Από κάτω προς τα πάνω, αν θέλουμε να ακολουθήσουμε την κεντρομόλο και
ανυψοποιό, ‘’πρέπει’’ να διέλθουμε νικητές επί των αρνητικών, και χωρίς να
μείνουμε στα θετικά, να ανέλθουμε στα θεϊκά.
2
-
5
.
ς
Λογισμοί, ενέργειες, καταστάσεις, πειρασμοί εξ ευωνύμων (αρνητικοί) και εκ
δεξιών (θετικοί) καλοί μεν, αλλά λογισμοί, την ώρα που μας συμφέρει να
προσευχόμαστε παρά να σκεπτόμαστε. Όχι με την έννοια της κατάργησης της λογικής,
αλλά της πλήρωσής της με θεία πνοή και έμ-πνευση που δεν αντιστρατεύεται αυτήν,
αλλά την πληροί [(συμ)πληρώνει].
Το ακίνητον αεικίνητον κέντρο του χωροχρόνου από τότε που εχωρήθη και
ενχρονίσθη ο Κύριος, είναι Αυτός.
Άνθρωποι το υποψιάζονται και προσπαθούν (κεντρομόλως και αναβαθμιζόμενοι
πνευματικά) να Το κατακτήσουν, όπως ορίσθηκε αγιογραφικά η Βασιλεία η οποία
ωμοιώθη με μαργαρίτη και άλλα…
Όσοι πάλι αδιαφορούν ή δεν κατενόησαν το μέγα μυστήριο της ενανθρωπήσεως,
απέχοντες του άλλου μυστηρίου της σταυρώσεως (και σταυρού) ‘’ζουν’’
περιμετρικώς της ουσίας ‘’κυνηγούντες’’ ισορροπίες και αρμονίες και ειρήνες
(κατά κόσμον και φιλοσοφικές) εν μέσω της μέγγενης του αγκυλωτού σταυρού που τείνει
να τους συνθλίψει.
Κι οι πειρασμοί επιτρέπονται, και το πυρ μας καψαλίζει για να βρούμε το
άλλο πυρ.
Πονά πολλές φορές η βαρηά και άδικη ‘’δικαιοσύνη’’ του κόσμου, αλλά η
δικαιοσύνη του Θεού, ως δυναμική λεπτή, μυστική και φανερή παράμετρος διαρκώς
αποκαθιστά σε χρόνο και χώρο αρμόδιο, καλύπτοντας την τρωτή φτέρνα και του
νόμου (Ησαύ) και της σοφίας (Αχιλλέα).
Προσεγγίστηκε η όλη διαδικασία στην αρχαία Ελλάδα, με την (θεά) ΘΕΤΙΔΑ, που
δια της δικαιοσύνης (ΘΕΜΙδος) φέρνει σε οικειότερη ΘΕΣΗ κοντά στο τέλειο, τον (κάθε)
άνθρωπο που αδίκησε ή αδικήθηκε.
Κι αυτή η εναλλαγή ΘΕΜΙΣ – ΘΕΣΙΣ, όπως ισχύει και στο ΓΝΩΣΗ – ΓΝΩΜΗ (με
κάθετα μεταξύ τους Μ-Σ), υπό την ‘’σκέπη’’ του ΘΕΤΙΣ, προ και χωρίς XC, εξαντλείται κάτω από την σκιά του Τ (και λογικού, μετά το παράλογο με την
‘’φωτιά’’ του, Σ).
περί
ειρήνης (με κατεβασμένα τα χέρια υπό τον αμαλήκ ή σαν Τ και σταυρό με την
βοήθεια του Α και Ω…
‘’Ξεφλουδίζοντας’’
τον προς βρώσιν (χωροχρονικό) καρπόν, εγγίζουμε το κέντρο, κατά τάξη και
ετοιμότητα, βιώνοντας το ‘’ελθέ και σκήνωσον εν ημίν… Αυτό το βίωμα, που νικά
το αρνητικό και μη μένοντας στο θετικό (σαν κάτω από μια ομπρέλλα Τ) κατακτά
και μετέχει του θεϊκού.
… 25 ῎Εγνω δὲ ᾿Αδὰμ Εὔαν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ, καὶ συλλαβοῦσα ἔτεκεν υἱόν, καὶ
ἐπωνόμασε τὸ ὄνομα αὐτοῦ Σήθ,
λέγουσα· ἐξανέστησε γάρ μοι ὁ Θεὸς σπέρμα ἕτερον ἀντὶ ῎Αβελ, ὃν ἀπέκτεινε Κάϊν.
26 καὶ τῷ Σὴθ ἐγένετο υἱός, ἐπωνόμασε δὲ τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Ενώς· οὗτος ἤλπισεν
ἐπικαλεῖσθα τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ Θεοῦ. (Γεν.δ’)
Τον
ΣΗΘ, σε ‘’αντικατάσταση’’ του δολοφονηθέντος Άβελ τον ποιμένα προβάτων.
Η
κυκλική κίνησις του νοός, είναι η καθ’ύλην υψηλοτέρα εργασία και άμεση κοινωνία
προσώπου προς πρόσωπο (Άβελ). Σε αντικατάσταση αυτής της απωλεσθείσης (κάπως) θείας
και απλανούς (με πνευματικό) εργασίας, ο καλός Θεός δίνει τον ΣΗΘ. Την έμμεση
και δια λόγων ‘’διεισδυτικών’’ (ευθεία κίνησις) από τον παραφύση και πεπτωκότα κατέναντι κόσμο (Σ), δια του φυσικού
(Η) – ως άλλου ήλιου, όπως νοείται πνευματικά το απέναντι - στον Θεό (Θ) και ακριβή θεολογία.
Προς
διάκριση όλων των αρρήκτων και χωρίς ασυνέχεια λόγων του Θεού και Λόγου, ως
συνέχεια ευλογημένης ρίζας (πΧ) για μεθεκτό ευλογημένο καρπό (μετά και με
Χριστό)...
Τι
μένει; Τι προτείνει; Την ισορροπία κατά την Ορθοδοξία, την εντός των τειχών
ασφάλεια*, την υπομονή και με εμπιστοσύνη στην ενεργούσα θεία δικαιοσύνη λεπτή
και δυσδιάκριτη πολλές φορές, αλλά πάντα με οικονομία και πρόνοια για τον
καθένα ξεχωριστά και για όλους μαζί, με
την κατά
τάξη και ετοιμότητα πρόοδό μας επί Της Οδού.
----
*
ισορροπίες
και άκρα κατά την Ορθοδοξία και Συνέχεια
στις Ισορροπίες και άκρα στην Ορθοδοξία (εντός των τειχών…)
---
Προτεινόμενος
για ανάγνωση δεσμός, ως προσπάθεια εντοπισμού όλων των λογισμών εν ημίν και πως
αυτός (λόγος και λογισμός) που κατεβαίνει, να ανέλθει δια του σταυρού, αγιαζόμενος… η
πορεία της πνευματικής πληροφορίας ...
Αρετές
και Αλήθεια (ελληνορθοδόξως προσεγγιζόμενες...
Σύμπασα
η φύση πληρούται με θεία ενέργεια, αγγέλους λειτουργούς για τον σκοπό αυτό τα Χερουβείμ και
τα Cεραφίμ . Αμήν η καλή μας Παναγία να μας δωρήσει δι ευχών όλων των αγίων,
την καλή προαίρεση, αφού αν κατακριθούμε δεν θα είναι γιατί δεν μπορέσαμε, αλλά
γιατί δεν θα θέλαμε. Κύριε ελέησον και ΔΟΞΑ ΣΟΙ!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου