Μη λες «ο Χριστός» αλλά «ο Χριστός μας».
Αν αφήνεις παράθυρο, θα μπει το φως. Αν όλα είναι κλειστά, από που θα μπει φως και ας είναι άφθονο έξω. Έτσι και εις τα πνευματικά: Άνοιξε την καρδιά σου στο Χριστόν μας, παρακάλεσε Τον και Εκείνος θα βοηθήσει!
Το Ψαλτήρι καθημερινή μου τροφή το έχω. Να το αγαπάς πολύ και να το διαβάζεις. Έστω ‘ένα ή δύο ψαλμούς την ημέρα. Και όταν έχεις λύπη, όταν έχεις πειρασμόν, διάβαζε με προσοχήν και αγάπην το Ψαλτήρι και θα νιώθεις μεταβολή μέσα σου.
Να θεωρείς την Εκκλησία ως Ιατρείο. Διατί πηγαίνει κανείς εις το Ιατρείο; Δια να θεραπευθεί. Να λέγεις, Διατί ήλθα εδώ; (εις την Εκκλησιά) και να παρακαλείς τον Χριστό μας, την Παναγίαν μας και τους Αγίους μας!
Γέροντα, συχνά δεν προλαβαίνω να κάνω προσευχή στο σπίτι και προσεύχομαι καθ’ όδόν κλπ. Μήπως δεν πρέπει; «Στην ανάγκη δεν πειράζει ο Θεός είναι παντού, είναι Πνεύμα! Όταν πεινάς, μόνο στο τραπέζι τρως; Δεν τρως και όρθια και τρέχοντας και δουλεύοντας; Αρκεί τον νουν σου να έχεις στα λόγια της προσευχής».
Όταν βρεθείς σε δύσκολες στιγμές, το «Πιστεύω» να λες. Αργά και να το αισθάνεσαι. Κάθε μία λέξη του να φθάνει βαθιά στην καρδιά σου, όχι τυπικά και ξηρά. Εγώ, το λέγω πολλές φορές την ημέρα, 5-6 και περισσότερες.
Μετά το Απόδειπνο, να πεις: «Κύριε μου, με βλέπεις πώς είμαι! Κατάνυξιν δεν έχω. Δεν ημπορώ να προσευχηθώ όπως πρέπει. Αδυναμίες έχω πολλές! Δεν αγωνίζομαι ακόμη όπως Εσύ θέλεις. τι θα γίνη αυτή η κατάστασις; Βοήθησε με Κύριε!» Να του ομιλείς σαν να είναι μπροστά σου, έτσι Όπως ομιλείς σε εμένα.
Εγώ, θυσιάζω από τον εαυτόν μου για όποιον προσεύχομαι!
Κάμε προσευχή μέχρι να βρέξει, δηλαδή, μέχρι να έλθουν δάκρυα. Πολλοί, την νύχτα κάνουν προσευχή και δεν τούς φθάνει, δεν χορταίνουν. Είναι γλυκό πράγμα η προσευχή.
Απόδειξις αγάπης προς τον Σωτήρα μας, είναι τα δάκρυα κατά την ώραν της προσευχής.
Το χτίσιμο με ξηρούς λίθους δεν είναι καλό. Χρειάζεται η λάσπη χρειάζεται και ό ασβέστης. Έτσι και η προσευχή χωρίς δάκρυα δεν είναι προσευχή. Χρειάζονται δάκρυα, αλλιώς ωφέλεια δεν μένει από την προσευχήν.
Σε κάθε προσευχή πρέπει να έχετε ένα κόμπο δάκρυ. Και όταν σας έλθη κατάνυξη, μη το λέτε πουθενά γιατί είναι θείον δώρον μήπως και το χάσετε!
Θέλεις να σε εισακούει ο Κύριος; Ποτέ μη πικράνεις άνθρωπο. Τα λόγια σου να είναι ειρηνικά, γλυκά, ζαχαρωμένα.
Μάθε να χύνεις δάκρυα εις την προσευχή. Τα δάκρυα ξεπλένουν τον άνθρωπο, τον ανακαινίζουν και τον ενδυναμώνουν.
Όσο περισσότερο γεύεται κανείς τον Θεόν, λέγει κάποιος Γέρων, τόσον και περισσότερων πεινά δι’ Αυτόν. Το ζωγραφισμένο νερό δεν κόβει την δίψα, ούτε το ζωγραφισμένο ψωμί την πείνα. Εις την κοσμική σοφία θ’ ακούσεις πολλά περί αρετής αλλά είναι αδύναμα να σε πείσουν. Δεν έχει πείρα της αρετής. Δεν την δοκίμασε δι’ έργων. Ένα φαγητό διά να ειπείς ότι είναι νόστιμο πρέπει να το δοκιμάσεις. Ναι, να πεινάσετε, να διψάσετε και να χορτάσετε τον Θεόν, αυτό σάς εύχομαι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου