Εξάκτινο και σταυρός… (με ή χωρίς Χριστό)

Βλέποντας την σημαία του ισραήλ, κάπως λογικά προκαλείται μια ‘’ταραχή’’ σε φιλοθέους και φιλανθρώπους ανθρώπους, από αντιθέους και απανθρώπους ομοίους….

Παραθέτοντας όμως μια λεπτομέρεια αγιογραφίας του Αμαράντου Ρόδου, παίρνει άλλη διάσταση το ‘’φαινόμενο’’ .

Αφορμή η αποκομμένη προβολή της λεπτομέρειας, με υφέρπουσα διάθεση κατάκρισης ‘’εβραιοχριστιανών’’… όρος που χρησιμοποιείται από χριστιανούς ή ειδωλολάτρες που θάθελαν να αφαιρέσουν την ΠΔ ως μη οικεία της ΚΔ, παρότι ο αβραάμ ενδεικνύοντας εν σκιά τον Πατέρα, είναι πατήρ δύο διαθηκών. Κι αυτό αναφέρει ο απ.Παύλος στην Καινή Διαθήκη, ώστε αν δεν γίνεται πιστευτός, να έχουμε πρόβλημα να ‘’πιστεύουμε’’ ό,τι θέλουμε ή μας ‘’συμφέρει’’ δικαιολογητικό της αρρωστημένης θυμώδους μας κοσμοθεωρίας.

Η αφαίρεσις των σκιών (ιχνών) αδιακρίτως, μοιάζει με την διάθεση εκκοπής της υπόγειας ρίζας, επιθυμώντας όμως καρπό επί γης.

Η τάξις όμως της Εκκλησίας και η ίδια η ζωή, διδάσκει την συνέχεια της ρίζας Ιεσσαί και της εξ Αυτής αναφυείσης Αμπέλου για μετοχή καρπών.*  

Σχολιάζοντας τα δύο σχήματα, είναι σαν να έχουμε ένα δοχείο γεμάτο νερό και ένα άδειο... (εδώ, στο ‘’νυν’’ κεφαλή) νους ΜΕ XC και νους χωρίς XC (όπως ''φαίνεται'' αλλά περισσότερο βιούται, στην αγιογραφία με Εμμανουήλ, δλδ μεταφρασμένο, Θεό μεθ'ημών)

Η σημαία δηλώνει τον περι-ούσιο χωρίς Ουσία (αφού Την απέρριψε, Την σταύρωσε... Βασιλέα ουκ έχομεν πλην καίσαρα...) με την πρώτη πρόταση περί εισαγωγής της ταραχής από απανθρώπους σε φιλανθρώπους να μην περιορίζεται εθνικά και κρατικά, όπως συνηθίζεται με επίρριψη ευθυνών, αλλά γενικώς, υπερεθνικώς της κάτω εννοίας, ανάλογα με την στάση και συμπεριφορά ζωής. Οι υπό (και κάπως ελεγχόμενοι από) τον κοσμοκράτορα, χωρίς ΣΤΑΥΡΟ vs των θελόντων είναι, υπό του Παντοκράτορος, διαφοροποιημένων των δύο εθνών, εκ των μυστικών και μυστηριακών εφοδίων. ΜΕ ΣΤΑΥΡΟ.   

Η τοποθέτηση της λεπτομέρειας της αγιογραφίας ''Ρόδον το αμάραντον'' ... ‘’δείχνει’’ (σε καλοπροαίρετους) ότι με την σύλληψη εν νοΐ και συγχρόνως εν σαρκί της Θεοτόκου, του Εμμανουήλ, κατεπλάγη πάσα φύσις αγγέλων (στον οίκο ''π'' … πάσα φύσις αγγέλων κατεπλάγη το μέγα της Σης ενανθρωπήσεως…  ) προτείνοντας και το δικό μας ανάλογο, ασπόρου συλλήψεως και κυοφορίας και εκδήλωσης XC, βίωμα...  

Έτσι μας προτείνει ο άγιος Συμεών ο νέος θεολόγος: Ότι και πάντες οι Άγιοι τον Λόγον του Θεού εν εαυτοίς συλλαμβάνουσι τη Θεοτόκω παραπλησίως και γεννώσιν αυτόν και γεννάται εν αυτοίς και γεννώνται υπ’ αυτού και πως υιοί και αδελφοί και μητέρες αυτού χρηματίζουσιν.

Το εξάκτινο, δηλώνει το σύνολο της κεφαλής (εσωτερικά +εξωτερικά αισθητήρια – όραση – διόραση + ακοή + διακοή = 6). Τώρα, αν η κεφαλή είναι ά-νους (από νου XC, αφού την απωθεί... ) ή έννους, πρόβλημα ή πλεονέκτημα... ανάλογα, αλλά και τα δύο άκρα μιας Οδού. Από, προς.

Με την παραπάνω παράθεση, δεν ιεροποιείται ο ''σταυρωτής'' Ανθρώπου και ανθρώπων (στην συνέχεια της ιστορίας τους) αλλά ως δοχείον η κεφαλή και όλος ε-αυτός, προτείνεται η πλήρωσις (ελθέ και σκήνωσον εν ημίν...) η α-νόητος κεφαλή να φιλοξενήσει δια της καθαρότητος (προϋπόθεση) Νου Χριστού και να γίνουμε οι άχριστοι και άχρηστοι, θεοδόχοι σαν τον Συμεών...

Στην Μονή Φιλοθέου στα αναλόγια του ψαλτηρίου έχει εξάκτινο... νοώντας, την ''ένωση'' της δοξολογίας αγγέλων [(τρίγωνο προς τα κάτω ΚΑΙ δοξολογίας αναπεμπομένης από κάτω προς τα άνω (τρίγωνο προς τα πάνω) μέσω ψαλτών... (τα πνευμόνια του Σώματος). Πάλι, το εξάκτινο, παρότι ΔΕΝ φαίνεται να περιέχει κάτι ''σαν δικαιολογία'' (όπως η αγιογραφία), γέμει πνοής δόξας Θεού, που και σαν ΑΗΡ νοείται ο Χριστός, ανάλογο του δοχείου που είναι γεμάτο με καθάριο ΥΔΩΡ. Την ξεδιψαστική και ευσκιόφυλλη όαση XC....

Συναισθανόμενοι και ποθώντας Αυτήν, η πρώην ταραχή και αρά, καταργείται μόνο και αν συμπληρωθεί με το καλόν εμ-βόλιον Χριστό, το χ, που μεταποιεί την αγριέλαιο σε καλλιέλαιο, τον ασθενή, σθεναρό και υγιή δια Του Πανσθενούς και Ιατρού ψυχών και σωμάτων, δι ευχών, μεσιτείας και ενεργείας Της τα εναντία εις ταυτό Οδηγούσας… Κεχαριτωμένης.

Δρόμος από τον θάνατο στην Ζωή. Από το απέναντι (που εκάθητο ο ΑΔΑΜ και ωδύρετο για την απώλεια του παραδείσου) στο μέσα (του Σώματος Του Κυρίου, και Ανάσταση, όπως απλώνεται η σαρακοστή με σκέπη της Ουράνιας Νεφέλης στην διαδρομή μας προς το ‘’πάσχα’’ και έξοδο από την δουλεία. Γιαυτό και ''στήθηκε'' και η Σταυροπροσκύνηση στο μέσον της νηστείας, αφού ανάλογη βιωματική κλίμαξ είναι, και χωρίς Αυτήν και Αυτόν, ούτε έξοδος ούτε μετάβασις, ούτε μετάστασις επιτυγχάνεται...   

Γιαυτό και αξιοχρέως χαιρετούμε: … καὶ σὺν τὴ ἀσωμάτω φωνή, σωματούμενόν σε θεωρῶν Κύριε, ἐξίστατο καὶ ἵστατο, κραυγάζων πρὸς αὐτὴν τοιαῦτα.
Χαῖρε, δι' ἦς ἡ χαρὰ ἐκλάμψει, χαῖρε, δι' ἦς ἡ ἀρὰ ἐκλείψει.  Χαῖρε, τοῦ πεσόντος , Ἀδὰμ ἡ ἀνάκλησις, χαῖρε, τῶν δακρύων τῆς Εὔας ἡ λύτρωσις….   

Στην δε σύναξη των ασωμάτων βλέπουμε και αλλού τον Εμμανουήλ (για να μην θεωρηθεί μια μεμονωμένη αυθαίρετη αγιογράφηση), όπως και ανάλογο σχήμα δεικνύουν τα εξαπτέρυγα, ακόμη και Τον Κύριο επί χερουβείμ, εκτιμώντας ότι δεν θα γίνει αντικείμενο ‘’μίσους’’ επειδή ‘’κάτι’’ θυμίζει. Όταν μάλιστα συνειρμικά και συνδεδεμένα με το … αποστέλλω άγγελο προ προσώπου σου, ίνα ετοιμάση την οδόν σου, αναπαυόμενος Ο Κύριος σε ταπεινή και μετανοημένη συνείδηση, καθαρό νου και χου, όπως Στην τιμιωτέρα των χερουβείμ και ενδοξοτέρα ασυγκρίτως των σεραφείμ (ως οίκο και όχημα), προτρέποντας και τα δικά μας ανάλογα βιώματα και προϋποθέσεις, για επίσκεψη και ανάπαυση.

---      

‘’Ρόδον το Αμάραντον’’ - 1865

2 σχόλια πάνω στο άρθρο ... ΝΕΑ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ ΗΡΘΕ ΣΤΟ ΦΩΣ! ενδεικνύων την ακολούθηση των 6 ιερέων (καθαρά αισθητήρια, 5 απλήν πεντάδα και 1 διαίσθησης – εσωτερική μονάδα) την Θεοτόκο προς Ιεροσόλυμα… των 6 θυρών…  

---

* Το κατά τάξιν και ετοιμότητα της εσωτερικής ζωής

Η εσωτερική και εξωτερική ‘’πραγματικότητα’’

Εβραίοι και Έλληνες...

ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ σε εβραίους και Έλληνες...

Με την διακριτική τομή να μην είναι στο ή εβραίοι ή έλληνες αλλά ΚΑΙ εβραίοι ΚΑΙ έλληνες ΜΕ XC, αλλά ΟΥΤΕ εβραίοι (σταυρωτές) ΟΥΤΕ έλληνες (ειδωλολάτρες) δλδ ΧΩΡΙΣ XC. Σε αυτό το ''σημείο'' μπορεί να εντοπιστεί και ο διφορούμενος τίτλος, πως τάχα μπορεί να νοηθεί σταυρός (σημαία) χωρίς Χριστό και εξάκτινο η άλλη σημαία, με σταυρικό βίωμα, όσο ο νους (και χους) επιδέχεται την θεία επίσκεψη.

Κι αυτή η επίσκεψις σαν τον Ιακώβ, στον τύπο του Αγίου Πνεύματος, καλύπτει τα κενά και τρωτές πτέρνες και των δύο. Νόμου και Σοφίας. Εβραίων και Ελλήνων, ανάγοντάς μας από το 147 και ΑΔΗ στην Κυριακή, Κύριο, 1 και αιώνια 8η. ΑΝΑΣΤΑΣΗ.   

Έχοντες δε δοχείον κενό καλούμαστε να το γεμίσουμε (ελθέ και σκήνωσον εν ημίν) παρά να το μισήσουμε. Ήλθον γαρ διακονήσαι ου διακονηθήναι…. δυο έθνη εν τη γαστρί σου εισίν και δυο λαοί εκ της κοιλίας σου διασταλήσονται και λαός λαού υπερέξει και ο μείζων δουλεύσει τω ελάσσονι… από την Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ

 Καλό στάδιο… ΜΕ XC, ΜΕ ΣΤΑΥΡΟ ανάγοντα από την γη στον ουρανό και επανεισάγοντα τον άνθρωπο Στον Άνθρωπο, λόγο στον Λόγο, εκ Του οποίου εξήλθε ανοήτως από τον παράδεισο, ‘’κυνηγώντας’’ γνώση και δύναμη.