‘’πέφτοντας’’ πάνω σε λόγους Του πανταχού παρόντος Λόγου…

Η έννοια του πανταχού παρόντος και τα πάντα πληρούντος Τριαδικού Θεού (όπως καθημερινά αναπέμπουμε με την προσευχή Βασιλεύ ουράνιε παράκλητε…) εκφράζεται δια λόγων, υπό την ευλογία του παντεπόπτου Λόγου.

…27 ζητεῖν τὸν Κύριον, εἰ ἄρα γε ψηλαφήσειαν αὐτὸν καὶ εὕροιεν, καί γε οὐ μακρὰν ἀπὸ ἑνὸς ἑκάστου ἡμῶν ὑπάρχοντα. 28 ἐν αὐτῷ γὰρ ζῶμεν καὶ κινούμεθα καὶ ἐσμέν, ὡς καί τινες τῶν καθ᾿ ὑμᾶς ποιητῶν εἰρήκασι· (πραξ.ιζ’)

            

Ψηλαφούμε και βρίσκουμε ότι δεν είναι μακράν από έναν έκαστο. Εν αυτώ γαρ ζώμεν και κινούμεθα και εσμέν…

‘’Πέφτουμε’’ πάνω σε ακτίνες και λόγους εκ Λόγου, πτώση όμως, που ενέχει ανάσταση. Κι αυτήν αναζητούμε καθ’ημέραν για να στηριχθούμε και πορευθούμε.   

Συνήθως προσπερνάμε κάτι τέτοιες ‘’συμπτώσεις’’ ή τις δικαιολογούμε έτσι, για να μην ασχοληθούμε με το βαθύτερο δυσδιάκριτο τις περισσότερες φορές νόημα, με διάφορες αφορμές.

Για την σχετική αντίληψη, επιβάλλεται γρήγορος νους, σώφρων λογισμός, καρδία νήφουσα. Όχι ότι αυτός που θα τα εντοπίσει κατέχει τα παραπάνω χαρίσματα, αλλά μακάρι να επιδέχεται έστω και αμυδρά και σε ίχνος (θησαυρού) αυτών των δωρεών. Μην τύχει και αναμασά το θεωρητικό ''ούτε τρίχα δεν πέφτει...'' αλλά πρακτικά, δεν έχει ''δει'' τπτ. 

Επειδή (από τον αγ.Μάξιμο ομολογητή) ακούμε πως:

πάνω σε αυτόν τον λόγο που ‘’σκοντάψαμε’’ και δεν τον περάσαμε αδιάφοροι, το παρόν θα προσπαθήσει τα μπλεγμένα να τα ξεμπερδέψει και δια των λόγων, να στρίψει/(μετα)στρέφει (διαρκώς) το νου στον Νου και Λόγο.

Παροτρυνόμαστε από τον άγιο (και Κύριο) να μελετούμε τας Γραφάς και επειδή Ο Κύριος δεξιοτέχνως δεν ομιλεί ΜΟΝΟ με τον Γραπτό Νόμο αλλά και δια της φύσεως (ως ισότιμο ταυτοδιδάσκαλο)* που, ούτε υστερεί ούτε πλεονεκτεί, με μια τόλμη για τα κοινώς νοούμενα ‘’θρησκευτικά’’ και πνευματικά, συνεχίζουμε.

Και αφού Λόγος και λόγος (άνθρωπος) …

και χωρίς ασυνέχεια διάλογο, συμπλεγμένα με τα προηγούμενα (που λιτά θα αναφερθούν) πάλι (και συγγνώμη για το κουραστικό του εγχειρήματος) θα ‘’δείξουν’’ το σχέδιο εν εξελίξει, που είναι και ο σκοπός, η θέωση.

Προϋπόθεση της θέωσης, η κάθαρση και ο φωτισμός.      

Η κάθαρση, κάνει τον κόσμο και τον άνθρωπο διαφανή, όταν   

το εν λόγω νέφος, σκοτίζει.

Νοούμενα, πίσω από τα αισθητά. Αφορμή για το παρόν, στάθηκε αυτό το βίντεο

(https://www.youtube.com/watch?v=damUnyBoMAc) 

που στο τέλος, ο ‘’Θωμάς’’ ευστόχησε εν μέσω συνεχόμενων αστοχιών…

‘’τυχαία’’ βιντεάκι 2.18, την 18 Οκτ … σαν σε 2^ο όροφο τα νοούμενα, πέραν των αισθητών (του πρώτου επιφανειακού/επιδερμικού) ορόφου.

‘’Θωμάς’’ ο έστιν μεθερμηνευόμενος δίδυμος. Καλούμαστε ο κάθε δίδυμος (πέραν του βιολογικού μας ε-αυτού, πολύ περισσότερο ως σκοτιστικό ‘’ε-γώ’’ ) να ‘’ακινητοποιήσει’’ το ένα, και δραστηριοποιηθεί στο άλλο (επίπεδο), ώστε από σαρκικοί, να γίνουμε πνευματικοί.

Παρατηρεί ο  Θωμάς σχολιάζοντας το βίντεο… (άλλο εννοώντας, αλλά έμμεσα εύστοχα) : - Σε αργή κίνηση το βαλες ή μου φαίνεται...;

Αργός στα αρχαία ελληνικά, σήμαινε ο γρήγορος. Το βλέπουμε στα συνθετικά λαίμ-αργος, γαστρίμ-αργος, αργο-ναύτης… δεδομένα, που αν τα κρίνουμε από την χοϊκή πλευρά, ο λαίμαργος και γαστρίμαργος, καθόλου αργός δεν είναι, αλλά τουναντίον ταχύτατος. Κι όποιος τον προλάβει. Η ‘’αργία’’ και ακινησία και μη γρηγοράδα του, έγκειται στα πνευματικά. Εκεί, ακινητεί ευστόχως χαρακτηριζόμενος ‘’αργός’’.

Ο γρήγορος νους απαιτεί μια κάτω ακινησία και αργία. Η αποφυγή σκοτισμού, που είναι το όντως ‘’νέφος’’ , ακινησία στα πάθη.    

---

* αγίου Μαξίμου Ομολογητού - θεωρία στην Μεταμόρφωση 

Σχετικά all star vs veteran all star 27 Δεκ 2015

a little sign (two columns gr-en) δίστηλο ελληνικά και αγγλικά

συνειρμικά και συνέχεια από

ΝΙΨΟΝΑΝΟΜΗΜΑΤΑΜΗΜΟΝΑΝΟΨΙΝ

Ο Φίλης, νονός... η άλλη όψις

Μην ακολουθήσουμε (ως παράδειγμα προς αποφυγήν) την φυγόκεντρο ‘’Ι’’ (Ι / δέκατο τάγμα δαιμόνων) που οδηγεί στην κοιλία (και χοϊκότητα και θάνατο και νοητώς κρήτη) αλλά το ‘’Ι’’ της κεντρομόλου και Ιησού, που ανεβάζει τον άνθρωπο από το ‘’αεί’’ (χρόνο και κρόνο) κοιλία (όπου τυπούται αυτό, μαζί με το θανάτω θάνατον πατήσας) στο ‘’νυν’’ και κεφαλή και αιώνιο παρών και Πατέρα.     

---

Το γιατί ‘’συμπτωματικά’’ το 18 (Οκτ και 2.18 του βίντεο) είναι και 3 6άρια, και αρά, που έτσι φαίνεται στο βίντεο, δίνοντας την λύση της ‘’κατάρας’’ (και αστοχίας) ο δίδυμος (εκάστου) εαυτός στον τύπο (και πρόσωπο) του Θωμά… γιατί και ο μητσοτάκης (ο χαρακτηρισθείς από τον κόσμο γκαντέμης και ευχόμαστε να μην σου ‘’ευχηθεί’’) είχε γενέθλια στις 18/10, διανοίγοντας (με τα γενέθλια) μία σπειροειδή έλικα (ηλικία) ή προς τα πάνω (αμήν 9 και χαρά) ή προς τα κάτω (μη γένοιτο 6 και αρά), 

ας εντοπισθούν ως λόγοι πλεγμένοι με πολλούς άλλους λόγους και όλοι αυτοί (αμήν να βρεθούν/βρεθούμε) στον υπέρτατο Λόγο που εν αυτώ ζώμεν και κινούμεθα και εσμέν και ου μακράν από ενός εκάστου υπάρχοντα…

…27 ζητεῖν τὸν Κύριον, εἰ ἄρα γε ψηλαφήσειαν αὐτὸν καὶ εὕροιεν, καί γε οὐ μακρὰν ἀπὸ ἑνὸς ἑκάστου ἡμῶν ὑπάρχοντα. 28 ἐν αὐτῷ γὰρ ζῶμεν καὶ κινούμεθα καὶ ἐσμέν, ὡς καί τινες τῶν καθ᾿ ὑμᾶς ποιητῶν εἰρήκασι· (πραξ.ιζ’)…

ΑΝ ζητούμε να Τον ψηλαφήσουμε [όπως ο ‘’άπιστος’’ ;;;; (αλοίμονο της αστοχίας ως χαρακτηρισμός) Θωμάς] που όντως πέρασε από την ύπαρξη στην Ζωή και μας συνελκεί. Σήμερα (αγ.αποστόλου με το παλαιό**, 6/19 Οκτ). Αμήν δι ευχών… να βιώσουμε αυτό που παρατηρεί με την απλότητά του, ο κυρΦώτης Κόντογλου:

«Καλό είναι να υπάρχεις, αλλά να ζεις είναι άλλο πράγμα»

Φώτης Κόντογλου (1895-1965) - Ἁγιογράφος & Λογοτέχνης, Ὀρθόδοξος & Ἕλληνας --- Περί των σημείων στην ζωή του πιστού Η Κλίμαξ, ως δρόμος από το κατ’εικόνα στο καθ’ωμοίωσιν (βίωμα σχετικό αδελφού, με τον απ.Θωμά)  ** …και θυμήθηκα τον jonathan jackson... όταν ευχαριστούσε τους μοναχούς του αγίου όρους που προσεύχονται για μας... https://www.youtube.com/watch?v=ZuyP9upZ_mI …έκαμψαν την ευσπλαγχνία του καλού Θεού και νυχτιάτικα και εν μέσω βαρέων νεφών... διήλθαν μερικές ακτίνες Φωτός να μας προτείνουν (πάλι) την μεταστροφή του νου μας και όλου του εαυτού, Στον Νου και Λόγο... (αγ.αποστόλου Θωμά με το παλαιό - αγιορείτες. Όχι παλαιοημερολογητικώς, αλλά με το παλαιό 6/10 ...) και στερέωση της πίστης, ότι είναι Ο Κύριος μαζί μας... --- Παρουσιάζοντας το πρόσφατο βίντεο, όπου για 2.18 είχαμε μια και μόνη ευστοχία από τον Θωμά, (με όλα τα αναλυθέντα δεδομένα για τον εντοπισμό του ‘’μυστικού γιατί’’ , που δεν φαίνεται δια γυμνού οφθαλμού, όπως αδύναμη είναι η όραση την νύχτα) θυμήθηκα και εκείνον τον αγώνα στη Γάνδη το  1987 μεταξύ Άρη και Μακαμπί, αντιπροσώπους (ας πούμε) της Ελλάδας και του Ισραήλ, της Χάρης και του νόμου (του 888 και του προβάλλοντος και προωθούντος, το 666). Ο αγώνας έληξε 99 - 86 υπέρ της Ισραηλινής ομάδας αλλά με κάποιες λεπτομέρειες. Ο Άρης στο δεύτερο ημίχρονο για "τρισήμισυ λεπτά" δε σκόραρε και αντίστοιχα το Ισραήλ σημείωσε 18 πόντους…. (λοιπά, στον παραπάνω δεσμό). 1987 – 2016… πέρασαν πολλά χρόνια, επλεόνασεν η αμαρτία, υπερπερίσσευσεν (όμως) και η χάρις. Παρατηρούμε και ομολογούμε, πως το σκοτάδι πύκνωσε. Οι καταστάσεις και επιλογές, δυσκολεύουν. Τα πνευματικά, διώκονται ή προτείνεται η αδιαφορία για αυτά… Κι αν στα τρισήμισυ λεπτά δεν υπήρξε ευστοχία από πλευράς Ελλάδος, μπαίνει αυτή η ‘’σκοτεινιά’’ (αδυναμία ευστοχίας) στο μικροσκόπιο σήμερα, και μας δίνει πρόταση και λύση. Δι ε-αυτού εις Αυτόν. Από τον κάθε δίδυμο βιολογικά περιορισμένο, στον ελεύθερο (ο κάθε Θωμάς). Με λίγο φιλότιμο αγώνα και καλή προαίρεση, για την οποία και θα κριθούμε, κατά πόσο αποστασιοποιούμαστε από τον παχυλό και βαρύ νου και χου ή ''κυνηγούμε'' τον γρήγορο.   Κάποιοι θα μείνουν ή έμειναν στους αγώνες. Η όλη παρουσίαση έγινε, για όσους θάθελαν να διακρίνουν πίσω από τους αγώνες, τον άλλον σπουδαίο αγώνα, που ο αγωνοθέτης Θεός έχει καλέσει τον καθένα, με έναν μοναδικό και ανεπανάληπτο τρόπο εντός του δικού Του Σώματος (Ορθόδοξη Εκκλησία) …  --- *** άνοιξε ο ουρανός από εκεί, από το άγιο όρος... εν μέσω πυκνών σκιών και ψηλαφήσαμε λίγες ακτίνες Φωτός... (νυχτιάτικα)  ...και ''πέσαμε'' γιατί δεν το επιδιώξαμε, ούτε τόχαμε κατανούν... πέσαν αυτές επάνω μας, μας αγκάλιασε ο Σταυρός****, από άφατη ευσπλαγχνία!! Κύριε δόξα Σοι!!  --- **** Τώρα, πόσο τυχαίο ήταν στο ‘’απέναντι’’ από το βιντεοσκοπούμενο καλάθι να παίζουμε (αργότερα, προς το τέλος) και ο Σταύρος (προσωπικός αντίπαλος) που με αγαπά και με ‘’προσέχει μπασκετικά’’ (να μην τραυματιστούμε), με απίστευτη ταχύτητα να έρχεται επάνω μου, (για να με κόψει που ήμουν έτοιμος για σουτ και έκανα προσποίηση) να πέφτει επάνω μου και να με αγκαλιάζει (σταυροειδώς) για να μην πέσω… ας θεωρηθεί ‘’σύμπτωση’’. Μικροκατάσταση, που δεν αναιρεί (ίσως κατ’εμέ επιβεβαιώνει σημειολογικά) την πραγματικότητα. Έτσι αλήθεια πέφτουν οι ακτίνες (και λόγοι) επάνω μας, κι ας μην τις εκζητήσαμε άμεσα, αλλά ως γενική στάση και τρόπο ζωής…. έτσι πέσαμε επάνω στα σημεία, (που παρατέθηκαν παραπάνω με περισσή λεπτομέρεια) έτσι πέφτει και Ο Κύριος στον καθένα μας μέχρι και ελάχιστο (ως πραγματικός αδελφός) για να μην πέσουμε (στην απώλεια) αφού, θέλει τους πάντας σωθήναι και εις επίγνωσιν Αληθείας ελθείν… αμήν γένοιτο γένοιτο να σωθούμε όλοι και να αποκτήσουμε επίγνωση της Αληθείας Του.