Με αφορμή τις παρακάτω πρόσφατες δηλώσεις,
δυο σκέψεις περί πολιτισμών…
Κυρίτσης: Ο δυτικός πολιτισμός έστειλε εκατομμύρια
παιδιά στους θαλάμους αερίων, οι ισλαμιστές όχι…
Τσιρώνης: Οι φανατικοί
ισλαμιστές είναι μια μικρή μειοψηφία..Οι περισσότεροι είναι φιλειρηνικοί. Όπως
και οι Χριστιανοί. Αλλά στην Ευρώπη υπήρχε η Ιερά Εξέταση...
Και ρωτά ευστόχως κάποιος άγνωστος τους παραπάνω γνωστούς
και προβεβλημένους από το σύστημα… ΑΝ ο χίτλερ ήταν ο δυτικός ‘’πολιτισμός’’ τότε
ποιοι τον νίκησαν ; (και του έκοψαν την συνήθεια των φούρνων; )
Συνήθεια… έξις, έξις και έλξις. Μπορεί οι διεθνολόγοι να απλώνονται οριζοντίως και να μετράνε
εκατοντάδες έθνη με διαφορετικούς πολιτισμούς, άλλοι που χάθηκαν κι άλλοι που
συνεχίζουν να υπάρχουν προάγοντας ο καθένας στην ιστορία του, ή ατιμάζοντας την
έννοια του ‘’πολιτισμού’’. Υψώνοντας ή
καταβαραθρώνοντας τον άνθρωπο.
Αυτό που έκρινε κρίνει και θα κρίνει την ποιότητα και την διαβάθμιση
αξίας κάθε πολιτισμού, είναι η ακριβής
φιλοθεΐα και η πραγματική φιλανθρωπία. Σταυρός (ισοσκελής, ελληνικός) απρόσωπα
για τους τηρούντες απόσταση, Σταυρός πρόσωπο, ορθόδοξα, για όσους κατανοούν,
ότι Αλήθεια δεν είναι η απάντηση στο ΤΙ, αλλά στο ΤΙΣ.
Αν κάποιος πάει να ορίσει τον πολιτισμό και να τον
‘’μετρήσει’’ με άλλες παραμέτρους, εκτός φιλανθρωπίας, ας πούμε με επιτεύγματα,
αλήθεια, για ποιο όφελος θα το κάνει αν δεν είναι για τους ανθρώπους και το
περιβάλλον τους; Την ανύψωση της ουσίας και περι-ουσίας τους σε υψηλότερο
επίπεδο; Η δε ακρίβεια της φιλοθεΐας ως φιλαλήθεια αυτό έχει σαν αποτέλεσμα. Την
ελευθερία, γιατί αναφέρεται και ισχύει, γνώσεσθε την αλήθεια και αυτή
ελευθερώσει υμάς…
Αντίθετα, αν η φιλοθεΐα ενός πολιτισμού αστοχεί (δλδ
προσκυνούνται δαίμονες που το παίζουν θεοί), φυσικά και δεν θα ελευθερώνει (αυτός
ο πολιτισμός) τον άνθρωπο, αλλά τον δεσμεύει και ασθενεί κοντοπρόθεσμα αλλά και
στον αιώνα. Όχι μόνο σωματικά αλλά και ψυχικά που έχει μεγαλύτερη αξία.
Ένας πολιτισμός που κολάζει τους πολίτες του, που κάνει
ανθρωποθυσίες… όσο και χρυσό ή (ματαία) δόξα και άλλα επιτεύγματα κι αν έχει
καταφέρει κοσμικά, η ‘’αίγλη’’ του μένει εδώ γραμμένη απλά σε ιστορικά βιβλία, αλλά
καταχωρείται με αρνητικό πρόσημο, στο βιβλίο Της Ζωής.
Εισελθών Ο Κριτής ως εσταυρωμένος στο κέντρο του
τετραδιάστατου (σταυρικώς νοούμενου) χωροχρόνου1, κρίνει ομοίως και όλους τους
ανθρώπους σαν συμπύκνωση στους εκατέρωθεν δύο συσταυρωμένους ληστές και τα
έθνη, ορίζοντάς τα σε 2 ΜΟΝΟ (εξού και τα πρόσημα).
Σαν χοάνη, σαν ρουφήχτρα (6, σπειροειδώς και ευθέως) να
καθέλκονται οι θεομάχοι και απάνθρωποι, ακολουθώντας την φυγόκεντρο Ι, Ι τάγμα
των δαιμόνων, ενώ αντίθετα με έλξη
αναστάσεως (9, σπειροειδώς και ευθέως) να ανεβαίνουν στον πόλο, χειραγωγούμενοι
από Τον Κύριο (όπως εξάγει τον ΑΔΑΜ εκ του ΑΔΗ) όπου πατούν πόδες πραέων, οι
ακολουθούντες την κεντρομόλο Ι, Ιησού, ο κάθε πολιτισμός, ο κάθε άνθρωπος με
την πολιτεία του…. ως ΜΑΡΘΑ + ΜΑΡΙΑ ή αντίθετα…
Δύο ελεύθερες επιλογές ακολούθησης που εμφυτεύτηκαν από το ΕΝΑ
στο ΕΙΝΑΙ μας2… που οδηγούν στις ομοιάζουσες
έννοιες παγκοσμιότητα
και Παγκοσμιότητα... (π.Σωφρόνιος Σαχάρωφ) το ένα με μικρό ‘’π’’ , η κατά
κόσμον πίστις χωρίς Θεό και το άλλο με κεφαλαίο. Κι όπως αναφέρει ο π. Γεώργιος
Καψάνης, σχεδιάζεται μια παγκοσμιοποίηση
όχι μόνο χωρίς Χριστό, αλλά κατά του Χριστού… δια του εθνομηδενισμού, που
υπηρέτες της ντπ, μας άρχουν κατά παραχώρηση.
Μας συμφέρει να διακρίνουμε μεταξύ πολλών φυσικών (απλωμένων
οριζόντια επί γης) εθνών και λαών, τα μοναδικά δύο πνευματικά (κάθετα), που θα
καταλήξουν ή στον πόδα (όαση ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ – 999 δι ευθέως Φωτός) ή στον
αντίποδα (αντικατοπτρισμό της όασης – ΙΑΠΕΤΟΣ 666, δια πλάνου και φωτός εκ
διαχύσεως3).
Αγιογραφικά… και είπεν
Κύριος αύτη δυο έθνη εν τη γαστρί σου εισίν και δυο λαοί εκ της κοιλίας
σου διασταλήσονται και λαός λαού υπερέξει καιο μείζων δουλεύσει τω
ελάσσονι και ανεπληρώθησαν αι ημέραι του τεκείν αυτήν και τήδε ην
δίδυμα εν τη κοιλία αυτής εξήλθεν δε ο υιός ο πρωτότοκος πυρράκης όλος ωσεί
δορά δασύς επωνόμασεν δε το όνομα αυτού Ησαύ και μετά τούτο εξήλθεν ο αδελφός
αυτού και η χειρ αυτού επειλημμένη της πτέρνης Ησαύ και εκάλεσεν το όνομα αυτού
Ιακώβ (Γεν. κε’ 23).
Στην δε ΚΔ ομοίως …35
καὶ καθίσας ἐφώνησε τοὺς δώδεκα καὶ λέγει αὐτοῖς· εἴ τις θέλει πρῶτος εἶναι, ἔσται
πάντων ἔσχατος καὶ πάντων διάκονος. (Μαρκ.θ’)
Η διακονία προς την σωτηρία και η διακονία προς τον αντίποδα,
διακρίνονται στο: 3 σταυροί 3
θελήματα … 2 τάσεις (φυγόκεντρος διά και προς αγκυλωτό, με έμπνευση το
θέλημα του αντιδίκου πολιτικά, κοινωνικά, θρησκευτικά και σε όλες τις δραστηριότητες
του σημερινού ανθρώπου… και κεντρομόλος δια και προς τον ορθόδοξο σταυρό και
γενηθήτω Κύριε το θέλημά Σου. ΑΓΙΑΣΜΟΣ και χάρις).
λόγοι εντός Λόγου (2) εν ανεσπέρω Φωτί
απέναντι (5)
ή
κατέναντι (ς) εν σκότει
...Κι η Ελλάδα των αγίων και ηρώων, της παράδοσης που μας αξίζει
η συνέχεια κι όχι της σημερινής υποκουλτούρας και ξενόφερτου εθνομηδενιστικού ‘’πολιτισμού’’
(τάχα προοδευτικού), έχει να μας διδάξει το ένδοξο
παρελθόν και ελπιδοφόρο (υπό προϋποθέσεις) μέλλον.
‘’Ειρήνη*’’ προβάλλουν κι οι ισλαμιστές αλλά την ειρήνη του
αμαλήκ. Την χωρίς ελευθερία. Την ίδια ‘’ειρήνη’’ προάγει και η ‘’διαφωτισμένη’’
κι όχι φωτισμένη δύση, δια του πάπα και του σκολιού του, που ‘’ποιμαίνει’’ τα
πρόβατα δια του ανάποδου σταυρού στην απώλεια. Κι οι δυό, ισλάμ και δύση, δια
του αγκυλωτού.
Εν τω μεταξύ και κατά τα άλλα, οι ισλαμιστές πιστοί και
χλιαρότεροι, περιμένουν τον Ίσα (Ιησού) νάρθει πάνω σε άσπρο αράβικο άλογο, να τους
κρίνει… δλδ να ξέρω ότι θα με κρίνει κάποιος ‘’προφήτης’’ κι εγώ να σφάζω τα
παιδιά του… το παράλογο σε όλο του το μεγαλείο… κρίμα.
Ο Ἅγιος Νικόλαος
Βελιμίροβιτς καταγράφει με ακρίβεια την κατάσταση στο… Ἀνατολή
καί Δύση**.
Κι
οι άγιοι, βλέποντας απλανώς άμεσα και ουσιαστικά, (πέραν σχημάτων που εμάς λόγω
αδιακρισίας κάπως μας μπερδεύουν σαν έννοιες), διακρίνουν την πολιτεία του καθενός
και του συνόλου σαν πολιτισμοί… νάχει 2 ΜΟΝΕΣ κατευθύνσεις. Ή προς τα άνω (Ι) φιλάνθρωπα
ή προς τα κάτω (Ι) και παράλογα, απάνθρωπα. Χριστόφιλος
ἢ Χριστομάχος Τοῦ Ὁσίου Ἰουστίνου Πόποβιτς . Εμείς, έμμεσα συμπληρωματικά υπέρ
ειρήνης ΜΕ XC κι όχι την ειρήνη του αμαλήκ, γιατί αν
δεν ποιήσουμε πρώτα εμείς με την προαίρεση και όση δύναμη έχουμε ειρήνη και κάθε
‘’λογικό’’ καλό, ο καλός Θεός δεν δίνει την υπέρ νουν δική Του ειρήνη και λοιπά
χαρίσματα.
Τα πάντα μας επιτρέπονται… (πάντα
μοι έξεστιν…) αλλά συμπερασματικά και ουσιαστικά...
Έτσι, ο καθένας μας,
ο ‘’άνθρωπος’’ , που είτε εμφανώς μετέχει στα κοινά είτε όχι, σαν κοινωνικό και
λογικό ον, παράγει πολιτισμό κάθε δευτερόλεπτο (και μόνο που αναπνέει), αφού
σκέπτεται και πράττει, προετοιμάζοντας για τον ίδιο και το σύνολο της
ανθρωπότητος τον καταληκτικό πολιτισμό, αφετηρία και τέρμα της έμ-πνευσής του…
αμήν
άνω, πραγματικό (999) Α+Ω κι όχι κάτω (ειδωλικό ‘’ομοιάζων’’ με την όαση, χριστό
ξένου σταυρού (χξς’ ή χις’ ) αλλά τόσο ‘’ξεδιψαστικό, ευσκιόφυλλο και παρέχοντα
ανάπαυση…’’ όσο ο αντικατοπτρισμός της… 666). Δλδ 0 αντί για το ποθούμενο 1 (ΤΡΙΑΔΙΚΟ
ΕΝΑ), ως αυτοδιαθέτοντας το ΕΙΝΑΙ μας. Κύριε ελέησον. Η ΑΜΑΡΤΙΑ ΜΑΣ, ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΤΑΙ ΚΑΙ ΣΤΑ ΠΕΠΡΩΜΕΝΑ
ΤΟΥ ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ ΚΟΣΜΟΥ (Ἅγιος Σιλουανὸς Ἀθωνίτης)
Αμήν τας εννοίας
κάθαρον και ο καλός Θεός να μας δίνει διάκριση και δύναμη και μετοχή σε όποιον
πολιτισμό μας συμφέρει (εκτιμώ ευνόητο και λογικό, όσο έχει μείνει λογική),
αμυνόμενοι για μας και τα παιδιά μας, στον άλλον.
---
1 ενχρονισθείς
και χωρεθείς Ο υπεράνω χώρου και
χρόνου
Σχετικά
Για την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως (το γιατί Τρίτη 29 Μαϊου 1453,
κι όχι κάποτε άλλοτε)…
...Μετά την νοηματική συνέχεια μεστή XC Λόγου, δι
ευχών των εορταζομένων αγίων την 5,6 και 7 Μαΐου 2018, που δια λόγων
‘’ενδεικνύεται’’ ψηλαφητά*** το πέρασμα
από το ένα πυρ στο άλλο (5/5), από το ένα ύδωρ στο άλλο (αγ.Σαμαρείτιδα 6/5) δια
του Σταυρού (7/5), όχι τυχαία 8 και 9 Μαΐου μνήμη αγ.Ιωάννου θεολόγου που
μαρμάρωσε τον κύνωπα**** , μαζί με τον ‘’περάτη’’ από την μία όχθη στην άλλη,
κυνόμορφο αγ.Χριστοφόρο, πάλι μπροστά μας αναπτύσσεται η όλη διαδρομή και
επιλογές ΖΩΗΣ.
**** Ο βράχος του Κύνωπα στην Πάτμο (η μία όψις, βάθος δυσθεώρητον και ο βράχος της αποκαλύψεως η άλλη, ύψος δυσανάβατον…)
Χριστόφιλος ἢ Χριστομάχος
ΑπάντησηΔιαγραφήΤοῦ Ὁσίου Ἰουστίνου Πόποβιτς
«Eν τούτῳ γινώσκετε τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ· πᾶν πνεῦμα ὃ ὁμολογεῖ Ἰησοῦν Χριστὸν ἐν σαρκὶ ἐληλυθότα, ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστι· καὶ πᾶν πνεῦμα ὃ μὴ ὁμολογεῖ τὸν Ἰησοῦν Χριστὸν ἐν σαρκὶ ἐληλυθότα, ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔστι· καὶ τοῦτό ἐστι τὸ τοῦ ἀντιχρίστου ὃ ἀκηκόατε ὅτι ἔρχεται καὶ νῦν ἐν τῷ κόσμῳ ἐστιν ἤδη». ( Ἰωάννου Α΄ 4:2)
Στὴν πραγματικότητα ὅλα τὰ πνεύματα καταλήγουν σὲ δύο εἴδη: σ’ ἐκεῖνα ποὺ εἶναι ἀπὸ τὸν Θεὸ καὶ σ’ ἐκεῖνα ποὺ εἶναι ἀπὸ τὸν διάβολο. Ἀπὸ τὸν Θεὸ εἶναι ἐκεῖνα ποὺ ἀναγνωρίζουν καὶ ὁμολογοῦν ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι ὁ ἐνσαρκωμένος Θεὸς Λόγος, Κύριος καὶ Σωτήρας· ἐνῷ ἀπὸ τὸν διάβολο εἶναι ἐκεῖνα ποὺ δὲν Τὸν ἀναγνωρίζουν. Ἡ φιλοσοφία τοῦ διαβόλου συνοψίζεται σ’ αὐτό: δὲν ἀναγνωρίζει τὸν Θεὸ στὸν κόσμο, οὔτε τὴν παρουσία Του, οὔτε τὴν ἐνσάρκωσή Του. Ἰσχυρίζεται ὅτι δὲν ὑπάρχει Θεὸς οὔτε στὸν κόσμο, οὔτε στὸν ἄνθρωπο, οὔτε στὸν Θεάνθρωπο. Κηρύττει ὅτι εἶναι ἀνοησία νὰ πιστεύεις ὅτι ὁ Θεὸς ἐνσαρκώθηκε σὲ ἄνθρωπο καὶ μπορεῖ νὰ ζήσει μέσα στὸν ἄνθρωπο· ὁ ἄνθρωπος ὅλος εἶναι δίχως Θεό, ὂν στὸ ὁποῖο δὲν ὑπάρχει Θεός, οὔτε ὁτιδήποτε τοῦ Θεοῦ, ὁτιδήποτε θεῖο, ἀθάνατο, αἰώνιο. Ὁ ἄνθρωπος εἶναι ὅλος πρόσκαιρος, ὅλος θνητός. Ἀνήκει στὸ ζωικὸ κόσμο, καὶ σχεδὸν σὲ τίποτα δὲν διαφέρει ἀπ’ αὐτόν, γι’ αὐτὸ καὶ εἶναι φυσικὸ νὰ ζεῖ σὰν τὰ ζῶα, ποὺ εἶναι πρόγονοί του καὶ οἱ φυσικοὶ συνάδελφοί του. Τέτοια εἶναι στὴν πραγματικότητα ἡ φιλοσοφία τοῦ Ἀντίχριστου, ποὺ μὲ κάθε τρόπο θέλει νὰ ἀντικαταστήσει τὸ Χριστό, νὰ πάρει τὴν θέση Του στὸν κόσμο καὶ στὸν ἄνθρωπο. Ὁ ἅγιος Θεολόγος ξεκάθαρα λέει αὐτὴ τὴν ἀλήθεια: «ἐν τούτῳ γινώσκετε τὸ πνεῦμα τοῦ Θεοῦ· πᾶν πνεῦμα ὃ ὁμολογεῖ Ἰησοῦν Χριστὸν ἐν σαρκὶ ἐληλυθότα, ἐκ τοῦ Θεοῦ ἐστι· καὶ πᾶν πνεῦμα ὃ μὴ ὁμολογεῖ τὸν Ἰησοῦν Χριστὸν ἐν σαρκὶ ἐληλυθότα, ἐκ τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔστι· καὶ τοῦτό ἐστι τὸ τοῦ ἀντιχρίστου ὃ ἀκηκόατε ὅτι ἔρχεται καὶ νῦν ἐν τῷ κόσμῳ ἐστιν ἤδη». Ὅταν γράφει «πᾶν πνεῦμα» μπορεῖ νὰ ἐννοεῖ ἕνα πρόσωπο, ἢ μία διδασκαλία, ἢ μία ἰδέα, ἢ μία σκέψη. Κάθε διδασκαλία, κάθε ἰδέα, κάθε σκέψη ποὺ δὲν ἀναγνωρίζει ὅτι ὁ Ἰησοῦς εἶναι Θεός, Σωτήρας, καὶ ἐνσαρκωμένος Θεός, κατάγεται ἀπὸ τὸν ἀντίχριστο. Καὶ τέτοια πρόσωπα καὶ διδασκαλίες καὶ ἰδέες ὑπῆρχαν κιόλας ἀπὸ τὴν ἴδια τὴν παρουσία τοῦ Χριστοῦ στὸν κόσμο, γι’ αὐτὸ ὁ ἅγιος Μύστης λέει γιὰ τὸν Ἀντίχριστο: «καὶ νῦν ἐν τῷ κόσμῳ ἐστιν ἤδη». Κάθε ἄνθρωπος, κάθε ἰδέα στὸν κόσμο ποὺ ἀπαρνεῖται τὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ εἶναι τοῦ ἀντιχρίστου. Δημιουργὸς τῆς κάθε ἀντιχριστιανικῆς ἰδεολογίας εἶναι, ἄμεσα ἢ ἔμμεσα, ὁ ἀντίχριστος. Στὴν πραγματικότητα, ὅλες οἱ ἰδεολογίες μποροῦν νὰ συνοψιστοῦν σὲ δύο εἴδη: ἐκεῖνες γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ ἐκεῖνες γιὰ τὸν ἀντίχριστο. Ὁ ἄνθρωπος βρίσκεται σ’ αὐτὸ τὸν κόσμο, γιὰ νὰ λύσει ἕνα πρόβλημα στὴν πραγματικότητα: ἐὰν εἶναι μὲ τὸν Χριστὸ ἢ κατὰ τοῦ Χριστοῦ. Καὶ κάθε ἄνθρωπος, θέλοντας ἢ μή, μόνο αὐτὸ τὸ πρόβλημα ὄντως λύνει. Εἶναι ἢ Χριστόφιλος ἢ Χριστομάχος, δὲν ὑπάρχει τρίτη ἐκδοχή.
(Ἀπὸ τὸ βιβλίο «Ἑρμηνεία τῶν ἐπιστολῶν τοῦ Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου», ἐκδ. «Ἐν πλῷ»)
ΑΓΙΟΣ ΠΑΪΣΙΟΣ......
ΑπάντησηΔιαγραφή" Όταν παραβαίνη ένας άνθρωπος μιά εντολή του Ευαγγελίου, ευθύνεται μόνον αυτός. Όταν όμως κάτι που αντίκειται στις εντολές του Ευαγγελίου γίνεται από το κράτος νόμος , τότε έρχεται η οργή του Θεού σε όλο το έθνος , για να παιδαγωγηθή. "
πολιτισμός με αρχηγό το Ι , Ιησού, που σαν κεντρομόλος ανυψώνει τον άνθρωπο και την έννοιά του vs ''πολιτισμός'' με αρχηγό το άλλο Ι, Ι τάγμα δαιμόνων, φυγόκεντρο που καταβαραθρώνει τον άνθρωπο και την έννοιά του... Ι υψοποιώς άμεσα από γης προς ουρανό και 9 σπειροειδώς έμμεσα (φιλόθεα και φιλάνθρωπα), θέλοντας πάντας σωθήναι... ή Ι καθελκών άμεσα (αντίθεα) προς τα κάτω και έμμεσα 6, από γη προς παραφύση, μισάνθρωπα θέλοντας πάντας καταπιείν, σαν το αδηφάγο στόμα του άδη...
ΑπάντησηΔιαγραφήαναπαρισταθείσα στην κλίμακα του Ιωάννη...