Σάββατο 31 Δεκεμβρίου 2016

Στό κατώφλι τοῦ Νέου Ἒτους

Γέροντας Σωφρόνιος Σαχάρωφ / Elder Sophrony Sakharov

Στό κατώφλι τοῦ Νέου Ἒτους, ἂς προσευχηθοῦμε ἡ ἀνθρωπότης ὃλη καί ὁ καθένας μας χωριστά μέ αὐτά τά λόγια τῆς πρωινῆς προσευχῆς τοῦ μακαριστοῦ ἁγίου γέροντος:
"Αἰώνιε Κύριε, Δημιουργὲ τῶν ἁπάντων, 
ὁ καλέσας μὲ εἰς τὴν ζωὴν ταύτην τῇ ἀνεξερευνήτῳ Σου ἀγαθότητι· 
ὁ δούς μοι τὴν Χάριν τοῦ Βαπτίσματος καὶ τὴν σφραγῖδα τοῦ Ἁγίου Πνεύματος·
ὁ κοσμήσας με τῇ ἐπιθυμίᾳ τοῦ ἀναζητεῖν Σε, τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεόν, ἐπάκουσον τῆς δεήσεώς μου.
Ὁ Θεός μου, οὐκ ἔχω ζωήν, φῶς, χαράν, σοφίαν, δύναμιν ἄνευ Σοῦ.
Ἀλλὰ Σὺ εἶπας τοῖς μαθηταῖς Σου: «Πάντα ὅσα ἐὰν αἰτήσητε ἐν τῇ προσευχῇ πιστεύοντες, λήψεσθε».
Ὅθεν τολμῶ ἐπικαλεῖσθαι Σε: Καθάρισόν με ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος.
Δίδαξόν με πῶς δεῖ προσεύχεσθαι.
Εὐλόγησον τὴν ἡμέραν ταύτην ἣν ἐχάρισάς μοι, τῷ ἀναξίῳ δούλῳ Σου.
Ἰκάνωσόν με τῇ δυνάμει τῆς Χάριτός Σου ἀδιαλείπτως ὁμιλεῖν καὶ ἐργάζεσθαι πρὸς τὴν Σὴν δόξαν ἐν πνεύματι καθαρότητος, ταπεινώσεως, ὑπομονῆς, ἀγάπης, εὐγενείας, εἰρήνης, ἀνδρείας καὶ σοφίας, ἐπιγινώσκειν ἀεὶ τὴν ἁπανταχοῦ παρουσίαν Σου.

Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2016

Τα δώρα των Μάγων (Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

«Και ανοίξαντες τους θησαυρούς αυτών προσήνεγκαν αυτώ δώρα, χρυσόν και λίβανον και σμύρναν» (Ματθ. β’ 11).

Τρία δώρα έφεραν στο νεογέννητο Βασιλιά. Και χωρίς να το θέλουν συμβόλισαν την αγία και ζωοποιό Τριάδα, στο όνομα της οποίας ήρθε στον κόσμο το παιδί Ιησούς, αλλά και την τριπλή διακονία του Κυρίου: τη βασιλική, την ιερατική και την προφητική, γιατί ο χρυσός συμβολίζει την αυτοκρατορική, το λιβάνι την ιερατική και η σμύρνα την προφητική ή τη θυσιαστική. 

Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2016

ΧΡΙΣΤΟΣ ΕΤΕΧΘΗ! ~ Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς

Ὁ Χριστός, ὁ Θεός, γεννήθηκε στὴ γῆ ὡς ἄνθρωπος.Γιατί;Γιὰ νὰ μᾶς ἐξηγήσει μὲ τὴ Γέννησή Του τὴ γέννησή μας.Ὁ Θεὸς ἔγινε ἄνθρωπος, γιὰ νὰ γίνει ὁ ἄνθρωπος Θεός.
Νά, μέσα σʼ αὐτὸ περιλαμβάνεται ὅλο τὸ μυστήριο τῆς θαυμαστῆς Γεννήσεως τοῦ Θεανθρώπου τὴν ἡμέρα τῶν Χριστουγέννων.

Μέσα σʼ αὐτὸ περιέχεται ὁλόκληρο τὸ Εὐαγγέλιό Του καὶ ὅλη ἡ Ἐκκλησία Του καὶ κάθε τί ποὺ βρίσκεται μέσα σʼ Αὐτήν.

Ὅλα τὰ ἅγια Μυστήρια καὶ ὅλες οἱ ἅγιες ἀρετὲς καὶ μέσα σʼ αὐτὲς ὅλες οἱ ἅγιες θεϊκὲς δυνάμεις.
Ἀπὸ τὴ Γέννηση τοῦ Σωτήρα Χριστοῦ στὴ γῆ, ὅλο τὸ πλήρωμα τῆς Θεότητας, ὅλος ὁ Θεὸς βρίσκεται σωματικὰ παρὼν στὸν δικό μας ἀνθρώπινο κόσμο γιὰ νὰ γεμίσουμε ἐμεῖς μὲ αὐτὸ τὸ πλήρωμα τῆς Θεότητας.

Σχετικά με τον χαιρετισμό «Χριστός ετέχθη» (Αγ.Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

Ὅταν λέμε: «Χριστός ἐτέχθη», εἶναι τό ἴδιο μέ τό νά λέμε: «Ὁ Μεσσίας γεννήθηκε», ἤ «ὁ Βασιλιάς γεννήθηκε», ἤ «ὁ Σωτήρας γεννήθηκε»!

Μέ τόν χαιρετισμό αὐτό ἰσχυριζόμαστε καί μαρτυροῦμε ὁ ἕνας στόν ἄλλο, ὅτι ἦρθε στόν κόσμο Ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος ἔπρεπε νά ἔρθει γιά τή σωτηρία τῆς γενεᾶς τῶν ἀνθρώπων, καί ὅτι ἐκτός Αὐτοῦ ἄλλον δέν πρέπει νά περιμένουμε.
Ἐκεῖνος, τόν ὁποῖο ὁ Θεός ὑποσχέθηκε στούς προπάτορές μας ὅταν διώχθηκαν ἀπό τόν Παράδεισο,
Ἐκεῖνος τόν ὁποῖο οἱ ἀσεβεῖς λαοί μόλις πού διαισθάνονταν,
Ἐκεῖνος πού οἱ Ἑβραῖοι προφῆτες ξεκάθαρα προφήτευσαν,
Ἐκεῖνος γιά τόν ὁποῖο ἡ ἀβοήθητη ἀνθρωπότητα χιλιάδες χρόνια πονεμένα ἀναστέναζε,
Ἐκεῖνος ἔλαμψε στή γῆ ὅπως ὁ ἥλιος μετά ἀπό μακριά νύχτα.

Πέμπτη 22 Δεκεμβρίου 2016

Καταβασίες – αναβασίες Χριστουγέννων (πέραν της ψαλτικής)


Ασφαλίστηκε το ορθόδοξο δόγμα μέσα από την ψαλτική τέχνη, δια του αγ.Ιωάννη Δαμασκηνού, παρουσιάζεται, χαρίζεται ο θησαυρός και προτείνεται το ανάλογο βίωμα.

Κατεβαίνει Ο Κύριος υπό προϋποθέσεις, προϋπαντούμε και  ανεβαίνουμε κι εμείς, πάλι υπό προϋποθέσεις.   

Γεννιέται ως άνθρωπος ο Θεός για να (ανα)γεννηθεί ως θεός (κατά χάριν) ο άνθρωπος…

Ένδειξη της χαράς τα λόγια, απόδειξη των λόγων, η σιωπή, αφού δι αυτής συλλαμβάνεται η λεπτή αύρα, κι η οποία υπέρ νουν Γέννα, χάνεται μες την οχλοβοή.

Λόγος εις τα Θεοφάνια, δηλαδή τη Γέννηση του Σωτήρος.

Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος

Ο Χριστός γεννάται, ας τον δοξάσετε· ο Χριστός έρχεται από τους ουρανούς, προϋπαντήστε τον· ο Χριστός βρίσκεται στη γη, υψωθείτε. «Δοξολογήστε τον Κύριο, όλη η γη· και, για να τα πω και τα δύο με μία λέξη, ας ευφρανθούν οι ουρανοί και ας νιώσει αγαλλίαση η γη για τον ουράνιο ο οποίος έγινε επίγειος. Ο Χριστός σαρκώθηκε, νιώστε αγαλλίαση από χαρά και τρόμο. Από τρόμο εξαιτίας της αμαρτίας· από χαρά εξαιτίας της ελπίδας. Ο Χριστός γεννήθηκε από την Παρθένο. Γυναίκες·, παραμένετε παρθένοι για να γίνετε μητέρες του Χριστού. Ποιός δεν αποδίδει λατρεία σ’ εκείνον που υπήρχε απ’ την αρχή; Ποιός δεν δοξολογεί εκείνον που εμφανίστηκε τώρα τελευταία;
Η Βάπτισις του Χριστού Ι.Μ. Μεγάλου Μετεώρου
Πάλι διαλύεται το σκοτάδι, πάλι εμφανίζεται το φως… Ο λαός, ο οποίος κάθεται

Τρίτη 20 Δεκεμβρίου 2016

ΙΑΣΙΣ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΣΩΜΑΤΟΣ (αγ.Ιωάννης κροστάνδης)

Πολλές ἀπό τίς θαυματουργικές θεραπεῖες τοῦ ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης (1829­-1908), τοῦ σύγχρονου κοσμαγάπητου ἁγίου τοῦ ρωσικοῦ βορρᾶ, ἔγιναν μέ τή θεία μετάληψη. Ἡ ἰαματική του δύναμη ἐκδηλωνόταν κυρίως τήν ὥρα τῆς μεταδόσεως τῶν ἀχράντων Μυστηρίων.Μέ τή βαθειά πίστη πού ἐνέπνεε, οἱ ἀσθενεῖς κοινωνοῦσαν πραγματικά «εἰς ἴασιν ψυχῆς τε καί σώματος».

Ὁ ἱερέας Βασίλειος Σοῦστιν διηγεῖται πώς, ὅταν ἦταν πολύ νέος ἀκόμα, ὁ πατέρας του ἀρρώστησε βαριά ἀπό φυματίωση τοῦ λάρυγγα.


Ὁ καθηγητής Σιμανόφσκυ δήλωσε πώς ὁ ἀσθενής ἔχει ζωή μόνο γιά δέκα μέρες. Ὁ π. Ἰωάννης βρισκόταν τότε στήν Κρονστάνδη. Τοῦ ἔστειλαν τηλεγράφημα. Σέ πέντε μέρες ἔφτασε.

Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2016

O άγιος Σιλουανός...για τον άγιο Ιωάννη της Κρονστάνδης

Τη 20η του μηνός Δεκεμβρίου μνήμη του οσίου πατρός ημών Ιωάννου ιερέως της Κρονστάνδης

Αξίζει να θυμηθούμε τι έγραψε για τον πνευματοφόρο άγιο , ο αγιορείτης όσιος Σιλουανός που είχε την ευλογία να τον γνωρίσει. 

Toν πάτερ Ιωάννη εγώ τον είδα στην Κροστάνδη. Τελούσε την θεία λειτουργία.Έμεινα έκπληκτος για την δύναμη της προσευχής του, κι από τότε — παρότι πέρασαν γύρω στα σαράντα χρόνια — δεν είδα κανένα να λειτουργή όπως εκείνος. O λαός τον αγαπούσε κι όλοι παρευρίσκονταν με φόβο Θεού.

Και αυτό δεν είναι παράδοξο γιατί το Άγιο Πνεύμα ελκύει κοντά του τις καρδιές των ανθρώπων.Βλέπουμε στο Ευαγγέλιο τι πλήθη λαού ακολουθούσαν τον Κύριο.



προσέγγιση της ραβδοσκοπίας...



μετά από μια παληά (προ δεκαετίας τουλάχιστον), καταγραφή θέσεων επί του θέματος (μάλλον εκτενή και κουραστική) όπως θα την βρείτε εδώ , ερανεισμένη από συζήτηση σε φόρουμ, νομίζω απαιτείται μια πιο λιτή και ακριβής επανάληψη τοποθέτησης/προσέγγισης.   

Όποιος πιστεύει ότι αυτά τα ίδια μας μάτια βλέπουν κι όχι το εγώ (ή ο εαυτός) που βλέπει μέσα από αυτά… όποιος ακούει, γεύεται, αισθάνεται ΜΟΝΟ με τα εξωτερικά, βιολογικά αισθητήρια και μόνο προς τα έξω, ας μην κάνει τον κόπο να συνεχίσει το διάβασμα του παρόντος, αφού δεν θα υπάρξει ‘’σημείο’’ επαφής.

Η ανάπτυξη δεν θα κινηθεί προς τα έξω και ‘’επιστημονικά’’ (πειραματικά επαναλαμβανόμενα) αλλά προς τα μέσα, με εφόδιο  μια ελάχιστη αυτογνωσία, που μπορεί να εγγίσει την φυσιογνωσία με περισσότερη αντικειμενικότητα και στόχο νάχουν όλες οι γνώσεις, την ακριβή θεογνωσία.

Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου 2016

Η εσωτερική και εξωτερική ‘’πραγματικότητα’’


Με αφορμή το ‘’ποιος κατέστρεψε τα αρχαία’’ που ανάλογα του στρατοπέδου του συγγράφοντος, κατηγορούνται από τη μια οι χριστιανοί και από την άλλη οι ειδωλολάτρες, έχοντας μερικό δίκαιο κι οι δυο παρά τα ερανειζόμενα ιστορικά κείμενα, που αποτελούν άλλοτε κανόνα και άλλοτε εξαίρεση, δυο σκέψεις σε συνάφεια/συνέχεια του άρθρου: το κατά τάξιν και ετοιμότητα της εσωτερικής ζωής.

Το δίκαιο δεν αρκεί, αφού ορίζει δύο παρατάξεις αντεκδικούντες. Η πρόταση είναι να πάμε στην χάρι και Αλήθεια, από αληθοφάνεια. Στην όαση αντί του αντικατοπτρισμού της, που δεν ξεδιψά, δεν ξεκουράζει, δεν σκιάζει. Προς την Αλήθεια κι όχι στο είδωλό της, την αληθοφάνεια. Την φαντασία. Προς ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ (999)* αληθή ποιητή ουρανού και γης, αντί του ΙΑΠΕΤΟΣ (666) που είναι ο αληθοφανής ποιητής ουρανού και γης.

Τετάρτη 14 Δεκεμβρίου 2016

Περιπεσών εις ληστάς…

Ο Άγιος Πορφύριος συμβουλεύει και αποκαλύπτει πως ο διάβολος δρα διχαστικά ανάμεσα στους ανθρώπους.
«Αν κάποια μέρα», άρχισε να μου λέει ο Παππούλης, «περπατάς ήσυχος στο δρόμο σου και ιδείς τον αδελφό σου να προπορεύεται κι αυτός ήσυχα, αλλά σε μια στιγμή αντικρίσεις έναν κακό άνθρωπο, να πετάγεται ξαφνικά από μια πάροδο και με ένα μαχαίρι να ορμά κατεπάνω στον αδελφό σου, να τον κτυπά, να του τραβά τα μαλλιά, να τον πληγώνει και να τον ρίχνει κάτω ματωμένο, εσύ, μπροστά σ’ αυτό το θέαμα, θα οργισθείς εναντίον του αδελφού σου ή θα τον λυπηθείς;»
Παραξενεύθηκα με την ερώτηση του Γέροντα και τον ρώτησα κι εγώ με τη σειρά μου:

Τρίτη 13 Δεκεμβρίου 2016

Ὁ Ἅγιος Σπυρίδων. Προστάτης τῶν Φτωχῶν, Πατέρας τῶν Ὀρφανῶν, Δάσκαλος τῶν Ἁμαρτωλῶν


Ὁ ἅγιος Σπυρίδωνας εἶναι ἕνας ἀπὸ τοὺς πλέον τιμημένους ἁγίους της Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας, ποὺ τὸν ἐπικαλοῦνται οἱ χριστιανοὶ στὶς περιστάσεις ὅπως τὸν ἅγιο Νικόλαο, τὸν ἅγιο Γεώργιο καὶ τὸν ἅγιο Δημήτριο. Τὸ τίμιο λείψανό του τὸ ἔχει ἡ Κέρκυρα, ὅπως ἡ Ζάκυνθος ἔχει τὸ λείψανο τοῦ ἁγίου Διονυσίου κ᾿ ἡ Κεφαλληνία τὸν ἅγιο Γεράσιμο.
Γεννήθηκε στὸν καιρὸ τοῦ αὐτοκράτορος Κωνσταντίνου τοῦ Μεγάλου στὸ νησὶ τῆς Κύπρου, ἀπὸ γονιοὺς φτωχούς. Γι᾿ αὐτὸ στὰ μικρὰ χρόνια του ἤτανε τσομπάνης καὶ φύλαγε πρόβατα. Ἤτανε πολὺ ἁπλὸς στὴ γνώμη σὰν τοὺς ψαράδες ποὺ διάλεξε ὁ Χριστὸς νὰ τοὺς κάνει μαθητές του. Σὰν ἦρθε σὲ ἡλικία, παντρεύθηκε, καὶ μετὰ χρόνια χήρεψε, καὶ τόση ἤτανε ἡ ἀρετή του, ποὺ τὸν κάνανε ἐπίσκοπο σὲ μία πολιτεία λεγόμενη Τριμυθοῦντα, μ᾿ ὅλο ποὺ ἤτανε ὁλότελα ἀγράμματος. 

Δευτέρα 12 Δεκεμβρίου 2016

Περί νοεράς προσευχής - Γέροντας Αμφιλόχιος Μακρής


Όταν καλλιεργήσετε την ευχή, δέν σας πειράζουν οι άνεμοι του πειρασμού. Εξασθενεί η δύναμή του, δε μπορεί να σας κάνει τίποτε.

Η προσευχή ας σου είναι τείχος,ασπίδα και θώρακας. 

Εμείς πρέπει να έχουμε υπομονή και προσευχή. 

Το τέλος της ζωής μου εγγίζει.
Σας παρακαλώ όλοι να ζήσετε βίον άγιον, να βαδίσετε σε γραμμές άγιες για να βοηθήσετε την Εκκλησία και την Ελλάδα μας.

Οι καρδιές σας να γίνουν θυμιατήρια, που θα ανεβαίνει η προσευχή σας στο θρόνο του Θεού.

Ερώτησις: Όταν, Γέροντα σας πλησιάση πρόσωπο ταραγμένο και σας εκτοξεύσει υβριστικούς λόγους τί κάνετε εκείνη τη στιγμή;

Κυριακή 11 Δεκεμβρίου 2016

η προσευχή του ταπεινού εισακούεται...

«Ο Κύριος, δεν ευαρεστείται με την προσευχή των υπερηφάνων. Όταν όμως θλίβεται η ψυχή του ταπεινού ανθρώπου, ο Κύριος πάντα την εισακούει.
Ένας γέρος ασκητής, που ζούσε στις πλαγιές του όρους Άθω, είδε ότι οι προσευχές των μοναχών ανέβαιναν στους ουρανούς και εγώ δεν εκπλήττομαι γι’ αυτό.
Ο ίδιος γέροντας, όταν ήταν μικρός και έβλεπε την στεναχώρια του πατέρα του για την ανομβρία που απειλούσε να καταστρέψει την συγκομιδή, απομακρύνθηκε στο βάθος του κήπου και προσευχήθηκε:

‘‘Κύριε, Εσύ είσαι Ελεήμων, Εσύ μας δημιούργησες, Εσύ μας τρέφεις και μας ενδύεις όλους. Βλέπεις, Κύριε, πώς στενοχωριέται ο πατέρας μου για την ανομβρία. Ρίξε τώρα βροχή στην γη!’’.
Και τα σύννεφα κάλυψαν τον ουρανό και κατέβηκε η βροχή και πότισε την γη.
Ένας άλλος γέροντας που ζούσε κοντά στην θάλασσα, μου διηγήθηκε το εξής:

Παρασκευή 9 Δεκεμβρίου 2016

Το κατά τάξιν και ετοιμότητα της εσωτερικής ζωής


Σε ανάπτυξη μέσα στον κόσμο, μπορούμε να διακρίνουμε την χρονική ‘’ιστορία’’ σε 3 σπουδαίους κόμβους, αρχή (γένεση) μέσον (ένσαρκος παρουσία Λόγου) και τέλος (συντέλεια). Σε σμίκρυνση, στον μικρόκοσμό μας, επαναλαμβανόμενα (ως δημιουργία) ανεπανάληπτα όμως για τον καθέναν, μετά την σύλληψη (όπως στο μακρόκοσμο συνελήφθη η ιδέα ‘’ποιήσωμεν άνθρωπον’’) και κυοφορία 9 μηνών (σε σχέση με τις 6 ημέρες πλάσης) γένεση/γέννηση, ξεκινά μια χρονικά μετρούμενη πορεία (σαν ευθύγραμμο τμήμα) που καταλήγει σε βιολογικό θάνατο.

  

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2016

Δια των αγίων Σάββα και Νικολάου, 5/6 Δεκ, η επίγνωσις της αλφαβήτας της πίστεως και αυτογνωσία


Λιτή αναφορά για την πνευματική λειτουργία των νεφρών και επινεφριδίων 

Πριν την ποθητή θεογνωσία (που όλοι λίγο πολύ θεϊστές και άθεοι, ασχολούμαστε και εκφράζουμε γνώμη ή γνώση), επιβάλλεται ως βάση η αυτογνωσία. ΑΝ είναι ακριβής και στέρεη, μόνο τότε μπορεί να δομηθεί επ’αυτών των θεμελίων, το ‘’υπερώο’’. Πριν την διάνοιξη των ουρανών την 5/6 Ιαν*, προς μετοχή των άνω υδάτων, απαιτείται η διάνοιξις αντίληψης του νοός, για αυτογνωσία. Και ‘’σήμερα’’ μας δίνεται μια καλή αφορμή, με τον εορτασμό αυτών των μεγάλων αγίων.  

Αναφερόμενοι στον εαυτό μας ή στο εγώ μας, οι όροι χρήζουν διευκρίνησης. Κι η πορεία αυτογνωσίας, περνά από τον σκοτισμό του ε-γώ (εικών επί γης/σκιάς) στον ε-αυτό (εικών Αυτού) και εξ αυτού δια της πληρώσεως (ελθέ και σκήνωσον εν ημίν) εις Αυτόν.

Τα θεία γεγονότα, παρότι συνέβησαν άπαξ, παρατείνονται στους αιώνες για την κατ’ ετοιμότητά μας, συμμετοχή. Κι οι άγιοι, αφού κατάφεραν να ενσωματωθούν, δι αυτών ως φορείς του αυτού Πνεύματος και δι ευχών τους, ψηλαφούμε αμυδρώς τον θείο θησαυρό. Αυτογνωσία και θεογνωσία.

Λέγει ο αγ.Μάξιμος ομολογητής πως  


Η πεντηκοστή και δόμηση της εκκλησίας, που έγινε εξωτερικά και εορτάζεται ετησίως τυπικά, δεν αρκεί. Η εν ημίν δόμηση ουσιαστικά, μας παραινεί να γιορτάζουμε όχι μόνο εκείνην την μεσοπεντηκοστή με το γνωστό μεσούσης της εορτής… και ο διψών ερχέσθω… αλλά και την παρούσα ‘’μέση’’.

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2016

αγ.Πορφύριος και δηλητήριο στο νερό...

Το 1983 το αθεϊστικό καθεστώς της πρώην Γιουγκοσλαβίας επιχειρεί να διαλύσει ένα γυναικείο μοναστήρι, την Ιερά Μονή Γιάζακ της περιοχής Novo Sad.

Και έβαλαν σε εφαρμογή πραγματικά ένα απάνθρωπο σχέδιο, ρίχνοντας κρυφά ισχυρό δηλητήριο στο υδραγωγείο του μοναστηριού.

Κανένας δεν είχε καταλάβει τίποτε παρά ο Παντογνώστης Θεός ο οποίος φανερώνει το σχέδιο στο σκεύος εκλογής του, τον Πορφύριο, στην Αθήνα. 


Πέμπτη 1 Δεκεμβρίου 2016

ΠΕΡΙ ΤΟΥ ΘΕΙΟΥ ΕΡΩΤΟΣ! (οσίου Πορφυρίου)

Η ψυχή του Χριστιανού πρέπει να είναι λεπτή, να είναι ευαίσθητη, να είναι αισθηματική, να πετάει, όλο να πετάει, να ζει μες στα όνειρα. Να πετάει μες στ΄ άπειρο, μες στ΄ άστρα, μες στα μεγαλεία του Θεού, μες στη σιωπή.

Όποιος θέλει να γίνει χριστιανός, πρέπει πρώτα να γίνει ποιητής. Αυτό είναι! Πρέπει να πονάεις. Ν΄ αγαπάεις και να πονάεις. Να πονάεις γι΄ αυτόν που αγαπάεις. Η αγάπη κάνει κόπο για τον αγαπημένο. Όλη νύκτα τρέχει, αγρυπνεί, ματώνει τα πόδια, για να συναντηθεί με τον αγαπημένο. Κάνει θυσίες, δεν λογαριάζεις τίποτα, ούτε απειλές, ούτε δυσκολίες, εξαιτίας της αγάπης. Η αγάπη προς τον Χριστό είναι άλλο πράγμα, απείρως ανώτερο.

Και όταν λέμε αγάπη, δεν είναι οι αρετές που θ΄ αποκτήσουμε αλλά η αγαπώσα καρδία προς τον Χριστό και τους άλλους. Το καθετί εκεί να το στρέφουμε. Βλέπουμε μια μητέρα να έχει το παιδάκι της αγκαλιά, να το φιλάει και να λαχταράει η ψυχούλα της; Βλέπουμε να λάμπει το πρόσωπό της, που κρατάει τ΄ αγγελούδι της; Όλ΄ αυτά ο άνθρωπος του Θεού τα βλέπει, του κάνουν εντύπωση και με δίψα λέει: «Να είχα κι εγώ αυτή τη λαχτάρα στον Θεό μου, στον Χριστό μου, στην Παναγίτσα μου, στους αγίους μας!». Να, έτσι πρέπει ν΄ αγαπήσομε τον Χριστό, τον Θεό. Το επιθυμείς, το θέλεις και το αποκτάς με τη χάρη του Θεού.

Άγιος Φιλάρετος (1 Δεκ)

Θνῄσκει ὁ πᾶσαν ἀρετὴν φερωνύμως,
Πάτερ φιλήσας, τόν γε μὴν οἶκτον πλέον.

«Εσκόρπισεν, έδωκε τοις πένησι»
Ο Άγιος Φιλάρετος, ζούσε κατά τους χρόνους, που στην Κωνσταντινούπολη βασίλευε ο Κωνσταντίνος και η Ειρήνη, περί το έτος 780 μ.Χ. Γεννήθηκε λίγο μετά το 700 μ.Χ. Καταγόταν από τα μέρη της Παφλαγονίας και από την πόλη Άμνειαν. Ήταν επίσημος και κατείχε το αξίωμα του Υπάτου. Ήταν όμως ο μακάριος και πραγματικά φιλάρετος. Ήταν και πολύ πλούσιος. Είχε πολλά ζώα. Είχε χωράφια, αμπέλια και άλλα κτήματα. Επίσης είχε πολλούς δούλους και υπηρέτες. Η γυναίκα του, η Θεοσεβή, ήταν ευγενική. Φοβόταν και σεβόταν τον Κύριο. Είχαν ένα αγόρι τον Ιωάννη και δύο θυγατέρες, την Υπατία και την Ευανθία. Ο Φιλάρετος ήταν πολύ ελεήμων, και φιλόξενος. Κάθε μέρα έδιδε άφθονα από τα πλούτη του στους φτωχούς, στους πεινασμένους, στους γυμνούς, στις χήρες και στα ορφανά. Η φήμη του ακούστηκε σ” όλη την Ανατολή. Έρχονταν, λοιπόν, οι φτωχοί και όσοι είχαν ανάγκην. Έπαιρναν από αυτόν άλλος χρήματα, άλλος ζώα, άλλος άλλο τι, ανάλογα με την ανάγκη που είχε ο καθένας. Το σπίτι του ευλογημένου Φιλαρέτου, ήταν πηγή ανεξάντλητος. Και όσο αυτός έδιδε με πρόσωπο χαρούμενο, τόσο ο πλουσιόδωρος Κύριος, πλήθυνε τα αγαθά του περισσότερο.
Γίνεται φτωχός