Ακοάς πολέμων πόλεμοι, ειρήνη του κόσμου και υπέρ νουν ειρήνη

Ακούμε από τα ειρηνικά, το:   

Υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου, ευσταθείας των αγίων του Θεού Εκκλησιών και της των πάντων ενώσεως, του Κυρίου δεηθώμεν.

και… προκοπή ΔΕΝ βλέπουμε.

Από τότε που έστησε έχθραν μεταξύ σου (του έρποντος όφεως) και της γυναικός και του σπέρματός Της και του σπέρματός σου κι Εκείνος σου συντρίψει την κεφαλή συ δε τηρήσεις αυτού την πτέρναν… στον κόσμο υπάρχει ταραχή και πόλεμος, έως της συντριβής της κεφαλής αυτού (του έρποντος) όφεως από τον Όρθιο κρεμασθέντα.

Η επιζητούμενη ειρήνη μπορεί να είναι καθ’ολοκληρίαν πολυδιάστατη

(δισδιάστατη, χοϊκή και πνευματική) αλλά χωρίς κόπο μπορούμε να διακρίνουμε εξωτερική ειρήνη με παράλληλο εσωτερικό πόλεμο και εσωτερική (υπέρ νουν) ειρήνη εν μέσω πολέμων. Ειρήνη ΥΠΕΡ ΝΟΥΝ κι όχι νοερή κατάκτηση νιρβάνα και απαθείας χωρίς Χριστό, που είναι αναισθησία.

Και πονάμε με τα γενόμενα κι αυτό δείχνει ότι ακόμη ζούμε, αλλά κι ότι  ακόμη επιδεχόμαστε θεραπεία. Ελπίζοντες και μη ταρασσόμενοι.  

…τί τὸ σημεῖον τῆς σῆς παρουσίας καὶ τῆς συντελείας τοῦ αἰῶνος; 4 καὶ ἀποκριθεὶς ὁ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· βλέπετε μή τις ὑμᾶς πλανήσῃ. 5 πολλοὶ γὰρ ἐλεύσονται ἐπὶ τῷ ὀνόματί μου λέγοντες, ἐγώ εἰμι ὁ Χριστός, καὶ πολλοὺς πλανήσουσι. 6 μελλήσετε δὲ ἀκούειν πολέμους καὶ ἀκοὰς πολέμων· ὁρᾶτε μὴ θροεῖσθε· δεῖ γὰρ πάντα γενέσθαι, ἀλλ᾿ οὔπω ἐστὶ τὸ τέλος. 7 ἐγερθήσεται γὰρ ἔθνος ἐπὶ ἔθνος καὶ βασιλεία ἐπὶ βασιλείαν, καὶ ἔσονται λιμοὶ καὶ λοιμοὶ καὶ σεισμοὶ κατὰ τόπους· 8 πάντα δὲ ταῦτα ἀρχὴ ὠδίνων. 9 τότε παραδώσουσιν ὑμᾶς εἰς θλῖψιν καὶ ἀποκτενοῦσιν ὑμᾶς, καὶ ἔσεσθε μισούμενοι ὑπὸ πάντων τῶν ἐθνῶν διὰ τὸ ὄνομά μου. (Ματθ.κδ’)

Μπορεί να μην βλέπουμε ειρήνη ως ομόνοια ανθρώπων και σε μεγαλύτερη διάσταση εθνών μεταξύ τους, αλλά οι απτόμενοι  της φωτιάς του πολέμου, διακρίνονται στους αδικούντες και αδικουμένους. Στους προασπιζόμενους και στους επιθετικούς. Μεταξύ αυτών οι μεν λογικά αμυνόμενοι ευλογείται η άμυνά τους των δε παραλόγων επίθεσις, επιτρέπεται (…ἀλλ᾿ οὔπω ἐστὶ τὸ τέλος.. ἐγερθήσεται …) αλλά δεν ευλογείται.

Κι Ο Σταυρός, ως άλλη πύρινη στρεφόμενη ρομφαία είναι συγχρόνως το τραύμα των δαιμόνων και η δόξα των αγγέλων, απαγορεύοντας τους μεν και διανοίγοντας τας πύλας στους δε.

Απλώθηκε ή υψώθηκε (από την γη έως τον ουρανό) ένας δρόμος μεταξύς αράς και χαράς. Ο ίδιος ο Εσταυρωμένος που κείται ως σημείον αντιλεγόμενον. Επί του επικατάρατου ξύλου που όμως είναι και υπό προϋποθέσεις, το Ζωοποιόν και Ζωοπάροχον Τίμιο Ξύλο.

Χαιρετάτε Η Κυρία Θεοτόκος ως η αιτία της εκλάμψεως της χαράς και της εκλείψεως της αράς. Εδώ συμπίπτει ... καὶ σοῦ δὲ αὐτῆς τὴν ψυχὴν διελεύσεται ρομφαία, ὅπως ἂν ἀποκαλυφθῶσιν ἐκ πολλῶν καρδιῶν διαλογισμοί. (που στα Σταυροθεοτοκία υμνείται και παρακαλείται η πρεσβεία Της) γιατί …ἰδοὺ οὗτος κεῖται εἰς πτῶσιν καὶ ἀνάστασιν πολλῶν ἐν τῷ ᾿Ισραὴλ καὶ εἰς σημεῖον ἀντιλεγόμενον.

(Εν μέσω δύο ληστών, ζυγός δικαιοσύνης ευρέθη ο σταυρός σου• του μεν καταγομένου εις άδην τω βάρει της βλασφημίας, του δε κουφιζομένου πταισμάτων προς γνώσιν θεολογίας...)

   

Η καθαρά καρδία και το εμπνέον ευθές Πνεύμα είναι η αιτία και το αιτιατόν σε σύμπνοια, η βιούμενη υπέρ νουν ειρήνη που εύχεται η Εκκλησία για τα μέλη Της.

Κι αν μέχρι τώρα νοερώς κατά την διάνοια δεν βλέπαμε προκοπή, ούτε προσωπική ούτε συλλογική εθνών, ως ειρήνη του κόσμου, ένα ίχνος ψηλαφείται, όσο αποκτούμε πνευματική ειρήνη, συσταυρούμενοι και ευλογημένα αμυνόμενοι υπέρ Πίστεως και Πατρίδος.

Οὐκ ἐπιθυμήσεις... ὅσα τῷ πλησίον σου ἐστί. Αυτή η παράβαση της εντολής, είναι και η αιτία πολέμων. Αιτία που από μόνη της καταδικάζει τους πλεονέκτες (ό εστίν ειδωλολατρία), δικαιώνει τους αμυνόμενους της περι-ουσίας και χαριτώνει τους αναζητούντες Την Ουσία, γιατί, και αν όλον τον κόσμο κατακτήσουν οι επιτιθέμενοι ή διατηρήσουν τον κόσμο τους οι αμυνόμενοι ποιο το όφελος αν χάσουμε την ψυχή μας;

Ματθ.ιστ’26 τί γὰρ ὠφελεῖται ἄνθρωπος ἐὰν τὸν κόσμον ὅλον κερδήσῃ, τὴν δὲ ψυχὴν αὐτοῦ ζημιωθῇ; ἢ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ; 27 μέλλει γὰρ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεσθαι ἐν τῇ δόξῃ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ μετὰ τῶν ἀγγέλων αὐτοῦ, καὶ τότε ἀποδώσει ἑκάστῳ κατὰ τὴν πρᾶξιν αὐτοῦ. 

Γιαυτόν ακριβώς τον λόγο μειδίασε ο άγιος Λάζαρος στην Κύπρο, (την μοναδική μετά την ανάστασή του) όταν έπεσε στην αντίληψή του ένας άνθρωπος να προσπαθεί να κλέψει ένα κεραμεικό, παρατηρώντας ο πηλός πάει να κλέψει πηλό … (πράγματι ματαιότητα για κάποιον που πέθανε – τετραήμερος – είδε και επέστρεψε…, αμήν να διαισθανθούμε δι ευχών, κι εμείς την ματαιότητα – ως προς την κλοπή σε σχέση με την υποχρέωση άμυνας για την Πατρίδα).

και… (ιζ’) μεθ᾿ ἡμέρας ἓξ παραλαμβάνει ὁ ᾿Ιησοῦς τὸν Πέτρον καὶ ᾿Ιάκωβον καὶ ᾿Ιωάννην τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ καὶ ἀναφέρει αὐτοὺς εἰς ὄρος ὑψηλὸν κατ᾿ ἰδίαν· 2 καὶ μετεμορφώθη ἔμπροσθεν αὐτῶν, καὶ ἔλαμψε τὸ πρόσωπον αὐτοῦ ὡς ὁ ἥλιος, τὰ δὲ ἱμάτια αὐτοῦ ἐγένετο λευκὰ ὡς τὸ φῶς. 3 καὶ ἰδοὺ ὤφθησαν αὐτοῖς Μωσῆς καὶ ᾿Ηλίας μετ᾿ αὐτοῦ συλλαλοῦντες. 4 ἀποκριθεὶς δὲ ὁ Πέτρος εἶπε τῷ ᾿Ιησοῦ· Κύριε, καλόν ἐστιν ἡμᾶς ὧδε εἶναι· 

αυτό το ώδε που είναι ; που συλλαλεί Κύριος και Μωσής και Ηλίας με εμάς ακροατές λόγων;

...11καὶ εἶπεν· ἐξελεύσῃ αὔριον καὶ στήσῃ ἐνώπιον Κυρίου ἐν τῷ ὄρει· ἰδοὺ παρελεύσεται Κύριος, καὶ ἰδοὺ πνεῦμα μέγα κραταιὸν διαλῦον ὄρη καὶ συντρίβον πέτρας ἐνώπιον Κυρίου, οὐκ ἐν τῷ πνεύματι Κύριος· καὶ μετὰ τὸ πνεῦμα συσσεισμός, οὐκ ἐν τῷ συσσεισμῷ Κύριος· 12 καὶ μετὰ τὸν συσσειμὸν πῦρ, οὐκ ἐν τῷ πυρὶ Κύριος· καὶ μετὰ τὸ πῦρ φωνὴ αὔρας λεπτῆς, κἀκεῖ Κύριος. (Α'Βασ.ιθ')

…να κι εμείς, με το πολίτευμα του Σταυρού, αυτήν την αγία και μεγάλη τεσσαρακοστή εξήλθαμε* συμπορευόμενοι με Τον ευλογούντα Συσταυρωθέντα με εμάς για εμάς, ‘’πολεμώντας’’ να Τον συναντήσουμε Αναστημένο και της φωνής αύρας λεπτής, να ακούσουμε, τηρήσουμε, γευθούμε. Αναφαίρετο υπέρ νουν ειρήνη (εν μέσω πολέμων και ακοάς πολέμων εξωτερικών) ως βρόμα και πόμα αθάνατον… Την με Α+Ω ειρήνη του ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ, ευθέως Φωτός και πραγματικής ενώσεως, σε σχέση με την ψευτοένωση και ψευδοειρήνη του κόσμου τούτου που εμπνέονται από τον πλάνο και διαχρονικού Αμαλήκ. Αυτού τα σχέδια και μετοχή φευξώμεθα, Του δε Κυρίου το σχέδιο συμμορφούμενοι και εκτελούντες ευσχημόνως να πορευόμεθα.

Αμήν γένοιτο. 

---

* εξερχόμενοι από την αίγυπτο και τη δουλεία του φαραώ, σε νοητό επίπεδο, ανάλογα είναι και τα δικά μας βιώματα ΑΝ αποφασίσαμε να πορευτούμε προς την Άνω Ιερουσαλήμ. Οι πάνοπλοι κυνηγούντες αιγύπτιοι κατατροπώθηκαν από τους αόπλους, αλλά με τον τύπο του Σταυρού ισραηλίτες. Σ’ όλη τη διαδρομή φώτιζε τους οδοιπορούντες η Ουράνια Φωτεινή Νεφέλη και την ημέρα τους σκίαζε, πάλι προστατεύοντάς τους.

Κι η σκιά της ΠΔ παρήλθε. Τα απρόσωπα σύμβολα αναπτύχθηκαν και κατανοήθηκαν ως θεία Πρόσωπα και καταστάσεις.

Όποιος αποφασίσει άνθρωπος ή έθνος να περπατήσει αυτόν τον ‘’ερημικό’’ δρόμο εξόδου, νάναι σίγουρος ότι η Σκέπη και Ολόφωτος Νεφέλη Κυρία Θεοτόκος, είναι ΠΑΡΟΥΣΑ. Εμείς λείπουμε και σε εμάς απευθύνεται η έκκλησις …

Μακάρι να ανταποκριθούμε στην κλίση και κλήση μας. Πρόσωπα και ευλογημένο έθνος. ΟΧΙ ψωροπερήφανα, αλλά ως υποχρέωση σε μας και τα παιδιά μας.       

---

Κι ενώ ένας υγιής νους εν χου, πονά με τα αποτελέσματα του πολέμου, και όπως η αγάπη ου χαίρει επί τη αδικία, συγχαίρει δε τη αληθεία, δεν πρέπει αδιάκριτα να τηρεί ίσες αποστάσεις στους ‘’πολέμους’’ και να αντιδρά με το σκεπτικό ‘’τι καλός και τι κακός ο πόλεμος… τα ίδια επιφέρει’’ , καλό θα ήταν να συνταχθεί με το θείο θέλημα, έστω και με αυτό το σκέλος που επιτρέπει (μέσα στον κόσμο) σε σχέση με αυτό που βδελύσσεται.      

Υπέρκοσμα και υπέρλογα χίλιες φορές καλώς, πραγματικά άριστο είναι ο πυρήνας και η μαλακή αγαπώσα καρδιά. Στην φύση, ‘’επιβάλλεται’’ πλην μαλακής καρδιάς και μαλακού (οξέως νοός) εγκεφάλου, αυτά να ‘’ασφαλίζονται’’ με ισχυρό θώρακα και δυνατό κρανίο, που θα προστατεύουν την καλή και απρόσκοπτη συνέχεια της λειτουργίας αυτών.

Στην ισορροπία και σύνθεση των αντιθέτων, με την Παναγία σκέπη και ‘’των εναντίων εις ταυτό αγαγούσα’’ προβλέπεται υγιώς, ούτε η καρδιά να σκληρύνει αλλά ούτε και ο θώρακας να μαλακώσει, αφού κάθε αντίθετη ενέργεια μας ασθενεί.

Όντως ζούμε μετά Χριστόν ως εξωτερικά μετρούμενη χρονολόγηση, θάναι όμως ουτοπική κάθε στάση που φανταστικά μας επιβάλλει την γιαχωβαδίστικη άρνηση στράτευσης.

Από γεννήσεως Του Κυρίου, έχουμε το ευλογημένο ζεύγος υπερφύση + φύση vs παραφύση κι όχι υπερφύση vs φύση + παραφύση.

Αλλιώς, πως θα εδικαιολογείτο η στάση του Φινεέ που εξήλθε δεδικαιωμένος από την διάτρηση με ξίφος των 2 ανομούντων ασελγώς νέων; Έσωσε 1000. Κι αν αυτό επιτρεπόταν στην ΠΔ και δεν είναι παράδειγμα Καινής, γιατί δόθηκε σημείον στον ουρανό με το ‘’ΕΝ ΤΟΥΤΩ ΝΙΚΑ’’ ; γιατί δόθηκε ξίφος από άγγελο στον αγ.Μερκούριο ; γιατί συμπολεμούσε η καλή μας Παναγία το ’40 στα βουνά της αλβανίας; Γιατί κατεπόντισε τα πλοία των πολιορκούντων την Πόλη, αβάρων (ως Υπέρμαχος Στρατηγός…) ; γιατί ο αγ.Κοσμάς έλεγε θα σας ζητήσουν τα όπλα να έχετε δύο, το ένα να δώσετε και το άλλο να κρατήσετε… κάθε όπλο θα σώζει 100 ψυχές (κι όχι μόνο σώματα) ; γιατί ο αρχ.Μιχαήλ (και Μανταμάδος) έχει ξίφος; συστρατεύων και κάτω ‘’ξιφοφόρους’’ (σταυροφόρους – όχι δυτικότροπα) ωσάν τον αγ.Αρτέμιο και πιθανόν αγ.Ιωάννη Βατάτζη… και τόσα άλλα… σίγουρα όμως για να μην θεωρητικολούμε αγαπολογικά και συναισθηματικουλίστικα, εμείς τα αντίθετα.

Δεν δικαιολογώ, δεν προτείνω, αλλά μακάρι να ζητώ/ζητάμε ΔΙΑΚΡΙΣΗ και δύναμη εξ Υψίστου τήρησης του θείου θελήματος στην υλοποίηση και εκτέλεση του θείου Του σχεδίου, εν μέσω πολέμων και ειρήνης, αμήν κατά Θεό κι όχι αμαλήκ.

Νομίζω, πως θα μας ρωτήσει Ο Κύριος. γιατί σε εκείνην την φάση πολέμησες εναντίον Μου; …και στην άλλη φάση δεν πολέμησες υπέρ Μου;

Καλήν απολογίαν... 

Και πάλι και πάντα, ο καλός Θεός να μας δίνει δύναμη και ΔΙΑΚΡΙΣΗ του ομόρροπου  προσανατολισμού και θελήματός Του (προς τα άνω και δεξιά, αντί του αντίρροπου κάτω και αριστερά).

Αμήν γενηθήτω Κύριε το θέλημά Σου… (καν θέλω, καν δε θέλω).