Δια των αγίων Σάββα και Νικολάου, 5/6 Δεκ, η επίγνωσις της αλφαβήτας της πίστεως και αυτογνωσία

Λιτή αναφορά για την πνευματική λειτουργία των νεφρών και επινεφριδίων 

Πριν την ποθητή θεογνωσία (που όλοι λίγο πολύ θεϊστές και άθεοι, ασχολούμαστε και εκφράζουμε γνώμη ή γνώση), επιβάλλεται ως βάση η αυτογνωσία. ΑΝ είναι ακριβής και στέρεη, μόνο τότε μπορεί να δομηθεί επ’αυτών των θεμελίων, το ‘’υπερώο’’. Πριν την διάνοιξη των ουρανών την 5/6 Ιαν*, προς μετοχή των άνω υδάτων, απαιτείται η διάνοιξις αντίληψης του νοός, για αυτογνωσία. Και ‘’σήμερα’’ μας δίνεται μια καλή αφορμή, με τον εορτασμό αυτών των μεγάλων αγίων.  

Αναφερόμενοι στον εαυτό μας ή στο εγώ μας, οι όροι χρήζουν διευκρίνησης. Κι η πορεία αυτογνωσίας, περνά από τον σκοτισμό του ε-γώ (εικών επί γης/σκιάς) στον ε-αυτό (εικών Αυτού) και εξ αυτού δια της πληρώσεως (ελθέ και σκήνωσον εν ημίν) εις Αυτόν.

Τα θεία γεγονότα, παρότι συνέβησαν άπαξ, παρατείνονται στους αιώνες για την κατ’ ετοιμότητά μας, συμμετοχή. Κι οι άγιοι, αφού κατάφεραν να ενσωματωθούν, δι αυτών ως φορείς του αυτού Πνεύματος και δι ευχών τους, ψηλαφούμε αμυδρώς τον θείο θησαυρό. Αυτογνωσία και θεογνωσία.

Λέγει ο αγ.Μάξιμος ομολογητής πως  

Η πεντηκοστή και δόμηση της εκκλησίας, που έγινε εξωτερικά και εορτάζεται ετησίως τυπικά, δεν αρκεί. Η εν ημίν δόμηση ουσιαστικά, μας παραινεί να γιορτάζουμε όχι μόνο εκείνην την μεσοπεντηκοστή με το γνωστό μεσούσης της εορτής… και ο διψών ερχέσθω… αλλά και την παρούσα ‘’μέση’’.

Φτάσαμε δόξα τω Θεώ το ‘’μεσούσης’’ της εορτής των Χριστουγέννων (μέσον σαρακοστής, 20 ημέρες από ενάρξεως και 20 μέχρι λήξεως της νηστείας) με την εορτή του αγ.Σάββα του ηγιασμένου, ευχόμενοι αυτός ο όποιος κόπος ακόμη και για τους περισσότερούς μας αντί νηστείας, αλλαγή διατροφής, να μην πάει χαμένος και φτάσουμε στην Βηθλεέμ με κενά χέρια και ψυχές χωρίς ‘’δώρο’’ Στον γεννηθέντα Κύριο. Κι όποιος εννοήσει ότι τα σα εκ των σων προσφέρουμε… (αφού χωρίς Εμού, ου δύνασθε ποιείν ουδέν… ) θάναι σε ευνοϊκότερη θέση από όσους νομίζουν ότι κάτι προσφέρουν. Στην κυριολεξία βέβαια, δίνουμε σκιές και βάρη κι Ο Κύριος, ερχόμενος εν ημίν τα αναπληροί με φως και αρετές.  

Όπως θα παρατηρούσαν άγιοι νηπτικοί, προς αρμονία, διόρθωση και κλίση της ζυγαριάς, στα πρωτεύοντα και ουσιαστικά… μας υποβάλλουν από ευνόητες ερωτήσεις, έως δυσκολοαπάντητες… :

‘’στόλισες έξω δένδρο, στόλισες και την ψυχή σου με αρετές ευάρεστες στον Κύριο; ‘’ (καθαριστήκαμε, τραφήκαμε, ασκηθήκαμε, εξωτερικά, πληρούντες τις βιολογικές, φυσιολογικές ακόμη δυστυχώς λόγω παθών και αδιακρισίας και αφύσικες ανάγκες. Ενεργούμε ομοίως για τα πνευματικά και έσω και απείρως σπουδαιότερα; αμήν διακριτικά και ωφέλιμα αφού θα καθορίσουν την κατάστασή μας στην αιωνιότητα; )

Σε πολλούς που τον ρωτούσαν, πότε θα πάρουμε την Πόλη...

… Γέροντα χειμώνιασε, τι θα γίνει θα την πάρουμε την πόλη;

ο Άγιος Παΐσιος απαντούσε: εσύ πήρες τον Χριστό μέσα σου; άσε πότε θα πάρουμε την Πόλη...

Κι η αυτογνωσία, ξεκινά σαν αλφαβήτα. Ξεκινά με το ότι είμαστε διττοί, έχουμε ΚΑΙ σώμα ΚΑΙ ψυχή.

[Φυσικά και δεν θα κατηγορήσω όσους δογματίζουν ότι είμαστε μόνο σώμα (άντε και ενέργεια, αλλά αποφεύγουν – για τους δικούς τους λόγους - τον όρο ψυχή), όπως δεν θα κατηγορούσαμε τα προνήπια για αυτήν την άγνοια της αλφαβήτας].   

Κι ο άγιος ΣΑΒΒΑΣ με την καρκινοειδή** του γραφή (που διαβάζεται το όνομά του και από τις δύο μερηές το ίδιο), δεν εξαντλεί αυτήν την γνώση της διττότητάς μας, εκεί, ώστε οι πιστεύοντες ότι αποτελούμαστε από ψυχή και σώμα, αυτή η πίστη, από μόνη σώζει και αρκεί.

Αφού όμως μιλάμε για την βάση της αυτογνωσίας***, αν δεν νοήσουμε ότι αποτελούμαστε από λάσπη και θεία πνοή και πως και τα δύο δεν μας ανήκουν, αλλά είμαστε διαχειριστές, αλλά και από τον Άγιο Ιωάννη Χρυσόστομο το: …ξέρει τον εαυτό του προπάντων εκείνος που δεν έχει μεγάλη ιδέα γι'αυτόν, πάνω σε τι βάσεις θα δομήσουμε και μετά θα τολμήσουμε να εγγίσουμε και την θεογνωσία;  

Αμήν, τας εννοίας κάθαρον, τους λογισμούς διόρθωσον…

Οι έχοντες μια κάποια καλή προαίρεση, ξεκινάνε με το … [εκ του ψαλμού ΚΓ´ (23)] … ὃς οὐκ ἔλαβεν ἐπὶ ματαίῳ τὴν ψυχὴν αὑτοῦ … οὗτος λήψεται εὐλογίαν παρὰ Κυρίου, καὶ ἐλεημοσύνην παρὰ Θεοῦ σωτῆρος αὐτοῦ.

Και συνεχίζουν αιτούντες και προτείνοντες: … Ἄρατε πύλας, οἱ ἄρχοντες ὑμῶν, καὶ ἐπάρθητε, πύλαι αἰώνιοι, καὶ εἰσελεύσεται ὁ Βασιλεὺς τῆς δόξης…

Εκ της θείας μεταλήψεως …κελεύεις, ἀναπετάσω τὰς πύλας, ἃς σὺ μόνος ἐδημιούργησας, καὶ εἰσέρχῃ μετὰ φιλανθρωπίας, ὡς πέφυκας· εἰσέρχῃ καὶ φωτίζεις τὸν ἐσκοτισμένον μου λογισμόν. Πιστεύω ὡς τοῦτο ποιήσεις· (με προϋπόθεση την μετάνοια).

Ενώ όλα αυτά, έχουν ως κέντρο την καρδία, εμείς θα αναφερθούμε σε δύο άλλα όργανα του σώματος. Τα νεφρά και τα επινεφρίδια.

Λέγει ο Γέροντας Εφραίμ: «Η καρδία του ανθρώπου είναι το κέντρον των υπέρ φύσιν, των κατά φύσιν και των παρά φύσιν κινήσεων. Τα πάντα ξεκινούν από την καρδίαν. Εάν η καρδία του ανθρώπου καθαρισθή, τότε βλέπομεν τον Θεόν. Ο Θεός είναι αθεώρητος· ο Θεός είναι Πνεύμα. Δύναται όμως να βασιλεύση εις την καρδίαν του ανθρώπου, όταν γίνη αυτή καθαρόν δοχείον. Διά να γίνη δεκτικόν δοχείον η καρδία του ανθρώπου, πρέπει να γίνη καθαρή. …

Αυτά όμως είναι γνωστά σε μεγαλύτερες (πνευματικά) τάξεις και συγχρόνως μη αποδεκτά για μικρότερες, παρότι φαντάζουν και αυτοπροβάλλονται ως ‘’γνώστες’’ εις βάθος.

Ο διάλογος του Ιουλιανού και του Μεγ.Βασιλείου:

- ανέγνων, έγνω κατέγνων.

- ει και ανέγνως, ουκ έγνως, ει έγνως ουκ αν κατέγνως ...

είναι διαχρονικός όσον αφορά τους επιδερμικά κρίνοντες, που δεν εννόησαν το βάθος του θησαυρού… και τον απέρριψαν (κι είμαστε ακόμη στην αυτογνωσία).

Ισχύει. …ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, ὃς κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου ἔμπροσθέν σου. ...

και (φυσικά) δεν αφορά ΜΟΝΟ τον αγ.Ιωάννη Πρόδρομο (ως ισάγγελο) που προηγείται του Δρόμου, αλλά και τον άγγελο ως άστρο φωτεινό που προηγείται από τον καθένα μας (ως λόγο) που ως άλλο πνεύμα μετανοίας (και μεταστροφής του νου) μας οδηγεί σε αυτογνωσία (ως βάση) και θεογνωσία (εις ύψος και χάρη)****.

Ας επανέλθουμε όμως στα ψαυστά και της καρκινοειδούς γραφής του ‘’ΣΑΒΒΑΣ’’ … και το ‘’μεσούσης’’ και τι σχέση έχουν όλα αυτά με την αυτογνωσία.

Από τους αγίους πατέρες παραλάβαμε ένα σκαρίφημα του ανθρώπου που δεν εξαντλούν την γνώση τους στα (χρονικώς προσεγγιζόμενα) επιστημονικά, ώστε να θεωρηθούν οπισθοδρομικοί ή σκοταδιστές του μεσαίωνα (σαν τους ιεροεξεταστές), αλλά στο ‘’ίχνος’’ που ενδεικνύει σαφώς και σοφώς την ουσία, στην συνάφειά τους, ψυχή και σώμα, ως ναός με προοπτική, όπου η ψυχή ορίσει και ‘’θελήσει’’.

Διαβάζουμε… εις τα νεφρά ''ταμιεύεται'' το γονητικόν σπέρμα και εκείθεν κινούνται τα υπογάστρια.

Πάλι και από αλλού (αγ.πατέρες) έχουμε πως στα επινεφρίδια, εντοπίζεται η έδρα της ψυχής. 

Νεφρά (κάτω) και επι-νεφρίδια (επάνω)… δυο ‘’χώροι’’ λειτουργικοί που καθορίζουν το καθένα, και αποτυπώνονται πάνω σε αυτά, ένας κύκλος ενεργειών (όχι μόνο βιολογικών) που αλληλοεπηρρεάζονται και συνεργούν. Ένας κύκλος κάτω (6) ένας επάνω (9) και στο σύνολό τους, 8, με το πρότυπο της αρμονίας (ψυχής τε και σώματος) για κάθε λόγο, Τον ενσαρκωθέντα Λόγο.

Αφού μάλιστα κάτω (στα νεφρά) είναι το γονητικόν, που ταμιεύεται και κινεί, επάνω (στα επινεφρίδια*****) είναι το αναγεννητικόν που ταμιεύεται και ενεργεί.

‘’Ευστοχεί’’ (κάτω) αν το σπερματοζωάριο ευστοχήσει στο ωάριο (του κοπεί το μαστίγιο ΑΦΟΥ ΕΥΣΤΟΧΗΣΕΙ) και ως πρώτο ζυγωτό εισέλθει δια του διαδρόμου στην μήτρα, όπου εκεί πολλαπλασιάζεται και αφού κυοφορηθεί εν τάξει, γεννηθεί το παιδίον (χοϊκώς).     

‘’Ευστοχεί’’ (πάνω) ΑΝ η ψυχή αφενός τιθασσεύσει (όπως ορίστηκε εκ προδιαγραφής) τα υπογάστρια πάθη... ευστοχήσει ως άλλο σπέρμα Θεού στο ωόν, σώμα / (νους στην καρδιά) και ομού εισχωρήσουν στην μήτρα /Μητέρα Ορθόδοξη Εκκλησία για την αναγέννηση δια και εν XC... ]. Τότε θα γεννηθεί εν ημίν, το παιδίον νέον, ο προ αιώνων Θεός (πνευματικώς).  

Τότε αρχίζει ένα σχέδιο συνοδοιπορίας λόγου και Λόγου ώστε να καταλήξει στο... ὑμεῖς γὰρ ναὸς Θεοῦ ἐστε ζῶντος, καθὼς εἶπεν ὁ Θεὸς ὅτι ἐνοικήσω ἐν αὐτοῖς καὶ ἐμπεριπατήσω, καὶ ἔσομαι αὐτῶν Θεός, καὶ αὐτοὶ ἔσονταί μοι λαός.... (Β'Κορ.στ'16)

αφού όμως έχει επιτευχθεί το μέσον: … 35 ὃς γὰρ ἂν θέλῃ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ σῶσαι, ἀπολέσει αὐτήν· ὃς δ᾿ ἂν ἀπολέσῃ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν ἕνεκεν ἐμοῦ καὶ τοῦ εὐαγγελίου οὗτος σώσει αὐτήν (Μάρκ. η΄).

Αυτήν την αρμονία και αυτό το μέσο διακρίνουμε στο ‘’μεσούσης’’ της εορτής. ΣΑΒΒΑΣ. Ξεκινάμε από το πυρ του κόσμου (Σ) ‘’ανεβαίνοντας την πρώτη βαθμίδα της αποταγής’’ με το φεύγε και πίσω μην κοιτάς, και δια της αλφαβήτας της πνευματικής (ΑΒ) προς επιστροφή και μεταστροφή δια μετανοίας (ΒΑ) εισερχόμενοι / επανερχόμενοι στο θείο πυρ (Σ), όσο γεννάται Χριστός εν ημίν.

Επειδή, με την γέννηση, η κρίσις και με την κρίση η γέννησις, και σκοπό την καθαρότητα και διαφάνεια

  

τα νεφρά, μαζί με τα επινεφρίδια καλούνται να συνδράμουν στην υλοποίηση της ελευθέρας βούλησης της καρδίας. Η επιλογή επαφίεται στην απόλυτη ελευθερία μας. Στην σαρκοποίηση του πνεύματος ή πνευματικοποίηση της σάρκας... οπότε, η φύσις ή θα ανελιχθεί (9) στην ανάσταση, ζωή, αλήθεια και υπερφύση ή θα καθελκυστεί (6) στην παραφύση και θάνατο, με τελικό Κριτή στο ‘’νυν’’ και κεφαλή, Τον Ιησού (888), στο ‘’αεί’’ όμως και όλο χρόνο και κοιλία, (έως συντελείας) συνοδοιπόρο και φίλο και βοηθό και Ιατρό ψυχών και σωμάτων.

Η όλη πορεία (ανοδική ή καθοδική) εξαρτάται από τον ελεύθερα (αμήν ωφέλιμο κι όχι ψυχοσωματικά βλαβερό) προσανατολισμό μας και κίνησή μας προς τον σκοπό πεντηκοστή σκηνοπηγία, Παναγία Τριάς και πρόσωπα... .

Προς ‘’κυνήγι’’ και μετοχή αγάπης και αληθείας εν Πνεύματι Αγίω, αντί ‘’κυνήγι’’ γνώσεων και δυνάμεων, φυγοκέντρως, όπως αποδεχτήκαμε το πανάρχαιο δόλωμα, να γίνουμε θεοί χωρίς Θεό.

Κι ενώ οι άγιοι είναι σαφείς, (επί των νεφρών και επινεφριδίων να δρουν οι δύο αντιφατικές ενέργειες, σαν κεντρομόλος και φυγόκεντρος, τα δύο Ι, Ι τάγμα δαιμόνων και Ιησούς) με μια πρόχειρη αναζήτηση στο νετ, σαν έδρα ψυχής ορίζουν οι ανατολίτες (τσάκρας) την επίφυση... άλλοι, το ηλιακό πλέγμα μπερδεύοντας μάλλον τον νου με την ψυχή.

Ο νους έχει να ακολουθήσει την διαδρομή από κεφαλή προς καρδιά, από αίγυπτο και δουλεία προς καρδιά και ελευθερία (με προϋποθέσεις εξόδου με Χριστό… κατά το εξ αιγύπτου εκάλεσα τον υιόν μου ).

Η προϋπόθεση είναι η ευθεία οδός, κι όχι ο σκολιός.

Έρχεται ο αγ.Νικόλαος αμέσως μετά την επιλογή μας να προχωρήσουμε πραγματικά κι όχι φαρισσαϊκά το εναπομείναν 20ήμερο, (γιατί έτσι κι αλλιώς ο χρόνος περνά) στην επιβίβαση στην ναυ (της Εκκλησίας) να νουθετήσει και βοηθήσει και διορθώσει και σώσει.  

Να εορτάσουμε μαζί, θριαμβεύουσα και στρατευομένη πνευματικώς τα Χριστούγεννα αντί σαρκολατρικώς και υποκριτικώς... και… δεν θα απέχει από τους πρόποδες του όρους Σινά, (όντας κι αυτό στο μέσον, μεταξύ αιγύπτου και Αγίων Τόπων) που μερικοί θα συνεχίσουν ην άνοδο προς τις δύο κορυφούλες (προς μεταμόρφωση…) ενώ κάποιοι άλλοι, θα προκαλούν οργή Θεού με το να φτιάχνουν χρυσό βου και να προσκυνούν…

Ταις των παθών με τρικυμίαις πάντοθεν, περικυκλούμενον, και λογισμών σάλω, την ψυχήν δονούμενον, επί λιμένα εύδιον, των Χριστού θελημάτων, ταις προσευχαίς σου κυβέρνησον, όπως σε δοξάζω, Νικόλαε.

Κι όπως Ο Κύριος ανελκεί τον ποντούμενον έτσι κι όλοι οι άγιοι κι η καλή μας Παναγία.

Ανατίθημι, Κόρη, πάσας επί Σοι τας ελπίδας της σωτηρίας μου διό δυσωπώ Σε, μη παρίδης δεινώς με ποντούμενον, συμφορών πελάγει, αλλά την σην δίδου μοι χείρα, ως τω Πέτρω ο Υιός σου, και σώσόν με.

Αν δεν επιστρέψουμε στην αιχμαλωσία και ενότητα στην κενότητα που διαφημίζουν, ακολουθούντες τον σκολιό (πάπα και οικουμενιστές), αλλάζει και η θεωρία και η πράξη…

Κανόνα πίστεως, και εικόνα πραότητος, εγκρατείας διδάσκαλον, ανέδειξε σε τη ποίμνη σου, η των πραγμάτων αλήθεια δια τούτο εκτήσω τη ταπεινώσει τα υψηλά, τη πτωχεία τα πλούσια.

Δια της ταπεινώσεως τα υψηλά, δια της πτωχείας τα πλούσια…. Σε σχέση με τον ‘’κόσμο’’ που αλλιώς θα προτείνει, σούπα πίστεων, εικόνα ταραχώδη αντί πραότητος, εκτέλεση παθών, αντί εγκρατείας…. ασύστολος δράση νεφρών και σαρκικού πνεύματος, οπότε θάνατος, αντί δράση επινεφριδίων και ψυχής προς Ζωή. 

Και με το ευαγγέλιο της ημέρας να συμπληρώνει: (Λουκ.ς’ 17 – 23)

…· Μακάριοι οἱ πτωχοί, ὅτι ὑμετέρα ἐστὶν ἡ βασιλεία τοῦ Θεοῦ. 21 μακάριοι οἱ πεινῶντες νῦν, ὅτι χορτασθήσεσθε. μακάριοι οἱ κλαίοντες νῦν, ὅτι γελάσετε. 22 μακάριοί ἐστε ὅταν μισήσωσιν ὑμᾶς οἱ ἄνθρωποι, καὶ ὅταν ἀφορίσωσιν ὑμᾶς καὶ ὀνειδίσωσι καὶ ἐκβάλωσι τὸ ὄνομα ὑμῶν ὡς πονηρὸν ἕνεκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου. 23 χάρητε ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ καὶ σκιρτήσατε· ἰδοὺ γὰρ ὁ μισθὸς ὑμῶν πολὺς ἐν τῷ οὐρανῷ· κατὰ τὰ αὐτὰ γὰρ ἐποίουν τοῖς προφήταις οἱ πατέρες αὐτῶν.

Πρόταση πολύ διαφορετική του κόσμου, που λέει πάρε αντί δώσε, σταύρωσε αντί σταυρώσου ….

Στον δε απόστολο (εβρ.ιγ´) … πάλι, σαν από τον άγιο, να ακούμε: …17 Πείθεσθε τοῖς ἡγουμένοις ὑμῶν καὶ ὑπείκετε·

Προς ποιους όμως; όταν η υπακοή, η κακώς εννοούμενη επιβάλλεται σαν καραμέλα από τους οικουμενιστές; Η χαρά των οικουμενιστών. Η απροϋπόθετη και αδιάκριτη ‘’υπακοή’’ γνωρίζοντες, ότι των μεν η χαρά είναι η λύπη Κυρίου και αγγέλου και φθορά και απώλεια τελικώς της ψυχής.

Διαλέξαμε μετά τον αγ.Σάββα να προχωρήσουμε μαζί με τον αγ.Νικόλαο και όχι να επιστρέψουμε πίσω, στην φωτιά του κόσμου. Εδίψησεν η ψυχή μας κι ακούσαμε το ο διψών ερχέσθω της μεσούσης εορτής. Ας μην επιστρέψουμε στον αντικατοπτρισμό της όασης που προτείνει ο σκολιός. Άρχων του κόσμου τούτου και συνακολουθούντες αυτόν και φιλώντας την παντούφλα του …

Σχετικά λοιπόν και ωφέλιμα, μας πρέπει του απ.Παύλου η παραίνεση, με την επενέργεια του αγ.Νικολάου: Πείθεσθε τοις ηγουμένοις, συγκύπτουσα και μία θάλασσα φουρτουνιασμένη ‘’δρόμος’’ απόσταση, για την ανόρθωση και διάβασή της

Ευλογημένο υπόλοιπο σαρακοστής. Εύστοχο, ωφέλιμο, με καρπό, τον καρπό της κοιλίας της Θεοτόκου. Εν ημίν. Αμήν

5/6 Δεκ 2016.

---

* Θεοφάνεια 2016 και Θεοφάνεια 2016 (με το παλαιό)

** ΝΙΨΟΝΑΝΟΜΗΜΑΤΑΜΗΜΟΝΑΝΟΨΙΝ...

*** Εκ του μη όντος στο είναι…

**** Άγγελοι μας οδηγούν στον ουρανό (πρόταση αυτογνωσίας και θεογνωσίας σε ποδόσφαιρο…)

***** επειδή, τα επινεφρίδια είναι επιφορτισμένα και αρμόδια (και) για τον μεταβολισμό, σε αυτό το ‘’σημείο’’ (όσο επιτρέψει Ο Κύριος που προτείνει την ψηλάφηση) δεν πρέπει να εξαντληθούν οι έρευνες στον φυσικό μεταβολισμό και φυσική υγεία (οριζόντια διάσταση ανθρώπου), αλλά να προεκταθούν και στον πνευματικό μεταβολισμό και πνευματική υγεία (κάθετη διάσταση, σύνολο σταυρός) (Μεταβολισμός φυσικός και πνευματικός).

Οι εργοφυσιολόγοι προκαλούνται βιωματικά κι όχι με απλές μετρήσεις, να ‘’αποδείξουν’’ δια του αγιασμού τους, με πράξεις και ορθή θεωρία που καλύπτει κάθε κίνηση και κάθε ακινησία εν XC (Μάρθα και Μαρία) την μεταμόρφωση και ‘’μετάσταση’’ του υλικού σε πνευματικό, όπως ο ανοδικός προς Πατέρα δρόμος της Αναλήψεως και από νομοτελειακά χώρο φθοράς, σε χώρα αφθαρσίας ΜΕ το σώμα. Εμπειρικοί οι μεν, με μεταπτωτική επιστήμη, εμπειρικοί και οι δε, με προπτωτική επιστήμη επιστημών. Θέωση, με προϋπόθεση την κάθαρση και φώτιση.   

Το παρόν, είναι αφιερωμένο σε έναν αντιπρύτανη καθηγητή εργοφυσιολογίας Σάββα, με την βεβαιότητα πάνω στην οποία αδιαμφισβήτητα εργάζεται, ότι οι αληθινά τολμηροί επιστήμονες θα αναπαυθούν, μόνον όταν γίνουν Ορθόδοξοι θεολόγοι.

---

Και… όσο ακολουθούμε τον άγιο άγγελο της προσωπικής μας μετανοίας. Ακολουθώντας τον άγγελο που διανοίγει οδό έμπροσθέν μας ώστε να συμψάλλουμε το ‘’…δεύτε ίδωμεν πιστοί που εγεννήθη ο Χριστός… ακολουθήσωμεν λοιπόν ένθα οδεύει ο αστήρ ‘’.  

Αμήν να εγγίσουμε και μετέχουμε των αγίων Χριστουγέννων…

…Διὸ δέομαί σου, ὡς μόνος ὢν ἅγιος, Δέσποτα, ἁγίασὸν μου τὴν ψυχὴν καὶ τὸ σῶμα, τὸν νοῦν καὶ τὴν καρδίαν, τοὺς νεφροὺς καὶ τὰ σπλάγχνα, καὶ ὅλον με ἀνακαίνισον καὶ ῥίζωσον τὸν φόβον σου ἐν τοῖς μέλεσί μου, καὶ τὸν ἁγιασμόν σου ἀνεξάλειπτον ἀπ᾿ ἐμοῦ ποίησον. 

Όπως μας χάρισε ο καλός Θεός οδοδείκτες τον άγιο Σάββα τον ηγιασμένο ως πρότυπον εσταυρωμένου ανδρός στο μέσον της νηστείας και πορείας, μαζί με τον άγιο Νικόλαο, κυβερνήτη και σώζοντα από τις τρικυμίες του βίου. Δι ευχών.  

---

Δυο, μάλλον απαραίτητα σχόλια περί ‘’διαφοροποιημένων’’ θέσεων, επιστήμης και θεολογίας, αφού με πολύ σκεπτικισμό και επιφύλαξη θα δεχόντουσαν την ‘’λειτουργία’’ των νεφρών και επινεφριδίων (εν προκειμένω).

...ο άγιος Ιωάννης Δαμασκηνός, συγκρίνοντας τον ήλιο με τη γη, λέει πως για τους μεν επιστήμονες ο ήλιος είναι μεγαλύτερος από τη γη, για δε τους αγίους Πατέρες, ο ήλιος είναι ίσος με τη γη. Τέτοιες προτάσεις, ‘’φυσικά’’ ξεσηκώνουν μειδίαμα για το μεσαιωνικό πνεύμα των ‘’αγίων’’, όπου η γη ήταν επίπεδη, στολίζοντας τους ‘’πατέρες’’ με διάφορα ‘’κοσμητικά’’ ….

Και σε μια στιγμή, μια ομάδα δογματίζει πως 1+1 μας κάνουν 2, κι άλλη ομάδα ότι 1+1 μας κάνει 0 (με 1 κρατούμενο). Αν μείνουν στο διαφορετικό αποτέλεσμα και δεν διακρίνουν το διαφορετικό ‘’σύστημα αναφοράς’’ πάνω στο οποίο λειτούργησαν οι μελετητές, και μέσα από το οποίο εξήγαγαν τα διαφορετικά αλλά συγχρόνως αληθή (ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ), συμπεράσματά τους, χάνουν το βάθος, όπως και ο άνθρωπος που βλέπει μονοδιάστατα, μη κατανοώντας πως μόνο με τη διασκοπία ο άνθρωπος αποκτά την γνώση του βάθους. Κι είναι άλλης διαστάσεως αλήθεια, ‘’παράλληλη’’ και ισχύουσα, ακόμη και ΣΥΜΦΕΡΟΥΣΑ, γιατί εφόσον για κάθε άνθρωπο που βρίσκεται στη γη, ο καλός Θεός έχει ετοιμάσει μία θέση στον ουρανό και στο Φως Του, η χωρητικότητα γης και ηλίου είναι ίδιες. Άρα, σε αυτό το υπερφυσικό σύστημα αναφοράς, (το ομόρροπο της κατά φύσιν και χάριτος θεωρίας που αντιλαμβάνονται και μας προτείνουν οι άγιοι) ο ήλιος είναι ίσος με τη γη…. Παρά το πρώτο υποτιμητικό μειδίαμα.

ΣΥΜΦΕΡΟΝ... μας να δούμε τον άνθρωπο εμπεριέχοντα το σύμπαν αντί για απειροελάχιστη εμπεριεχόμενη κουκίδα ... ΣΥΜΦΕΡΟΝ μας να δούμε τα δύο ΣΥΓΧΡΟΝΩΣ ΙΣΧΥΟΝΤΑ, (πχ ο ήλιος είναι ΚΑΙ μεγαλύτερος ΚΑΙ ίσος με τη γη...) αλλά να εργαστούμε πάνω στο πραγματικά ΣΥΜΦΕΡΟΝ, δλδ αυτό που έχει προοπτική ΣΩΤΗΡΙΑΣ (εκ του σώος, ολοκλήρωσις).

Συμφέρον μας να εργαστούμε πνευματικά, ακόμη κι αν αμφισβητούν οι επιστήμονες στο που εδράζεται η ψυχή, συμφέρον να τιθασσεύσουμε τα πάθη… (περί νεφρών και επινεφριδίων)… κι αν ο καλός Θεός επιτρέψει μέσα από το εργαστήριο να ψηλαφήσουμε και ορμονικά στο τι συμβαίνει στο σώμα των αγίων, που αφθαρτοποιείται δια της Θείας Κοινωνίας, με τα μυστικά και μυστηριακά εφόδια, είναι δικός Του θησαυρός που χαρίζει ψυχία.

Φυσικά και ο Θεός γνωρίζεται συγκείμενος κι όχι αντικείμενος, φυσικά και δεν μπαίνει κατ’επιταγή του ασεβούς επιστήμονος όποτε αυτός το θελήσει, αλλά σαν μια συνεργασία καλής προαιρέσεως και Θεού επιτρέποντος, πολλά μπορούν να δουν τα μάτια μας και να καταγραφούν σαν ‘’αυτογνωσία’’, όπως συνέβη στην Παναγία Μαλεβή, όταν ένας χημικός εκ Τριπόλεως, επήρε κι΄ αυτός να κάμει χημική ανάλυση στο Μύρο της Παναγίας, είδε θαυματουργική δύναμη. Δεν βρήκε τίποτα το φυσικό και γνωστό και ανεβόησε «Μέγας Θεός υπάρχει».

Αυτός είναι ο άνθρωπος, που όσο ωμοιάζει και μετέχει του Ανθρώπου, και όσο περνά από το παραφύσιν στο κατά φύσιν, θα διανοίγεται μπροστά του ένας δρόμος θαυμάτων, ψηλαφητών ΚΑΙ επιστημονικά, ΑΝ συμβάλλουν στην σωτηρία, αλλιώς, προς τι όλη αυτή η γνώση, αν δεν έχει στόχο την πηγή Του ; Την Αλήθεια, όχι ως ΤΙ είναι, αλλά ως ΤΙΣ.