Περί αοράτων δεσμών

Κυκλοφορεί στο νετ (φβ) ένα ‘’έξυπνο’’ βιντεάκι, που τιτλοφορείται : τα αόρατα σκοινιά στην ζωή μας…   https://www.facebook.com/enallaktikidrasicom/videos/1207265849418783/

Η διάκρισις, η μητέρα των αρετών, μας συμπληρώνει τις προϋποθέσεις, που δεν φαίνεται να τίθενται υπόψην στους αναζητούντες πραγματική κι όχι φανταστική ‘’ελευθερία’’ , την στιγμή που οι άγιοι λένε, τέλειος νους, νους αφάνταστος.  

Το κοσμικώς προσεγγιζόμενο, σκοινιά είναι, δεσμά είναι, κακό θάναι, κάνε ό,τι θέλεις, συγκρούεται μερικώς με το υπό πνευματικήν έποψιν ορώμενο, ‘’τα πάντα μας επιτρέπονται, αλλά δεν μας συμφέρουν τα πάντα’’. Η ελευθερία, διακρινόμενη από την ασυδοσία και μάλιστα ψυχικώς επιβλαβή στους αιώνες, πρέπει να τύχει επαναπροσδιορισμού σαν έννοια, από όσους θάθελαν να φιλοσοφήσουν και ζήσουν ορθώς.  

Επειδή ισραήλ = νους ορώμενος τω Θεώ, έχουμε δύο ειδών δεσμών του νοός. Μία εκ του Θεού για να ελευθερώσει και σώσει, και μία εκ του αντιδίκου για δέσμευση και απώλεια. Ελικοειδώς (9 ή 6), και ευθέως [σωτήρια ανοδικά Ι, συνοδοιπορούντος επί της Οδού με Ιησού κεντρομόλως και εσωστρεφώς – εντός ημών εστίν η Βασιλεία - , ή προς απώλειαν Ι, καθοδικώς, όσο ακολουθείται το Ι (δεκάτου) τάγματος των δαιμόνων, φυγοκέντρως και εξωστρεφώς].   

Εκ των σχολίων του: ἐξ Αἰγύπτου ἐκάλεσα τὸν υἱόν μου… μπορεί κάποιος να διακρίνει τα παραπάνω, με βοηθούς, τις έννοιες επί πώλου όνου, που είναι ο χριστοφόρος νους. Η φυσιολογική κλίσις και κλήσις, κάθε νοός (κι όχι μόνο των ‘’ισραηλιτών’’) είναι η έξοδος. Το Πάσχα. Η ανάτασις και Ανάστασις.

Εξερχόμενος ο πρώην αιχμάλωτος νους από αίγυπτο (κεφαλή και εγκεφαλικό τρόπο αντίληψης), κινείται από το παράλογο --> λογικό /έξοδος πάσχα νομικού συνοδοιπορώντας  με Τον Κύριο ως άνοδος, κάτι σαν από το υπόγειο και σκιές, στο επίγειο και ίχνη που αφήνει το υπέρλογο. Την δε Κυριακή Βαΐων ανέρχεται ως πάσχα ιερόν από το λογικό στο υπέρλογο εις την άνω Ιερουσαλήμ (καρδία καθαρά ΜΕ Τριαδικό Θεό, μονή παρ’αυτώ ποιήσωμεν) δια της Ορθοδοξίας, ως ενσωμάτωση ... και άνοδος από το επίγειο στο υπερώον και ανώγειο. Επάνοδος στην προτέρα υγιή κατάσταση του νοός και όλου του ανθρώπου. Το κατά φύσιν, ο φωτισμός και το υπερφύσιν, χάριτι η θέωση.

Γιαυτό και την Κυριακή Βαΐων ακούμε ... δεσμεύων πρὸς ἄμπελον τὸν πῶλον αὐτοῦ, καὶ τῇ ἕλικι τὸν πῶλον τῆς ὄνου αὐτοῦ, πλυνεῖ ἐν οἴνῳ τὴν στολὴν αὐτοῦ, καὶ ἐν αἵματι σταφυλῆς τὴν περιβολὴν αὐτοῦ, χαροποιοὶ οἱ ὀφθαλμοὶ αὐτοῦ ἀπὸ οἴνου....

Μας συμφέρει η αποδέσμευση εκ των δεσμών του σατανά (δεσμά του 6) και η μη αποδέσμευση εκ των δεσμών του Θεού (9), που απεργάζονται σωτηρία και θέωση, μετά από κάθαρση και φωτισμό.

Αμήν ο καλός Θεός να δεσμεύει προς άμπελον τον πώλον αυτού και τη έλικι τον πώλον της όνου αυτού... Μη βληθούμε έξω Της Αμπέλου ως κλήματα μη φέροντα καρπό με την ψευδαίσθηση της ‘’ελευθερίας’’*, η οποία όμως στην κυριολεξία (και πραγματικότητα) ασθενώντας τον νου ως συγκύπτουσα, μεταφέρει αυτήν την ασθένεια, (ενδεικτικώς για όλων μας συμμόρφωση και θέληση εξυγίανσης) και στο χου.   

Αυτά τα αόρατα δεσμά φαίνονται στο ευαγγέλιο στο εδάφιο: …15 ἀπεκρίθη οὖν αὐτῷ ὁ Κύριος καὶ εἶπεν· ὑποκριτά, ἕκαστος ὑμῶν τῷ σαββάτῳ οὐ λύει τὸν βοῦν αὐτοῦ ἢ τὸν ὄνον ἀπὸ τῆς φάτνης καὶ ἀπαγαγὼν ποτίζει; 16 ταύτην δέ, θυγατέρα ᾿Αβραὰμ οὖσαν, ἣν ἔδησεν ὁ σατανᾶς ἰδοὺ δέκα καὶ ὀκτὼ ἔτη, οὐκ ἔδει λυθῆναι ἀπὸ τοῦ δεσμοῦ τούτου τῇ ἡμέρᾳ τοῦ σαββάτου; (Λουκ.ιγ’)

Κι είναι ημέρα Σάββατο, και 7^η μέρα, γιατί πολλοί επαναπαύονται και ακινητούν στο κατά κόσμον τέλειο 7, γνώσεις και δυνάμεις, πλην όμως ελλειπή και θανατηφόρα, όσο οι τρωτές φτέρνες και του Ησαύ (νόμος) και του Αχιλλέα (σοφία)** , που καλύπτονται σαν κενά από το Άγιο Πνεύμα, όπως προτυπώθηκε με την επειλημμένην χείρα του Ιακώβ, επί της πτέρνας του Ησαύ….

Εμβόλιον σταυρικό στην ζωή του θέλοντος ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ, με προσευχή (κορωνίδα) νηστεία (βάση) ακρόαση και τήρηση των εντολών. Μοιάζει με πρέπει, επαναστατεί ο άτακτος νους και ο όνος τάχα ελευθερώνεται να κάνει ό,τι θέλει… αλλά καλύτερα να ήταν ‘’δεμένος’’ .   

Αμήν ο καλός Θεός να μας νουθετεί, οδηγεί νου και χου στα συμφέροντα, επιβλέπει και εργάζεται (με εμάς κατά προαίρεσιν και λίγο φιλότιμο αγώνα συνεργάτες) την σωτηρία και επίγνωση της Αληθείας.…

---

…14 ὁ σπείρων τὸν λόγον σπείρει. 15 οὗτοι δέ εἰσιν οἱ παρὰ τὴν ὁδὸν ὅπου σπείρεται ὁ λόγος, καὶ ὅταν ἀκούσωσιν, εὐθὺς ἔρχεται ὁ σατανᾶς καὶ αἴρει τὸν λόγον τὸν ἐσπαρμένον ἐν ταῖς καρδίαις αὐτῶν. (Μάρκ.δ’)

* Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης για την αληθινή ελευθερία

** από τα 147 δελφικά παραγγέλματα στο ''άλ-φα'' που λείπει...

---

Και, όπως υπάρχει συνάφεια φως - όφις κάτι ανάλογο, στην θεοεπίβλεπτη και χαριτωμένη και ακριβέστατη σε απόδοση νοημάτων ελληνική γλώσσα, ισχύει το νους και όνος. Εξήλθε ο νους εκ του Νου, αλλά είναι ευάλλωτος και άστατος και επιρρεπής ακόμη και αυτοκαταστροφικός. Λίγοι είναι οι σωματικά ασθενείς που αυτό που απαγορεύεται, αυτό ποθούν; Τι ζάχαρα, τι τσιγάρα, τι λιπαρά, τι άλλα, ανάλογα και τα πάθη στην ψυχή και νου…         

ΔΕΝ συνοδοιπορεί ΠΑΝΤΑ και απροϋπόθετα η θέλησή του νοός, τα θελήματα της καρδιάς,  με το συμφέρον τους.                  

Έχουν (νους και καρδιά) να παλαίψουν μετά τον διαχωρισμό Νου και νου εκ του ΕΝΑ στο ΕΙΝΑΙ, με το όλο τους είναι, να επιστρέψουν στην Τριαδική Μονάδα και Δημιουργό, δια της μετα(στροφής)νοίας.                  

Σαν σειρήνες και ισχυροί μαγνήτες έλκουν το πρόσωπο και το προσανατολίζουν από την αγάπη*** προς γνώση και δύναμη.              

Έχουμε δρόμο, έχουμε όμως και βοηθό συνοδοιπόρο και αρχηγό. Τον επί πώλου όνου ΚΑΙ στην έξοδό μας από το παράλογο στο λογικό (αίγυπτος προς αγίους τόπους) ΚΑΙ από το λογικό στο Υπέρλογο (ανάσταση μετά την Κυριακή Βαΐων όλα τα ωφέλιμα βιώματα), αρκεί ο νους και ο όνος να είναι ‘’δεμένα’’ έλικι (9) με Την Άμπελο. Αλλιώς, ο καρπός της απειθείας και άστατου νοός, αιρέσεις, πλάνη, θάνατος.             

εκ του μη όντος στο είναι…

Απόλλων, Αφροδίτη, Αχιλλέας, φώτα και ΦΩΣ         

*** Πεντηκοστή σκηνοπηγία, Παναγία Τριάς και πρόσωπα.....

Κατόπιν αυτών, καλό θα ήταν να μην έχουμε τόσο μεγάλη εμπιστοσύνη στο δικό μας θέλημα, αλλά να μεταθέτουμε σαν ζυγαριά το βάρος και ιεράρχηση, προς το σίγουρο θείο φιλάνθρωπο θέλημα εφ’ημών. … στο δε όριο απόλυτης βιωματικής εμπιστοσύνης ο άγιος αναφέρει: …γενηθήτω Κύριε το θέλημά Σου, καν θέλω, καν δεν θέλω. Η δε αίτησις Κύριε ελέησον... εισέρχει μετά φιλανθρωπίας ως πέφυκας, εισέρχει και φωτίζεις τον εσκοτισμένον μου λογισμόν... οριοθετεί τον όλον δρόμο συνοδοιπορίας και αρχή της ελευθερίας από την αιχμαλωσία στην αίγυπτο και παράλογο και σκιές...                 

3 σταυροί 3 θελήματα … 2 τάσεις

Κι αν κάποιος θα ήθελε να δει το αποτέλεσμα των επιλογών και ‘’που’’ οδηγούν αυτά τα αόρατα (εναντίως τανύζοντα τον καθένα μας) δεσμά, δεν απέχει από την αναλογία, το εν προς όαση και το άλλο προς τον αντικατοπτρισμό της, το εν στον πλούτο, το άλλο στα ομοιάζοντα κίβδηλα, φτηνές απομιμήσεις του αληθινού θησαυρού… επί δε του πρακτέου με ωραιοποιημένα λογάκια ή ΑΛΗΘΕΙΑ, σοφία ή σοφιστεία, αγάπη και αλήθεια ή αγάπη του αλιτήριου που θέλει να πλανήσει, όπως φαίνεται στα … σχόλια πάνω στον ναό της πανθρησκείας

… ὁ πιστεύων εἰς τὸν υἱὸν ἔχει ζωὴν αἰώνιον· ὁ δὲ ἀπειθῶν τῷ υἱῷ οὐκ ὄψεται ζωήν, ἀλλ' ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ μένει ἐπ' αὐτόν. (Ιωαν.γ’36)

---

Αντί για προφήτες, ο διάβολος κάνει ψευδοπροφήτες· αντί γι' αποστόλους, ψευδαποστόλους· αντί για νόμο, παρανομία· αντί γι' αρετές, κακίες· αντί για εντολές, παραβάσεις· αντί για κάθε δικαιοσύνη, σιχαμερές αιρέσεις. Όσιος Πέτρος ο Δαμασκηνός                               

Με μας, να κινούμαστε προς τον πόδα ή τον αντίποδα... δια θεωρίας και πράξεως, Μάρθα + Μαρία vs αντιμάρθα+αντιμαρία...                                  

Ομολογούμε εν βάπτισμα εις άφεσιν αμαρτιών κι όχι εκ της σαθράς βαπτισματικής ‘’θεολογίας’’ πολλά (όλα) βαπτίσματα, αφού τα μυστήρια των αιρετικών ΔΕΝ ισχύουν, ΔΕΝ φέρουν καρπό ως αποκομμένα κλήματα εκ Της Αμπέλου.                                   

Το βάπτισμα είναι η διέλευσις της ερυθράς. Το αντιβάπτισμα (μη ισχύοντα ‘’βαπτίσματα’’ ή αποδοχή τους ως αλήθεια ενώ δεν είναι), είναι ανάλογα η κατάποσις εξ αυτής της ερυθράς σαν τους κυνηγούντες φαραώ και αιγυπτίους στρατιώτες πανόπλους μεν, αλλά νικημένους από τους αόπλους (στον κόσμο τούτο) αλλά με τον τύπο του σταυρού νέους ισραηλίτες.              

Η Μάρθα και η Μαρία, (παρούσες και δι αυτών όλοι μας) στο μυστήριον της Βαπτίσεως…                        

Οι μεν προς σωτηρία (ευθέως, κυκλικώς και σπειροειδώς, έξοδος εκ των κάτω υδάτων προς τα άνω) οι δε προς απώλεια.

Επειδή δια της Μάρθας και της Μαρίας νοούνται η πράξη και η θεωρία, η φιλάνθρωπη και φιλόθεη πράξη και θεωρία, σαν κίνηση και ακινησία παρά τους πόδας Του Κυρίου, κάθε αντίθετη πράξη και θεωρία, απάνθρωπη και αντίθεη, καθέλκει τον άνθρωπο στον αντίποδα... [με τους παραπάνω αόρατους δεσμούς (6) του κοσμοκράτορος] vs της αναστάσεως δια της χειραγωγίας ανέλιξης (άμεσης και έμμεσης) εκ Κυρίου Παντοκράτορος.   

...άμεσα και έμμεσα ανελικτικώς (9) που ως προϋποθέσεις ''φαίνονται'' στα της Μ.Εβδομάδος και εβδομάδος αναπλάσεώς μας, προς Ανάστασιν.

πορεία Του Λόγου από προ εξ ημερών, μέχρι μεθ' ημέρας οκτώ

---

Για τα γενέθλια 

Οι Τρεις Μάγοι. Το τέλος τους, και δυο σχόλια

---

Δυο σκέψεις ακόμη…                           

Ακούμε από τον παπαΤύχωνα: …καλή συνήθεια, αρετή. Κακή συνήθεια πάθος. Συνήθεια όμως, ‘’μεταφρασμένη’’ στα ελληνικά, είναι η έξις. Στην απόλυτή της τιμή, ενεργεί ανάλογα (λόγοι) με τα δικαιώματα που δίνουμε και γίνεται ή έλξις προς τα πάνω ανέλκυσις (σαν με χειραγωγία αναστάσεως εκ Της ολκάδος των θελόντων σωθήναι, δι αρετών* Η Κεχαριτωμένη) ή αντίθετα καθέλκυσις δια παθών, προς απώλεια.                                 

Ανάλογα αναφέρει και ο αγ.Κοσμάς ο αιτωλός: η ρίζα της αμαρτίας και η ρίζα της αρετής... τις μυστικές έλξεις και αόρατους δεσμούς που ενεργούν εφ’ημών (αλλά και του σύμπαντος κόσμου, αφού θετικό ή αρνητικό αντανακλάται** στον πυρήνα αυτού και ανεβάζει ή κατεβάζει την ανθρωπότητα και όλην την κτίση).                                                

Στην ερμηνεία της Θείας Λειτουργίας - άγιος Νικόλαος Καβάσιλας φαίνεται επί του πρακτέου αυτή η καλή εξάρτηση. Μέσα στο τρίωρο περίπου της χρονικής διάρκειας της Θ.Λειτουργίας, ‘’τρέχουμε’’ πνευματικά τον όλο χρόνο, παρότι μοιάζουμε δεσμευμένοι στο χωροχρονικό τώρα σαν κουκίδα…. Από γενέσεως έως συντελείας. Με τον εκκλησιασμό (σε ορθόδοξη ΜΙΑ Εκκλησία) και μετοχή, μας δίνονται εκείνα τα μυστικά και μυστηριακά εφόδια ζωής που εντείνουν / ισχυροποιούν αφενός τους δεσμούς προς τα άνω, και απενεργοποιούν / αποκόπτουν τους δόλιους δεσμούς προς τα κάτω. Από το ΕΝΑ στο ΕΙΝΑΙ, και επιστροφή, αφού ενταθεί και υπερισχύσει το Ι σαν κενρομόλος του Ιησού απενεργοποιώντας παράλληλα το Ι της φυγοκέντρου και δεκάτου (Ι) τάγματος των δαιμόνων εφ’ημών. Καθαριζόμενοι χάριτι από παντός μολυσμού σαρκός και πνεύματος.                                  

* Αρετές και Αλήθεια (ελληνορθοδόξως προσεγγιζόμενες)

** η αμαρτία μας αντανακλάται και στα πεπρωμένα του σύμπαντος κόσμου (Ἅγ. Σιλουανὸς Ἀθωνίτης)