Κωνσταντίνος Χολέβας, Πολιτικός Επιστήμων
Η επίσημη επίσκεψη του Γάλλου Προέδρου Νικολά Σαρκοζί στο Βατικανό, στις 20-12-2007, πέρασε σχεδόν απαρατήρητη από τα ελληνικά Μ.Μ.Ε., ιδίως τα ηλεκτρονικά. Και όμως θα έπρεπε να ασχοληθούμε λίγο περισσότερο, διότι ο Γάλλος Πρόεδρος έθεσε μία σειρά ζητημάτων που αφορούν το θρησκευτικό φαινόμενο και αποτελούν αντικείμενο σοβαρών συζητήσεων σε όλη την Ευρώπη.
Η επίσημη επίσκεψη του Γάλλου Προέδρου Νικολά Σαρκοζί στο Βατικανό, στις 20-12-2007, πέρασε σχεδόν απαρατήρητη από τα ελληνικά Μ.Μ.Ε., ιδίως τα ηλεκτρονικά. Και όμως θα έπρεπε να ασχοληθούμε λίγο περισσότερο, διότι ο Γάλλος Πρόεδρος έθεσε μία σειρά ζητημάτων που αφορούν το θρησκευτικό φαινόμενο και αποτελούν αντικείμενο σοβαρών συζητήσεων σε όλη την Ευρώπη.
Ο Σαρκοζί συνήντησε τον Πάπα Βενέδικτο ΙΣΤ και ανεκηρύχθη «επίτιμος κληρικός» μέσα στην βασιλική του Αγίου Ιωάννου του Λατερανού. Πραγματοποίησε μία εκτενή ομιλία στο Ναό αυτό και παραχώρησε μία ενδιαφέρουσα συνέντευξη στην επίσημη εβδομαδιαία εφημερίδα της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, τον «Ρωμαίο Παρατηρητή» (25-12-2007). Εάν επρόκειτο για τον αρχηγό ενός άλλου κράτους δεν θα μας έκαναν εντύπωση όλα αυτά. Όμως η Γαλλία από το 1905 και υπό την επίδραση των αντιεκκλησιαστικών ιδεών της Γαλλικής Επαναστάσεως έχει επιβάλει τον πλήρη χωρισμό του δημοσίου βίου από το θρησκευτικό φαινόμενο και θεωρείται ο παράδεισος των οπαδών του ουδετερόθρησκου κράτους (ETAT LAIQUE).
Αμφισβητώντας τα θεμέλια του ουδετερόθρησκου κράτους ο Σαρκοζί έκανε ομολογία πίστεως εκ μέρους της Γαλλίας προς την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Χαρακτήρισε την χώρα του ως πιστή θυγατέρα της Εκκλησίας εκπλήσσοντας όλους όσοι γνωρίζουν ότι ο νόμος του 1905 είχε ενοχλήσει και συνεχίζει να ενοχλεί το Βατικανό. Τόνισε ότι οι ρίζες του γαλλικού πολιτισμού είναι Χριστιανικές και κατηγόρησε τους οπαδούς του ουδετερόθρησκου κράτους ότι επεχείρησαν, χωρίς επιτυχία πάντως, να αποκόψουν αυτές τις ρίζες. Αναφέρθηκε στην ελπίδα που χαρίζει η θρησκευτική πίστη ειδικά στην εποχή μας , η οποία χαρακτηρίζεται από την φρενίτιδα της κατανάλωσης. Παρατήρησε ότι η ουδετερόθρησκη Δημοκρατία που επικρατεί στη Γαλλία έχει υποτιμήσει τις πνευματικές ανάγκες του ανθρώπου και διαπίστωσε ότι αυτή η κατάσταση βλάπτει την γαλλική κοινωνία., Παραδέχθηκε ότι ο γαλλικός λαός δεν ζητεί μόνον πολιτικά προγράμματα, αλλά αναζητεί πνευματικότητα, αξίες και ελπίδα. Κάθε θρησκεία χαρίζει ελπίδα στους πιστούς της, είπε ο Σαρκοζί, και οι πολιτικοί θέλουν να απευθύνονται σε πολίτες που έχουν μέσα τους την ελπίδα.
Στην συνέντευξή του προς την εφημερίδα του Βατικανού ο Γάλλος Πρόεδρος ομολόγησε ότι από τότε που ήταν Υπουργός Εσωτερικών και Θρησκευμάτων κατανόησε την ανάγκη να τροποποιηθεί υπέρ των θρησκευτικών κοινοτήτων ο νόμος του 1905, όμως αυτό απαιτεί την συναίνεση όλων των ενδιαφερομένων. Επανέλαβε την άποψή του ότι η Τουρκία είναι μία ασιατική χώρα και δεν έχει θέση στην Ευρ. Ένωση. Και προανήγγειλε ότι στο δεύτερο εξάμηνο του 2008, όταν η χώρα του θα έχει την Προεδρία της Ε.Ε., ο ίδιος θα προωθήσει μία κοινή ευρωπαϊκή πολιτική για την μετανάστευση, την άμυνα και το περιβάλλον. Για να μη τρομάξει τους οπαδούς του ουδετερόθρησκου κράτους, το οποίο πλέον είναι κατεστημένο στην Γαλλία, πρότεινε μία ενδιάμεση λύση, την οποία ονομάζει «θετική ουδετερότητα» του κράτους προς το θρησκευτικό φαινόμενο.
Φυσικά δεν περιμένει κανείς ότι θα αλλάξει άρδην το νομικό καθεστώς στην Γαλλία, ούτε είναι εύκολο να ξεριζωθεί μία παράδοση διακοσίων και πλέον ετών που ξεκινά από ορισμένες ακραίες εκφάνσεις του Διαφωτισμού. Όμως είναι προφανές ότι κλονίζεται η απόλυτη κυριαρχία των οπαδών του άθρησκου ή «λαϊκού» κράτους. Και μόνον η αποδοχή εκ μέρους του Σαρκοζί του τίτλου του επίτιμου κληρικού έχει ήδη προκαλέσει τριγμούς στο ουδετερόθρησκο οικοδόμημα. Αλλά δεν είναι ο μόνος που προτείνει την χαλάρωση του νόμου του 1905. Ο πρώην μαρξιστής διανοητής Ρεζί Ντεμπρέ έχει προτείνει να επανέλθει η διδασκαλία περί θρησκείας στα δημόσια σχολεία της Γαλλίας, η οποία έχει απαγορευθεί από το 1905, δεδομένου ότι οι μαθητές έχουν αποκοπεί από ουσιώδη στοιχεία του γαλλικού και του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Ο ίδιος παρατήρησε ότι η παρουσία μουσουλμάνων μαθητών στα γαλλικά σχολεία, οι οποίοι αρνούνται τα σάντουιτς με χοιρινό στο κυλικείο, έχει ξαναφέρει τις θρησκευτικές συζητήσεις στο επίκεντρο. Όταν διώχνεις την θρησκεία από την πόρτα επανέρχεται από το παράθυρο.
Αμφισβητώντας τα θεμέλια του ουδετερόθρησκου κράτους ο Σαρκοζί έκανε ομολογία πίστεως εκ μέρους της Γαλλίας προς την Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Χαρακτήρισε την χώρα του ως πιστή θυγατέρα της Εκκλησίας εκπλήσσοντας όλους όσοι γνωρίζουν ότι ο νόμος του 1905 είχε ενοχλήσει και συνεχίζει να ενοχλεί το Βατικανό. Τόνισε ότι οι ρίζες του γαλλικού πολιτισμού είναι Χριστιανικές και κατηγόρησε τους οπαδούς του ουδετερόθρησκου κράτους ότι επεχείρησαν, χωρίς επιτυχία πάντως, να αποκόψουν αυτές τις ρίζες. Αναφέρθηκε στην ελπίδα που χαρίζει η θρησκευτική πίστη ειδικά στην εποχή μας , η οποία χαρακτηρίζεται από την φρενίτιδα της κατανάλωσης. Παρατήρησε ότι η ουδετερόθρησκη Δημοκρατία που επικρατεί στη Γαλλία έχει υποτιμήσει τις πνευματικές ανάγκες του ανθρώπου και διαπίστωσε ότι αυτή η κατάσταση βλάπτει την γαλλική κοινωνία., Παραδέχθηκε ότι ο γαλλικός λαός δεν ζητεί μόνον πολιτικά προγράμματα, αλλά αναζητεί πνευματικότητα, αξίες και ελπίδα. Κάθε θρησκεία χαρίζει ελπίδα στους πιστούς της, είπε ο Σαρκοζί, και οι πολιτικοί θέλουν να απευθύνονται σε πολίτες που έχουν μέσα τους την ελπίδα.
Στην συνέντευξή του προς την εφημερίδα του Βατικανού ο Γάλλος Πρόεδρος ομολόγησε ότι από τότε που ήταν Υπουργός Εσωτερικών και Θρησκευμάτων κατανόησε την ανάγκη να τροποποιηθεί υπέρ των θρησκευτικών κοινοτήτων ο νόμος του 1905, όμως αυτό απαιτεί την συναίνεση όλων των ενδιαφερομένων. Επανέλαβε την άποψή του ότι η Τουρκία είναι μία ασιατική χώρα και δεν έχει θέση στην Ευρ. Ένωση. Και προανήγγειλε ότι στο δεύτερο εξάμηνο του 2008, όταν η χώρα του θα έχει την Προεδρία της Ε.Ε., ο ίδιος θα προωθήσει μία κοινή ευρωπαϊκή πολιτική για την μετανάστευση, την άμυνα και το περιβάλλον. Για να μη τρομάξει τους οπαδούς του ουδετερόθρησκου κράτους, το οποίο πλέον είναι κατεστημένο στην Γαλλία, πρότεινε μία ενδιάμεση λύση, την οποία ονομάζει «θετική ουδετερότητα» του κράτους προς το θρησκευτικό φαινόμενο.
Φυσικά δεν περιμένει κανείς ότι θα αλλάξει άρδην το νομικό καθεστώς στην Γαλλία, ούτε είναι εύκολο να ξεριζωθεί μία παράδοση διακοσίων και πλέον ετών που ξεκινά από ορισμένες ακραίες εκφάνσεις του Διαφωτισμού. Όμως είναι προφανές ότι κλονίζεται η απόλυτη κυριαρχία των οπαδών του άθρησκου ή «λαϊκού» κράτους. Και μόνον η αποδοχή εκ μέρους του Σαρκοζί του τίτλου του επίτιμου κληρικού έχει ήδη προκαλέσει τριγμούς στο ουδετερόθρησκο οικοδόμημα. Αλλά δεν είναι ο μόνος που προτείνει την χαλάρωση του νόμου του 1905. Ο πρώην μαρξιστής διανοητής Ρεζί Ντεμπρέ έχει προτείνει να επανέλθει η διδασκαλία περί θρησκείας στα δημόσια σχολεία της Γαλλίας, η οποία έχει απαγορευθεί από το 1905, δεδομένου ότι οι μαθητές έχουν αποκοπεί από ουσιώδη στοιχεία του γαλλικού και του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Ο ίδιος παρατήρησε ότι η παρουσία μουσουλμάνων μαθητών στα γαλλικά σχολεία, οι οποίοι αρνούνται τα σάντουιτς με χοιρινό στο κυλικείο, έχει ξαναφέρει τις θρησκευτικές συζητήσεις στο επίκεντρο. Όταν διώχνεις την θρησκεία από την πόρτα επανέρχεται από το παράθυρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου