ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ και ΕΠΙΣΤΗΜΗ

ΔΙΑΚΡΙΣΗ και ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΩΝ

Μια φορά ένας φιλόσοφος, πηγαίνοντας βαρκάδα, ρωτάει τον ‘’αγράμματο’’ βαρκάρη:

-         γνωρίζεις μαθηματικά;

-         όχι.

-         επιτιμητικά του λέει, έχεις χάσει το ένα τέταρτο της ζωής σου. Μετά από λίγο...

-         ιστορία ξέρεις;

-         όχι.

-         έχεις χάσει άλλο ένα τέταρτο της ζωής σου. Μετά από λίγο...

-         γεωγραφία ξέρεις;

-         όχι.

-         έχεις χάσει άλλο ένα τέταρτο της ζωής σου. Μετά από λίγο σηκώνεται θαλασσοταραχή, πέφτουν στην θάλασσα και ο βαρκάρης ρωτάει τον φιλόσοφο.

-         Μπάνιο ξέρεις;

-         Όχι.

-         Δυστυχώς έχασες όλη σου τη ζωή.

…Με προβληματίζει αυτή η διάσταση απόψεων. Με ενοχλεί αυτή η διχοστασία, του ή το ένα ή το άλλο. Δλδ ΔΕΝ είναι ευλογημένο και ο βαρκάρης πλην του μπάνιου να ξέρει και γράμματα και ο φιλόσοφος πλην των φιλοσοφιών, να ξέρει και μπάνιο;

Και με προβληματίζει και με ενοχλεί η προβολή τέτοιων γλαφυρών παραδειγμάτων, που γίνονται σημαία και δοκάρι εμπηκτικό των
ανοήτων πιστών ενάντια στους νοήμονες άπιστους αλλά και δια του συν Αθηνά και χείρα κίνει που είναι υποτιμητική αντίδραση στην θεία βοήθεια.

Δεν μιλάω εκ του ασφαλούς γιατί ψηλαφώ στην (υγιή) φιλοσοφία και παλεύω με μπρατσάκια για την εκμάθηση (του σωτήριου) μπάνιου, δι ευχών των αγίων*.

Από αυτήν όμως την ευλογημένη ΠΙΣΤΗ + ΝΟΗΣΗ απέχουν και οι ελληναράδες που νομίζουν πως φιλοσοφούν αλλά πολεμούν την Σοφία με την α-νοησία τους ΚΑΙ οι ‘’αναγεννημένοι’’ αιρετικοί, που φαντάζονται ότι ξέρουν μπάνιο και είναι (τάχα) ήδη σεσωσμένοι.

Αυτές τις ελλείψεις παρατηρώ και με την δυσαρμονική εμμονή ή στο ένα ή στο άλλο, βλέπω να χάνεται η ευλογημένη (σταυρική) ισορροπία.

Είναι αποδεκτά ποιμαντορικό η διάκρισις του ουσιώδους από το δευτερεύον. Είναι ευλογημένο το μπόλιασμα, αλλά θέλει και την αγριεληά του για να αποδειχθεί ως ουσιώδες ΥΠΗΡΕΤΩΝ το επουσιώδες γιατί ο πρώτος θέλων είναι, έσται πάντων διάκονος. 

Είναι απαραίτητο το εμβόλιο για τον ασθενή, αλλά ο ασθενής ΔΕΝ ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ ούτε υποτιμάται. Είναι ‘’απαραίτητο’’ το ατόπημα της Μάρθας, για να τονιστεί η θεάρεστη εργασία της Μαρίας, γιατί πράγματι ο Κύριος, δεν πήγε στις αδελφές για να χαρεί την φιλοξενία και τις σαλάτες…., αλλά απεδείχθη και η Μάρθα αγία, αφού συνδύασε το ενός εστίν χρεία (η ακρόαση και τήρηση) με την προσφορά και κίνηση, πλην της αδελφικής ακινησίας.

Ευλογημένη η κυκλική κίνηση του νοός (ως προσευχή) επιτρεπόμενη, ακόμη και ευλογημένη η δράση, αρκεί να είναι εύστοχη και να πηγάζει και τελειούται Στο ίδιο Ύψιστο Σημείο. Τον Σταυρό, που βιούται ΟΡΘΟΔΟΞΩΣ όχι στο ή προσευχή ή δράση αλλά στο ΠΡΟΣΕΥΧΗ + ΔΡΑΣΗ. (για μας τους κοσμικούς, δια της σπειροειδούς ανοδικής κινήσεως – συνδυασμός ευθείας και κυκλικής κίνησης του νού, που ‘’συμπαρασύρει’’ τον όλον εαυτό, ή ευστοχότερα έλκεται εκ της ολκάδος των θελόντων σωθήναι γλυκυτάτης Παναγίας μας).

Ακούμε και συμψάλλουμε το: …Χαῖρε, φιλοσόφους ἀσόφους δεικνύουσα; χαῖρε, τεχνολόγους ἀλόγους ἐλέγχουσα.

Αλλά κάποιους τους διαφεύγει η ενωτική (σε όσα επιδέχονται ένωση) χάρις της Θεοτόκου… Χαῖρε, ἡ ταναντία εἰς ταυτὸ ἀγαγοῦσα; χαῖρε, ἡ παρθενίαν καὶ λοχείαν ζευγνύσα.

Και τους διαφεύγει εξ αμελείας και επίθεσης του πονηρού, γιατί αυτός βολεύεται στην στρατοπέδευση και πόλωση των ανθρώπων. 

Με αυτήν την ‘’ακολούθηση’’ νοοτροπίας, ακόμη και σε ‘’ορθοδόξους’’, ισχύει ο φωτισμός από το Ο ΘΕΟΣ σε σχέση με το πρέπον για την ολοκλήρωσή μας (βιωματικά) ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ.

Τι μας συμφέρει; Το πέρασμα από το έμμεσο φωτισμό, στον άμεσο. Η επειλημμένη χειρ του Ιακώβ, επί της πτέρνας του Ησαύ. Η κάλυψη των κενών του καλώς λίαν ή ασθενούς και τρωτού εκ της πτέρνας θανάτου, με την ισχυρή δύναμη του Αθανάτου και κάλυψη του ενός πολιτισμού, με τον άλλον. Άλλωστε, ο βαρκάρης, δεν πήγε βόλτα τον φιλόσοφο γυμνός κάνοντας μπάνιο, αλλά ‘’πατούσε’’ πάνω σε τεχνολογικό επίτευγμα. Την βάρκα. Τώρα θα μπορούσε να διαμειφθεί ο ίδιος διάλογος πάνω σε κρις κραφτ ή προ κρίσεως, σε κότερο…  

Και ο διάλογος Λόγου με τον λόγο συνεχίζεται. Ο Κύριος τρέφει και τους 4000 και τους 5000 (και τους σοφούς του κόσμου και τους σοφούς της θεολογίας και Εκκλησίας). Και πάντα περισσεύουν σπυρίδες και κοφίνια… ώστε και οι άσοφοι δια της νουθετήσεως να γίνουν πραγματικά φιλόσοφοι και της Τριάδος μύστες και οι άλογοι τεχνολόγοι, έλλογοι.

Μόνο δυο τρείς σχετικούς δεσμούς, ικανούς ως ερέθισμα για την ευλογημένη σύνθεση και διασκοπική όραση και όχι μονόφθαλμη, έστω και γιγαντιαίων διαστάσεων συγκρινόμενα με τους μικρούς αλλά αρμονικούς ανθρώπους Οδυσσέα και Δαβίδ, που τα έβαλαν με τους ‘’μονόφθαλμους’’ Πολύφημο και Γολιάθ αντίστοιχα, με την βοήθεια του λογικού (θεά Αθηνά) και Υπερλόγου Τριαδικού Θεού. Αποδεικνύοντας άλλη μια φορά δια των σημείων, ότι η λογική και τα σχήματα/μορφές μπορούν και πρέπει να συνδεθούν με το Υπέρλογο, στον αγώνα κατά του άσχημου παραφυσικού, παραλόγου.

Χημεία και Ορθοδοξία (ο άνθρωπος ως μονάδα άνθρακος)

Διαστημική και Ορθοδοξία  (Προσέγγιση στον Ύμνο Άξιον εστί)

Ιατρική και Ορθοδοξία (περί aids και της πνευματικής του αναγωγής)

Μικροβιολογία, μακροβιολογία και Ορθοδοξία (γενικώς βάζοντας την Αλήθεια στο μικροσκόπιο…)

Λίγα τινα ερεθίσματα (ίσως κατ’ ετοιμότητα του καθενός) για του λόγου το αληθές, όσον αφορά τους λόγους και ΤονΛόγο (την μη ασυνέχειά τους κατά τον άγιο Μάξιμο Ομολογητή) και τους ‘’πολιτισμούς’’ του ανθρώπου και Του Θεού. Την ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ.  

----------

Η Σχέση μεταξύ Επιστήμης και Ορθόδοξης Θεολογίας (π. Βασίλειος Γοντικάκης, πρώην Καθηγούμενος Ι.Μ. Ιβήρων Αγ. Όρους)

----------

* Κάποιος Κωνσταντινοπολίτης, που αγαπούσε πολύ τον άγιο Νικόλαο επιβιβάστηκε σε πλοίο, για κάποιες δουλειές του. Λόγω ούριου ανέμου, γρήγορα ξανοίχθηκαν μεσοπέλαγα. Εκεί όμως, τους έτυχε θαλασσοταραχή. Ήταν αργά το βράδυ, όταν εξήλθε στο κατάστρωμα, όπου οι ναύτες άλλαζαν την κατεύθυνση των ιστίων, με τα σχοινιά. Από ατυχία, σκόνταψε και έπεσε μέσα στην θάλασσα. Κανείς δεν μπορούσε - λόγω σφοδρών ανέμων - να τον βοηθήσει, κι αυτός, καταποντιζόμενος με κλεισμένα μάτια και ανάσα, ζητούσε βοήθεια από τον Άγιο Νικόλαο. Σε κάποια στιγμή, αισθανόμενος ότι πατάει σε στέρεο έδαφος, και νομίζοντας ότι είναι στο βυθό, συνέχιζε να επικαλείται τον άγιο. Ανοίγοντας τα μάτια του, προς έκπληξή του, βλέπει ότι ήταν μέσα στο σπίτι του στην Κωνσταντινούπολη και τα νερά να στάζουν σαν ποτάμι από τα ρούχα του. Από τις φωνές του ξύπνησε τους γείτονες. Το υπόλοιπο της νύχτας το πέρασε στην Εκκλησία, ευχαριστώντας τον άγιο. Το θαύμα έγινε αμέσως γνωστό στην Πόλη και ο λαός προσήλθε αμέσως σε λιτανεία και αγρυπνία προκειμένου να τιμήσει το θαυματουργό Άγιο. 

Πρόσθες ημίν Κύριε πίστη, νουθέτησέ μας και αφορμάς μετανοίας, παράσχου ημίν… Κύριε δόξα Σοι!!!