Σελίδες

Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011

θέσεις και αντιθέσεις στην σημερινή ''πολιτική'' πραγματικότητα... (και η ελληνορθόδοξη ισορροπία)


Για να ‘’χειριστεί’’ κάποιος ένα ολοέν διογκούμενο και πολύπλοκο θέμα, πρέπει να εντοπίσει τα βασικά του προβλήματα και να τα θεραπεύσει με βασικές αρχές.

Με υγιείς πυλώνες και θεμέλια, διορθώνονται οι ψιλολεπτομέρειες ενός οικοδομήματος. Τα τοιχεία και τα επιχρίσματα, τα υδραυλικά και τα ηλεκτρικά επιδέχονται ανακαίνιση και αντικατάσταση… αλλά από την άλλη, αν ‘’διορθώσουμε’’ δι’ επαϊόντων όλα αυτά, ποιος  μας εγγυάται ότι η διαμονή σε σπίτι με σάπιες κολώνες (που διαβρώθηκαν ύπουλα και μεθοδευμένα) παραμένει ασφαλής.

Να δούμε κάτι αναλογικό, στο βιολογικό μας σώμα. Μοιάζει να μεριμνά κάποιος/α με ορθοδοντικές, προσθετικές και φτιασίδια, προσπαθώντας να εξωραϊσει τα φαινόμενα, αφήνοντας όμως καρδιά και νου στην κατάντια τους, με δικαιολογία, ότι απλά, …οι εποχές άλλαξαν κι η εμφάνιση ‘’τραβάει΄΄ περισσότερο.

Κι η Ελλάδα, αναλογικά είναι σπίτι, είναι σώμα και με αυτήν την αναλογική σμίκρυνση, το πολύπλοκο καθίσταται απλό.

Τι ανάγκη έχει ένα ασθενές σώμα; Φυσικά υγιή κύτταρα/μέλη και υγιές περιβάλλον, για να μπορέσει να δημιουργήσει/μεγαλουργήσει.

Όλοι εμείς οι Έλληνες, είμαστε μέλη, ο καθένας στον τομέα του, με τα καθήκοντα και υποχρεώσεις αλλά και τα δικαιώματα που του αναλογούν.

Η λέξη κλειδί που μας έδωσε ένας σχολιαστής κειμένων του κ.Χολέβα και του κ.Χατζή κι είναι αποδεκτή κι επιζητούμενη από κάθε λογικό άνθρωπο, είναι το
άριστο κι όχι απλά αρεστό. Θάναι έκπτωση, αν συμβιβαστούμε με το καλώς επειδή κυβερνά και έχει δηλητηριάσει πολλές δραστηριότητες το κακώς… Ακόμη και το λίαν καλώς, ΔΕΝ πρέπει να μας καλύπτει, γιατί η ιστορία και η πίστη μας έχει αποδείξει αδιαμφισβήτητα ότι εξάγει διαρκώς αγίους και ήρωες κι όχι απλά καλούς ανθρώπους και γενναίους πολεμιστές.

Κι η καλωσύνη, το καλόν ΚΑΙ αγαθόν, είναι γενναιότητα στον σημερινό πόλεμο, που ΔΕΝ απέχει καθόλου από συνθήκες κατοχής, άσχετα αν τα χρησιμοποιούμενα όπλα άλλαξαν.

Η ουσία είναι πάντα η ίδια, το ίδιο κι η Πηγή από την οποία μπορεί κάποιος να αντλήσει δύναμη και σοφία, ειρήνη και ελευθερία, ώστε  να αντιμετωπίσει αδυναμίες και κακίες, συνωμοσίες και ενόψει δουλείες που σαν βαρηά σύννεφα σήμερα, όχι μόνο μας πλακώνουν, αλλά σαν ομίχλη μας εμποδίζει να δούμε λίγο πιο μακρυά από τη μύτη μας… και σαν βοή, μας αφαιρεί το δικαίωμα να ακούσει ο ένας τον άλλον. Την γλυκεία φωνή, που ποτέ δεν είναι επιθετική, αλλά ΑΝ και ΟΤΑΝ τα αυτιά ετοιμαστούν, θα βρεθεί το στόμα να τους μιλήσει. Όλα κατ’ ετοιμότητα και τάξη…

Κι αφού το θησαυροφυλάκιο για απολαβή κάθε δύναμης και κάθε γνώσης είναι η Παντοδυναμία και η Παντογνωσία, πως αποστασιοποιούμαστε από Τον Χριστό με το πρόσχημα οι εποχές άλλαξαν; ΑΝ ακόμα εξέρχονται άγιοι και ήρωες, από αυτήν την Ελλάδα (γνωρίζοντες τα του οίκου μας) στην ουσία, ΔΕΝ άλλαξε απολύτως τίποτα. Μόνο το περιβόλαιον σχήμα που δεν πρέπει να μας μπερδεύει. Άλλωστε πάντα οι άνθρωποι είχαν να τα βάλουν με το κακό (κοινωνικό στις διάφορες εκδηλώσεις/εκφάνσεις του) άσχετα με το ρευστό σε σχήματα παρελθόν, παρόν και μέλλον.

Ο Μέγας Αντώνιος όσο πολεμούσε με τα πάθη του, συγχρόνως πάλευε και με ένα λιοντάρι. Όταν νίκησε τα πάθη του, το ίδιο το λιοντάρι τον υπηρετούσε.
Να προσανατολιστούμε ΜΟΝΟ στον εξωτερικό αγώνα και να αφήσουμε δευτερεύον ή ακόμη παραπέρα τα εσωτερικά μας πάθη, δεν είναι και τόσο εύστοχο και σοφό.

Άλλωστε, αυτά είναι που ταλαιπωρούν πρακτικά το κράτος, το σπίτι μας, το σώμα μας. Όχι το κοστούμι ή την φουστανέλλα που φορούσαμε/φοράμε, ή το μπαλωμένο σακάκι (ως φτωχοί ή πλούσιοι) αλλά τα υγιή μέλη που καλύπτουμε και κινούν τα ιμάτια σε θεάρεστα/φιλάνθρωπα έργα.

Μέλη της Ελλάδος, είναι (και θα ξεχάσω πολλά – επίτηδες – αλλά ο γενικός κανόνας είναι ο ίδιος) γιατροί, δικηγόροι, πολιτικοί, δάσκαλοι, επιχειρηματίες, δημόσιοι υπάλληλοι, αγρότες, οικονομικοί, στρατιωτικοί, καλλιτέχνες, οδηγοί ΜΜΜ, …

Αυτό κάνει ο κ.Χολέβας και κάθε ένας που έχει υγιή θεώρηση φιλοσοφίας και φιλοκαλίας δλδ ελληνορθόδοξη οπτική των πραγμάτων νοούμενων και αισθητών. Ευστοχεί στον πυρήνα που είναι ένας (άρα απλουστεύοντας) και χαράσσοντας την ευθεία ακτίνα προσέγγισής του από την περιφέρεια, (από όποιο μετερίζι εργάζεται ο καθένας) διαγράφει ολόκληρο τον κύκλο, γιατί ο γεωμετρικός τόπος του όλου (όσο πολύπλοκες καταστάσεις κι αν εμπεριέχει) ΑΡΚΕΙ να ευστοχήσουμε στο Ένα Κέντρο και να βαδίσουμε την αναλογούσα μας προς Αυτό, ακτίνα.

Η μη αποδοχή Αυτού του Κέντρου και Αυτής της ακτίνας (ελληνορθόδοξης πορείας) δημιουργεί παράκεντρα, αστοχίες, τανύσματα προς αλλού και άλλα.
Κι οπωσδήποτε όχι στην βαθύτατη ιδιοπροσωπεία και ταυτότητά μας που μας χαρακτηρίζει σαν Έλληνες. Δεν είναι τυχαίο που κ.Μπαμπινιώτης στο λεξικό αναφέρει χαρακτηριστικά για αυτήν την εσώτερη ταυτότητα. Όταν κάποιος αλλαξοπιστούσε, παρότι ‘’παρέμενε’’ Έλληνας στην ουσία άλλαζε και αποτυπωνόταν αυτό, με το τούρκεψε, φράγκεψε…  

Ας πάρουμε μερικούς γιατρούς και δικηγόρους και μερικούς οικονομολόγους μιας και ο νυν πρωθυπουργός ‘’μας’’ (επιβεβλημένος από το σύστημα και κατσικωμένος λόγω ‘’γλυκείας’’ καρέκλας)  ανήκει σε αυτήν την τάξη των επαϊόντων… πλην όμως, ως προτεστάντης φράγκος. Τραπεζίτης υπέρ του λαού; Φράγκος υπέρ των ορθοδόξων; Κομματάκι δύσκολο, αλλά οπλισμένοι με το η αγάπη ου λογίζεται το κακόν, αναμένουμε (όχι παθητικά) τα μελλούμενα…  

Έχουμε έναν γιατρό ορθόδοξο όχι κατ’ όνομα αλλά κατά χάριν, στον πόδα των τόσων αγίων ιατρών, που έχει αναδείξει η ΕΛΛΑΔΑ και η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ. ΔΕΝ αρνούμαι πως υπάρχουν πολλοί και καλοί γιατροί άλλων προσεγγίσεων, αλλά ΑΝ είμαστε ικανοί να διακρίνουμε τον καλό γιατρό από τον άγιο γιατρό, έχει καλώς. Αν όχι. Λυπάμαι. Το ίδιο ισχύει και με δικηγόρους, δασκάλους και στρατιωτικούς και και και…

Μια απτή (για το κράτος) ευκρινής διαφορά μεταξύ ορθοδόξου γιατρού (ΟΧΙ ΚΑΤ΄ΟΝΟΜΑ και τύπο, που απλά κρεμάει τους αγίους αναργύρους από πίσω από το γραφείο του – αλλά ΜΕ ουσία) σε σχέση με έναν άθεο ή άστοχο θεϊστή, δλδ ειδωλολάτρη, (και σε επέκταση όλα τα επαγγέλματα/λειτουργήματα δημόσια και ιδιωτικά) είναι ή δεν είναι το ήθος; Παίρνει φακελάκι ο άγιος (και ο καλός αγωγός και μιμητής του, εν δυνάμει άγιος) ; Χρηματίζεται; Κλέβει; Αποκρύπτει φορολογικά στοιχεία, εξάγει στην Ελβετία καταθέσεις; Δρα εις βάρος των υπολοίπων; Είναι άδικος; Κανονίζει μίζες; Κάνει λαμογιές; Γιές ορ νόου;

Από τους άλλους, δεν θα μπω σε διαδικασία να τους κατατάξω σε βαθμίδες, ποιος πάνω ποιος κάτω, γιατί ισχύει η ανθρωπιά και η ευσυνειδησία του καθενός, που είναι αρεστή και αντικειμενικά καλή. Αλλά στην κορυφή και το τέλειο και άριστο κατέχει αυτός που βίωσε το Τέλειο, στο μέτρο του δυνατού.

Κι η παιδεία που τον γαλούχησε στην επίτευξη της διττής αυτής συστάδας αξιών (σώματος και ψυχής) είναι η ελληνορθόδοξη παιδεία που ΕΞΑΓΕΙ αγίους και ήρωες.

Ποιο λοιπόν το ‘’κέρδος’’ της αποκομμένης από Τον Χριστό και την Ελλάδα, παιδείας;  Δυστυχώς αυτή παιδεία, αναδεικνύει για ίδιον όφελος, ΜΟΝΟ σαρκικούς επαγγελματίες και ‘’επαΐοντες’’.

Γνώστες, τεχνοκράτες, τάχα μοναδικοί για να ‘’σώσουν’’ (με τον δικό τους βέβαια ορισμό) αλλά αήθεις, εμπαθείς. Εμφανίζονται από τα ΜΜΕ ως ‘’μεγάλοι’’ αλλά στην ουσία, ως συνεργαζόμενοι με την απάνθρωπη ολιγαρχία, είναι κι αυτοί υπάνθρωποι, άσχετα με την σοβαροφάνεια και ‘’λάμψη’’ που τους περιλούζει το αχνό πλάνο φως των αστέρων…  (πνευματικά) αλλά ‘’άπλετο’’ φως εσπερινό, τεχνοκρατικό και κοσμικό που ταλανίζει ανισόρροπα την διασκοπία μας….  

Τέτοιο εκπαιδευτικό σύστημα  δεν θέλει να εγκαταστήσει η Αννούλα της λέσχης… και των κολλεγίων; Τυχαίο; Δεν νομίζω!!! γιατί το φυτώριο και το περιβάλλον της υγείας ενός λαού, περνά από την παιδεία. Αυτές είναι οι κολώνες/πυλώνες που διασαλεύτηκαν κι εμείς καλό θάταν να αμυνθούμε/προστατέψουμε, όχι από εγωισμό και εθνική ψωροπερηφάνεια (που την ‘’δικαιούνται’’ κάθε λαός), αλλά από ΑΛΗΘΕΙΑ και φιλαλήθεια! Σοφία και φιλοσοφία με φίλτρο και προστασία, την κατά Θεόν, αγάπη. ΕΛΛΑΔΑ και ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ!   

Κι εμείς ως μπροστάρηδες ΚΑΙ αυτή τη φορά,
- όπως το 1821 που γινήκαμε ΑΡΧΗ για να ξηλωθεί η οθωμανική αυτοκρατορία, με την βοήθεια Του Αληθινού Θεού και της Παναγίας,
- όπως το 1940 και πάλι υπό Την Σκέπην Της καθυστερήσαμε τον άξονα, τη στιγμή που οι υπόλοιποι μουδιασμένοι απλά χειροκροτούσαν, έτσι και τώρα,
- καλούμαστε να μην χάσουμε τη μόνη βοήθεια που μας έμεινε στον κόσμο, Του Παντοκράτορα ενάντια στον συνθλίβοντά μας κοσμοκράτορα, με την πρόφαση πως, οι καιροί άλλαξαν. Τώρα παρά ποτέ κομπορημμονούν και απροκάλυπτα αφού κάμφθηκαν οι αντιστάσεις, παρουσιάζουν το δόλιο έργο τους με τους επίσης δολίους συνεργάτες τους…

Ο Κύριος όμως, μένει εις τους αιώνες. Κλήθηκε και ευλογήθηκε ΚΑΙ η Ελλάδα να μείνει. Νά ο δρόμος νά κι ο τρόπος…    

---------

(ένδοξο παρελθόν και ελπιδοφόρο (υπό προϋποθέσεις) μέλλον)


-------
Όσον αφορά την επίθεσή κάποιων κατά του Χατζή, του δίνω τα εύσχημα, γιατί, έστω και αργά  μετάνοιωσε και αποστασιοποιήθηκε από την χιονοστιβάδα που παρασέρνει σε μιζέρια τον ελληνικό λαό, (και βαρύτερα όλεθρο – αλλά ουκ επ’ άρτω ζήσεται μόνω ο άνθρωπος – για να ΜΗΝ απελπιζόμαστε) σε σχέση με τον αμετανόητο (Παπαδήμο) για τα μαγειρέματα προ δεκαετίας, με τον Σημίτη και τα swaps αλλά και πρόσφατο σύμβουλο του ΓΑΠ αλλά προπάντων συνεχιστή των ίδιων καταστροφικών επιλογών του ΓΑΠ, ως ομόσταβλοι με τους γνωστούς υπανθρώπους ροκφέλερ, σόρος, τρισέ, τριμερούς, … κλπ….  Υπόσχεται ειρήνη, αλλά ΧΩΡΙΣ ελευθερία. Υπόσχεται έξοδο αλλά προς που;

Εν πάσει περιπτώσει, επειδή υφίσταται πλουραλισμός απόψεων, (ίσως και κομματική πειθαρχία) περί της αξίας του ενός και της απαξίωσης του άλλου, εύχομαι καλή διάκριση και το σταματάω εκεί.  

Στο δια ταύτα, θεωρώ λογικό, ότι αυτό που έχει πραγματικά ανάγκη ο τόπος (πολιτικά, κοινωνικά, εθνικά, ηθικά, οικονομικά…) είναι η μετάνοια των μελών και η απαλλαγή από ό,τι κακό τον κάνει χειρότερο άνθρωπο. Μετά, κατά το: θα σας δώσω άρχοντες κατά τας καρδίας υμών, ελπίζουμε και ευχόμαστε,  να μας αναλογούν (συλλογικά) καλύτεροι.

(Απόκρισις περί αναξίων αρχόντων)

http://hellasorthodoxy-kmyst.blogspot.com/2011/08/blog-post_04.html   



Με κάθε ευχή για ΑΝΑΤΑΣΗ και ΑΝΑΣΤΑΣΗ, προσωπική και συλλογική, Ο Γεννηθείς και Αναστηθείς Κύριος να επιβλέψει στον αγώνα και να άρει τον ψυχοβλαβή πόνο και αδικία που ενσπείρουν οι εχθροί της ανθρωπότητος ή σοφότερα, να μεταστρέψει όλα τα παραπάνω επιτρεπόμενα (καθώς ούτε τρίχα δεν πέφτει αν δεν το επιτρέψει ο Κύριος) σε ψυχωφελή και ευλογημένα. Έτσι παθητικοποιείται το μικρόβιο και γίνεται ειδικό αντίσωμα και εμβόλιο. Έτσι κάπως μπολιάζεται η αγριέλαιος και καθίσταται καλλιέλαιος. Έτσι προσθέτει (στους αιτούντες και δοθήσεται) τον εαυτό Του σαν Χ στην αρά και την μεταποιεί σε χαρά.

Προσβλέποντες σε αυτό το μπόλιασμα και την άνωθεν χειραγωγία, με δική μας ανταπόκριση στην τήρηση ως κόρη οφθαλμού την υγιή ελληνορθόδοξη παιδεία χαιρετάμε Την ολκάδα των θελόντων σωθήναι.  

… χαίρε δι ης η χαρά εκλάμψει, χαίρε δι ης η αρά εκλείψει, 



χαίρε η τα εναντία εις το αυτό αγαγούσα.
Χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε!!!!

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου