Σελίδες

Κυριακή 30 Ιουλίου 2017

οὐ χρείαν ἔχουσιν ἀπελθεῖν … μεμέρισται ὁ Χριστός; (περί Αληθείας και Λόγου ο λόγος)


‘’σήμερον’’ με την ανάμνηση του πολλαπλασιασμού των 2 ιχθύων και 5 άρτων που μας θύμισε το ευαγγέλιο* αλλά και εκ του οικείου αποστόλου, μας εξάγει από την λήθη, ως α-λήθεια δύο στέρεες βάσεις πάνω στις οποίες στηρίζονται οι ορθόδοξες θέσεις περί Αληθείας. Επ’αυτών, δομείται και τρέφονται οι λόγοι δια Λόγου, και συντηρούνται τα σύμπαντα.


Μεμέρισται Ο Χριστός; ΟΧΙ. Το Σώμα παραμένει ΕΝΑ και ατεμάχιστο, μαζί με τον άρραφο χιτώνα για τον οποίον έβαλαν κλήρο ποιος θα τον οικειοποιηθεί. Αυτά που διαμερίστηκαν είναι τα ιμάτια (εις 4 στρατιώτες) τα οποία ενώ έχουν την ενέργεια (και θαυματουργία) του Σώματος που περιέβαλλαν, ΔΕΝ είναι ΣΩΜΑ.

Η αγία Νίνα ή Νίνω καταγράφει τον δρόμο επιστροφής και μεταστροφής στην εσώτερη ΜΙΑ αδιάσπαστη πραγματικότητα. Ένωσης υπό προϋποθέσεις, για την απόκτηση χάριτι της υπέρ νουν ειρήνης Θεού, από την ευαγγελιζόμενη δολίως ‘’ειρήνη’’ του κόσμου.

Κατηγορήθηκαμε από ιεράρχη ‘’ορθόδοξο’’ ότι μας διαπνέει αλαζονεία αν πιστεύουμε στην μοναδικότητα και πληρότητα της Αληθείας μέσα στην Ορθοδοξία.

Κι ο Κύριος απαντά: οὐ χρείαν ἔχουσιν ἀπελθεῖν … (προς ανεύρεση τροφής ψυχής και σώματος) … είναι κι αυτό αλαζονεία Του Εγώ ειμί η Αλήθεια και του ταμειούχου της χάριτος Ορθόδοξης Εκκλησίας (Αναστημένου Σώματος XC) ;

Η γυμνή αλήθεια (του ενός εστίν χρεία) οράται και θεάται και βιούται ως πρόσωπον επί του Σταυρού. Συγκοινωνούμε κι εμείς Αυτής, όσο προσηλωνόμαστε επ’αυτού. Γνωρίζεται Ο Κύριος πλήρης δόξης ΜΕ ενδύματα. Καλούμαστε να επιστρέψουμε και ενδύσουμε (όχι με νέα ‘’μεταπατερικής’’ θεολογίας ρήματα, αλλά τα σα εκ των σων) ιμάτια και λόγους Αληθείας. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν κι άλλοι όροι, οικείοι με το : … καὶ ἄλλα πρόβατα ἔχω, ἃ οὐκ ἔστιν ἐκ τῆς αὐλῆς ταύτης· κἀκεῖνά με δεῖ ἀγαγεῖν, καὶ τῆς φωνῆς μου ἀκούσουσι, καὶ γενήσεται μία ποίμνη, εἷς ποιμήν. (Ιωαν.ι’) αλλά είναι επόμενοι τοις αγίοις πατράσι.

Η αλεξανδρινή θεολογική σχολή, ανέκαθεν χρησιμοποιούσε τέτοιους λόγους. Σε μας εναπόκειται η εξάρτηση και αντίληψη οικειότητος ή εχθρότητος προς το Πρόσωπον της Αληθείας. 

Σεβόμαστε την ελευθερία επιλογής του συνανθρώπου, αλλά δεν σεβόμαστε το ίδιο το ψέμα που έχει άλλον πατέρα. Σεβόμαστε την αρχή της Ινδίκτου (1 Σεπτεμβρίου) κι όχι εν αγνοία όπως πλαγιολισθαίνουν αρκετοί ιεράρχες παρασέρνοντας το ποίμνιο σε εργασία σύμφωνα με άλλο απάνθρωπο σχέδιο της 11ης Σεπτεμβρίου.

Αυτή η μερική αλήθεια που είναι δοσμένη ως θύραθεν σοφία και οδοδείκτες προς την Αλήθεια, καθώς και ο σπερματικός Λόγος της ΠΔ ως σκιές, ενδεικνύουν τον δρόμο προς Το Φως. Παρότι επαίρονται οι κατέχοντες τα διαμερισμένα ιμάτια ότι είναι Της Αληθείας, όσο παραμένουν αποστασιοποιημένα από το ΕΝΑ Πρόσωπο (που ου μεμέρισται) δεν διαφέρουν από τα κλήματα που ΔΕΝ είναι ενωμένα με Την Άμπελο, άρα και άκαρπα, ΟΧΙ προς βρώσιν ή ιεροποίηση (όπως αστόχως και αντιορθοδόξως, δογματίζει η θεωρία των κλάδων), αλλά ετοιμασμένα για την πυρά….

Ο Κύριος τρέφει** και τους 4000 με 7 άρτους και περισσεύουν σπυρίδες 7, αλλά και τους 5000 με 5 άρτους και 2 ιχθείς και περίσσεψαν κοφίνια 12Παρατηρεί λοιπόν Ο Κύριος τους μαθητές… οφθαλμούς έχοντες δεν βλέπετε, και ώτα έχοντες δεν ακούετε; και δεν ενθυμείσθε; ότε έκοψα τους πέντε άρτους εις τους πεντακισχιλίους, πόσους κοφίνους πλήρεις κλασμάτων εσηκώσατε; Λέγουσι προς αυτόν• δώδεκα. Και ότε τους επτά εις τους τετρακισχιλίους, πόσας σπυρίδας πλήρεις κλασμάτων εσηκώσατε; Οι δε είπον• Επτά. Και έλεγε προς αυτούς• Πως δεν καταλαμβάνετε;  (Μαρκ. η’)
    
Να μείνουμε προσκολλημένοι στην Αλήθεια μη έχοντες άλλο τι να αποδείξουμε ως ομολογία, για να κληθούμε ελάχιστοι εν τη Βασιλεία. Εκεί η τροφή***. Όχι τα ξυλοκέρατα που κι αυτά ‘’χορταίνουν’’ την γαστέρα, φίλοι χειρόνων εν τω χοιροστασίω, αλλά την ουράνια που μαζί με τα ρείθρα, αφού εγγίσαμε και κοινωνήσαμε Βασιλεία, ομολογούμε. 

…ἐάν τις διψᾷ, ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω. 38 ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, καθὼς εἶπεν ἡ γραφή, ποταμοὶ ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ρεύσουσιν ὕδατος ζῶντος.
   
Αμήν γένοιτο.  

---

* Ἀπόστολος
Ἀδελφοί, παρακαλῶ ὑμᾶς διὰ τοῦ ὀνόματος τοῦ Κυρίου ἡμῶν ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ, ἵνα τὸ αὐτὸ λέγητε πάντες, καὶ μὴ ᾖ ἐν ὑμῖν σχίσματα, ἦτε δὲ κατηρτισμένοι ἐν τῷ αὐτῷ νοῒ καὶ ἐν τῇ αὐτῇ γνώμῃ. ἐδηλώθη γάρ μοι περὶ ὑμῶν, ἀδελφοί μου, ὑπὸ τῶν Χλόης ὅτι ἔριδες ἐν ὑμῖν εἰσι. λέγω δὲ τοῦτο, ὅτι ἕκαστος ὑμῶν λέγει· ἐγὼ μέν εἰμι Παύλου, ἐγὼ δὲ ᾿Απολλώ, ἐγὼ δὲ Κηφᾶ, ἐγὼ δὲ Χριστοῦ. μεμέρισται ὁ Χριστός; μὴ Παῦλος ἐσταυρώθη ὑπὲρ ὑμῶν; ἢ εἰς τὸ ὄνομα Παύλου ἐβαπτίσθητε; εὐχαριστῶ τῷ Θεῷ ὅτι οὐδένα ὑμῶν ἐβάπτισα εἰ μὴ Κρίσπον καὶ Γάϊον, ἵνα μή τις εἴπῃ ὅτι εἰς τὸ ἐμὸν ὄνομα ἐβάπτισα. ἐβά­πτισα δὲ καὶ τὸν Στεφανᾶ οἶκον· λοιπὸν οὐκ οἶδα εἴ τινα ἄλλον ἐβάπτισα. οὐ γὰρ ἀπέστειλέ με Χριστὸς βαπτίζειν, ἀλλ᾿ εὐαγγελίζεσθαι, οὐκ ἐν σοφίᾳ λόγου, ἵνα μὴ κενωθῇ ὁ σταυρὸς τοῦ Χριστοῦ. (Α΄ Κορ. α΄ 10-17)

Εὐαγγέλιον 
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, εἶδεν ὁ Ἰη­σοῦς πολὺν ὄχλον, καὶ ἐ­σπλαγ­­χνίσθη ἐπ᾿ αὐτοῖς καὶ ἐ­θερά­πευσε τοὺς ἀρρώστους αὐτῶν. ὀψίας δὲ γενομένης προσῆλθον αὐ­τῷ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· ἔ­ρημός ἐστιν ὁ τόπος καὶ ἡ ὥρα ἤδη παρῆλθεν· ἀπόλυσον τοὺς ὄχλους, ἵ­να ἀπελθόντες εἰς τὰς κώμας ἀ­γοράσωσιν ἑαυτοῖς βρώματα. ὁ δὲ Ἰησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· οὐ χρείαν ἔχουσιν ἀπελθεῖν· δότε αὐτοῖς ὑμεῖς φαγεῖν. οἱ δὲ λέγουσιν αὐτῷ· οὐκ ἔχομεν ὧδε εἰ μὴ πέντε ἄρτους καὶ δύο ἰχθύας. ὁ δὲ εἶπε· φέρετέ μοι αὐτοὺς ὧδε. καὶ κελεύσας τοὺς ὄχλους ἀνακλιθῆναι ἐπὶ τοὺς χόρτους, λαβὼν τοὺς πέντε ἄρτους καὶ τοὺς δύο ἰχθύας, ἀναβλέψας εἰς τὸν οὐρανὸν εὐλόγησε, καὶ κλάσας ἔδωκε τοῖς μαθηταῖς τοὺς ἄρτους, οἱ δὲ μαθηταὶ τοῖς ὄχλοις. καὶ ἔφαγον πάντες καὶ ἐχορτάσθησαν, καὶ ἦραν τὸ περισσεῦον τῶν κλασμάτων δώδεκα κοφίνους πλήρεις. οἱ δὲ ἐσθίοντες ἦ­σαν ἄνδρες ὡσεὶ πεντακισ­χίλιοι χωρὶς γυναικῶν καὶ παιδίων. Καὶ εὐθέως ἠνάγκασεν Ἰησοῦς τοὺς μαθητὰς αὐτοῦ ἐμβῆναι εἰς τὸ πλοῖον καὶ προάγειν αὐτὸν εἰς τὸ πέραν, ἕως οὗ ἀπολύσῃ τοὺς ὄχλους. (Ματθ. ιδ΄ 14-22)



*** Ίνα ώσι Εν (ενσωματούμενοι στο Αναστημένο Σώμα XC , ΜΙΑ ΑΓΙΑ ΚΑΘΟΛΙΚΗ και ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ1 ΕΚΚΛΗΣΙΑ) κι όχι ενότητα στην κενότητα που προτείνουν οι εχθροί Του Θεού (οικουμενιστές, ως παναίρεση. Θεομάχοι, χριστομάχοι, πνευματομάχοι, θεοτοκομάχοι…). Ο Κύριος θαυματουργεί και δίδει στους αποστόλους1 να τα μοιράσουν, με παρατήρηση ο αθετών υμάς, εμέ αθετεί...   

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου