σχόλια πάνω στο ελληνικό σύμβολο αρμονίας (του ΤΑΟ) ανήμερα του Αηγιαννιού...

Για το παρακάτω άρθρο που κυκλοφορεί σήμερα και αφορά το γιν-γιανγκ στο σώμα της Ελλάδος, ειδικά σήμερα, ανήμερα του αηΓιαννιού οι ορθόδοξοι αιτούμαστε και αλληλοευχόμαστε, ΚΑΛΗ ΦΩΤΙΣΗ και καλή μετάνοια!

Και το σύμβολο της Αρμονίας είναι ελληνικό και όχι κινέζικο!!!

Εντοπίζει τους κόμβους των Δελφών, της Σαμοθράκης και στήνει ένα ενεργειακό πλαίσιο για να δομήσει μια ακόμη ιδιαιτερότητα στην Ελλάδα. Την ευλογημένη Ελλάδα.

Ψηλαφώντας τα στοιχεία, βρήκαμε στα τοιχεία του σκοτεινού δωματίου τον διακόπτη για να ανάψουμε (και να έλθει αυτό) το ΦΩΣ που πηγαία κάθε άνθρωπος ζητά.   

Μία και μόνη συμπληρωματική κίνηση και άλλαξε το σκηνικό… από ενδοκοσμικό αχνό φως αστέρων και ενεργειών, ανοίχτηκε χάριτι η θύρα εισόδου του Υπερούσιου Φωτός.

Άνοιξαν οι ουρανοί και ενώθηκαν τα άνω με τα κάτω ύδατα… άνοιξε και η προοπτική όρασης και από ΓΝΩΜΗ μετεστράφημεν σε ΓΝΩΣΗ.

Πέρσυ, ίδια εποχή, είχα ανεβάσει την ελληνορθόδοξηοπτική στο άρθρο : Ο Ναός που περιστρέφεται και ο Ναός που δονείται... μια ψηφίδα ''άλλης'' συμπληρωματικής οπτικής στο σχετικό άρθρο.

Χρόνια τώρα, τυπώνουμε το σημείο του Σταυρού επί του σώματος της Ελλάδος.

''Διαβάζοντας'' το ΣΑΜΟΘΡΑΚΗ στα ελληνικά, το βλέπουμε στα ρώσικα ως SAMOΦΡAKH... με το Θ στην ελληνική ως Φ στο συγκεκριμμένο νησί. Γνωστοί οι κάβειροι, τα καβείρια της Σαμοθράκης και το προς τη γη πνεύμα ''φωτισμού'' τους. προ και χωρίς Χριστό και ενδοσυμπαντικά, ''λογικό'' και επόμενο, αυτό που είναι έρπων το: - στο Θ, να εθεωρείτο ως κάθετο | (στο Φ). Η Ελλάδα, δεν έχει λοιπόν να αποδώσει μόνο του πρώτου εωσφόρου τον ''φωτισμό'' που είναι έρπων, αλλά κυρίως τον μετά και με Χριστό, το όντως ΦΩΣ και όρθιο ΟΦΙ εκ των οποίων διαφοροποιημένων ‘’όφεων’’ και ακολούθησης, εξαρτάται η ΟΨΙΣ μας...

Όσον αφορά τα δελφικά παραγγέλματα, τα 147, τα προς τα άνω... ως καλώς λίαν οι ''τελειομανείς'' θα βρουν την έλλειψή τους και θα την συμπληρώσουν θεάρεστα... σε αυτό το ‘’αλ-φα’’ που λείπει  ώστε να φτάσουμε από τον αχνό ''φωτισμό'' στον τέλειο και ανέσπερο και άδυτο!!

Ανήμερα του αηγιαννιού, μάλλον αυτό προτείνει ο φωνή βοώντος εν τη ερήμω...

(Επί του θέματος και ιχνηλατώντας σαφώς όλα τα δεδομένα) ...το ότι οι κινέζοι έχουν πάρει αυτήν την έρπουσα φωτιά από την Ελλάδα, φαίνεται και από την κατασκευή του σινικού τείχους (ως έρποντος επί γης σπερματοζωαρίου) και την ροή γραφής των κινέζικων που είναι από πάνω προς τα κάτω, προσανατολισμός και ένδειξη ερανεισμού από τον καύκασο όπου και ο προμηθέας δεσμώτης... Οι άλλες γραφές αράβικα και εβραϊκά (από δεξιά προς τα αριστερά, τα ιερογλυφικά από προς όλες τις κατευθύνσεις (ταμείο γνώσεων) όπου και η ''ευστοχία'' στο ''ωόν'' υποδούλωσης του νου του ορώμενου του Θεού (ισραήλ) και της δικής τους ''εξόδου'' φαίνονται επί γης, ως πάσχα νομικό, ως σκιά. Σκιά ανθρώπου που εξέρχεται από την δουλεία προς την ελευθερία…

Ένδειξη, κι εδώ του ορθίου Σώματος και Ουσίας που ως κιβωτός καλούμαστε να εισέλθουμε για την άλλη έξοδο…

Έτσι, για να μην μείνουμε στο 6 (εν εσόπτρω και εν αινίγματι) ο Τριαδικός Θεός, τύπωσε επί ελληνικής γης (Κύπρος και Ελλάδα) το 9 και πραγματική προς Αυτόν, έξοδο...

Όπως αναλύονται όλα τα δεδομένα (που εν πυκνώσει εδώ παρατέθηκαν) στον Κάθετο πνευματικό κύκλο (οδοιπορικό σοφίας του ανθρώπου) για να μην μείνουμε στον πρώτο καλώς λίαν προσανατολισμό (της φιλόθεης απλά γνώμης) μέσα στην φύση μας (ΑΔΑΜ - αρχικά, Ανατολής-Δύσης-Άρκτου-Μεσημβρίας) που εκφράζεται φιλοσοφικά και σαν κατανόηση, αλλά έδωσε και τον ακριβή και τέλειο προσανατολισμό στον νέο ΑΔΑΜ Χριστό, όπου με την μετοχή, ''τακτοποιούμαστε''  ως φιλοκαλία και πίστη, την μόνη που σώζει και ολοκληρώνει (εκ του σώος).

Δεν μένει άλλο, από το να συμψάλλουμε με τον προφητάνακτα το, ...κατενόησα τα έργα Σου και εδόξασά Σου την θεότητα…

ΚΑΛΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑ και ΚΑΛΟ ΦΩΤΙΣΜΟ. Ελληνορθοδόξως, από την ‘’αρμονία’’ του ΤΑΟ στην όντως αρμονία του Τριαδικού Θεού.

Για σήμερα, αξίζει να θυμηθούμε αυτό που αναφέρει ο Άγιος Μάξιμος Ομολογητής, στα φιλοσοφικά και θεολογικά ερωτήματα. …είναι ο λόγος σκληρός σαν ασυνήθιστος στους πολλούς, είναι όμως αληθινός. Σε μήτρα μέσα βρισκόμαστε κι εμείς κι ο Θεός Λόγος, ο Ποιητής του παντός και Κύριος στην κατάσταση της τωρινής ζωής. Εκείνος όπως μέσα σε μήτρα, αμυδρά και με δυσκολία διακρίνεται μέσα στον αισθητό κόσμο και μόνο από όσους έχουν το πνεύμα του Ιωάννη. Οι άνθρωποι πάλι σαν από μήτρα, μέσα από το υλικό περίβλημά τους, έστω κι ως ένα βαθμό, διακρίνουν ωστόσο το λόγο που κρύβεται μέσα στα όντα. Τούτο, αν καυχιούνται για χαρίσματα του Ιωάννη.

Συνεχίζοντας αναφέρει, πως αν συγκριθεί με την άφατη δόξα και λαμπρότητα του μελλοντικού αιώνα και τη ζωή που τον χαρακτηρίζει, σε τίποτα δε διαφέρει από μήτρα περιτριγυρισμένη από σκοτάδι η παρούσα ζωή, που σ' αυτήν μέσα, επειδή φανήκαμε νήπια του νου, γεννήθηκε νήπιο για μας από φιλανθρωπία ο Θεός Λόγος, ο τέλειος και υπερτέλειος.

Μέσα σε μήτρα σκοτεινή είμαστε και όσο έχουμε μέσα μας το πνεύμα του Ιωάννη, τόσο μπορούμε να διακρίνουμε Τον κυοφορούμενο μέσα στην Θεοτόκο Κύριο (στο πλησίασμά Του στην Ελισάβετ που κυοφορούσε αντίστοιχα τον Ιωάννη και εσκίρτησε…*)  

(δι ευχών του Προφήτου αμήν να μας προσθέτει μετάνοια... Αφορμάς μετανοίας παράσχου Κύριε και πρόσθες ημίν πίστη...)

----

* Προσέγγιση στο Ευαγγέλιο του μικρού παρακλητικού

---

μέσα στο όλο σκεπτικό, μπορεί να προστεθεί κι αυτό: 

…είναι γνωστό ότι το μισοφέγγαρο με το άστρο, είναι πολύ προτού το χρησιμοποιήσουν οι σημερινοί τούρκοι. Βυζαντινό σύμβολο...

Αυτό, το κάνει ‘’ελληνικό’’. Θα κρατήσουμε όμως το ‘’φως’’ της σελήνης ή θα περάσουμε στο φως του ήλιου (αναλογικά) ;

Πολλά μπορούμε να βρούμε σε αυτόν τον ευλογημένο χώρο της Ελλάδος. Ένα σπίτι με αχνό ‘’πολύφωτο’’ φωτισμό ή με πάμφωτο εκ τρισηλίου θεότητος**, ανέσπερο. Εδώ ο διακόπτης εδώ και η θέληση, ανάλογα με τον προσανατολισμό.

Από εκεί ο Αληθινός Ποιητής Ουρανού και γης (ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ = 999)

Προς τα κάτω ειδωλικά. Ο αληθοφανής ποιητής ουρανού και γης, (ΙΑΠΕΤΟΣ = 666).

Στη μέση, ο Μεσσίας ΙΗΣΟΥΣ (888***) Δρόμος ανοιχτός και κλίμαξ.

Διαλέγουμε και προσανατολιζόμαστε. Στρέφουμε το πρόσωπό μας και κινούμαστε…       

---

** Ο ΘΕΟΣ vs ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ

*** αεί ο Θεός ο μέγας γεωμετρεί

σχόλιο: στον φυσικό χώρο τον αποτυπωμένο στο πρώτο σχήμα, με τα ενεργειακά γιν-γιαγκ, προ και χωρίς Χριστό, εναλλάσσονται ενδοκοσμικά, αέναα αλλά αδιέξοδα, κάτι σαν κεκλεισμένων των θυρών το 6 που ο σπόρος ''καλού'' εντοπίζεται στους Δελφούς και στο 9, που ο σπόρος κακού εντοπίζεται στην Σαμοθράκη. 

Κι όλα αυτά την νύχτα την φωτιζόμενη από την πολυθεΐα (οι τοις άστροις λατρεύοντες...) μέχρι να ανοίξει η αδιόδευτος Πύλη και να εισχωρήσει (ενχρονισθεί και χωρεθεί) Το Φως, να πάψουν οι πολώσεις και τα αδιέξοδα... να τυπωθεί στο ίδιο ευλογημένο σώμα (της Ελλάδος) και να βιωθεί κατ'ετοιμότητα Ο Σταυρός...