Σελίδες

Τετάρτη 27 Απριλίου 2016

Θεωρία του αγ.Νήφωνος για τη Θεία Λειτουργία

O ἅγιος Νήφων, ἐπίσκοπος Κωνσταντιανής (4ος αἵ.) ἀξιώθηκε νά δεῖ πολλά θεϊκά ὁράματα μέ τά φωτισμένα ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα μάτια τῆς ψυχῆς του. Κάποτε, σέ μία θεία Λειτουργία, μόλις ὁ λειτουργός ἐκφώνησε: 

«Εὐλογημένη ἡ βασιλεία...», ὁ ἅγιος εἶδε φωτιά νά κατεβαίνει ἀπό τόν οὐρανό καί νά καλύπτει τό ἅγιο θυσιαστήριο καί τόν ἱερέα, χωρίς ἐκεῖνος νά τό ἀντιληφθεῖ. Ἀργότερα, ὅταν ἄρχισε νά ψάλλεται ὁ τρισάγιος ὕμνος ἀπό τόν λαό, τέσσερις ἄγγελοι κατέβηκαν κι ἔψαλλαν μαζί τους. 

Στόν «Ἀπόστολο», φανερώθηκε ὁ μακάριος Παῦλος νά καθοδηγεῖ τόν ἀναγνώστη. Στό «Ἀλληλούια», μετά τόν «Ἀπόστολο», οἱ φωνές τοῦ λαοῦ ἀνέβηκαν ἑνωμένες στόν οὐρανό σάν πύρινο σφιχτοπλεγμένο σχοινί. Καί στήν ἀνάγνωση τοῦ Εὐαγγελίου κάθε λέξη ἔβγαινε σάν φλόγα ἀπό τό στόμα τοῦ ἱερέα καί ὑψωνόταν στά ἐπουράνια. 


Λίγο πρίν ἀπό τήν εἴσοδο τῶν τιμίων Δώρων, βλέπει ξαφνικά ὁ ἅγιος νά ἀνοίγει ὁ οὐρανός καί νά ξεχύνεται μία ἄρρητη καί ὑπερκόσμια εὐωδία. Ἄγγελοι κατέβαιναν ἀπό ψηλά, ψάλλοντας ὕμνους καί δοξολογίες στόν Ἀμνό, τόν Χριστό καί Υἱό τοῦ Θεοῦ καί νά! Παρουσιάζεται ἕνα πεντακάθαρο καί τρισχαριτωμένο Βρέφος! Τό κρατοῦσαν στά χέρια τούς ἄγγελοι, οἱ ὁποῖοι τό ἐναπόθεσαν στό ἅγιο δισκάριο, ὅπου βρίσκονταν τά τίμια Δῶρα. Γύρω Του μαζεύτηκαν πλῆθος ὁλόλαμπροι καί λευκοφόροι νέοι, οἱ ὁποῖοι ἀτένιζαν μέ θαυμασμό καί δέος τή θεϊκή Του ὀμορφιά.

Ἦρθε ἡ στιγμή τῆς μεγάλης εἰσόδου! Ὁ λειτουργός πλησίασε γιά νά πάρει στά χέρια τοῦ τό ἅγιο δισκάριο καί τό ἅγιο Ποτήριο. Τά ὕψωσε καί τά ἔβαλε πάνω στό κεφάλι του, σηκώνοντας μαζί τους καί τό Βρέφος. 'Ὅταν βγῆκαν τά Ἅγια, κι ἐνῶ ὁ λαός ἔψαλλε κατανυκτικά, εἶδε ἀγγέλους νά φτερουγίζουν κυκλικά πάνω ἀπό τόν λειτουργό. Δύο Χερουβείμ καί δύο Σεραφείμ προχωροῦσαν μπροστά του καί πλῆθος ἀγγέλων τόν συνόδευαν, ψάλλοντας μέ ἀγαλλίαση ἄρρητους ὕμνους. Ὅταν ὁ ἱερέας ἔφτασε στήν ἁγία Τράπεζα κι ἀκούμπησε τά τίμια Δῶρα, οἱ ἄγγελοι τή σκέπασαν μέ τίς φτεροῦγες τους. Τά δύο Χερουβείμ στάθηκαν στά δεξιά τοῦ λειτουργοῦ καί τά δύο Σεραφείμ στά ἀριστερά του, χωρίς ὅμως ἐκεῖνος νά τά βλέπει. Ἡ θεία μυσταγω- γία συνεχίστηκε. Εἶπαν τό «Πιστεύω» κι ἔφτασαν στόν καθαγιασμό τῶν τιμίων Δώρων. 

Ὁ λειτουργός τά εὐλόγησε καί εἶπε τό «...μεταβαλῶν τῷ Πνεύματί σου τῷ Ἁγίω. Ἀμήν, Ἀμήν, Ἀμήν!» Τότε βλέπει πάλι ὁ δίκαιος ἕναν ἄγγελο νά παίρνει μαχαίρι καί νά σφάζει τό Βρέφος. Ἔχυσε τό αἷμα Του στό ἅγιο Ποτήριο, ἐνῶ τό σῶμα Τοῦ τό τεμάχισε καί τό τοποθέτησε στό δισκάριο. 

«Ὅταν ὁ ἱερέας λέει τά ἅγια τοῖς ἁγίοις, γιά μᾶς ὅλους τό λέει, παιδί μου. Σημαίνει: στά ἅγια μέλη τοῦ Χριστοῦ νά προσέλθει ὅποιος εἶναι ἅγιος!» 

-«Καί τί εἶναι ἁγιοσύνη, πάτερ;» 

-«Ἄν εἶσαι ἀκόλαστος, μήν τολμήσεις νά γίνεις μέτοχος σέ τόσο μεγάλο μυστήριο. Ἄν ἔχεις ἔχθρα μέ κάποιον, μήν πλησιάσεις. Ἄν περιγελᾶς ἤ κατακρίνεις τόν συνάνθρωπό σου, στάσου μακριά ἀπό τή θεία Κοινωνία. Πρῶτα ἐξέτασε τόν ἑαυτό σου, κι ἄν εἶσαι ἐνάρετος πλησί-ασε. Ἄν ὅμως δέν εἶσαι, φύγε…». 

Στό μεταξύ ὁ λειτουργός ἐκφώνησε: «Μετά φόβου Θεοῦ, πίστεως καί ἀγάπης προσέλθετε». Ὁ ἅγιος παρατηροῦσε τώρα ὅσους κοινωνοῦσαν. Ἄλλων τά πρόσωπα μαύριζαν μόλις ἐλάμβαναν τά θεία Δῶρα, ἐνῶ ἄλλα ἔλαμπαν σάν τόν ἥλιο. Οἱ ἄγγελοι στέκονταν ἐκεῖ κοντά καί παρακολουθοῦσαν μέ σεβασμό τή Μετάληψη. 'Ὅταν κοινωνοῦσε κάποιος εὐσεβής, τοῦ ἔβαζαν στό κεφάλι ἕνα στεφάνι. Ὅταν, ἀντίθετα, πλησίαζε κάποιος ἁμαρτωλός, γύριζαν ἀλλοῦ τό πρόσωπό τους μέ φανερή ἀποστροφή. Τότε τά ἄχραντα Μυστήρια σάν νά ἐξαφανίζονταν ἀπό τήν ἁγία λαβίδα, ἔτσι ποῦ ὁ ἁμαρτωλός φαινόταν νά μήν παίρνει μέσα τοῦ τό Σῶμα καί τό Αἷμα τοῦ Χριστοῦ. Κι ἔφευγε κατάμαυρος σάν ἀράπης μέ τήν ἀποδοκιμασία τοῦ Κυρίου διάχυτη στήν ὄψη του. 

Ὅταν τελείωσε ἡ Λειτουργία καί ὁ ἱερέας ἔκανε τήν κατάλυση, παρουσιάστηκε καί πάλι τό Βρέφος σῶο πάνω στά χέρια τῶν ἁγίων ἀγγέλων! Ξαφνικά ἡ στέγη τοῦ ναοῦ σάν νά σχίστηκε στά δύο. Ἀπό κεῖ οἱ ἄγγελοι ἀνέβασαν τό Παιδίον στούς οὐρανούς μέ ὕμνους καί δοξολογίες, ὅπως τό εἶχαν κατεβάσει, ἐνῶ μία ὑπέροχη εὐωδία διαχύθηκε καί πάλι ὁλόγυρα. 

(Ἀπό τό βιβλίο Θαύματα καί Ἀποκαλύψεις ἀπό τή Θεία Λειτουργία, ἔκδ.Ι.Μ. Παρακλήτου) 

Ἡ Μυσταγωγία τοῦ αγίου Μαξίμου ὁμολογητοῦ καί ἡ ἑρμηνεία τῆς Θείας Λειτουργίας τοῦ ἄγ.Νικολάου Καβάσιλα* ἀναλύουν μέ λεπτομέρεια ὅλα τά δεδομένα, πλουτίζοντάς μας, ἀφοῦ μᾶς ἀφαιροῦν τόν ψυχοφθόρο μετεωρισμό προσηλώνοντάς μας στά ἐπαναλαμβανόμενα θεία γεγονότα. 

*Ὅπως ἡ μεγάλη εἴσοδος (κατά τούς ἁγίους) ἀντιστοιχεῖ μέ τήν Κυριακή τῶν Βαΐων καί εἴσοδο Τοῦ Κυρίου πρός θυσία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου