‘’…πάντα μοι έξεστιν, αλλ΄ού πάντα συμφέρει’’

‘’…πάντα μοι έξεστιν, αλλ΄ού πάντα συμφέρει’’ (Κορ.Α΄στ’12). (δηλαδή, όλα μου επιτρέπονται, αλλά δεν με συμφέρουν τα πάντα…).

Μια φορά ο Άγιος Συμεών ο δια Χριστόν σαλός, φιλούσε τα σκαλοπάτια ενός πορνείου, προκαλώντας τους ανθρώπους σε αμηχανία ή ακόμη και σε αναστάτωση και ύβρι. Τους εξήγησε, πως ο τόπος αυτός (τα σκαλοπάτια) είναι ιερός, επειδή εκεί πέφτουν τα δάκρυα από τους φύλακες αγγέλους, όσων ανθρώπων προχωρούν στην αμαρτία. Μένουν οι άγγελοι εκεί έξω, στενοχωρούμενοι, σε απόσταση και δεν τους συνοδεύουν. 

Ενώ λοιπόν υπάρχουν πολλοί δρόμοι και μονοπάτια επί της γης, όλοι, μα όλοι ανεξαιρέτως, έχουν μία προβολή και αναλογία στα πνευματικά, στην κλίμακα μεταξύ γης και ουρανού. Εφόσον η κάθε μας ελεύθερη επιλογή, έχει ιδιαίτερη πνευματική βαρύτητα, τελικά ή μας πλησιάζει ή μας απομακρύνει από τον Άνθρωπο, που είναι το τέρμα και ο σκοπός κάθε ανθρώπου. 

Η πορεία της ζωής μας (αγαθή ή πονηρή) πάνω στους πολλούς φυσικούς δρόμους και επιλογές, αντανακλά (και αμφισήμαντα καθορίζει) τη θέση μας σε μια κλίμακα, στον ένα και μοναδικό Δρόμο, από τη γη προς τον ουρανό.*

Εικ.1 Η θεία και ουρανοδρόμος κλίμαξ.

Πάνω σε αυτόν τον ‘’αόρατο’’ για τα φυσικά μας μάτια, δρόμο, συνοδοιπορούμε με αγγέλους φωτεινούς και σκοτεινούς. Οι φωτεινοί μας βοηθούν στην άνοδο και αντίθετα οι σκοτεινοί,
προσπαθούν με όλη τους τη μανία να μας παγιδεύουν στα χαμηλά. 

Η κίνησή μας προς Τον Άνθρωπο που είναι στο τέλος της ουράνιας κλίμακας (κάθετη κίνηση) και προς τον γνωστό ή άγνωστο επί της γης, συνάνθρωπό μας (οριζόντια κίνηση) σχηματίζουν στο σύνολό τους, το σημείο του σταυρού. Οι δαίμονες, πολεμώντας τον σταυρό, διαβάλλουν τις διαπροσωπικές σχέσεις και προσπαθούν να σταλάξουν το δηλητήριο του μίσους στις ψυχές και τη ζωή των ανθρώπων. Το λέει όμως και η λέξη. Μίσος. Η καρδιά του ανθρώπου – ο άνθρωπος - που διακατέχεται από μίσος, θα καταλήξει μισός (τόνος στην λήγουσα), ανολοκλήρωτος. Μόνο η ΑΓΑΠΗ ολοκληρώνει, σώζει (σώος = ολοκληρωμένος).

Η τρεπτότητα της φύσης μας, άλλοτε χαροποιεί τους μεν και άλλοτε τους δε. Άλλοτε πλησιάζουμε και άλλοτε απομακρυνόμαστε από την κορυφή, οπότε και από το Φως, τη Ζωή, τη Σοφία, την ειρήνη, την χαρά…. 

-------

από γέροντα Σωφρώνιο

• 
  Ο Αββάς Μακάριος και ο Φύλακας Άγγελος---

Από το ‘’Άνθρωπος Θρησκεία και Θράκη (υπέρβαση από τα φαινόμενα στο Φως) '' (4ο)

---- 

τα εκδοθέντα και κυκλοφορούντα βιβλία, ΕΔΩ και ψηφιακά το σύνολο, ΕΔΩ

----

• 
  
• σχετικό και προτεινόμενο : * Οι δρόμοι και Ο Δρόμος

ουρανοδρόμος κλίμαξ αγίου Ιωάννου Σιναϊτου