Προφήτης και άγιος Συμεών ο πρεσβύτης

ο άγιος που ενδεικνύει για όλους μας, τις προϋποθέσεις θεοδοχίας ψυχής και σώματος

Ελθέ και σκήνωσον εν ημίν!!

Θεού δοχεία είμαστε, εν τύπω του θεοδόχου.

Ο σήμερα εορτάζων προφήτης και δίκαιος και άγιος υπέργηρως Συμεών, αγκάλιασε και εγκόλπωσε Τον Κύριο προτυπώνων την αγκαλιά Του Θεού Πατρός εν σκιά. 40 μέρες μετά την γέννηση που του παρείχε σπήλαιο ο Ιωσήφ, σε αναλογία πάλι με την αναγέννηση (και Ανάσταση) και αφού του έδωσε μνήμα (σπήλαιο ταφής) ο Ιωσήφ από αριμαθαίας, περνούν 40 μέρες όπου συμβαίνει η δεσποτική εορτή της Αναλήψεως και η εκ δεξιών παράσταση στους πατρικούς κόλπους ο Υιός.

Για ‘’σήμερα’’ στο μεταίχμιο της σκιάς προς ανατολή και φως ο πρεσβύτης Συμεών, με το νυν απολύεις τον δούλον σου Δέσποτα …φως εις αποκάλυψιν εθνών και δόξα λαού σου Ισραήλ, αναπτύσσονται άλλα βαθύτερα νοήματα από ένα απλό  ιστορικοθρησκευτικό γεγονός*. Αυτό το ‘’σήμερον’’ και μόνο για να συλληφθεί, (δεν μιλάμε για να κυοφορηθεί και γεννηθεί/εκδηλωθεί) θέλει γρήγορο νου. Νου που συγκινείται με την ταχύτητα του Φωτός. Θέλει σώφρωνα λογισμό για να μην μείνουμε μόνο στην οξυδέρκεια, θέλει καρδία νήφουσα.

Η διασπασμένη ενότητα των ψυχικών μας δυνάμεων, το ασθενές του όμματος της ψυχής, είναι επόμενο να ψηλαφεί το θολό τοπίο. Απέχοντες μάλιστα από λογισμούς σωφρωσύνης, καρδία νηφάλια λόγω ταραχής παθών, η προσέγγιση της σήμερον ημέρας καλύπτει θεωρητικά κάποια επιδερμικά στοιχεία αντί του βαθύτερου πυρήνος και ουσίας της εορτής, πράμα που συμβαίνει με όλες τις δεσποτικές θεομητορικές και όλον τον ενιαυτό/κύκλο έλικος του θείου, με συναισθηματικές εκλάμψεις όχι όμως ψυχικές. Με διανοητικές όχι όμως πνευματικές. Με το ε-γώ (και σκιές) κι όχι δι ε-αυτού… αμήν θεοδόχου δια της Θεοτόκου που μας τον προσφέρει και γνωρίζει.    

Ισραήλ, είναι ο νους ορώμενος τω Θεώ και αν δεν ‘’μεταφραστεί’’ με ακρίβεια, αυτό θα παραφράζεται ως τάχα προσωπολήπτης εθνικά ο Δημιουργός του παντός Τριαδικός Θεός και θα χάνεται το νόημα ακόμη και από οξυδερκείς μελετητές των Γραφών. Ίσως αναμενόμενο αφού αυτή η σοφία απεκρύβη από σοφούς και συνετούς και παραδίδεται στα νήπια.

Η νηπιακή ή εμβρυακή (εν παλαιοδιαθηκική σκιά) ηλικία του δικαίου, από το συναξάρι έχει κάποια δεδομένα και προϋποθέσεις ανάλογες της δικής μας ψυχής και σώματος ως προς την προσέγγιση και βίωμα της θεοδοχίας.

Μεταφραστής των Ο’ (εβδομήκοντα) με καλή διάθεση κι όχι παραφραστής, συγ-κινείται ραπιζόμενος από άγγελο με το πνεύμα. 12 ὃν γὰρ ἀγαπᾷ Κύριος παιδεύει, μαστιγοῖ δὲ πάντα υἱὸν ὃν παραδέχεται. (Παρ.γ’).

Μετά, ρίχνει δυσπιστών το δαχτυλίδι του στον ποταμό, το οποίο θαυμαστά του επιστρέφει εντός ενός ιχθύος.

Μέσα στον ποταμό της ζωής, κι εμείς ρίχνουμε το δαχτυλίδι του αρραβώνος (της μελλούσης ατελευτήτου ζωής) που ενώ ισχύει το : τα σα εκ των σων, νομίσαμε ότι η ζωή είναι δική μας (ελεύθερα βέβαια ως διαχειριστές, αλλά όχι ως ουσία), δικό μας και το δαχτυλίδι που όχι μόνο μας ενεχείρισε Ο Κύριος, αλλά και μέσα Σε Αυτόν επανευρίσκουμε (όπως ο δίκαιος στον ΙΧΘΥ) Θεού προνοούντος, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά την ολότητα μέσα στην οποία ανήκουμε όλοι οι λόγοι εν Λόγω.  

Ο λόγος, παρότι σκληρός, ως αληθινός και εύσπλαγχνος, δεν αποκάμουμε.  

    

…7 νῦν ἔγνωκαν ὅτι πάντα ὅσα δέδωκάς μοι παρὰ σοῦ ἐστιν· 8 ὅτι τὰ ρήματα ἃ δέδωκάς μοι δέδωκα αὐτοῖς, καὶ αὐτοὶ ἔλαβον, καὶ ἔγνωσαν ἀληθῶς ὅτι παρὰ σοῦ ἐξῆλθον, καὶ ἐπίστευσαν ὅτι σύ με ἀπέστειλας. 9 ᾿Εγὼ περὶ αὐτῶν ἐρωτῶ· οὐ περὶ τοῦ κόσμου ἐρωτῶ, ἀλλὰ περὶ ὧν δέδωκάς μοι, ὅτι σοί εἰσι, 10 καὶ τὰ ἐμὰ πάντα σά ἐστι καὶ τὰ σὰ ἐμά, καὶ δεδόξασμαι ἐν αὐτοῖς…. 20 Οὐ περὶ τούτων δὲ ἐρωτῶ μόνον, ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν πιστευσόντων διὰ τοῦ λόγου αὐτῶν εἰς ἐμέ, 21 ἵνα πάντες ἓν ὦσι, καθὼς σύ, πάτερ, ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν σοί, ἵνα καὶ αὐτοὶ ἐν ἡμῖν ἓν ὦσιν**… (Ιωάν.ιζ’).

Θάθελα να μείνω σε αυτά: …πάντα ὅσα δέδωκάς μοι παρὰ σοῦ ἐστιν· ποια πάντα; και η (βιολογική και πνευματική) ζωή και η καλή προαίρεσις και το δαχτυλίδι του αρραβώνα που ΜΟΝΟ εντός του Λόγου (ΙΧΘΥΣ) ανευρίσκεται. Η σκληρότητα έγκειται στο ότι οὐ περὶ τοῦ κόσμου ἐρωτῶ, ἀλλὰ περὶ ὧν δέδωκάς μοι, ὅτι σοί εἰσι, …ἀλλὰ καὶ περὶ τῶν πιστευσόντων διὰ τοῦ λόγου αὐτῶν εἰς ἐμέ.

Κατάτάξη και ετοιμότητα, αμήν δι ευχών να βιώσουμε την θεοδοχία ψυχή τε και σώματι για να συνδοξάζουμε τω Πατρί και τω Υιώ και τω Αγίω Πνεύματι νυν και αεί και εις τους αιώνες των αιώνων.  Αμήν γένοιτο!

---

* για τον άγιο Συμεών τον θεοδόχο, την Υπαπαντή και την ''αναλογία'' που μας κάνει συμμέτοχους κι όχι απλά ενήμερους...

  

** ( ίνα ώσι εν... ) αγ.Πορφυρίου 

Φυσικά, η θεοδοχία εν σαρκί, απαιτεί απαραίτητες προϋποθέσεις

ΜΗ ΜΟΥ ΑΠΤΟΥ και ΦΕΡΕ ΤΟΝ ΔΑΚΤΥΛΟΝ ΣΟΥ ΩΔΕ… αντίφασις ή καθορισμός ‘’ορίων’’ ΧΩΡΟΥ;

μυστικά και μυστηριακά εφόδια ζωής