περί Αναλήψεως

...Ὁ Κύριος ἀνελήφθη εἰς οὐρανούς, ἵνα πέμψῃ τὸν Παράκλητον τῷ κόσμῳ, οἱ οὐρανοὶ ἡτοίμασαν τὸν θρόνον αὐτοῦ, νεφέλαι τὴν ἐπίβασιν αὐτοῦ, Ἄγγελοι θαυμάζουσιν, ἄνθρωπον ὁρῶντες ὑπεράνω αὐτῶν, ὁ Πατὴρ ἐκδέχεται, ὃν ἐν κόλποις ἔχει συναΐδιον. Τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον κελεύει πᾶσι τοῖς Ἀγγέλοις αὐτοῦ· Ἄρατε πύλας οἱ ἄρχοντες ἡμῶν. Πάντα τὰ ἔθνη κροτήσατε χεῖρας· ὅτι ἀνέβη Χριστός, ὅπου ἦν τὸ πρότερον. 

…ποτέ δεν χωρίστηκε από Τον Πατέρα, παρά το ότι ενσαρκώθηκε και επιπλέον, πάντα (και προ Γεννήσεως) ήταν διαφορετικό Πρόσωπο. Μονάς εν τριάδι και Τριάς εν Μονάδι... άνοιξε τον δρόμο (Ο Δρόμος) και για την εν σώματι (κι όχι μόνο ψυχή) σωτηρία... Στον μικρόκοσμό μας, με αναλογική ισχύ, όσο ''αναλαμβανόμαστε'' [εκ της γης (με την έννοια των χοϊκών εξαρτήσεων/παθών)] τόσο το Άγιο Πνεύμα

κατέρχεται, γιατί, ΔΕΝ θα κατερχόταν ο Παράκλητος, αν δεν ανέβαινε Ο Λόγος. Ανάλογα ισχύει και για τους λόγους... (ανθρώπους).

Τα θεία γεγονότα παρότι συνέβησαν άπαξ, παρατείνονται στους αιώνες με εμάς να τα βιώνουμε κατά τάξη και ετοιμότητα. Με ευλογία και χάρι εκ του Τριαδικού Θεού, κατά την προαίρεση και αγωνιστικότητα του καθενός.

Ο άγιος Συμεών ο νέος θεολόγος, παρατηρεί: Ότι και πάντες οι Άγιοι τον Λόγον του Θεού εν εαυτοίς συλλαμβάνουσι τη Θεοτόκω παραπλησίως και γεννώσιν αυτόν και γεννάται εν αυτοίς και γεννώνται υπ’ αυτού και πως υιοί και αδελφοί και μητέρες αυτού χρηματίζουσιν.

Όσο ταπεινούται η καρδιά τόσο μεταποιείται σε φάτνη υποδοχής του Θείου Βρέφους. Τόσο συλλαμβάνεται και συγκαταβαίνει στη ζωή μας ως φιλόξενο δοχείο, ως Άβραμ, προσθέτοντας στην κεφαλή Αγάπη + Αλήθεια μεταμορφώνοντάς τον σε Αβραάμ, και στο σώμα προσθέτοντας την πληρότητα της δικαιοσύνης (όπως την Σάρα την μετονομάζει πλέον Σάρρα). Τόσο γεννάται Ο Κύριος στην ζωή μας, τόσο εκδηλούται και πάλι άλλο τόσο αναγεννιόμαστε δι Αυτού εν Αυτώ. Όσο καθαρίζεται και ανέρχεται εκ των υδάτων (στον τύπο του Ιορδάνη) δια της μετανοίας, τόσο κατέρχεται το Άγιο Πνεύμα, τόσο επισκιάζεται με την Παρουσία της Αγίας Τριάδος.

Όσο σταυρώνεται, τόσο ανασταίνεται, συσταυρούμενος συνανανασταίνεται.

  

Για να ακούσουμε στην Ανάληψη το δίστιχο: εκ δεξιάς καθίσας πατρικής Λόγε, Μύσταις παρέσχες πίστιν ασφαλεστέραν...

Χαιρετώντας τη γλυκυτάτη Θεοτόκο με το…χαίρε της Τριάδ ος τους μύστας φωτίζουσα, όσο δι ευχών καθαρίζουμε τον οίκο και κάνουμε πιο λειτουργικό (φυσικοπνευματικά) το όχημά μας, τόσο μετέχουμε αυτής της Κλίμακος του ίδιου Του Κυρίου ως Δρόμου, ψυχή τε και σώματι φυλαττόμενοι εκ των χερουβείμ και σεραφείμ. 

Αυτή η ευθεία Οδός. Η επάγουσα τους εγκαταβιούντες στο ‘’αεί’’ χρόνο και κοιλία, υπό φθορά, στο ‘’νυν’’ και Κεφαλή και Άχρονο.

Τὸ Πνεῦμα τὸ ἅγιον κελεύει πᾶσι τοῖς Ἀγγέλοις αὐτοῦ· Ἄρατε πύλας οἱ ἄρχοντες ἡμῶν.

Ποιες πύλες; Ποιοι άρχοντες; Αμήν η ζωή μας, XC τω Θεώ να παρατεθεί. Αμήν χους και νους, καρδιά και όλος ο κόσμος μας, να ανοίξει την πύλη της καρδιάς μας ώστε φιλανθρώπως να εισέλθει αναλαμβανόμενος εις τα ουράνια (εντός ημών)… Κελεύεις, ἀναπετάσω τὰς πύλας, ἃς σὺ μόνος ἐδημιούργησας, καὶ εἰσέρχῃ μετὰ φιλανθρωπίας, ὡς πέφυκας· εἰσέρχῃ καὶ φωτίζεις τὸν ἐσκοτισμένον μου λογισμόν. Πιστεύω ὡς τοῦτο ποιήσεις· οὐ γὰρ Πόρνην προσελθοῦσὰν σοι μετὰ δακρύων ἀπέφυγες, οὐδὲ Τελώνην ἀπεβάλου μετανοήσαντα, οὐδὲ Λῃστὴν ἐπιγνόντα τὴν βασιλείαν σου ἀπεδίωξας, οὐδὲ Διώκτην μετανοήσαντα κατέλιπες, ὃ ἦν· ἀλλὰ τοὺς ὑπὸ τῆς μετανοίας προσαχθέντας, ἅπαντας ἐν τῷ χορῷ τῶν σῶν φίλων κατέταξας, ὁ μόνος ὑπάρχων εὐλογημένος πάντοτε, νῦν καὶ εἰς τοὺς ἀπεράντους αἰῶνας. Ἀμήν.

Αμήν γένοιτο!!    

---

Η ΑΝΑΛΗΨΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ : ΜΕΤΑΞΥ ΟΥΡΑΝΟΥ ΚΑΙ ΓΗΣ

6. πορεία Του Λόγου από προ εξ ημερών, μέχρι μεθ' ημέρας οκτώ