...ό,τι καλό υπάρχει διάσπαρτο στον κόσμο, είναι Του Κυρίου και σε Αυτόν πρέπουν τιμή, δόξα, ευχαριστία και προσκύνηση… Μακάρι να διακρίνουμε την Αλήθεια Του, εν μέσω αληθοφανειών, όπως είναι επιτακτική η ανάγκη και θέμα ζωής ή θανάτου ή ανεύρεση της ''αληθινής'' όασης μέσα στην έρημο... και όχι την ''αληθοφανή'' εκ του αντικατοπτρισμού της. Κι αυτή η διάκριση, ενώ έχει αφετηρία τις ‘’νοητικές’’ γνώσεις και την ενημέρωση, η οποία μοιάζει να μεταγγίζεται, η Αλήθεια ΒΙΩΝΕΤΑΙ προσωπικά, στην ‘’καρδιά’’!!!
Οι λόγοι των αποστόλων που δοξάζουν τον Θεό, αλλά και οι λόγοι των λίθων… που με ιδιαίτερο συντονισμό, κι αυτοί το ίδιο αναφέρουν, έχουν στόχο την εύρεση της αναφαίρετης αγαθής μερίδας που επέλεξε η Μαρία. Από εκεί αρχίζει να αναπτύσσεται το πνευματικό ύψος, η κλίμακα που οδηγεί από τη γη στον Ουρανό. ...οι ουρανοί που και αυτοί διηγούνται δόξαν Θεού...
Είναι η ίδια ευθεία που ορίζει το Ανέσπερον Άγιο Φως που αναβλύζει από τον Πανάγιο Τάφο κάθε Μ. Σάββατο.
*
Αυτήν την ευθεία οδό ‘’είδε’’ ο Ιακώβ σαν κλίμακα, όπου ανέβαιναν και κατέβαιναν άγγελοι, ως προτύπωση της Θεοτόκου και αγιογραφείται στην εικόνα ‘’Άξιον Εστίν’’.
Η πηγαία διάθεση αποφυγής εκ της αράς (ανεξάρτητη φιλοσοφικών τοποθετήσεων) και συγχρόνως πάλι πηγαία έλξη και πόθος για την
ενοίκηση μέσα μας, της χαράς, μας προτρέπει να κινηθούμε σε αυτό που κάνει την ενεργειακή τους διαφορά. Το Χ. Αυτό έρχεται και μας γίνεται γνωστό στον κόσμο – γεννάται εξ ενός θηλυκού.
…χαίρε δι ής η χαρά εκλάμψει, χαίρε δι ης η αρά εκλείψει… χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε!
Αυτό το κομβικό σημείο… που είναι η Αδιόδευτος Πύλη εισόδου του Θεού στον κόσμο ως κλίμακα καθόδου (κατάβασης) και συγχρόνως η γέφυρα ανόδου προς ενοίκηση στην Άνω Βασιλεία… δεν είναι άλλη, από την υπερευλογημένη και κεχαριτωμένη Μητέρα μας, Κυρία Θεοτόκο.
…χαίρε κλίμαξ επουράνιε, δι ης κατέβη ο Θεός, χαίρε γέφυρα μετάγουσα, τους εκ γης προς Ουρανόν… χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε!
Κι αν αυτά, μοιάζουν ότι είναι κατόπιν εορτής… και κατασκευάσματα των ανθρώπων, ερμηνείες αυθαίρετες… σε σύνδεση με όλα τα προηγούμενα, σας αναφέρω:
(Γεν. γ14…) Και είπε Κύριος ο Θεός προς τον όφιν, επειδή έκαμες τούτο, επικατάρατος να ήσαι μεταξύ πάντων των κτηνών, και πάντων των ζώων του αγρού• επί της κοιλίας σου θέλεις περιπατεί, και χώμα θέλεις τρώγει, πάσας τας ημέρας της ζωής σου• και έχθραν θέλω στήσει αναμέσον σου και της γυναικός, και αναμέσον του σπέρματός σου και του σπέρματος αυτής• αυτό θέλει σου συντρίψει την κεφαλήν, και συ θέλεις κεντήσει την πτέρναν αυτού.
Ο έρπων όφις είναι ο επικατάρατος… η αρά.
Η …έχθρα θέλω στήσει αναμέσον σου και της γυναικός… είναι η διάσταση μεταξύ του παλαιού και πεπτωκότος κόσμου με την ευλογημένη και γόνιμη μήτρα (Ορθόδοξος Εκκλησία στον τύπο της γυναικός Παναγίας) που κυοφορεί το σπέρμα που αυτό θέλει σου συντρίψει την κεφαλήν και συ θέλεις κεντήσει την πτέρναν αυτού.
Στο περί θείου έρωτος του σήμερα εορτάζοντος Αγίου Νεκταρίου (μεγάλη η χάρι του, την πρεσβεία του να έχουμε…) αναφέρεται: Θεού ειμί όλως εικών. Θεού θεία χάριτι γένος.
Είναι το γένος (άγιοι, που κυοφορήθηκαν στο Σώμα της Ορθόδοξης Εκκλησίας και αναγεννήθηκαν, χάριτι βίωσαν την κάθαρση, την φώτιση, την τελείωση) που συντρίβει την κεφαλή του έρποντος όφεως αλλά και συγχρόνως που του κεντάται η πτέρνα. Συντριβή, που επιτελείται, δια του Σταυρού. …συντριβήτωσαν υπό την σημείωσιν του Τιμίου Σταυρού Σου, πάσαι αι εναντίαι δυνάμεις…
Ο κεντισμός της πτέρνας, προ και χωρίς Χριστό, είναι ολέθρια.
Όταν ο Απόστολος Παύλος αναφέρει ότι οι Έλληνες ζητούσι σοφία ενώ οι Ιουδαίοι σημάδι, εγώ δε ήλθα να σας διδάξω την μωρία του σταυρού, αυτή η κατ’ ευφημισμόν ‘’μωρία’’ είναι η ΜΟΝΗ λυτρωτική δύναμη στα κενά που παρουσιάζονται και στην φιλοσοφική (φιλελληνική) προσέγγιση του Θεού και στην φιλοδύναμη (φιλοϊουδαϊκή).
Το εντοπισμένο κενό στην ελληνική φιλοσοφική παράδοση, είναι η αχίλλειος πτέρνα. Είναι το μόνο τρωτό σημείο, το τόσο μικρό… αλλά δυστυχώς τόσο καθοριστικό αδυναμίας κατάκτησης της αιώνιας ζωής, καθώς γίνεται η πύλη εισόδου του θανάτου. Στην φιλοδύναμη παράδοση, ο Ιακώβ, στον τύπο του Αγίου Πνεύματος (πατήρ – Αβραάμ, υιός – Ισαάκ, άγιο πνεύμα – Ιακώβ) που γεννιέται ως δίδυμος, δεύτερος μετά τον Ησαύ, εξέρχεται εκ της κοιλίας της μητρός του, με επειλημμένην την χείραν επί την πτέρναν του Ησαύ.
…και μετά τούτο εξήλθεν ο αδελφός αυτού και η χειρ αυτού επειλημμένη της πτέρνης Ησαύ και εκάλεσεν το όνομα αυτού Ιακώβ (Γεν. κε’26).
Και οι δύο με τρωτές φτέρνες… έχουν σχέση με την δικαιοσύνη. Ο ένας εκ του Νόμου ο Ησαύ και ο Αχιλλέας, ο υιός της Θέτιδος της θεάς της δικαιοσύνης, με τον φυσικό και γραπτό νόμο προ Χριστού εντοπισμένο .
Έρχεται λοιπόν η αγιοπνευματική χάρις (εν σκιά Ιακώβ, με 12 τέκνα, εκ των συζύγων του Λείας (αρετές πρακτικές) και Ραχήλ (αρετές θεωρητικές)) που καλύπτει την τρωτή φτέρνα…που έχει στόχο ο έρπων όφις και κεντά τους ανθρώπους.
Η πληρότητα των αρετών, πρακτικών και θεωρητικών εντοπίζονται στην γυναίκα και το σπέρμα (γένος) αυτής που συντρίβει την κεφαλή του όφεως. Την Θεοτόκο, που Αυτήν ως κλίμακα διείδε ο Ιακώβ, ευχόμενοι να μετέχουμε με όλες μας τις δυνάμεις σε αυτήν την ουρανοδρόμο κλίμακα, αυτών των αρετών δια της μετανοίας, ώστε αποφεύγοντας το ευάλωτο της φιλοσοφικής και φιλοδύναμης έπαρσης (κατάρας του νόμου), με ταπεινότητα και αγιασμό, να εισέλθουμε χάριτι (δι ευχών των αγίων και εξαιρέτως της γλυκυτάτης Θεοτόκου) σε αυτό το σωτήριο γένος. Αμήν.
Οι λόγοι των αποστόλων που δοξάζουν τον Θεό, αλλά και οι λόγοι των λίθων… που με ιδιαίτερο συντονισμό, κι αυτοί το ίδιο αναφέρουν, έχουν στόχο την εύρεση της αναφαίρετης αγαθής μερίδας που επέλεξε η Μαρία. Από εκεί αρχίζει να αναπτύσσεται το πνευματικό ύψος, η κλίμακα που οδηγεί από τη γη στον Ουρανό. ...οι ουρανοί που και αυτοί διηγούνται δόξαν Θεού...
Είναι η ίδια ευθεία που ορίζει το Ανέσπερον Άγιο Φως που αναβλύζει από τον Πανάγιο Τάφο κάθε Μ. Σάββατο.
*Αυτήν την ευθεία οδό ‘’είδε’’ ο Ιακώβ σαν κλίμακα, όπου ανέβαιναν και κατέβαιναν άγγελοι, ως προτύπωση της Θεοτόκου και αγιογραφείται στην εικόνα ‘’Άξιον Εστίν’’.
Η πηγαία διάθεση αποφυγής εκ της αράς (ανεξάρτητη φιλοσοφικών τοποθετήσεων) και συγχρόνως πάλι πηγαία έλξη και πόθος για την
ενοίκηση μέσα μας, της χαράς, μας προτρέπει να κινηθούμε σε αυτό που κάνει την ενεργειακή τους διαφορά. Το Χ. Αυτό έρχεται και μας γίνεται γνωστό στον κόσμο – γεννάται εξ ενός θηλυκού.
…χαίρε δι ής η χαρά εκλάμψει, χαίρε δι ης η αρά εκλείψει… χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε!
Αυτό το κομβικό σημείο… που είναι η Αδιόδευτος Πύλη εισόδου του Θεού στον κόσμο ως κλίμακα καθόδου (κατάβασης) και συγχρόνως η γέφυρα ανόδου προς ενοίκηση στην Άνω Βασιλεία… δεν είναι άλλη, από την υπερευλογημένη και κεχαριτωμένη Μητέρα μας, Κυρία Θεοτόκο.
…χαίρε κλίμαξ επουράνιε, δι ης κατέβη ο Θεός, χαίρε γέφυρα μετάγουσα, τους εκ γης προς Ουρανόν… χαίρε Νύμφη Ανύμφευτε!
Κι αν αυτά, μοιάζουν ότι είναι κατόπιν εορτής… και κατασκευάσματα των ανθρώπων, ερμηνείες αυθαίρετες… σε σύνδεση με όλα τα προηγούμενα, σας αναφέρω:
(Γεν. γ14…) Και είπε Κύριος ο Θεός προς τον όφιν, επειδή έκαμες τούτο, επικατάρατος να ήσαι μεταξύ πάντων των κτηνών, και πάντων των ζώων του αγρού• επί της κοιλίας σου θέλεις περιπατεί, και χώμα θέλεις τρώγει, πάσας τας ημέρας της ζωής σου• και έχθραν θέλω στήσει αναμέσον σου και της γυναικός, και αναμέσον του σπέρματός σου και του σπέρματος αυτής• αυτό θέλει σου συντρίψει την κεφαλήν, και συ θέλεις κεντήσει την πτέρναν αυτού.
Ο έρπων όφις είναι ο επικατάρατος… η αρά.
Η …έχθρα θέλω στήσει αναμέσον σου και της γυναικός… είναι η διάσταση μεταξύ του παλαιού και πεπτωκότος κόσμου με την ευλογημένη και γόνιμη μήτρα (Ορθόδοξος Εκκλησία στον τύπο της γυναικός Παναγίας) που κυοφορεί το σπέρμα που αυτό θέλει σου συντρίψει την κεφαλήν και συ θέλεις κεντήσει την πτέρναν αυτού.
Στο περί θείου έρωτος του σήμερα εορτάζοντος Αγίου Νεκταρίου (μεγάλη η χάρι του, την πρεσβεία του να έχουμε…) αναφέρεται: Θεού ειμί όλως εικών. Θεού θεία χάριτι γένος.
Είναι το γένος (άγιοι, που κυοφορήθηκαν στο Σώμα της Ορθόδοξης Εκκλησίας και αναγεννήθηκαν, χάριτι βίωσαν την κάθαρση, την φώτιση, την τελείωση) που συντρίβει την κεφαλή του έρποντος όφεως αλλά και συγχρόνως που του κεντάται η πτέρνα. Συντριβή, που επιτελείται, δια του Σταυρού. …συντριβήτωσαν υπό την σημείωσιν του Τιμίου Σταυρού Σου, πάσαι αι εναντίαι δυνάμεις…
Ο κεντισμός της πτέρνας, προ και χωρίς Χριστό, είναι ολέθρια.
Όταν ο Απόστολος Παύλος αναφέρει ότι οι Έλληνες ζητούσι σοφία ενώ οι Ιουδαίοι σημάδι, εγώ δε ήλθα να σας διδάξω την μωρία του σταυρού, αυτή η κατ’ ευφημισμόν ‘’μωρία’’ είναι η ΜΟΝΗ λυτρωτική δύναμη στα κενά που παρουσιάζονται και στην φιλοσοφική (φιλελληνική) προσέγγιση του Θεού και στην φιλοδύναμη (φιλοϊουδαϊκή).
Το εντοπισμένο κενό στην ελληνική φιλοσοφική παράδοση, είναι η αχίλλειος πτέρνα. Είναι το μόνο τρωτό σημείο, το τόσο μικρό… αλλά δυστυχώς τόσο καθοριστικό αδυναμίας κατάκτησης της αιώνιας ζωής, καθώς γίνεται η πύλη εισόδου του θανάτου. Στην φιλοδύναμη παράδοση, ο Ιακώβ, στον τύπο του Αγίου Πνεύματος (πατήρ – Αβραάμ, υιός – Ισαάκ, άγιο πνεύμα – Ιακώβ) που γεννιέται ως δίδυμος, δεύτερος μετά τον Ησαύ, εξέρχεται εκ της κοιλίας της μητρός του, με επειλημμένην την χείραν επί την πτέρναν του Ησαύ.
…και μετά τούτο εξήλθεν ο αδελφός αυτού και η χειρ αυτού επειλημμένη της πτέρνης Ησαύ και εκάλεσεν το όνομα αυτού Ιακώβ (Γεν. κε’26).
Και οι δύο με τρωτές φτέρνες… έχουν σχέση με την δικαιοσύνη. Ο ένας εκ του Νόμου ο Ησαύ και ο Αχιλλέας, ο υιός της Θέτιδος της θεάς της δικαιοσύνης, με τον φυσικό και γραπτό νόμο προ Χριστού εντοπισμένο .
Έρχεται λοιπόν η αγιοπνευματική χάρις (εν σκιά Ιακώβ, με 12 τέκνα, εκ των συζύγων του Λείας (αρετές πρακτικές) και Ραχήλ (αρετές θεωρητικές)) που καλύπτει την τρωτή φτέρνα…που έχει στόχο ο έρπων όφις και κεντά τους ανθρώπους.
Η πληρότητα των αρετών, πρακτικών και θεωρητικών εντοπίζονται στην γυναίκα και το σπέρμα (γένος) αυτής που συντρίβει την κεφαλή του όφεως. Την Θεοτόκο, που Αυτήν ως κλίμακα διείδε ο Ιακώβ, ευχόμενοι να μετέχουμε με όλες μας τις δυνάμεις σε αυτήν την ουρανοδρόμο κλίμακα, αυτών των αρετών δια της μετανοίας, ώστε αποφεύγοντας το ευάλωτο της φιλοσοφικής και φιλοδύναμης έπαρσης (κατάρας του νόμου), με ταπεινότητα και αγιασμό, να εισέλθουμε χάριτι (δι ευχών των αγίων και εξαιρέτως της γλυκυτάτης Θεοτόκου) σε αυτό το σωτήριο γένος. Αμήν.
με, κάθε μας πράξη και σκέψη, νάχει άμεση συσχέτιση πάνω στην κλίμακα φιλοσοφούντες στο... τα πάντα μοι έξεστιν, αλλ' ου πάντα με συμφέρει
(γ.Σωφρόνιος Σακχάρωφ)
πηγή (σειρά αναρτήσεων με θέμα περί φυσικής - μεταφυσικής και ''φωτισμού''...)
--------
* σχήμα, που χρησιμοποιήθηκε στο βιβλίο Μύηση και Ορθοδοξία (εδώ τυχαίος δεσμός, με όλα τα πονήματα)
--------
* σχήμα, που χρησιμοποιήθηκε στο βιβλίο Μύηση και Ορθοδοξία (εδώ τυχαίος δεσμός, με όλα τα πονήματα)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου