Αποτμήματα του Ιερού Λειψάνου της Αγίας βρίσκονται στον Ιερό Ναό Αγίας Μαρίνης Θεσσαλονίκης και στη Μονή Κύκκου Κύπρου.
Η Αγία Νίνα (ή Νίνω) γεννήθηκε στην Καππαδοκία, όπου κατοικούσαν πολλοί Γεωργιανοί και φέρεται ως συγγενής του Αγίου Μεγαλομάρτυρα Γεωργίου του Τροπαιοφόρου.
Ο πατέρας της, Ζαβουλών, ευσεβής και φημισμένος στρατιωτικός, πριν ακόμα νυμφευθεί, είχε φύγει από την πατρίδα του Καππαδοκία, για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στον αυτοκράτορα Μαξιμιανό. Η μητέρα της, Σωσάννα, ήταν αδελφή του Επισκόπου Ιεροσολύμων Ιουβεναλίου. Ο πατέρας της, φλεγόμενος από αγάπη προς τον Θεό, έγινε, με την συγκατάθεση της συζύγου του, μοναχός στην έρημο του Ιορδάνη. Η μητέρα της Αγίας Νίνας τοποθετήθηκε ως διακόνισσα στο Ναό της Αναστάσεως. Την Αγία Νίνα την παρέδωσαν στην ευλαβέστατη Γερόντισσα Νιοφόρα, για να την αναθρέψει.
Όταν η Αγία Νίνα μελετούσε το Ευαγγέλιο και έφθασε στο κεφάλαιο που έγραφε για την σταύρωση του Κυρίου, ο λογισμός της σταμάτησε στον χιτώνα του Χριστού. Αναρωτήθηκε που αν βρίσκεται άραγε η επίγεια πορφύρα του Υιού του Θεού. Της είπαν, λοιπόν, ότι κατά την παράδοση, αυτή φυλασσόταν στην πόλη Μιτσχέτη της Ιβηρίας (Γεωργίας). Τη μετέφερε εκεί ο ραβίνος της πόλεως που ονομαζόταν Ελιόζ, ο οποίος την είχε παραλάβει από το στρατιώτη που την κέρδισε στην κλήρωση κάτω από τον Σταυρό. Τα λόγια αυτά χαράχτηκαν βαθιά στην καρδιά της.
Και παρακάλεσε την Θεοτόκο να την αξιώσει να πάει στην Χώρα των Ιβήρων, για να προσκυνήσει τον χιτώνα του Υιού και Θεού της. Η Παναγία άκουσε την προσευχή της και εμφανίσθηκε στον ύπνο της Αγίας. Την προέτρεψε να πάει στην Ιβηρία να κηρύξει το Ευαγγέλιο του Χριστού και της πρόσφερε ένα Σταυρό από κληματόβεργες, που θα ήταν η ασπίδα και ο φύλακάς της. Η Αγία ξύπνησε και είδε στα χέρια της το θαυμαστό Σταυρό. Τον ασπάσθηκε, έκοψε μια κοτσίδα από τα μαλλιά της, την έπλεξε στον Σταυρό και πήγε να συναντήσει αμέσως το θείο της Επίσκοπο Ιουβενάλιο. Εκείνος διέκρινε το θέλημα του Θεού και της έδωσε την ευχή του. Έτσι μετά από εντολή της Θεοτόκου, κήρυξε το Ευαγγέλιο στη Γεωργία, περί τον 3ο Αιώνα μ.Χ. Η αποστολική της δράση και το χάρισμα της θαυματουργίας οδήγησαν τους βασιλείς της Γεωργίας Μιριάν (265-342 μ.Χ.) και Νάνα στην αλήθεια του Χριστού.
Η Αγία βρήκε τον τόπο, όπου είχε εναποτεθεί ο χιτώνας του Χριστού, στον κήπο των ανακτόρων και εκεί ανήγειρε το Ναό του Αγίου Στύλου.
Η Αγία Νίνα κοιμήθηκε οσίως με ειρήνη και ο Θεός την δόξασε διατηρώντας το τίμιο λείψανό της άφθαρτο.
Απολυτίκιον
Ηχος πλ α' . Τον συνάναρχον λόγον
Ως ωραίοι οι πόδες σου οι ζηλώσαντες ακολουθήσαι ταίς τρίβοις των αποστόλων Χριστού, Νίνα σκεύος Παρακλήτου παμφαέστατον’ όθεν τιμώντες σε πιστώς, Γεωργίας φρυκτωρέ φωτόλαμπρε, σε αιτούμεν’ ημών τα σκότη λιταίς σου της αγνωσίας πόρρω σκέδασον.
Ηχος πλ α' . Τον συνάναρχον λόγον
Ως ωραίοι οι πόδες σου οι ζηλώσαντες ακολουθήσαι ταίς τρίβοις των αποστόλων Χριστού, Νίνα σκεύος Παρακλήτου παμφαέστατον’ όθεν τιμώντες σε πιστώς, Γεωργίας φρυκτωρέ φωτόλαμπρε, σε αιτούμεν’ ημών τα σκότη λιταίς σου της αγνωσίας πόρρω σκέδασον.
----
σχόλια:
σχόλια:
...κυκλοφορά και ένας σταυρός, (που φέρεται να είναι ''δικός της'' ) και είναι σαν το (νεοφανέν χίπικο) ''σύμβολο ειρήνης'' *.
Η Παναγία εμφανίσθηκε στον ύπνο της Αγίας. ...και της πρόσφερε ένα Σταυρό από κληματόβεργες, που θα ήταν η ασπίδα και ο φύλακάς της. Η Αγία ξύπνησε και είδε στα χέρια της το θαυμαστό Σταυρό. Τον ασπάσθηκε, έκοψε μια κοτσίδα από τα μαλλιά της, την έπλεξε στον Σταυρό και ... (συνέχεια του συναξαριστή).
Μέσα στην οικονομία και σχέδιο του Θεού, κάθε πρόσωπο με την ιδιαιτερότητά του και το ανεπανάληπτον, μετέχει ως λόγος μέσα Στον Λόγο. Μετέχουμε κι εμείς με τους ίδιους οδοδείκτες, με τους ίδιους ''σταθμούς'' ή όπως λένε και στα ιερά βιβλία για τα βιώματα, ο καθένας στο ''μίλι του εντός της ερήμου'' ...
Διαβάζουμε από τον αγ.Μάξιμο ομολογητή, το πώς δικαιολογούνται οι πέντε άνδρες της Σαμαρείτιδας και ο έκτος που δεν ήταν άνδρας της επιβεβαιώνοντας ότι η Ορθοδοξία, δεν είναι μια ιστορική απλή αναφορά, αλλά Δρόμος πάνω στον οποίο ''κινείται'' η φύση και η ψυχή του καθενός μας.
Αυτός ο ''ιδιαίτερος'' σταυρός, με τα πεσμένα από το βάρος ''χέρια'', χρειάζεται Τον Α και Ω.
χρειάζεται, το όσοι εις Χριστόν εβαπτίσθητε, Χριστόν ενεδύσασθε... ίσως γιαυτό και ζητά ως έργο ζωής τον άρραφο χιτώνα Του Κυρίου που έβαλαν κλήρο οι 4 στρτες... Αυτόν ζητά η φύση και η ψυχή του καθενός μας.
Βλέπουμε και στην συροφοινίκισσα και αιμορροούσα και αγία Φωτεινή αλλά και σε όλες τις περιπτώσεις που αναλογούν με την φύση μας, ότι περνάνε από τον κόσμο και ασθένεια στο υπέρκοσμο και (κατά Θεόν) υγεία. Το ίδιο ισχύει και με την κατά κόσμο νοσούσα ειρήνη, την επισκιαζομένη από τον αμαλήκ, σε σχέση με την υπέρ νουν που χαρίζει Ο Κύριος.
Βλέπουμε και στην συροφοινίκισσα και αιμορροούσα και αγία Φωτεινή αλλά και σε όλες τις περιπτώσεις που αναλογούν με την φύση μας, ότι περνάνε από τον κόσμο και ασθένεια στο υπέρκοσμο και (κατά Θεόν) υγεία. Το ίδιο ισχύει και με την κατά κόσμο νοσούσα ειρήνη, την επισκιαζομένη από τον αμαλήκ, σε σχέση με την υπέρ νουν που χαρίζει Ο Κύριος.
Η αποδοχή όμως αυτής της χάριτος ως θεόσδοτου καρπού, έχει προϋποθέσεις.
...ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος, ὑμεῖς τὰ κλήματα. ὁ μένων ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν αὐτῷ, οὗτος φέρει καρπὸν πολύν, ὅτι χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν. (Ιωαν.ιε'5)
Παραλαμβάνει η αγία τις κληματόβεργες και θέτει σκοπό της ζωής της την ''ένωσή'' τους με Την Άμπελο (δια της ανευρέσεως του αρράφου χιτώνα, τον οποίο κι εμείς ''φοράμε'' με την βάπτιση).
Είναι κατ'όνομα τόσοι πολλοί οι χριστιανοί, τόσες αιρέσεις, τόσα δόγματα, που διεκδικούν το καθένα, την Αλήθεια. Δυστυχώς όμως, είναι αποκομμένα κλήματα από Την Άμπελο. Και, ως αποκομμένα, η ''ειρήνη'' τους είναι κοσμική με βαρείες τις χείρες.
Υπό την έποψιν της σοφίας και της αρχής της, και ελληνικώς, ως ονομάτων επίσκεψις και διαθηκικά ως φόβο Κυρίου, αυτό προτείνει η Αγία ΝίνΑ ή ΝίνΩ... με τον ''σταυρό της'' . Τον άρραφο χιτώνα (το εν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών... που ως μυστήριο ισχύει ΜΟΝΟ με την αποστολική διαδοχή δλδ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ) και επί του πρακτέου και καρπό θείας, υπέρ νουν ειρήνης, Α+Ω .... τη μόνη δύναμη νίκης κατά του διαχρονικού αμαλήκ που θέλει να επιβάλλει την δική του ''ειρήνη'' ...
[Αμήν δι ευχών της αγίας, όπως η ζωή της μας διδάσκει, έτσι και να μας μεταγγίζει, ειρήνη ΜΕ ελευθερία. Αγάπη ΜΕ Αλήθεια - εν Αγίω Πνεύματι - , με τα πρώτα συνθετικά (ειρήνη και αγάπη), μη ορίζοντα Εκκλησία, αφού δεν έχει ανεγερθεί ο ''ναός'' του στύλου, που ως υποστυλώματα Α+Ω ελλείπουν από τον Μωυσή (ως Ααρών και Ωρ) και ένεκεν της νίκης του εναντίου, είναι δεδουλωμένοι στον αμαλήκ...].
---
* περί ειρήνης
Σώμα Χριστού, άρραφος χιτών, ιμάτια
...ἐγώ εἰμι ἡ ἄμπελος, ὑμεῖς τὰ κλήματα. ὁ μένων ἐν ἐμοὶ κἀγὼ ἐν αὐτῷ, οὗτος φέρει καρπὸν πολύν, ὅτι χωρὶς ἐμοῦ οὐ δύνασθε ποιεῖν οὐδέν. (Ιωαν.ιε'5)
Παραλαμβάνει η αγία τις κληματόβεργες και θέτει σκοπό της ζωής της την ''ένωσή'' τους με Την Άμπελο (δια της ανευρέσεως του αρράφου χιτώνα, τον οποίο κι εμείς ''φοράμε'' με την βάπτιση).
Είναι κατ'όνομα τόσοι πολλοί οι χριστιανοί, τόσες αιρέσεις, τόσα δόγματα, που διεκδικούν το καθένα, την Αλήθεια. Δυστυχώς όμως, είναι αποκομμένα κλήματα από Την Άμπελο. Και, ως αποκομμένα, η ''ειρήνη'' τους είναι κοσμική με βαρείες τις χείρες.
Υπό την έποψιν της σοφίας και της αρχής της, και ελληνικώς, ως ονομάτων επίσκεψις και διαθηκικά ως φόβο Κυρίου, αυτό προτείνει η Αγία ΝίνΑ ή ΝίνΩ... με τον ''σταυρό της'' . Τον άρραφο χιτώνα (το εν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών... που ως μυστήριο ισχύει ΜΟΝΟ με την αποστολική διαδοχή δλδ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ) και επί του πρακτέου και καρπό θείας, υπέρ νουν ειρήνης, Α+Ω .... τη μόνη δύναμη νίκης κατά του διαχρονικού αμαλήκ που θέλει να επιβάλλει την δική του ''ειρήνη'' ...
Δυστυχώς
για αυτό το σχέδιο, όργανά του ο νοητός αμαλήκ δεν χρησιμοποιεί μόνο τους
αντιθέους, αλλά και όλα τα αποκομμένα κλήματα. ''Εχθρός'' δε εκ των έσω είναι,
όσοι αγαπολογούντες ''ορθόδοξοι'' τους αποκρύβουν και υποτιμούν την Αλήθεια,
που ενώ μοιάζουν να είναι ''βαπτισμένοι'' δεν είναι. Η εμμονή στην
παγκοσμιοποίηση, δεν δηλώνει φόβο Κυρίου, με την στάση και συμπεριφορά, άσοφη.
* περί ειρήνης
Σώμα Χριστού, άρραφος χιτών, ιμάτια
ΘΑΥΜΑΣΙΑ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΟΥ ΑΔΕΛΦΕ ΚΩΣΤΑ , ΔΑΣΚΑΛΕ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτός ο ''ιδιαίτερος'' σταυρός, με τα πεσμένα από το βάρος ''χέρια'', χρειάζεται Τον Α και Ω. Αυτός ο ιδιαίτερος σταυρός με τα πεσμένα χέρια μοιάζει με το χίππικο αναρχικό σύμβολο, ΑΛΛΑ ΑΝΑΡΧΟΣ Ο ΘΕΟΣ ΗΜΩΝ, το Α και το Ω, που πάλι χρησιμοποιείται εμπλεκόμενο σαν σύμβολο Αναρχοχριστιανών.