᾿Εξῆλθε δὲ ὁ διάβολος ἀπὸ προσώπου Κυρίου καὶ ἔπαισε τὸν ᾿Ιὼβ ἕλκει πονηρῷ ἀπὸ ποδῶν ἕως κεφαλῆς. 8 καὶ ἔλαβεν ὄστρακον, ἵνα τὸν ἰχῶρα ξύῃ, καὶ ἐκάθητο ἐπὶ τῆς κοπρίας ἔξω τῆς πόλεως. 9 Χρόνου δὲ πολλοῦ προβεβηκότος εἶπεν αὐτῷ ἡ γυνὴ αὐτοῦ· μέχρι τίνος καρτερήσεις λέγων· 9α ἰδοὺ ἀναμένω χρόνον ἔτι μικρὸν προσδεχόμενος τὴν ἐλπίδα τῆς σωτηρίας μου; 9β ἰδοὺ γὰρ ἠφάνισταί σου τὸ μνημόσυνον ἀπὸ τῆς γῆς, υἱοὶ καὶ θυγατέρες, ἐμῆς κοιλίας ὠδῖνες καὶ πόνοι, οὓς εἰς τὸ κενὸν ἐκοπίασα μετὰ μόχθων· 9γ σύ τε αὐτὸς ἐν σαπρίᾳ σκωλήκων κάθησαι διανυκτερεύων αἴθριος, 9δ κἀγὼ πλανῆτις καὶ λάτρις, τόπον ἐκ τόπου περιερχομένη καὶ οἰκίαν ἐξ οἰκίας, προσδεχομένη τὸν ἥλιον πότε δύσεται, ἵνα ἀναπαύσωμαι τῶν μόχθων μου καὶ τῶν ὀδυνῶν, αἵ με νῦν συνέχουσιν· ἀλλὰ εἰπόν τι ρῆμα πρὸς Κύριον καὶ τελεύτα. 10 ὁ δὲ ἐμβλέψας εἶπεν αὐτῇ· ἵνα τί ὥσπερ μία τῶν ἀφρόνων γυναικῶν ἐλάλησας οὕτως; εἰ τὰ ἀγαθὰ ἐδεξάμεθα ἐκ χειρὸς Κυρίου, τὰ κακὰ οὐχ ὑποίσομεν; ἐν πᾶσι τούτοις τοῖς συμβεβηκόσιν αὐτῷ οὐδὲν ἥμαρτεν ᾿Ιὼβ τοῖς χείλεσιν ἐναντίον τοῦ Θεοῦ.... (Ιωβ β')
---
[Μοναδικό μέσον σωτηρίας, Ο Μεσσίας και μετ’Αυτού Η Μεσσίτρια, οι μεσίτες άγιοι που πρεσβεύουν, οι αγγελικές θείες ασώματες δυνάμεις, όλοι επί το αυτό θέλημα,
(θέλει τους πάντας σωθήναι και εις επίγνωσιν Αληθείας ελθείν) … όλοι Εν (ίνα ώσι Εν) αφού όπου Εγώ εκεί και οι δικοί Μου …24 πάτερ, οὓς δέδωκάς μοι, θέλω ἵνα ὅπου εἰμὶ ἐγὼ κἀκεῖνοι ὦσι μετ' ἐμοῦ, ἵνα θεωρῶσι τὴν δόξαν τὴν ἐμὴν ἣν δέδωκάς μοι, ὅτι ἠγάπησάς με πρὸ καταβολῆς κόσμου (Ιωαν.ιζ’). ΜΙΑ ορθόδοξη Εκκλησία και ένα Αναστημένο Σώμα Του, υπό ΜΙΑ Κεφαλή. Η θριαμβεύουσα και η στρατευομένη. Μέσον δε της αναστάσεως, ο Σταυρός. Γιαυτό και το όλο πόνημα έχει αυτόν ως άξονα παιδείας, με ταυτόσημες έννοιες τον επανελληνισμό και επανευαγγελισμό του Γένους, προς την προσωπική και συλλογική (κράτους και έθνους) ανάσταση.Διαχρονική προϋπόθεση, που σε κάθε εποχή καλείται ο άνθρωπος να προσηλώσει το πολίτευμά του, για να αναστηθεί.
Θέλουμε ανάσταση, αλλά η πίστη σε αυτήν συνοδοιπορεί με την εμπιστοσύνη στο θείο θέλημα [κι ίσως όλοι αυτοί οι χαιρετισμοί Χριστός Ανέστη και Αληθώς ανέστη Ο Κύριος, αν δεν συνδυάζονται με την εμπιστοσύνη θα γίνουν οι αυστηροί κριτές μας, όπως και 21 Οὐ πᾶς ὁ λέγων μοι Κύριε Κύριε, εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, ἀλλ᾿ ὁ ποιῶν τὸ θέλημα τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς. (Ματθ.ζ’) με πάλι αυστηρό κριτή την ακρόαση και τήρηση των εντολών]. Στον μη γογγυσμό, στην σωφροσύνη και όχι αφροσύνη, την άκρα υπομονή και ακτημοσύνη και στην κατά τάξιν αναμαρτησία. Κάθε φορά όμως που υπακούουμε στην παραίνεση του κόσμου κατάβηθι από του σταυρού, τάχα για να πιστέψει ο άπιστος και δύσπιστος κόσμος, καθυστερεί έως και αναβάλλεται η ανάσταση, λόγω αστοχίας (όπου το ήμαρτον σημαίνει αστόχησον) εξοστρακιζόμενοι εκτός σταυρού, χάνοντας το μοναδικό μέσον : …. Οἱ δὲ παραπορευόμενοι ἐβλασφήμουν αὐτὸν κινοῦντες τὰς κεφαλὰς αὐτῶν 40 καὶ λέγοντες· ὁ καταλύων τὸν ναὸν καὶ ἐν τρισὶν ἡμέραις οἰκοδομῶν! σῶσον σεαυτόν· εἰ υἱὸς εἶ τοῦ Θεοῦ, κατάβηθι ἀπὸ τοῦ σταυροῦ. 41 ὁμοίως δὲ καὶ οἱ ἀρχιερεῖς ἐμπαίζοντες μετὰ τῶν γραμματέων καὶ πρεσβυτέρων καὶ Φαρισαίων ἔλεγον· 42 ἄλλους ἔσωσεν, ἑαυτὸν οὐ δύναται σῶσαι· εἰ βασιλεὺς ᾿Ισραήλ ἐστι, καταβάτω νῦν ἀπὸ τοῦ σταυροῦ καὶ πιστεύσομεν ἐπ᾿ αὐτῷ· (Ματθ.κζ’)
Υπόσχεται και τρομάζει τον κόσμο η ντπ για την σταύρωση του ανθρώπου που έχει ήδη σχεδιάσει και ακολουθεί κατά γράμμα. Το παίδεμά του, την ταλαιπωρία, την πείνα, τον πόλεμο, τον λοιμό, τον θάνατό του. Κι ο δίκαιος Ιώβ μας δίνει τον μπούσουλα της σταυρικής υπομονής, αντιμετώπισης και δόξας.
Τι μας αναλογεί; Κύριος οίδε
κι εμείς υποψιαζόμαστε, κατά την μερική μας αυτογνωσία. Μήπως η δικαιοσύνη του
Θεού δεν εφαρμόζεται πολυτρόπως, αλλά πάντα με ακρίβεια; Φοβόμαστε ότι θα
ανατέλλει ημέρα δύσκολη…. αλλά!!! Ἀκούσατε
ταῦτα, πάντα τὰ ἔθνη, ἐνωτίσασθε πάντες οἱ κατοικοῦντες τὴν οἰκουμένην, οἵ τε
γηγενεῖς καὶ οἱ υἱοὶ τῶν ἀνθρώπων, ἐπὶ τὸ αὐτὸ πλούσιος καὶ πένης. τὸ στόμα μου
λαλήσει σοφίαν καὶ ἡ μελέτη τῆς καρδίας μου σύνεσιν· κλινῶ εἰς παραβολὴν τὸ οὖς
μου, ἀνοίξω ἐν ψαλτηρίῳ τὸ πρόβλημά μου. ἱνατί
φοβοῦμαι ἐν ἡμέρᾳ πονηρᾷ; ἡ ἀνομία τῆς πτέρνης μου κυκλώσει με… (ψαλμ.μδ’)
Δεν είναι κακό να ευχόμαστε μετριασμό των πειρασμών, αλλά για την ψυχική μας θεραπεία, ο καλός Ιατρός ενεργεί τα συμφέροντα.
Ανάσταση θα συμβεί έτσι κι αλλιώς, αλλά από την σταυροφορία μας θα εξαρτηθεί η συνέχεια. Κι ο δίκαιος Ιώβ, έδειξε τον δρόμο και τον τρόπο. Υπομονή και σταθερότητα (η ρίζα του κωνστ) επί γης και εν τούτω νίκα σαν κορωνίδα στον ουρανό (1), προς δόξα Θεού. Κι αν μας αναλογούν τα δύσκολα, ας έλθουν, ανεξάρτητα από ποιον πηγάζουν και ποιος τα φέρνει. Είτε είναι από το μίσος του αντιδίκου, από τους εργάτες του ή ακόμη και από τα στοιχεία της φύσεως. Ο αναλογούν πόνος, θα μας καθαρίσει. … εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον εἰς τοὺς αἰῶνας. Εάν αδίκως τον υποστούμε και υπομένουμε με το εἴη τὸ ὄνομα Κυρίου εὐλογημένον εἰς τοὺς αἰῶνας, θα μας λαμπρύνει. Και, όπως τον πολύαθλο Ιώβ μετά την υπομονή που έδειξε στην ουσία (ψυχή) στον άδικο πόνο (2), τούδωσε το χάρισμα της προφητείας και του αποκατέστησε διπλά την περι-ουσία, έτσι κι εμείς, δεν έχουμε να χάσουμε τίποτα. Αντιθέτως βαδίζουμε (παρότι επίπονος ο σταυρικός και ανηφορικός δρόμος) όλοι προς ανάστασιν, η οποία και νομοτελειακά θα συμβεί.
Μόνο που ….ὅτι ἔρχεται ὥρα ἐν ᾗ πάντες οἱ ἐν τοῖς μνημείοις ἀκούσονται τῆς φωνῆς αὐτοῦ, 29 καὶ ἐκπορεύσονται οἱ τὰ ἀγαθὰ ποιήσαντες εἰς ἀνάστασιν ζωῆς, οἱ δὲ τὰ φαῦλα πράξαντες εἰς ἀνάστασιν κρίσεως... (Ιωαν.ε’) οπότε, όσο εξαρτάται από την θέλησή μας, ας επιλέξουμε τα πραγματικά συμφέροντα. Έτσι κι αλλιώς, όλοι οι άνθρωποι, ανεξαρτήτως πίστεως είμαστε χωροχρονικά, αλλά και ως φύσεις όπως αποδεικνύει ο διττός σταυροειδής μεταβολισμός, εσταυρωμένοι, παρά τω Εσταυρωμένω για χάριν μας Κυρίου Ιησού Χριστού, Υιού Θεού. Καλές υπομονές με τον Θεό βοηθό, έτοιμο να ακούσει το καρδιακό μας μνήσθητι (αμήν ως ευγνώμονες ληστές) και να μας συνεισάγει στην εν ημίν Βασιλεία ‘’σήμερον μετ’Εμού έση εν τω παραδείσω’’.
---
(2) Αγάπησα το μαρτύριο Άγιος Λουκάς ο Ιατρός - «Αγάπησα το μαρτύριο, το οποίο τόσο παράξενα καθαρίζει την ψυχή»
από Μένα ήταν αυτό... επιστολή αγίου Σεραφείμ της Βίριτσα (+21 Μαρ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου