷ Πνεύματι, δι’ ἀγαθότητα Κύριε· εἶτα πεποίηκας, λογικόν με ζῶον, ἵνα σου τὸ ἅγιον, δοξάζω Παντοδύναμε ὄνομα· ἐγὼ δὲ μάλιστα, τοῖς αἰσχροῖς μου ἔργοις πάντοτε, ἀτιμάζω, ἀλλὰ φεῖσαι δέομαι.

Ὁ ἱερεύς, ἀρχόμενος τῆς ἁγίας Ἀναφορᾶς, ἐπεύχεται μυστικῶς:

Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2015

Ἡ ἐπίσκεψη τῶν χίπις. Άγιος Πορφύριος

Ὁ Γέροντας μοῦ διηγήθηκε: «Μιὰ φορὰ μὲ ἐπισκέφθηκε ἕνας χίπης. Ἦταν ντυμένος μὲ κάτι πολύχρωμα, παράξενα ροῦχα, φοροῦσε χαϊμαλιὰ καὶ κοσμήματα καὶ ζητοῦσε νὰ μὲ δεῖ. Οἱ μοναχὲς ἀνησύχησαν, ἦρθαν καὶ μὲ ρώτησαν καὶ τοὺς εἶπα νὰ περάσει. Μόλις κάθισε ἀπέναντί μου εἶδα τὴν ψυχή του. Εἶχε καλὴ ψυχή, ἀλλὰ πληγωμένη καὶ γι᾿ αὐτὸ ἐπαναστατημένη. Τοῦ μίλησα μὲ ἀγάπη κι᾿ ἐκεῖνος συγκινήθηκε. Γέροντα, μοῦ λέει, κανεὶς μέχρι σήμερα δὲν μοῦ μίλησε ἔτσι. Εἶπα τὸ ὀνομά του κι᾿ ἐκεῖνος παραξενεύθηκε, πῶς τὸ γνώριζα. Ἔ, τοῦ λέω, ὁ Θεὸς μοῦ φανέρωσε καὶ τ’ ὄνομά σου καὶ ὅτι ταξίδεψες μέχρι τὴν Ἰνδία καὶ γνώρισες ἐκεῖ τοὺς γκουροὺ καὶ τοὺς ἀκολούθησες. Ἀπόρησε πιὸ πολύ. Τοῦ εἶπα κι᾿ ἄλλα πράγματα γιὰ τὸν ἑαυτό του, κι᾿ ἔφυγε εὐχαριστημένος. Τὴν ἄλλη ἑβδομάδα, νά’σου καὶ καταφθάνει ὁ ἴδιος μὲ μιὰ παρέα χίπιδες. Μπῆκαν ὅλοι μαζὶ στὸ κελλί μου καὶ κάθισαν γύρω μου. Ἦταν μαζί τους καὶ μιὰ κοπέλα. Τοὺς συμπάθησα πολύ. Ἦταν καλὲς ψυχές, ἀλλὰ πληγωμένες. Δὲν τοὺς μίλησα γιὰ τὸ Χριστό, γιατί εἶδα ὅτι δὲν ἦταν ἕτοιμοι ν᾿ ἀκούσουν. Τοὺς μίλησα στὴ γλώσσα τους, γιὰ πράγματα ποὺ τοὺς ἐνδιέφεραν. Ὅταν τελειώσαμε καὶ σηκώθηκαν νὰ φύγουν, μοῦ εἶπαν: