σε κανόνα είμαστε

.... (για τον οποίο βέβαια δεν περιμένουμε απλά, ΜΟΝΟ τον χρόνο να περάσει, αλλά ΙΔΙΩΣ ο τρόπος μας να αλλάξει...).

Ένα παρόμοιο είχε γίνει με τον ρωσικό λαό. Πριν 50 χρόνια μαζί με τον γέροντα μου, τον Ιωσήφ τον Έγκλειστο, συναντήσαμε έναν Ρώσο μοναχό, γέροντα.

Για να τον ενισχύσουμε για τα δεινά του ρωσικού λαού και τη δοκιμασία των πιστών από τον κομμουνισμό, θελήσαμε να του δώσουμε θάρρος, λέγοντας του λόγια παρηγοριάς. Αυτός όμως λέει: «Δεν είναι τίποτα, κανόνας είναι, που θα κρατήσει εβδομήντα χρόνια».

Εσύ, πώς το ξέρεις; ρωτήσαμε. Και η απάντησή του: «Το 1917, όταν επεκράτησε ο κομμουνισμός, ο Χριστιανισμός εκηρύχθη εκτός νόμου, κι όποιος σκότωνε Χριστιανούς ήταν ήρωας. Οι Χριστιανοί πανικοβλήθηκαν και οι μεν πλούσιοι εδραπέτευσαν προς την Ευρώπη, οι δε άλλοι έτρεχαν στους ναούς, ελπίζοντας ότι ό Θεός θα κάμει θαύμα να τους σώσει. Σε ένα μεγάλο ναό, των Αγίων Αποστόλων, μπήκαν πέντε περίπου χιλιάδες Χριστιανοί.

Οι μπολσεβίκοι όταν τους βρήκαν έβαλαν φωτιά στο ναό. Ένας από τους Χριστιανούς δεν πέθανε. Είχε κατορθώσει να ανέβει ψηλά στους τρούλους και έμεινε δίπλα από ένα παράθυρο και ανέπνεε. Αυτός λοιπόν μου είπε, ότι όταν ήρθε ή ώρα που άρχισε ό κόσμος να πεθαίνει, κλαίγανε και φωνάζανε, παρουσιάστηκαν οι Δώδεκα Απόστολοι και τους είπαν ότι δεν μπορούν να βοηθήσουν, διότι δεν το επιτρέπει ο Θεός. Είναι κανόνας για τις αμαρτίες μας που θα κρατήσει 70 χρόνια».

Αυτά μας είπε ο Ρώσος μοναχός πενήντα χρόνια πριν. Το διάστημα που διέρρευσε από τότε, είχα σχεδόν ξεχάσει τα λόγια του. Όταν όμως έπεσε ο χάρτινος πύργος του «ανατολικού ευδαιμονισμού», τότε το θυμήθηκα. Κάθισα και μέτρησα και είδα ότι ήταν ακριβώς εβδομήντα χρόνια.

Τώρα και ο δικός μας κανόνας των εβδομηκοντάκις επτά τελειώνει και θα επανέλθουν. Τώρα ο πνευματικός νόμος θα εφαρμοσθεί πολυτρόπως.

...από το ''λόγοι σοφίας και χάριτος - γέροντος Παϊσίου''

-----

δεσμός, για τον μαρμαρωμένο βασιληά

και το γιατί της 29 Μαϊου 1453 (κι όχι άλλοτε) μία σημειολογική προσέγγιση...

όπως επίσης και για την ''20ή Ιουλίου 1054'' και το οριστικό σχίσμα 
τότε κι όχι άλλοτε....