Πίστις – συνειδητότητα – απιστία και θεομαχία

‘’σήμερα’’ στο ευαγγέλιο* (της 23ης Ιουλ) και προφ.Ιεζεκιήλ ακούμε και βλέπουμε… την διαφορά στάσεως Του Κυρίου απέναντι σε τύπους ανθρώπων αλλά και μερίδος ανθρώπων έναντι XC.

1. Σε αυτούς που έχουν συνείδηση και είναι στα ‘’λογικά’’ τους, τους ρωτά: …πιστεύετε ότι δύναμαι τούτο ποιήσαι;

2. Στους κωφούς και δαιμονισμένους, Ο Κύριος, ΔΕΝ τους ρωτά για να τους θεραπεύσει, αφού δεν είναι στα συγκαλά τους.

3. … οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἔλεγον· ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια.

Λαμβάνοντας θετική απάντηση, …τότε ἥψατο τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν λέγων· κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν. καὶ ἀνεῴχθησαν αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοί.    

Στο υπέρχρονο του Θείου και διαχρονική Του δράση, άπτεται τους οφθαλμούς μας και κατά την πίστη μας, διανοίγονται.

Απέναντι σε ανθρώπους που είναι σκοτισμένοι αλλά όχι εν επιγνώσει και βουλήσει, Ο Κύριος σπλαγχνιζόμενος θαυματουργεί χωρίς να απαιτήσει να ομολογήσουν την πίστη τους. ΑΝ τους ρωτούσε ίσως η απάντηση να ήταν αρνητική, οπότε μόνοι τους (ευστοχότερα ο καταληψίας αντίδικος θα απαγόρευε) το θαύμα και εξυγίανση.

Είναι όμως και μια τρίτη μερίδα ανθρώπων, οι ‘’γνωστοί’’ φαρισσαίοι, που ο σκοτισμός δεν γίνεται από άγνοια, αλλά εκ πεποιθήσεως. Όντας δύσπιστοι και άπιστοι, καταντούν θεομάχοι. Μια κατάσταση που μπορεί να κρίνει την κατάσταση στην αιωνιότητα. Ο αγ.Σιλουανός** μας εξηγεί γιατί αυτή η αμαρτία (ως ύβρις κατά του Αγίου Πνεύματος) ουκ αφεθήσεται στον αιώνα…

‘’Σήμερα’’ του προφ.Ιεζεκιήλ , θυμόμαστε την διττή προσφορά του. Υμνεί την Θεοτόκο ως αδιόδευτο πύλη και ενδεικνύει δια θαύματος/οράματος την ανάσταση νεκρών.

‘’Σήμερον’’ καταγράφεται προφητικώς η διαδρομή, εκ του θανάτου εις την Ζωήν. Ως ΠΔ σκιωδώς προτυπουμένη, νυν δε ενεργουμένη υπό προϋποθέσεις, όπως ανατέλλει εκ της γης η Αλήθεια, όπως εκ της ανυπαρξίας και εκ του μη όντος εις το είναι ημάς παρήγαγεν…

Η αγιογραφία αναπαριστά τον προφήτη υπό του Σταυρού και Κυρίου Παντοκράτορος να μας περιγράφει την εξαγωγή εκ του στόματος του άδη και ‘’σύνθεση’’ επί οστών, μυών … δέρματος … σε πληρότητα μορφής ανθρώπου, αναστάσιμου όμως.

Στις καταβασίες και αναβασίες των Χριστουγέννων, των βαθύτερων εννοιών που μας παραδόθηκαν μέσω των ψαλμών και το …τι σοι προσηνέγκωμεν Χριστέ; Ενεγράφησαν οι προϋποθέσεις κατάβασης Κυρίου αφού ανεβούμε την κλίμακα και ανάβασης δικής μας, αφού κατέβει και συγκατανεύσει και χαριτώσει Ο Κύριος την προαίρεση (και όση φιλότιμη προσπάθεια).

Προσφέρουν οἱ Ἄγγελοι τὸν ὕμνον μέσα στον κόσμο μας κι εμείς συνυμνούμε. Προσφέρουν οἱ οὐρανοὶ τὸν Ἀστέρα διακρίνοντες κι εμείς στον ουρανό την θεία τάξι. Οι ουρανοί διηγούνται δόξαν Θεού, διηγούμαστε κι εμείς δια λόγων. Προσφέρουν οἱ Μάγοι τὰ δῶρα. Προσφέρουμε κι εμείς τα ίδια δώρα ευστόχως Στον Κύριο, κι όχι αλλού. Ομολογούμε Βασιλέα Τον Κύριο (δίδοντας χρυσό) ομολογούμε Αρχιερέα Τον Κύριο (δίδοντας λιβάνι) πάσαν την ζωήν ημών, XC τω Θεώ, παραθώμεθα (σμύρνα)… Προσφέρουν οἱ Ποιμένες τὸ θαῦμα προφέρουμε κι εμείς την ομολογία του θαύματος.
Προσφέρει ἡ γῆ τὸ σπήλαιον προσφέρουμε κι εμείς εκ του πήλινου σώματος την καρδιά μας, που μόνη η προσφορά της, ΔΕΝ ΑΡΚΕΙ, γιατί απαιτείται και η φάτνη. Προσφέρει ἡ ἔρημος τὴν φάτνην προσφέρει η έξοδός μας από την πολύβουη κοσμικότητα την έρημο, την φυγή, την άσκηση, με τέλος την καθαρότητα οίκου και λειτουργικότητα οχήματος ίνα ενοικήση και οδηγεί πλέον την ζωήν μας. Νου και χου. Εδώ το τέλος της καταβάσεως. …ἡμεῖς δὲ Μητέρα Παρθένον• ὁ πρὸ αἰώνων Θεὸς ἐλέησον ἡμᾶς για να αρχίσει να μας ανεβάζει. Αμήν γένοιτο. Ομόκεντροι κύκλοι, που χωρίς την ευστοχία στο κέντρο (Θεοτόκος), άνοδος και ενσωμάτωση και ζωή και ανάσταση δεν θα βιώσουμε. 

Χωρίς Μητέρα και αδιόδευτο πύλη, ανάσταση δια και εν XC, ΔΕΝ θα ζήσουμε. Κι αν δεν ζήσουμε αυτά από τώρα, ούτε στους αιώνες θα τα ζήσουμε/ζούμε.

Με την μυστικήν παρουσία του απ.Παύλου και όλων των αγίων και εξαιρέτως της ‘’κλίμακος’’ γλυκυτάτης Θεοτόκου… 19 τεκνία μου, οὓς πάλιν ὠδίνω, ἄχρις οὗ μορφωθῇ Χριστὸς ἐν ὑμῖν! (Γαλ.δ’) όπως η μητέρα μας μέσα στην μήτρα της μας συνθέτει και λαμβάνουμε βιολογική ζωή, έτσι και η Εκκλησία (ως άλλη Μητέρα και Μήτρα) απεργάζεται την ψυχοσωματική σωτήρια σύνθεση, όπως προεγράφη και προφητεύτηκε από τον προφ.Ιεζεκιήλ και αφηγείται ως ενέργεια (πέραν σκιών) από τον αγ. Συμεὼν τον Μεταφραστή: …

Ὁ δοὺς τροφήν μοι σάρκα σὴν ἑκουσίως,

ὁ πῦρ ὑπάρχων καὶ φλέγων ἀναξίους,
μὴ δὴ καταφλέξῃς με, μὴ Πλαστουργέ μου·
μᾶλλον δίελθε πρὸς μελῶν μου συνθέσεις,
εἰς πάντας ἁρμούς, εἰς νεφρούς, εἰς καρδίαν·
φλέξον δ᾿ ἀκάνθας τῶν ὅλων μου πταισμάτων.

Ψυχὴν κάθαρον, ἁγίασον τὰς φρένας·
τὰς ἰγνύας στήριξον ὀστέοις ἅμα·
αἰσθήσεων φώτισον ἁπλῆν πεντάδα·
ὅλον με τῷ σῷ συγκαθήλωσον φόβω.

Ἀεὶ σκέπε, φρούρει τε καὶ φύλαττέ με
ἐκ παντὸς ἔργου καὶ λόγου ψυχοφθόρου.

Ἅγνιζε καὶ κάθαρε καὶ ῥύθμιζέ με·
κάλλυνε, συνέτιζε καὶ φώτιζέ με·
δεῖξόν με σὸν σκήνωμα Πνεύματος μόνου,
καὶ μηκέτι σκήνωμα τῆς ἁμαρτίας·
ἵν᾿ ὡς σὸν οἶκον εἰσόδῳ κοινωνίας,
ὡς πῦρ με φεύγῃ πᾶς κακοῦργος, πᾶν πάθος.

    

Αμήν δια πίστεως ορθοδόξου, να ανεωχθούν και οι δικοί μας οφθαλμοί (ως εις Εμμαούς). 

Μετά την πλάση και στάση (επανάσταση κατά του Θεού) η ανάπλαση και ανάσταση (δια χειραγωγίας εκ XC, έξοδος από τον ΑΔΗ). Δια των θυρίδων εισέρχεται θάνατος***, με αυτά, εγγιζόμενα από Τον Κύριο να αναπλάθονται και λειτουργούν όπως πρωτοκατασκευάστηκαν. Μάτια να βλέπουν (όπως οι πρώην τυφλοί), νους να συνιεί, ώτα να ακούουν, (αφού ο δαιμονισμένος είναι κωφός στα ρήματα και λόγους Λόγου), μετά δε την θεραπεία, και ήκουε και συνομιλούσε σωφρονισμένος. Ους υγιής κατά Θεόν, και νους XC και χους ως ανάπλαση, διαλυόμενος ο χνους****… όλα προς δόξαν Θεού. Όλα προς οικοδομή αδελφών (ἕκαστος ἡμῶν τῷ πλησίον ἀρεσκέτω εἰς τὸ ἀγαθὸν πρὸς οἰκοδομήν·  όπως σημειώνει ο σημερινός απόστολος*****) και ε-αυτού δι Αυτού, που προϋποθέτει ενσωμάτωση στον νέο ΑΔΑΜ XC. Μέσα στην ΜΙΑ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ίνα ώσι εν. Εν αγάπη και αληθεία και εν Πνεύματι Αγίω.  

Εκεί και έτσι συντίθεται ο νέος εαυτός, εικών καθαρή Αυτού, σε σχέση με τον παλαιό που μας ταλανίζει και ‘’υπόσχεται’’ θάνατο αντί Ζωής αιωνίου. Αμήν δι ευχών, μην συγκοινωνήσουμε την θεομαχία των φαρισσαίων, αλλά δια Της αδιοδεύτου να γίνουμε αποδέκτες και μέτοχοι των θαυμασίων της Ζωής, Ανάστασης, Αληθείας…

---

* Καὶ παράγοντι ἐκεῖθεν τῷ ᾿Ιησοῦ ἠκολούθησαν αὐτῷ δύο τυφλοὶ κράζοντες καὶ λέγοντες· ἐλέησον ἡμᾶς, υἱὲ Δαυῒδ.
ἐλθόντι δὲ εἰς τὴν οἰκίαν προσῆλθον αὐτῷ οἱ τυφλοί, καὶ λέγει αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς· πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι; λέγουσιν αὐτῷ· ναί, Κύριε. τότε ἥψατο τῶν ὀφθαλμῶν αὐτῶν λέγων· κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν. καὶ ἀνεῴχθησαν αὐτῶν οἱ ὀφθαλμοί· καὶ ἐνεβριμήσατο αὐτοῖς ὁ ᾿Ιησοῦς λέγων· ὁρᾶτε μηδεὶς γινωσκέτω.
οἱ δὲ ἐξελθόντες διεφήμισαν αὐτὸν ἐν ὅλῃ τῇ γῇ ἐκείνῃ.

Αὐτῶν δὲ ἐξερχομένων ἰδοὺ προσήνεγκαν αὐτῷ ἄνθρωπον κωφὸν δαιμονιζόμενον· καὶ ἐκβληθέντος τοῦ δαιμονίου ἐλάλησεν ὁ κωφός, καὶ ἐθαύμασαν οἱ ὄχλοι λέγοντες ὅτι οὐδέποτε ἐφάνη οὕτως ἐν τῷ ᾿Ισραήλ. οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἔλεγον· ἐν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια.

Καὶ περιῆγεν ὁ ᾿Ιησοῦς τὰς πόλεις πάσας καὶ τὰς κώμας διδάσκων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν καὶ κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας καὶ θεραπεύων πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν ἐν τῷ λαῷ. [Ματθ. θ’(9) 27-35].

** παραίνεσις στην αντιμετώπιση πνευματικών φαινομένων

*** περί AIDS και της πνευματικής του αναγωγής...

**** νους – χνους – χους (πορεία ένωσης εις ένα και άρση του μεσοτοιχείου παραπετάσματος)

***** Ἀδελφοί, ὀφείλομεν ἡμεῖς οἱ δυνατοὶ τὰ ἀσθενήματα τῶν ἀδυνάτων βαστά­ζειν, καὶ μὴ ἑαυτοῖς ἀρέσκειν. ἕκαστος ἡμῶν τῷ πλησίον ἀρεσκέτω εἰς τὸ ἀγαθὸν πρὸς οἰκοδομήν· καὶ γὰρ ὁ Χριστὸς οὐχ ἑαυτῷ ἤρεσεν, ἀλλὰ καθὼς γέγραπται, οἱ ὀνειδισμοὶ τῶν ὀνειδιζόντων σε ἐπέπεσον ἐπ᾿ ἐμέ. ὅσα γὰρ προεγράφη, εἰς τὴν ἡμετέραν διδασκαλίαν προεγράφη, ἵνα διὰ τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως τῶν γραφῶν τὴν ἐλπίδα ἔχωμεν. ὁ δὲ Θεὸς τῆς ὑπομονῆς καὶ τῆς παρακλήσεως δῴη ὑμῖν τὸ αὐτὸ φρονεῖν ἐν ἀλλήλοις κατὰ Χριστὸν ᾿Ιησοῦν, ἵνα ὁμοθυμαδὸν ἐν ἑνὶ στόματι δοξάζητε τὸν Θεὸν καὶ πατέρα τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ. διὸ προσλαμβάνεσθε ἀλλήλους, καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς προσελάβετο ὑμᾶς εἰς δόξαν Θεοῦ. (Ῥωμ. ιε΄ 1-7)