περί ησυχαστών

ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΟΥ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΑΒΒΑ ΑΜΜΩΝΑ

Η επιθυμία να εξετάζης με περιέργεια την Αγ. Γραφή γεννά εχθρότητα και διαμάχη, ενώ ο θρήνος για τις αμαρτίες φέρνει την ειρήνη. Είναι αμαρτία για τον μοναχό πού κάθεται στο κελλί του, να εξετάζη με περιέργεια την Αγ. Γραφή παραμελώντας τις αμαρτίες του.

Οποιος απασχολεί την σκέψι του, πριν γνωρίση τον εαυτό του, με το πως ήταν γραμμένα τα διάφορα γραφικά χωρία, αυτός έχει περιέργεια στην καρδιά και είναι φοβερά αιχμάλωτος στο πάθος του αυτό.

Οποιος όμως φυλάγεται απ' αυτή την αιχμαλωσία, επιδιώκει να ταπεινώνεται ενώπιον του Θεού.

Όποιος αναζητεί υλικό ομοίωμα του Θεού, βλασφημεί τον Θεό. Όποιος όμως φροντίζει να Τον τιμήση, αγαπά να ζή με καθαρότητα και φόβο Θεού.

Οποιος σέβεται τις εντολές του Θεού και τις τηρεί σαν χρεώστης, αυτός γνώρισε τον Θεό. Μην αναζητήσης τις υψηλές θεολογικές έννοιες, ενώ ακόμη ζητάς την βοήθεια τον Θεού, για να έλθη και να σε σώση από την αμαρτία. Οι υψηλές θεολογικές έννοιες μόνες τους έρχονται, όταν η ψυχή αγνισθή και καθαρισθή.

Όποιος στηρίζεται στις δικές του γνώσεις και επιμένει στο θέλημα του, προκαλεί εχθρότητα και δεν μπορεί να ξεφύγη από τον δαίμονα που φέρνει στην καρδιά

πρώτη συνάντηση Μεγ.Βασιλείου και αγ.Εφραίμ του σύρου

από τον συναξαριστή του Ματθ.Λαγγή μηνός Ιαν 

(πατήστε πάνω στην εικόνα για ευχερή ανάγνωση) 

Η αμαρτία της γλώσσας είναι η συνηθέστερη και η πιο συχνή αμαρτία

Αγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς

Η αμαρτία της γλώσσας είναι η συνηθέστερη και η πιο συχνή αμαρτία. «Ει τις εν λόγω ου πταίει, ούτος τέλειος ανήρ», λέει ο Απόστολος Ιάκωβος (Ιακ. 3,2).

Όταν ένας μετανοημένος άνθρωπος ξεκινά να βαδίσει τον δρόμο του Θεού – όταν αρχίζει να ζει σύμφωνα με τις εντολές του Θεού – πρέπει να πασχίζει να αποφύγει να αμαρτήσει με τη γλώσσα.

Αυτός ήταν ο κανόνας που έβαλε στον εαυτό του ο μετα­νοημένος προφήτης Δαβίδ. Ιδιαιτέρως μάλιστα υποσχέθηκε να παραμείνει σιωπηλός ενώπιον των εχθρών του: «Αποφάσισα να βάλω φραγμό στο στόμα μου και να μη μιλώ όταν ο αμαρτωλός βρεθεί μπροστά μου» (Ψαλ. 38,1).


Να ένας θαυμάσιος κανόνας για όποιον θέλει να θεραπευτεί από την αμαρτία του. Όταν τον κατηγορούν, εκείνος δεν απαντά· όταν συκοφαντείται, παραμένει σιωπηλός.

Πράγματι, ποιο το νόημα αν μιλήσεις σε έναν εξοργισμένο άνθρωπο ο οποίος δεν

Περί Ησυχίας Αββάς Αμμωνάς

Μέσα από δεκαπέντε σύντομα αποσπάσματα του «Γεροντικού» προβάλλει η υπέροχη ασκητική μορφή του αββά Αμμωνά. Οι πληροφορίες πού μας δίνουν για την ζωή του είναι λίγες, αλλά εντυπωσιακές. θα αφήσουμε μόνο του τον αναγνώστη να εντρυφήση σ' αυτές, θα περιορισθούμε εδώ σε στοιχεία που αποβλέπουν κυρίως να τοποθετήσουν χρονικά και τοπικά την μεγάλη αυτή μορφή.

Ο αββάς Αμμωνάς υπήρξε μαθητής του Μ. Αντωνίου (251 - 356) και διάδοχος του στην πνευματική καθοδήγησι των μοναχών του μοναστικού κέντρου Πισπίρ, στην αριστερή όχθη του Νείλου, νοτιώτερα από το Κάιρο. Ανατολικότερα από το Πισπίρ βρίσκεται το όρος του Μ. Αντωνίου σε μια εντελώς αφιλόξενη περιοχή. Μεταξύ του Πισπίρ και της Αλεξανδρείας απλώνεται η έρημος της Νιτρίας, περίφημη για τα ασκητικά άνθη πού ανέθαλε. Η έρημος αυτή ανέδειξε δύο

Το μικρό και το μεγάλο κακό

Γερ. Εφραίμ Αμερικής Φιλοθεΐτης

Το οποιοδήποτε κακό που μας έκανε ο άλλος, ο γείτονας, ο αδελφός, ο συνεργάτης, ο συγγενής, δεν είναι τόσο μεγάλο όσο μας φαίνεται. Είναι παροδικό, δηλαδή και σ΄ όλη τη ζωή να διαρκέσει, θα περάσει κάποια μέρα. Δεν έχει αιώνια ισχύ και δύναμη και ύπαρξη. Το κακό όμως που κάνουμε εμείς οι ίδιοι στον εαυτό μας, όταν δεν συγχωρούμε, είναι χωρίς τέλος.

Έχει αιώνια ισχύ και θα τιμωρηθούμε αιωνίως.

Πίσω ἀπὸ τὸν πόνο καὶ τὶς κακουχίες, κρύβεται τεράστια εὐλογία ἄνθρωπέ μου

Γέροντος Ἐφραὶμ Φιλοθεΐτου

"Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ μποῦν οἱ πιστοὶ στὴν βασιλεία τῶν οὐρανῶν μὲ ἄλλο τρόπο, παρὰ μόνο μέσα ἀπὸ τὴν στενὴ πύλη τῶν πειρασμῶν καὶ τῶν θλίψεων. Καὶ ὅσο πιὸ γρήγορα τὸ καταλάβει αὐτὸ ὁ ἄνθρωπος, τόσο πιὸ ἀνώδυνα θὰ ἐπιβιώσει. 

Ψεύτικος εἶναι τοῦτος δὰ ὁ κόσμος. Ψεύτικος καὶ εἰκονικός. Σὲ ρουφάει σὰν μαύρη τρύπα, σὲ κάνει νὰ ξεχνᾶς ποὺ ἀνήκεις καὶ γιατί δημιουργήθηκες. Χάνεις τὸν προσανατολισμὸ σου άνθρωπέ μου, καὶ τὰ βάζεις μὲ Αὐτὸν ποὺ σὲ ἐπαναφέρει στὸν χαμένο σου δρόμο. Πίσω ἀπὸ τὸν πόνο καὶ τὶς κακουχίες, κρύβεται τεράστια εὐλογία ἄνθρωπέ μου. Ὁ ὑπέρμετρός σου ὅμως ἐγωισμός, δὲν σ'ἀφήνει νὰ τὴν δεῖς.

Γιατί τόσο ἐγωισμὸ ἄνθρωπέ μου; Πηλὸς εἶσαι καὶ τίποτα σὲ τοῦτο τὸν κόσμο δὲν σοὺ ἀνήκει. Ὅλα δανεικὰ τὰ πῆρες. Γιατί τόσος πόνος τώρα ποῦ καλεῖσαι νὰ τὰ

Μέγας Βασίλειος, αγ. Μερκούριος και Ιουλιανός ο παραβάτης

Κάποτε ο ασεβής αυτοκράτορας Ιουλιανός εξεστράτευσε προς τα μέρη της Περσίας. Πέρασε όμως και από την Καισάρεια. Ειδοποίησε προτύτερα τον Μέγα Βασίλειο να βγη και να παραδώση το χρυσάφι της Εκκλησίας. Ο Βασίλειος τον είχε γνωρίσει στην Αθήνα, όταν ήταν φοιτητής, και βγήκε με τον λαό να τον υποδεχθή. Προσέφερε όμως στην βασιλική ακολουθία, αντί για χρυσάφι που ζήτησε ο Ιουλιανός, τρία κριθαρένια ψωμιά, από αυτά που τρεφόταν, αφού δεν είχε τίποτα πλουσιότερο να του προσφέρει.

Ο βασιλιάς αφού δέχθηκε το δώρο χωρίς να πει τίποτα, με τη σειρά του διέταξε τους υπηρέτες του και έδωσαν στον άγιο ως ανταπόδοση του δώρου του, χόρτο και σανό, που τρώνε τα ζώα, θέλοντας με αυτόν τον τρόπο να ειρωνευτεί τον άγιο.

(Μετά από μια στιχομυθία) ο Ιουλιανός οργισμένος λέει προς τον Βασίλειο: «…όταν επιστρέψω από την Περσία νικητής θα κάψω όλη σου την πόλη και τον ανόητο λαό σου, ο οποίος ατιμάζει τους θεούς μας και εσύ θα πάρεις την πρέπουσα ανταμοιβή». Και ξεκίνησε με τα στρατεύματα του για την Περσία.

…Κάποια μέρα έρχεται το μαντάτο στον άγιο ότι ο βασιλιάς επιστρέφει από την

Αν είσαι Ιερέας...

Ιερομόναχος Μακάριος
Γέροντας του Ιερού Χιλιανδαρινού Κελλιού - Γέννησης της Θεοτόκου, Μαρουδά

Αν είσαι ιερέας φρόντισε στην εξομολόγηση να μην συντρίβεις το πρόσωπο του εξομολογούμενου χάριν των ιερών κανόνων.

Πριν να εκφράσεις την γνώμη σου θυμήσου το μέγεθος της δικής σου αδυναμίας και αμαρτωλότητας.

Πριν βάλεις κάποιο επιτίμιο προσπάθησε να καταλάβεις τις ψυχικές, σωματικές και πνευματικές του δυνατότητες.

Πρόσεξε να μην τραυματίσεις την ευαίσθητη ψυχή του και τον απομακρύνεις από τον Θεό.

Μην ξεχνάς ότι είσαι θεραπευτής και όχι δικαστής.

Ο Θεός δεν σου ζητά να ανακρίνεις με θρησκευτικά κριτήρια τον πιστό αλλά να του αποκαλύψεις την Αγάπη Του... 

πηγή

ψαλτήρι...

+Γέρων Θεόδωρος Σπηλαιώτης: «Ὁ ἀσκητὴς τοῦ Ἁγιοφαράγγου»

«Ἂν θὰ μὲ ρωτούσατε νὰ σᾶς πῶ, τὶ κατάλαβα τόσα χρόνια στὴν ἔρημο, θὰ σᾶς ἀπαντοῦσα μὲ μιὰ λέξη: τὴν δύναμη τοῦ ψαλτηρίου. Ἂν ξεκινοῦσα τὴν ζωὴ μου τώρα, ἕνα θὰ πάσχιζα νὰ κάνω, νὰ ἀποστηθίσω τὸ ψαλτήρι. Αὐτὸ εἶναι ἡ γονικὴ μήτρα τῆς νοερᾶς προσευχῆς. Αὐτὸ εἶναι τὸ εὔφορο χῶμα, ὅπου εὐδοκιμεῖ ὁ σπόρος τῆς εὐχῆς. Αὐτὸ μαστίζει τοὺς δαίμονες. Ὅταν διάβαζα, στὶς ἀγρυπνίες μου, τὸ ψαλτήρι, ἐρχόνταν ὁ δαίμονας, ποὺ μούγκριζε σὰν ἀγριόχοιρος στὸ αὐτὶ μου. Εἰδικὰ, ὅταν ἔλεγα τὸν στίχο, «Ἀναστήτω ὁ Θεός…» καί τὸν στίχο ποὺ λέει, «Ἐσὺ εἶσαι Κύριος καὶ Θεὸς μου». Λυσσοῦσε, μὲ ἔπιανε ἀπὸ τὸν λαιμό, μὲ ἔπνιγε. Μπέρδευε τὰ λόγια μου, γιὰ νὰ μὴν τὸ πῶ. Τόσο πολὺ καιγόταν…»

πηγή

Για την καθυστέρηση εκπλήρωσης των προφητειών και τους ‘’καθυστερημένους’’

Είναι γνωστή η παραβολή με τον ψεύτη τον βοσκό που όλο τρόμαζε το χωρηό λέγοντας ήλθε λύκος ήλθε λύκος!! και τρέχανε όλοι να δουν, όταν όμως αυτός μετά τα ψεματάκια του είπε (επιτέλους) την αλήθεια και κατατρομαγμένος φώναζε ΗΛΘΕ Ο ΛΥΚΟΣ … κανείς δεν τον πίστευε πλέον κι έτσι, ο κακός ο λύκος έφαγε ολονών τα πρόβατα (και όσων καθόντουσαν στο καφενείο)…

Με τις εκ Θεού Ζώντος προφητείες [κι όχι τις χιλιαστικές ή ψευδοπροφητών, ούτε αυτών των ‘’προφητών’’ (ιλουμινάτι) που αυτοεκπληρώνονται, αφού υπόγεια δουλεύουν για να δικαιωθούν… και δικαιολογήσουν την ‘έμπνευσή’’ τους], έχουμε μια ‘’μικρή’’ διαφορά.

Ο χρόνος για τον Θεό είναι διαφορετικός από τον χρόνο των ανθρώπων και αξία για Αυτόν έχει η μετανοούσα και έτοιμη ψυχή. Αυτήν που για αυτήν κάνει τα πάντα ώστε ο άνθρωπος να αποκτήσει επίγνωση της Αληθείας και να τον σώσει.

Με αυτό σαν κέντρο άξονα της θέλησής Του, ‘’αλλιώς’’ σκέφτεται απότι ο

Έμπνευση, λογική και Λόγος

(επί του πρακτέου η βάπτισις προς αγιασμό και φωτισμό κι η σχέση μας με τα στοιχεία του κόσμου) 

Βλέποντας ένα ‘’άρτιο’’ (με όλα τα βιολογικά όργανα) νεκρό σώμα να μην κινείται, όλοι μας (ένθεοι και άθεοι) καταλαβαίνουμε ότι ‘’χάθηκε’’ η ενέργεια που το υποκινούσε / χρησιμοποιούσε ως όχημα και οίκο.

Δεν έχει σημασία το πώς βαφτίζει το ζωοποιούν πνεύμα ως ψυχή ή ενέργεια το ζωοδοτούμενο σώμα, η κάθε μερίδα ανθρώπων κατά την θεώρησή τους, αλλά το σίγουρο είναι πως πλέον, μετά τον βιολογικό θάνατο, φαίνεται πως δεν εμπνέεται πλέον από ζωή και γιαυτό ακινητεί, σαν ένα σύννεφο (που φαίνεται λόγω πυκνότητος) που δεν το φυσά πλέον ο αέρας (που ΔΕΝ φαίνεται) για να το μετακινήσει, σε όποια κατεύθυνση αυτός θέλει. Φυσικά κι η διαφορά θεωριών είναι το μετά, αλλά δεν είναι επί του παρόντος θέμα προς ανάλυση ή τριβή.

Μιας και μιλήσαμε για τον ‘’αέρα’’ που κινεί, όλοι γνωρίζουμε ότι είναι ένα από τα στοιχεία της φύσης. Ο απόστολος Παύλος μας γνωρίζει σχετικά, για το σύνολο των στοιχείων: … Δ´\ΛΕΓΩ δέ, ἐφ' ὅσον χρόνον ὁ κληρονόμος νήπιός ἐστιν,

οι δύο όψεις... το ορθόδοξο συναξάρι και οι παγκόσμιες ημέρες

…και όπως ενεργούν παλαιοδιαθηκικά οι εβραίοι (ΟΧΙ ΟΛΟΙ, αλλά μόνο η μερίδα και συνεχιστές του ‘’ουκ έχομεν βασιλέα ει μη καίσαρα*’’ και αναφέρομαι ΜΟΝΟ σε αυτήν την μερίδα, για να μην φανεί αντισημιτισμός, αλλά στηλίτευση του κακού και του στόχου τους – υποδούλωσης** των λαών, ατίμωσης του προσώπου των ανθρώπων, όπως οι πρόγονοί τους εσταύρωσαν Τον Άνθρωπο - ) προσπαθούντες να υποτάξουν τον κόσμο με την σφραγίδα των 3 6αριών … 14 Καὶ ἦν ὁ σταθμὸς τοῦ χρυσίου τοῦ ἐληλυθότος τῷ Σαλωμὼν ἐν ἐνιαυτῷ ἑνὶ ἑξακόσια καὶ ἐξηκονταὲξ τάλαντα χρυσίου, 15 χωρὶς τῶν φόρων τῶν ὑποτεταγμένωνκαὶ τῶν ἐμπόρων καὶ πάντων τῶν βασιλέων τοῦ πέραν καὶ τῶν σατραπῶν τῆς γῆς (Γ’ Βασ.ι’) … έτσι και βάλθηκαν οι σκιώδεις και αντίθεοι να καταργήσουν τα συναξάρια, αντικαθιστώντας αυτά με παγκόσμιες ημέρες και άλλες σκιώδεις εορτές, πυρός του κόσμου, που αντιτίθεται του θείου πυρός…

ἐνεπύρισαν ἐν πυρὶ τὸ ἁγιαστήριόν σου, εἰς τὴν γῆν ἐβεβήλωσαν τὸ σκήνωμα τοῦ ὀνόματός σου. εἶπαν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῶν αἱ συγγένειαι αὐτῶν ἐπὶ τὸ αὐτό· δεῦτε καὶ καταπαύσωμεν πάσας τὰς ἑορτὰς τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τῆς γῆς. [ψαλμ.ογ’ (73)]

---

* 15 οἱ δὲ ἐκραύγασαν· ἆρον ἆρον, σταύρωσον αὐτόν. λέγει αὐτοῖς ὁ Πιλᾶτος· τὸν βασιλέα ὑμῶν σταυρώσω; ἀπεκρίθησαν οἱ ἀρχιερεῖς· οὐκ ἔχομεν βασιλέα εἰ μὴ Καίσαρα. (Ιωαν.ιθ’)

** Κι η πηγαία διάθεση με τον αγώνα διατήρησης, αλλά και επανάκτησης όπου

Δεν πίστευα στον Θεό… (90ός ψαλμός)

Όταν ήρθε η ώρα για το στρατό, η μητέρα μου, που συχνά πήγαινε στην εκκλησία και προσευχόταν για μένα, μου έδωσε ένα κομμάτι χαρτί με μια προσευχή γραμμένη πάνω της και είπε: «Γιε μου ας είναι πάντα μαζί σου.»

Αργότερα έμαθα ότι στο κομμάτι χαρτί υπάρχει ο 90 ψαλμός. Κατόπιν έγινα αλεξιπτωτιστής . Ο στρατός δεν επιτρέπει να έχει επιπλέον τσέπες, και έβαλα την προσευχή στην επένδυση του χιτώνα στον αριστερό ώμο.

Το πρώτο άλμα με αλεξίπτωτο.

Δεν θα ξεχάσω τη στιγμή που, έχοντας φτάσει στην άβυσσο του εναέριου χώρου, έσυρα το δαχτυλίδι – και … το αλεξίπτωτο δεν άνοιξε.

Τράβηξα το δαχτυλίδι του εφεδρικού αλεξίπτωτου – ούτε άνοιξε.

Η γη πλησίαζε γρήγορα.

Σε αυτά τα λίγα δευτερόλεπτα δεν μπορούσα βέβαια να βγάλω τη προσευχή της μαμάς μου από το χιτώνα για να την διαβάσω. Έτσι κτύπησα με το χέρι μου 

Ταύτας τας εσχάτας ημέρας

«Ταύτας τας εσχάτας ημέρας, όπου τα χνώτα του Αντιχρίστου μολύνουν γην και θάλασσαν και πάσαν πνοήν ζωής, ως δρόσον χάριτος αναψύχουσαν, ως αύραν Προφήτου Ηλιού αναρριπίζει ο Θεός την ενέργειαν της νοεράς προσευχής εις τα στήθη και την καρδίαν της Εκκλησίας, ως αντίδοτον ψυχικής και σωματικής υγείας και σωτηρίας δια τας ημέρας που έρχονται και θα έλθουν»

Ταύτας τας εσχάτας ημέρας 

(Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεϊτης)

---- 

Πνευματικές συμβουλές και υποθήκες του γέροντος Φιλοθέου Ζερβάκου.

"... Είς τας παρούσας πονηράς ημέρας, ο άρχων του σκότους ετοιμάζει πόλεμον κατά της Ορθοδόξου Εκκλησίας και των ολίγων ορθοδόξων εκλεκτών

(ορθή) πίστη και στεναχώριες (αγ.Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

Όσο λιγότερη πίστη έχουμε, τόσο περισσότερη είναι η στεναχώρια μας.

Μία από τις σπουδαιότερες ωφέλειες της πίστης είναι η απελευθέρωση του ανθρώπου από τις πολλές στεναχώριες.

Όσο το παιδί γνωρίζει πως υπάρχει ο πατέρας, που φροντίζει για το σπίτι και για όλες τις δουλειές του σπιτιού, κάθε στεναχώρια του τελειώνει γρήγορα με τραγούδι.

Μόλις όμως χαθεί αυτή η αίσθηση, σωπαίνει το τραγούδι! Τότε το παιδί αισθάνεται ορφανό και μόνο, περιτριγυρισμένο από στεναχώριες, αισθάνεται περιτριγυρισμένο από ένα σμήνος σφίγγες.
Όσο περισσότερο ο άνθρωπος προσπαθεί μόνος του, με τις δικές του δυνάμεις να «ξεφορτώσει» τις στεναχώριες του, τόσο περισσότερο μπερδεύεται στα δίχτυα τους.

Η χαρά σβήνει, τα μαλλιά ασπρίζουν, το σώμα «εξατμίζεται», ο θυμός μαζεύεται, μέχρι που ο άνθρωπος καταλήγει σαν μία τσάντα ξηρού δέρματος γεμάτη θυμό, σκυμμένη πάνω από τον τάφο.

Για ποιο λόγο έχετε τόσες στεναχώριες;

Αυτό είναι το ερώτημα που θέτει ο Σωτήρας στην ανθρωπότητα που είναι

αλυσίδα προσευχής....

.... έχει γίνει πασιφανές ότι η πίστη και η πατρίδα βρίσκεται σε μια φυσικοπνευματική μέγγενη. Μέγγενη νοερού αγκυλωτού σταυρού που θέλει να περάσει το δικό της θέλημα και σχέδιο. 

Μπορεί εκ μέρους λίγων να υπάρχει αισιοδοξία λόγω των προφητειών των αγίων μας, αλλά οι υπηρέτες του δολίου ανθελληνικού και απανθρώπου σχεδίου επληθύνθησαν οι δε εργάτες που θα μπορούσαν να σηκώσουν τον βαρύ λίθο (που μας αναλογεί) για την ανάσταση εκ Θεού του Λαζάρου, είναι ακόμη αφανείς ....

Καλούμαστε να κάνουμε εμείς αυτό που μπορούμε, και να παρακαλέσουμε τον Θεό να κάνει αυτό που δεν μπορούμε, αλλά θέλει. 

Πάντοτε η αλυσίδα προσευχής ήταν δυναμικότερη από την προσωπική

Πώς θα γίνει η Δύση πάλι Ορθόδοξη; (Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς: Μην επηρεάζεστε από αυτά που βλέπουν τα μάτια, επειδή τα μάτια βλέπουν επιφανειακά και δε βλέπουν το βάθος.

Τα μάτια βλέπουν την εξωτερική ενδυμασία του ανθρώπου και δε βλέπουν τον χαρακτήρα του, βλέπουν τον ηθοποιό και δεν βλέπουν τον άνθρωπο.

Τα μάτια βλέπουν τον άνθρωπο και δεν βλέπουν το Θεό. Μόνο ο ευλογημένος νους βλέπει εκείνο που δεν μπορεί να δει το μάτι, βλέπει το βάθος κάτω από την επιφάνεια, τον χαρακτήρα κάτω από την εξωτερική εμφάνιση, τον άνθρωπο πίσω από τον ηθοποιό, τον Θεό πίσω από τον άνθρωπο.

Οι ώριμοι άνθρωποι βλέπουν αυτό που δεν φαίνεται, ενώ τα παιδιά βλέπουν μόνο αυτό που φαίνεται. Το βάθος ενός όντος είναι αόρατο. Το βάθος και η ουσία των πραγμάτων είναι αόρατα για το αισθητήριο όργανο του ματιού, είναι όμως ορατά

Προσεγγίζοντας το Φως των Θεοφανείων

…10 καὶ εὐθέως ἀναβαίνων ἀπὸ τοῦ ὕδατος εἶδε σχιζομένους τοὺς οὐρανοὺς καὶ τὸ Πνεῦμα ὡς περιστερὰν καταβαῖνον ἐπ᾿ αὐτόν· 11 καὶ φωνὴ ἐγένετο ἐκ τῶν οὐρανῶν· σὺ εἶ ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν σοὶ ηὐδόκησα. (Μαρκ.α’)

Φυσικά και δεν είχε ανάγκη βαπτίσεως Ο Κύριος αλλά προέβη σε αυτήν την συγκατάβαση για να διανοίξει Την Οδόν και μας γνωρίσει την Αγία Τριάδα. Ευθέως ανέβη για να κατέβει το Πνεύμα το Άγιον και να ακουστεί η Φωνή Του Πατρός, ώστε ευθέως κι εμείς να ανεβούμε για να κατέβει το Άγιο Πνεύμα (που είναι ο σκοπός μας η απόκτησις) και να επιβεβαιώσει αυτό η φωνή Του Πατρός.

Διασχίζει τους ουρανούς και ‘’πέφτει’’ σαν πέτρα (Πέτρα ην XC) να ταράξει τα λιμνάζοντα κάτω ύδατα, για να τα ενώσει με τα άνω και δώσει χάρι. Κάνει ομόκεντρους κύκλους επί γης Ο άχρονος, καλύπτοντας έως  τις εσχατιές του χρόνου (από γενέσεως έως συντελείας) τα πριν και τα μετά. Όλον τον χρόνο. Κι εμείς, κινούμενοι γραμμικώς (και οριζοντίως) επ’αυτού, εντοπίζουμε τα ίχνη Του σαν αρμονικές της κυρίας συχνότητος (όντας το Φως, όπως και ο ήχος, συχνότητα). Όποιος μείνει στάσιμος σε μια αρμονική και δεν

Ἅγια Θεοφάνεια (Ἁγ. Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ)

Μέγα και υψηλό είναι το μυστήριο του βαπτίσματος του Χριστού, δυσθεώρητο και δυσερμήνευτο, αλλά επειδή είναι εξαιρετικά σωτήριο ας το ανιχνεύσουμε όσο είναι εφικτό. «Και να, με το να αναδυθεί μόνο, του ανοίχθηκαν οι ουρανοί».

Δεν είπε ο ουρανός, αλλά οι ουρανοί, δηλαδή όλοι, όλα τα επάνω από εμάς επικείμενα. Για να δειχθεί φανερώτατα ότι αυτός είναι που και προ των ουρανών υπάρχει και πριν από όλα τα όντα και είναι Θεός και είναι Θεού Λόγος και Υιός, μόνο αυτός παρουσιαζόταν συνημμένος με τον Πατέρα και το Πνεύμα.

Με την έκφραση «ανοίχθηκαν», μας έδειξε ότι οι ουρανοί ήσαν κλειστοί προηγουμένως λόγω της αμαρτίας και της παρακοής μας προς το Θεό. Ο δε Λουκάς λέγει ότι όταν βαπτίσθηκε και προσευχόταν ο Ιησούς, ανοίχθηκε ο ουρανός.

Διδασκόμεθα από αυτό ότι όχι μόνο ο ιερέας και τελεστής των μυστηρίων πρέπει να προσεύχεται, αλλά και ο τελούμενος.

Φωτισμός και προϋποθέσεις (αγ.Κλήμη αλεξανδρέως)

«Βαπτιζόμενοι, φωτιζόμεθα˙

φωτιζόμενοι, υιοθετούμεθα˙

υιοθετούμενοι, τελειούμεθα˙ 

τελειούμενοι, απαθανατιζόμεθα˙

εγώ φησίν, είπα, Θεοί εστέ,

και Ύιοί υψίστου πάντες».

Κλήμης ο Αλεξανδρεύς

...καθαρίζει γαρ πρώτον τον άνθρωπον από τα πάθη δια της εργασίας των εντολών, και δεύτερον φωτίζει τον κεκαθαρμένον δια της ελλάμψεως και του φωτισμού του Αγίου Πνεύματος. 

Και καθώς οι γανόνοντες τα χάλκινα αγγεία,πρώτον καθαρίζουσιν αυτά από τον μολυσμόν όπου έχουσιν, έπειτα λαμπρύνουσιν αυτά με το γάνωμα˙ούτω ο Θεός, πρώτον καθαρίζει την καρδίαν και τον νουν, και έπειτα λαμπρύνει αυτά με το φως της θείας του χάριτος. 

Εὐχὴ ἐξομολογητικὴ εἰς τὸν Κύριον καὶ εἰς πάντας τοὺς ἁγίους

Ἁγίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου

Κύριέ μου Κύριε, γλυκύτατέ μου Ἰησοῦ Χριστέ, ὁ Θεὸς τῶν οἰκτιρμῶν, ἡ τοῦ ἐλέους ἄβυσσος, ὁ μετανοῶν ἐπί κακίαις ἀνθρώπων· ἐμὲ μετανοοῦντα ἀρτίως καὶ πίστει προσερχόμενον ὑπόδεξαι, καὶ ἐλέησόν με τὸν ἁμαρτωλόν, τὸν ἄσωτον, τὸν παμβέβηλον, τὸν πανάθλιον, τὸν βλάσφημον, τὸν ἐπίορκον, τὸν ψεύστην, τὸν λοίδορον, τὸν ὑβριστήν, τὸν κατάλαλον, τὸν ὀργίλον, τὸν μνησίκακον, τὸν φθονερόν, τὸν σκανδαλοποιόν, τὸν ἄσπλαγχνον, τὸν ἀνελεήμονα, τὸν φιλοκτήμονα, τὸν φιλόδοξον, τὸν φιλήδονον, τὸν γαστρίμαργον, τὸν μέθυσον, τὸν ῥᾴθυμον, τὸν γελωτοποιόν, τὸν μετεωριστήν, τὸν κενόδοξον, τὸν ὑπερήφανον, τὸν καταφρονητὴν τῶν θείων σου ἐντολῶν· καὶ μὴ διὰ τὸ πλῆθος τῶν τοσούτων μου ἐγκλημάτων, τῷ πλήθει ὑποβάλῃς με τῶν κολάσεων. Ἀλλά,σὺΚύριεἸησοῦὁ Θεόςμου, ὁ μακρόθυμος καὶ οἰκτίρμων, οἰκτείρησον τὴν ἐμὴν καρδίαν, τὴν

Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου - Άπαντα τα Έργα

ο κατά πλάτος βίος του αγίου

ΕΛΛΗΝΕΣ ΠΑΤΕΡΕΣ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ: Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου - Άπαντα τα Έργα

Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου Άπαντα τα Έργα – Τόμος Α'
Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου Άπαντα τα Έργα – Τόμος Β'
Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου Άπαντα τα Έργα – Τόμος Γ'
Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου Άπαντα τα Έργα – Τόμος Δ'
Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου Άπαντα τα Έργα – Τόμος Ε'
Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου Άπαντα τα Έργα – Τόμος ΣΤ'
Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου Άπαντα τα Έργα – Τόμος Ζ'
Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου Άπαντα τα Έργα – Τόμος Η'
Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου Άπαντα τα Έργα – Τόμος Θ'
Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου Άπαντα τα Έργα – Τόμος Ι'

Έλληνες Πατέρες της Εκκλησίας, Πατερικαί Εκδόσεις «Γρηγόριος ο Παλαμάς», Θεσσαλονίκη

Τα βιβλία είναι σε αρχεία djvu κατεβάστε το πρόγραμμα εδώ. Μπορείτε μετά να μετατρέψετε τα βιβλία από αρχεία djvu σε pdf εδώ.

---

Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου - Άπαντα τα Έργα

ο κατά πλάτος βίος του αγίου