Αρχή καινής κτίσης

* Δεῦτε ἀγαλλιασώμεθα τῷ Κυρίῳ,τὸ παρὸν μυστήριονἐκδιηγούμενοι, τὸ μεσότοιχον τοῦφραγμοῦ διαλέλυται, ἡ φλογίνηῥομφαία τὰ νῶτα δίδωσι, καὶ τὰΧερουβίμ παραχωρεῖ τοῦ ξύλουτῆς ζωῆς, κἀγὼ τοῦ παραδείσουτῆς τρυφῆς μεταλαμβάνω, οὗπροεξεβλήθην διὰ τῆς παρακοῆς. Ἡ γὰρ ἀπαράλλακτος εἰκὼν τοῦ Πατρός, ὁ χαρακτήρ τῆς ἀϊδιότητος αὐτοῦ, μορφὴν δούλου λαμβάνει, ἐξ ἀπειρογάμου Μητρὸς προελθών, οὐ τροπὴν ὑπομείνας· ὃ γὰρ ἦν διέμεινε, Θεὸς ὢν ἀληθινός· καὶ ὃ οὐκ ἦν προσέλαβεν, ἄνθρωπος γενόμενος διὰ φιλανθρωπίαν· αὐτῷ βοήσωμεν· ὁ τεχθεὶς ἐκ Παρθένου Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς.

τὸ μεσότοιχον τοῦ φραγμοῦ διαλέλυται ... γεννάται ο ΑΗΡ και διαλύεται ο χνους μεταξύ νου και χου... νους – χνους – χους (πορεία ένωσης εις ένα και άρση του μεσοτοιχείου παραπετάσματος)

γεννάται το ΠΥΡ της Θεότητος και γίνεται κλίμαξ μετάβασης και επιστροφής, καλύπτοντας το χάσμα της παρακοής μας, δια της υπακοής Του) ...ἡ φλογίνη ῥομφαία τὰ νῶτα δίδωσι, καὶ τὰ Χερουβίμ παραχωρεῖ τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς, κἀγὼ τοῦ παραδείσου τῆς τρυφῆς μεταλαμβάνω, οὗ προεξεβλήθην διὰ τῆς παρακοῆς...

Αναβιβάζουσα ημάς τους ρερυπωμένους, άμορφους, άδοξους και κατακερματισμένους τω φθόνω του διαβόλου απατηθέντων ως εικόνες Σου πλασθείσα ωραίες** Ἡ ἀπαράλλακτος εἰκὼν τοῦ Πατρός από  το απέναντι*** και κατέναντι, εντός Αυτού, λόγοι εν Λόγω. Ανάστησον ημάς δια του πυρός και χειρός Σου Κύριε!!!

Γεννάται η ΓΗ και το ΥΔΩΡ. Η τροφή, η αληθής βρώσις και αληθής πόσις. Ο Άρτος της Ζωής προσκυνείται, ψηλαφείται μετέχεται ορθοδόξως (με τα ισχύοντα μυστήρια, ένεκα αποστολικής διαδοχής) πλέον στον Οίκο του Άρτου (και Κρέατος) Βηθλεέμ.   

Γεννάται η πεμπτουσία που εισήχθη στον χωροχρόνο ενχρονισθείς και χωρεθείς , «Ο Λόγος σάρξ εγένετο, ίνα τον άνθρωπον δεκτικόν θεότητος ποιήση».

Ως άρτος Ο Κύριος τρέφει (σοφία του κόσμου και βιωματική θεολογία). Ως η πεμπτουσία των 5 άρτων και 2 ιχθύων που περισσεύουν μέσα στην Εκκλησία κοφίνια 12, αλλά και τους εκτός του Σώματός Του, από άπειρη πατρική αγάπη και πρόνοια, δεν εγκαταλείπει. 

Κτίσις δι Ιησού Υιού Θεού Σαρκωθέντος, ανακαινίζεται. Αμήν να αξιωθούμε των δώρων.  

…ὁ τεχθεὶς ἐκ Παρθένου Θεός, ἐλέησον ἡμᾶς.

Κύριε ΔΟΞΑ ΣΟΙ!!

Ὡς πῦρ γενηθήτω μοι καὶ ὡσεὶ φῶς τὸ Σῶμά σου καὶ τὸ Αἷμα, Σωτήρ μου, τὸ τιμιώτατον, φλέγον ἁμαρτίας τὴν ὕλην, καὶ ἐμπιπρῶν παθῶν τὰς ἀκάνθας καὶ ὅλον φωτίζον με προσκυνεῖν σου τὴν Θεότητα...

Φρίττω δεχόμενος τὸ πῦρ, μὴ φλεχθῶ ὡσεὶ κηρὸς καὶ ὡσεὶ χόρτος. Ὤ φρικτοῦ Μυστηρίου! Ὤ εὐσπλαγχνίας Θεοῦ! Πῶς θείου Σώματος καὶ Αἵματος ὁ πηλὸς μετέχω καὶ ἀφθαρτοποιοῦμαι;

---

* πρώτο στιχηρό ιδιόμελο του εσπερινού (αναγνωσμάτων 25 Δεκ)

** Εἰκών εἰμι, τῆς ἀρρήτου δόξης σου, εἰ καὶ στίγματα φέρω πταισμάτων, οἰκτείρησον τὸ σὸν πλάσμα, Δέσποτα, καὶ καθάρισον σῇ εὐσπλαγχνίᾳ, καὶ τὴν ποθεινὴν πατρίδα παράσχου μοι, Παραδείσου πάλιν ποιῶν πολίτην με. … (από τώρα και στους αιώνες, μη αναμένοντες να μας το ψάλλουν μεταθανάτια… αλλά εκ της παρούσης ζωής στην Ζωή).

*** 24 καὶ ἐξέβαλε τὸν ᾿Αδὰμ καὶ κατῴκισεν αὐτὸν ἀπέναντι τοῦ παραδείσου τῆς τρυφῆς καὶ ἔταξε τὰ Χερουβὶμ καὶ τὴν φλογίνην ρομφαίαν τὴν στρεφομένην φυλάσσειν τὴν ὁδὸν τοῦ ξύλου τῆς ζωῆς.(Γεν.γ'24) και (Γεν.δ'16) 16 ἐξῆλθε δὲ Κάϊν ἀπὸ προσώπου τοῦ Θεοῦ καὶ ᾤκησεν ἐν γῇ Ναὶδ κατέναντι ᾿Εδέμ.

---

Η Σάρκωσις του Λόγου (πανηγυρικός λόγος Μακαρίου Σκορδίλη)

Λόγος εις τα Θεοφάνεια, δηλαδή τη Γέννηση του Σωτήρος (Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος)

Προσκαρτερούντες την ανατολή ανατολών ως βίωμα, αμήν εκτυπώτερον… . Όταν Ξημερώσει η Ημέρα της Αφύπνισης… (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

Σήμερον γεννᾶται ἐκ Παρθένου, ὁ δρακὶ τὴν πᾶσαν ἔχων κτίσιν
Ῥάκει καθάπερ βροτὸς σπαργανοῦται, ὁ τῇ οὐσίᾳ ἀναφής.
Θεὸς ἐν φάτνῃ ἀνακλίνεται, ὁ στερεώσας τοὺς οὐρανούς πάλαι κατ' ἀρχάς.
Ἐκ μαζῶν γάλα τρέφεται, ὁ ἐν τῇ ἐρήμῳ Μάννα ὀμβρίσας τῷ Λαῷ.
Μάγους προσκαλεῖται, ὁ Νυμφίος τῆς Ἐκκλησίας.
Δῶρα τούτων αἴρει, ὁ Υἱὸς τῆς Παρθένου.
Προσκυνοῦμέν σου τὴν Γένναν Χριστέ
Δεῖξον ἡμῖν καὶ τὰ θεῖά σου Θεοφάνεια. 

ελευθερία κατὰ την Ορθόδοξη Εκκλησία