ΝΙΨΟΝΑΝΟΜΗΜΑΤΑΜΗΜΟΝΑΝΟΨΙΝ...

η γνωστή καρκινοειδής γραφή, δεν εξαντλείται στα γράμματα. Επεκτείνεται και στους αριθμούς.

Το ζωδιακό σύμβολο του καρκίνου είναι του τύπου 6 - 9.

Υπάρχει αρκετή φιλολογία αλλά και ουσιαστική όσον αφορά αυτά τα δύο σύμβολα, ανοδικά 9 και καθοδικά 6.

Σπειροειδώς προς τα άνω και Μία Αλήθεια, σπειροειδώς προς τα κάτω προς πανθρησκεία (σούπα αληθοφανειών = ψεύδος). Και το ΤΑΟ, (επί του σώματος της Ελλάδος, που μας αφορά, ως ‘’φωτισμός’’ νύχτας σε σχέση με τον ολόφωτο ήλιο, την ημέρα και ορθόδοξο ΣΤΑΥΡΟ) επίσης.   

Με αυτό ως καλή αφορμή, επιτρέψτε μου δυο συνειρμικές σκέψεις.

Στις 6 Οκτ εορτάζουμε τον Απ.Θωμά, τον μεθερμηνευόμενο δίδυμο.

Συνηθίσαμε, να βλέπουμε δίδυμα ‘’απλωμένα’’ (και κυκλοφορούντα) δεξιά αριστερά, αλλά μας διαφεύγει ο ‘’δίδυμος του καθενός’’ που ο μεν ως βιολογικά περιορισμένος κάτω και ο άλλος ελεύθερος με ετοίμη την θέση του απ’αιώνων στην Βασιλεία, άνω, είναι τανυσμένα και καταλαμβάνουν τα όρια εις ‘’ύψος και βάθος’’.

Διακρίνουμε το άπλωμα και κατοπτρικό 6102016, όντας αυτό μια καλή ευκαιρία να μας αποδώσει παρότι εν εσόπτρω και εν αινίγματι γνωρίζομεν, κάτι σαφές πνευματικό και ψυχωφελές.

Θάθελαν οι διαπαιδαγωγούντες τον κόσμο να συνηθίσουμε να βλέπουμε τις παγκόσμιες ημέρες, παρά το συναξάρι. Με το πρώτο κάποιος απλώνεται, με το δεύτερο υψώνεται.

Στοχεύοντες τα άνω, και κάθετα, ‘’περνάμε’’ και βοηθιόμαστε από το πρόσωπο της Κεχαριτωμένης Μεσσίτριας και των χαρίτων Της… χαίρε ύψος δυσανάβατον ανθρωπίνοις λογισμοίς χαίρε βάθος δυσθεώρητον καί Αγγέλων οφθαλμοίς… 

Μεσσίας, Μεσσίτρια, μεσίτες όλοι οι άγιοι, με έναν σκοπό. Θέλει Ο Κύριος τους πάντας σωθήναι και εις επίγνωσιν Αληθείας ελθείν, θέλουν και οι άγιοι το ίδιο, ως κολληθέντες ει;ς το θέλημά Του, ως ενσωματωθέντες στην Μία Εκκλησία. Εν Σώμα.   

Ο όλος δρόμος (ΙΗΣΟΥΣ 888) που ψηλαφείται και βιούται κατά τάξη και ετοιμότητα, έχει αρχή την κάθαρση και επόμενα χάριτι, την φώτιση και την τελείωση.

Θα μπορούσε κάποιος να πει, πως το πρώτο 8άρι είναι η κάθαρση, το δεύτερο φώτιση (16=8+8) και το τρίτο (24=8+8+8) τελείωση και Ω.   

Στην τράπουλα ταρώ, των 22 καρτών (μεγάλη αρκάνα) οι φιγούρες, δεν είναι τυχαίες. Μέσα στον κόσμο, ο υποκινούμενος από επιθυμίες, κατέχει την 6^η κάρτα και άρμα. Η 12^η, είναι ο κρεμασμένος. Αυτός που τα βλέπει ανάποδα τα πράματα. Δεν απέχει από την εκτελούμενη πολιτική (της ντπ) που το μαύρο το κάνουν άσπρο και αντίθετα. Στην 16^η ‘’πέφτει’’ ένας κεραυνός. Όσοι είναι ήδη καθαροί, φωτίζονται. Όσοι δεν καθάρισαν (δι εξομολογήσεως) κατακρημνίζονται.

Φτάσαμε και στο 2016, που κάποιοι εξαντλούν την αριθμοσοφία τους, με γεγονότα που όντως ή θα λαμπρύνουν τα πρόσωπα ή θα τα κατακρημνίσουν. Όλοι λένε, πως θα ξεχωρίσει η ήρα από το σιτάρι… (2016= 666+666+666+6+6+6). Καιρούς και σημεία, Κύριος οίδε και ενεργεί, έως τριχός Παντεπόπτης, μέσα στο πάνσοφο θέλημά Του και Παντοδυναμία Του.  

Στο μέσον του κόσμου, Μεσσίας*, Ο Λόγος (2), στο μέσον και στην ημερομηνία 610(2)016. Χωρεθείς και ενχρονισθείς εν χωροχρόνω, ο Άχρονος και υπεράνω χώρου, για κάποιο σκοπό. ΔΕΝ ‘’χώρισε’’ τα πριν και τα μετά (πΧ και μΧ) αλλά συμπληρώνοντάς τα, τα ένωσε. ΔΕΝ χώρισε τα άνω και τα κάτω, αλλά ως Δρόμος, τα ένωσε.

Όταν ο καθένας θα έχει κάνει την επιλογή του, μετά θα έλθει η κρίσις, όπου ο πραγματικός χωρισμός.

Πάνω και δεξιά, ο φωτισμός εκ Τριαδικού Θεού (999) και κάτω και αριστερά, ο ‘’φωτισμός’’ εκ του αληθοφανούς ποιητή ουρανού και γης (ΙΑΠΕΤΟΣ-666) και σκιών ενδεικτικών.

Το αποτέλεσμα φωτισμού και ακολούθησης, εκάστου φωτός, η ομοιότητα εις όψιν***. Λαμπρυσμός ή σκοτισμός και κατακρήμνιση. Η ανεύρεση ή μη της πραγματικής όασης, ανάλογα με το αν  ακολουθούμε το ευθές φως (όντως φωτισμός) ή του εκ διαχύσεως πλάνου (διαφωτισμός ή τάχα πεφωτισμένοι), που οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στον αντικατοπτρισμό αυτής.  

Καθέτως και οριζοντίως, ένας σταυρός. Κάθετα διαφωνούντων σε θεωρία και πράξη, οι εμπνεόμενοι ανάλογα. Τρομοκρατεί ο ένας τον άλλον. Ο ένας πραγματικώς, ο άλλος φανταστικώς. Ο καθένας με τα εργαλεία του… Στην διάκριση καλού – κακού (Κ – Λ) πάλι διακρίνουμε την διαφορά του προσανατολισμού του προσώπου και του τέρμα του (αριστερά αδιέξοδο |< ή άνω Λ ατελεύτητα)

Έχει αναπτυχθεί η Κλίμαξ, ως δρόμος από το κατ’εικόνα στο καθ’ωμοίωσιν. Σε αυτό το άρθρο, παρατίθεται στην αγάπη σας, ένα βίωμα αδελφού, που είχε με απ.Θωμά.  

Ο όλος δρόμος ένα Ι. Κι εμείς, πάνω σε αυτόν, με δύο αντιτιθέμενους προσανατολισμούς και κινήσεις, ανάλογα με την έσω υποκινούσα δύναμη ή κεντρομόλο (Ιησούς) ή επηρρεασθείς, εμπνεόμενος και υποκινούμενος από το Ι (δέκατο) τάγμα των δαιμόνων, φυγόκεντρος.

[...ένας κεραυνός** της φυγοκέντρου (Ι) Ι' τάγμα των δαιμόνων που το πυρ είναι κατακαίον και ένας ''κεραυνός'' (Ι) Ιησούς (κεντρομόλου) με μετοχή στα Μυστήρια που πυρ τυγχάνει (πρόσεχε άνθρωπε μην φλεγείς). Πυρ όμως αναπλαστικό...   ]

Κι όσο εμείς θα κατεβαίνουμε με την έννοια της μη υψηλοφροσύνης****, και διακονίας (ο πρώτος θέλων είναι, έσται πάντων διάκονος…) τόσο ο καλός Θεός μυστικά θα μας ανεβάζει και δίδει χάριτι καρπούς. Καρπούς όσο το κλήμα μένει ενωμένο με Την Άμπελο. Όσο ξεφεύγει εκ των κάτω υδάτων ελκόμενος εκ των άνω ομοίων.   

Σε αυτά τα έσχατα, το ερέθισμα των καιρών με την μοναδικότητά του 6102016, με τον ‘’δίδυμο’’ Θωμά και όλα τα συνειρμικά προαναφερθέντα, μάλλον εμμέσως πλην σαφώς και σοφώς, προτείνουν ΜΕΤΑΝΟΙΑ, όντας αυτά, μια καλή ευκαιρία για το διαχρονικό : ΝΙΨΟΝΑΝΟΜΗΜΑΤΑΜΗΜΟΝΑΝΟΨΙΝ...

ΥΔΩΡ και ΠΥΡ. Με το ‘’Υ’’ σαν από χωνί, να εκχέεται.

Αναφέρει ο ιερός Αυγουστίνος: Αὐτὸς ποὺ δὲν εἶναι πνευματικὸς ἕως τὴ σάρκα του, γίνεται σαρκικὸς ἕως τὸ πνεῦμα του.

Προσευχή νηστεία, άσκηση, ακρόαση και τήρηση, σταυρικώς χαρίζουν γρήγορο νου, σώφρωνα λογισμό, καρδία νήφουσα. Παχυλοποιούμενο το πνεύμα με την απουσία των παραπάνω μυστικών εφοδίων, ο νους γίνεται βαρύς, ο λογισμός μη σώφρων, η καρδία ταραγμένη.

Το ένα πυρ δια του χου να αλώνει προς απώλεια τον νου και το άλλο πυρ δια του νοός να αφθαρτοποιεί και τον χου. Κι αυτές οι ενέργειες, εντοπίστηκαν σαν 6 και 9. Σπειροειδώς. Όχι απλά ιχνηλατούμενες εντός του κόσμου προσκαίρως, αλλά αντανακλούμενη η κατάσταση στους αιώνες. 

 Από το : Διακρίνοντες την διαπίδυση στην φύση, πνευματικών νόμων, χάριτος και χαράς δια Σταυρού…

αμήν έρχου στην ζωή μας γλυκυτάτη Θεοτόκε ως φλεγόμενη και μη καιόμενη βάτος, αφού παρατηρεί ο άγιος Συμεών ο νέος θεολόγος: Ότι και πάντες οι Άγιοι τον Λόγον του Θεού εν εαυτοίς συλλαμβάνουσι τη Θεοτόκω παραπλησίως και γεννώσιν αυτόν και γεννάται εν αυτοίς και γεννώνται υπ’ αυτού και πως υιοί και αδελφοί και μητέρες αυτού χρηματίζουσιν

  

---

* προσέγγιση του Μεσσία και του μεσσιανισμού φιλοσοφικοθεολογικοτεχνοκρατικά…

** Και οι δύο όψεις αναφέρονται στην Αγία Γραφή. Η άνω όψις είναι αυτή που, ώσπερ γαρ η αστραπή εξέρχεται από ανατολών και φαίνεται έως δυσμών ούτως έσται και η παρουσία του υιού του Ανθρώπου.  (Ματθ.κδ’ 27). Η κάτω όψη, (Λουκ.ι’18) …εθεώρουν τον σατανάν ως αστραπήν εκ του ουρανού πεσόντα. 

*** ΦΩΣ – ΟΦΙΣ – ΟΨΙΣ …

**** υψηλοφροσύνη που υφέρπει στο ‘’ευτυχώς δεν είμαι σαν κι αυτούς’’ κι ενώ έχουμε δίκηο, στερούμεθα χάριτος που εισάγεται στον κόσμο μας από την πραγματική ταπεινοφροσύνη και εσχατιά μας. Αμήν ο όσος φιλότιμος και μικρός αγώνας, να πιάσει τόπο, που εξάγοντάς μας από το σκότος, να εισάγεται Ο Κύριος ως φως μεθεκτό.

Επλεόνασεν η αμαρτία (όντως) υπερπερίσσευσεν κι η χάρις. Ο καλός Θεός, ας μας την χαρίζει δια της μετανοίας και της πίστης. Πρόσθες ημίν πίστη, αφορμάς μετανοίας, παράσχου ημίν…

...παρατηρήσεις με το σκεπτικό του αγ.Μαξίμου ομολογητού ότι... 

ώστε όλοι οι ''λόγοι'' να οδηγούν εν μετανοία και αληθεία, στην αγάπη Του.     

---

Προφανώς, (αυτονόητο αλλά πρέπει να ξανααποσαφηνιστεί για όσους δεν είναι οικείοι με τον τρόπο αυτό προσέγγισης του λόγου) η όποια αναφορά σε αποκομμένα από την εκκλησιαστική ορολογία της Ορθοδοξίας θέματα, το παρόν και κάθε σημειολογική αναφορά, ΔΕΝ προτείνει την ενασχόληση με αυτά ως πρωτεύοντα. Ούτε καν δευτερεύοντα.

Ο όρος δαιμονικό, σημαίνει αποκομμένο. Τα σημεία, είναι εκείνο το μέσον που χειραγωγεί την μερική αλήθεια στην Όλη, από την οποία ανήκει. Αν δεν έχει αυτήν την προοπτική καλώς είναι κάποιος καχύποπτος, μόνο, που μια μεγαλύτερη θερμότητα θα κάμψει την αντίσταση του αποκομμένου (λόγου και λόγου/ανθρώπου που χρησιμοποιεί τέτοιους λόγους), θα το λιώσει (σαν μέσα στο σώμα του ήλιου) και θα επιτελέσει το ποθούμενο, με θεία διάκριση.  

…ΑΝΑΣΤΗΤΩ ὁ Θεός, καὶ διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ, καὶ φυγέτωσαν ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ οἱ μισοῦντες αὐτόν. 3 ὡς ἐκλείπει καπνός, ἐκλιπέτωσαν· ὡς τήκεται κηρὸς ἀπὸ προσώπου πυρός, οὕτως ἀπολοῦνται  οἱ ἁμαρτωλοὶ ἀπὸ προσώπου τοῦ Θεοῦ. 4 καὶ οἱ δίκαιοι εὐφρανθήτωσαν, ἀγαλλιάσθωσαν ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, τερφθήτωσαν ἐν εὐφροσύνῃ. 5 ᾄσατε τῷ Θεῷ, ψάλατε τῷ ὀνόματι αὐτοῦ· ὁδοποιήσατε τῷ ἐπιβεβηκότι ἐπὶ δυσμῶν… (ψαλμ.ξζ’)

Νοούμενα όλα τα παραπάνω, ως χείρα βοηθείας εξαγωγής των όσων φιλοσοφούν χωρίς Χριστό, να φιλοσοφήσουν ΜΕ Χριστό.

---

πνευματική γνώση των λόγων της φύσης και πνευματική γνώση των λόγων των Γραφών... (προφ.Ηλίας + προφ. Μωυσής)

αγίου Μαξίμου Ομολογητού - φιλοσοφικά και θεολογικά ερωτήματα (τμήμα εισαγωγής πρωτ. Δημητρίου Στανιλοάε περί εννοιών ''λόγου'' ....) και ολόκληρο 

αγίου Μαξίμου Ομολογητού - θεωρία στην Μεταμόρφωση 

---

Τώρα, αν αυτό το 16 vs το ανάποδο 16 , της ημερομηνίας (θεϊκές δυνάμεις vs δαιμονικές), όπως το σαρκικό φρόνημα αντιστρατεύεται το πνεύμα, έχοντας μάλιστα περάσει στα πιο βαθειά, έχει σχέση με αυτό:

[Αρμαγεδδών ή Αρμαγεδδώνας αποτελεί απόδοση στα Ελληνικά του εβραϊκού όρου αρ-Μαγεδών, που σημαίνει «Όρος της Μεγιδδώ» ή «Όρος Σύναξης Στρατευμάτων».

Η αναφορά του όρου Αρμαγεδδών γίνεται στην Αγία Γραφή και συγκεκριμένα στην Αποκάλυψη του Ιωάννη. (16:16) Πρόκειται για προφητικό "τόπο" ή κατάσταση μεγάλου πολεμικού πεδίου όπου συγκεντρωμένες οι δυνάμεις "των βασιλέων τῆς οἰκουμένης ὅλης" υπό τον έλεγχο των "πνευμάτων δαιμονίων" θα διεξαγάγουν την τελική μάχη εναντίον των θεϊκών δυνάμεων, "τὸν πόλεμον τῆς ἡμέρας ἐκείνης τῆς μεγάλης τοῦ Θεοῦ τοῦ παντοκράτορος". (16:14)

Ο όρος προφανώς ετυμολογείται από την σημαντική πόλη της Μεγιδώ, η οποία βρισκόταν 90 χλμ βόρεια της Ιερουσαλήμ… στο πιο κρίσιμο ορεινό πέρασμα του αρχαίου Ισραήλ, στους πρόποδες του όρους Κάρμηλος….

συνάφεια με προφ.Ηλία, των εσχάτων χρόνων… και την προ αυτού προδιατύπωση των μελλόντων, από προφ.Ελισσαίο]

Κύριος οίδε. Κύριος φυλάξοι, Κύριος δώσει αφορμάς μετανοίας, προς συστράτευση, πρόσθεση πίστης, προς σωτηρία, αφού η πίστις σώζει.

…(η τελευταία παράγραφος/συμπλήρωμα, έγινε με αφορμή αυτό το άρθρο που παρατηρεί την συγκέντρωση στρατευμάτων για την μάχη των μαχών…)

---

Αποστόλου Θωμά, με το παλαιό (6 / 19 Οκτ 2016) ‘’πέφτοντας’’ πάνω σε λόγους Του πανταχού παρόντος Λόγου…

''Πίστευε πάντοτε ὅτι κανένα κακό, καμιά λύπη δέν μπορεῖ νά μᾶς βρεῖ — Οὔτε μιά τρίχα δέν μπορεῖ νά πέσει ἀπό τό κεφάλι μας — χωρίς νά τό παραχωρήσει ὁ Θεός. Τίποτα δέν γίνεται, λέει ὁ Ἀββᾶς Δωρόθεος, χωρίς τήν πρόνοια τοῦ Θεοῦ.''

~ Ὁσίου Μακαρίου τῆς Ὄπτινα 1788 — 1860†

…με ταυτότητα της φωτογραφίας* [άμεσα σχετικής με το τελευταίο άρθρο (προτεινόμενο δεσμό) 1471 3743 ….] όχι τυχαίας στην κοινωνία και επικοινωνία πρόσωπον προς πρόσωπον… αμήν εμείς προσανατολισμένοι ορθά κι Ο Κύριος, ερχόμενος (αλλά και συνοδοιπορών, αφού Ο Κύριος δεν γνωρίζεται αντι-κείμενος, αλλά συγκείμενος) …  εμείς προς ανακάλυψη (ψηλαφώντας) κι Ο Κύριος προς αποκάλυψη (ευλογώντας και προτείνοντας αυτήν την μακαρία και θεοφιλή έγγιση) …   

Τα παραπάνω, ως ‘’σημείο επαφής’’ Ανθρώπου και ανθρώπου, η έλκουσα χειρ του Κυρίου και εξάγουσα ημάς εκ του ΑΔΗ (147)

* κάπως τέτοια φωτο έψαχνα να βρω (που να σχίζουν την σκοτεινιά οι ακτίνες...) κι ήρθε. Έρχεται η Τριάς εν μονάδι, μονή παρ’αυτώ ποιήσωμεν…
 ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ!