Άγγελος Φύλακας του Ναού

Κάποτε ένας Ιερεύς μου διηγήθηκε τα εξής: Κάποιο βράδυ πήγε κάπως αργά στην Εκκλησία, γιατί είχε ξεχάσει κάτι, πού έπρεπε οπωσδήποτε να το πάρη. 

Την ξεκλείδωσε και μπήκε μέσα. Ήταν σκοτεινά.

Από την Ωραία Πύλη, την όποια είχε ξεχάσει ανοιχτή (δεν είχε τραβήξει την κουρτίνα, όψου δεν υπήρχαν και βημόθυρα στην Πύλη), βλέπει έναν αστραφτερό "Άγγελο με ξίφος πύρινο στο χέρι, να στέκεται δίπλα στην Άγια Τράπεζα! Τρόμαξε τόσο πολύ, πού τράπηκε σε φυγή! Φοβήθηκε! Φθάνοντας στον Νάρθηκα (ο Ναός ήταν μεγάλος), ακούστηκε μιά φωνή: 

-Στάσου [Στάθηκε, λοιπόν, κοκάλωσε! 

μαρμάρωσε! 

-Μη φοβάσαι, του είπε πολύ γλυκά ή φωνή. Είμαι ο "Άγγελος Φύλακας του Ναού. " 

Όταν μία Τράπεζα σε έναν Ναό καθαγιάζεται και γίνεται Άγια, ο Κύριος, ο Παντοκράτωρ, ο «Βασιλεύς των βασιλευόντων και Κύριος των κυριευόντων», τοποθετεί έναν ακοίμητο Άγγελο-Φύλακα δίπλα στην Άγια Τράπεζα. 

Καθ' ον χρόνον έλεγε αυτά ο Άγγελος, ο ιερεύς ήταν ακίνητος στον Νάρθηκα και άκουγε έντρομος, με την πλάτη προς το Ιερό. Και συνέχισε με ακόμη πιό γλυκεία φωνή ο Άγγελος: 

-"Έλα, γύρισε, κλείσε, σε παρακαλώ, την Ωραία Πύλη, πού ξέχασες ανοιχτή. (Ό Άγγελος είπε στον ιερέα "σε παρακαλώ"! Πόσοι από εμάς λέμε στον σύντροφο μας, στο παιδί μας, στον αδελφό μας, στον πλησίον μας, "σε παρακαλώ"; Πόσοι;) 

Γύρισε ο ιερεύς -του είχε φύγει ο φόβος και ο τρόμος- μέσα του βασίλευε γαλήνη- και δεν είδε πλέον τον Άγγελο. Προχώρησε διστακτικά, αλλά τώρα χωρίς φόβο- με σεβασμό. Με συστολή και δέος έπιασε την κουρτίνα της ' Ωραίας Πύλης και σιγά - σιγά την έκλεισε. 

Μέσα του όμως άρχισε να αναρωτιέται: "Μην ήταν φαντασία μου! Μήπως ονειρευόμουν; Μήπως έχω παραισθήσεις;" Ως απάντηση, όμως, άκουσε μυριάδες φωνές Αγγέλων να ψάλλουν το «Άξιον εστί». 

(Ό Ναός ήταν αφιερωμένος στην 'Υπεραγία Θεοτόκο). Δεν άντεξε στο άκουσμα της γλυκείας αυτής αγγελικής ψαλμωδίας και λιποθύμησε! "Έπεσε κάτω! "Όταν ύστερα από λίγο συνήλθε, πήγε σπίτι του και δεν μίλησε σε κανέναν. Μετά από 15 χρόνια μου το διηγήθηκε, λίγο πριν από τον θάνατο του. 

" Έτσι σε κάθε Ναό, δίπλα στην Άγια Τράπεζα, υπάρχει ένας "Άγγελος, πού εμείς δεν τον βλέπουμε, άλλά εκείνος μας παρακολουθεί σιωπηλά.