Ευγένεια παιδεία και διάκριση

Επειδή πίσω από την ευγένεια που με πρώτη ματιά κατανοείται, ως προτεινόμενο, κρύβονται πολύ περισσότερα μηνύματα και επειδή (μάλλον) συμπτωματικά, ορθώς αποτυπώθηκε ο χρωματισμός των ενδυμάτων αυτών που πρωταγωνιστούν στο διπλανό παραστατικότατο εκπαιδευτικό μνμ, δυο σκέψεις.

Καλή η θετική οπτική γωνία που προσθέτει σεβασμό παρά η αρνητική, που προσθέτει φόβο και μεγαλώνει τις αποστάσεις από άνθρωπο προς συνάνθρωπο. Δεν το συζητάμε.

Φυσικά, δεν εξαντλούνται οι τρόποι συμπεριφοράς στο ενδοκοσμικό δίπολο καλού – κακού, παρότι έτσι θα εκφράζονται, αλλά για το άριστο αποτέλεσμα, πέραν της κοσμικής παιδείας, είναι απαραίτητο να παρεισφρύει πέραν αυτών μια άλλη, τρίτη, παιδεία δια θεόσδοτης διακρίσεως. Πέραν των αρνητικών και θετικών, είναι τα θεϊκά. ΘΕΤΙΣ ΘΕΣΙΣ ΘΕΜΙΣ, αρνητικά, θετικά και θεϊκά…

Ο μεταβολισμός μας, δεν εξαντλείται μόνο στα χοϊκά, αλλά επεκτείνεται σε μια πιο ουσιώδη τροφή, την τροφή των λόγων* (εκ Λόγου) και που ορίζει τον πνευματικό αόρατο μεταβολισμό, αλλά εκδηλούμενο και ορατό πλέον ως πράξεις και θεωρία. 

Ακούμε για μεταβολισμό και το μυαλό (σχεδόν) όλων πάει στα βρώματα και ΜΟΝΟ. Κι οι φαρισσαίοι, κρατούντες την παράδοση των πρεσβυτέρων τους, εάν δεν ένιπταν την πυγμή, ουκ έσθιον… (Μαρκ.ζ’). Μόνο που, τα εκ του στόματος εισερχόμενα καταλήγουν στον αφεδρώνα. Και οι φαρισσαίοι, εκ στόματος πίστευαν η δε καρδιά τους πόρρω απέχει απ’Εμού (λέγει ο Κύριος). όλα τα εισερχόμενα και εξερχόμενα εκ των υπολοίπων θυρίδων που καταλήγουν στο κέντρο επεξεργασίας της καρδίας, καθορίζουν την ποιότητα πάνω στην οποία κρινόμαστε καθημερινά στις διαπροσωπικές μας σχέσεις και τελικώς θα κριθούμε και εκ Θεού, όπως και όταν αναφερόμαστε για το aids**** , κολλάει το μυαλό μας, ΜΟΝΟ στα επιδερμικά.

Δια των θυρίδων εισέρχεται ο θάνατος, και όχι μόνο δια του στόματος ή της επιδερμίδας.      

Ο σταυροειδής φυσικός και πνευματικός μεταβολισμός έχει ανάλογα με τον χοϊκό, εισερχόμενα – επεξεργασία – εξερχόμενα.

Δεν θεωρείται δεδομένη η ποιότητα εισερχομένων ότι ΠΑΝΤΑ είναι η καλύτερη, αλλά από την εσωτερική επεξεργασία εξαρτώνται τα αποτελέσματα και εξερχόμενα, γενόμενοι μιμητές του Θεού, που από κακό εξάγει καλό.

Ρώτησαν κάποιον…

- πως και έγινες τόσο ευγενικός;

- από τους αγενείς

- μα πως το κατάφερες;;;;!!!

- ε να! ό,τι έβλεπα και δεν μου άρεσε, δεν το έκανα.

Με ορθά κριτήρια, το αγενές, ως παράδειγμα προς αποφυγήν έχει την ίδια εκπαιδευτική αξία με το παράδειγμα προς μίμησιν του ευγενούς, που μάλλον σπανίζει. Καλούμαστε σαν άλλοι αλχημιστές, αγενή να λαμβάνουμε ως πρώτη ύλη ευγενή να εξάγουμε. Κι όχι μόνο φυσικά εξωτερικούς θησαυρούς και χρυσάφια, αλλά πλουτισμό ψυχής.

Η κίνηση του Διογένη να ψάχνει με φανάρι μεσημεριάτικα κάποιο καλό υπόδειγμα ανθρώπου για να ακολουθήσει, μετά την έλευση του Ανθρώπου (ανεξάρτητα προ ή μετά Χριστόν) θεωρείται ναι μεν καλώς λίαν αλλά υστερεί από το άριστα της εκμετάλλευσης των πάντων προς το όντως Καλό.

Αριστερά (πνευματικά) είναι τα εισερχόμενα (κίτρινο χρώμα αύρας** ) σε σχέση με τα δεξιά και εκδηλωμένα (και εξερχόμενα) στα φυσικά, μπλε χρώματος.

Ο ενδιάμεσος (μεταξύ εσωτερικού και εξωτερικού απείρου) δακτύλιος, το φυσικό μας σώμα μαζί με την συνείδηση, καλείται να γίνει διαφανής και κατά Θεόν, άριστα λειτουργικός. Ευγενής και  λεπτός.

Κατά τον αγ.Μάξιμο ομολογητή:

 

Μια διαφάνεια, που της αντιστρατεύεται το νέφος που σκοτίζει και ένεκεν αυτού ο άνθρωπος δυσλειτουργεί.

Τόσο να δυσλειτουργεί, ώστε το (όντως) καλό να το υποτιμά και θεωρεί αποφευκτέα αδυναμία, την δε κακία να την ορίζει ως παράδειγμα προς μίμηση, όντας εκ του αποτελέσματος, θεομάχος και φίλος των χειρόνων. Εξοστρακιζόμενος αφού ακολουθεί σε θεωρία και πράξη την φυγόκεντρο Ι (Ι’ – δέκατο - τάγμα των δαιμόνων) αντί της κεντρομόλου (Ι) Ιησού, ή πάλι και δολίως, να αποκτηθεί η μαλαγανιά και ανούσιος ευγένεια των αιρετικών και χαθεί η όντως ουσιαστική ευγένεια και λεπτότητα, XC.

Η συμπεριφορά της δεξιάς μητέρας (με τα μπλε),προσθέτει φοβία στο παιδί και το απομακρύνει από τον συνάνθρωπο, υποτιμώντας τον, η δε αριστερά με τα κίτρινα, το προοδεύει στην αγαθότητα και έγγιση συμπαθητικώς του συνανθρώπου.  

Η αγάπη (του Θεού με συνεργούς, τους δύο παρακλήτους, την Αλήθεια εν πνεύματι αγίω), έξω βάλλει τον φόβον.

Η διάκρισις όμως είναι πάνω από ευγένεια (κοσμική) και παιδεία (πάλι κοσμική).

Ακούσαμε και είδαμε συμπεριφορές αγίων με σκοπό τον αγιασμό των πνευματικών τους παιδιών, με φαινομενική αγένεια, με φαινομενική κατάλυση της κατά κόσμον political correct παιδείας.

Μπορούν να ενταχθούν τα ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΑ παιδευτικά ‘’όχι’’ (φαινομενικά σκληρόκαρδα) των γονιών, που αν όλο και για όλα ήταν ‘’ναι’’ τα καλομαθημένα τους, ναι μεν αποκτούν επιγείους θησαυρούς, αλλά δυστυχώς χάνουν τους επουρανίους.

(Η πρότασις Του Κυρίου στο κατά Ματθ.στ’) …19 Μὴ θησαυρίζετε ὑμῖν θησαυροὺς ἐπὶ τῆς γῆς, ὅπου σὴς καὶ βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται διορύσσουσι καὶ κλέπτουσι· 20 θησαυρίζετε δὲ ὑμῖν θησαυροὺς ἐν οὐρανῷ, ὅπου οὔτε σὴς οὔτε βρῶσις ἀφανίζει, καὶ ὅπου κλέπται οὐ διορύσσουσιν οὐδὲ κλέπτουσιν· 21 ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ ἔσται καὶ ἡ καρδία ὑμῶν.     

Ευγενής κατά Θεόν παιδεία καρδιάς, με διάκριση.  Αμήν ο καλός Θεός, τέτοια να μας εμπνέει. Κατάσταση που είναι δεδομένο ότι έτσι γίνεται, πλην όμως, όσο τα κέντρα επεξεργασίας δεν λειτουργούν ορθά και ορθόδοξα και χωρίς διαστρεβλωτικά νέφη, άλλα θα μας λέει (και εμπνέει) ο καλός Θεός και αλλιώς διαστρεβλωμένα θα ενεργούμε στον κόσμο, ολοέν και χοντροειδέστερα και αποκομμένα από Αυτόν. [Η δε έννοια του δαιμονικού, είναι το αποκομμένο, με αυτό να καταργείται και απομακρύνεται – και εκπορεύεται εκ της καρδίας, του πνευματικού κέντρου της φύσης μας - δια προσευχής και νηστείας. Ακρόασης και τήρησης***].

Κύριε ελέησον και ΔΟΞΑ ΣΟΙ!

---

* Ο Κύριος τρέφει (σοφία του κόσμου και βιωματική θεολογία)

** με την αύρα (αυτό που σε έτερη και μη οικεία με την εκκλησιαστική ορολογία της ορθοδοξίας, είναι γνωστό ως αιθερικό σώμα) να είναι ο αμέσως επόμενος ομόκεντρος (γραφικά) κύκλος, που περικλείει εξωτερικά το φυσικό σώμα αλλά και εσωκλείεται εσωτερικά, με κέντρο την καρδιά. [Επειδή κάποιοι μπορεί να μπερδευτούν, η ΦΥΣΙΚΗ για κάθε έμβιο και μη ον, αύρα (ποιοτικά διαφέρουσα του ανθρώπου από άλλα βασίλεια) ΚΑΜΜΙΑ σχέση δεν έχει με το ΥΠΕΡΦΥΣΙΚΟ φωτοστέφανο και χάρι].

Είναι τρισδιάστατα σφαιρικό, σχεδόν ωοειδώς που καλύπτει το φυσικό σώμα και προς τα έξω/εξωτερικό άπειρο αλλά και έσω / εσωτερικό άπειρο προς το κέντρο της καρδιάς. Ωοειδές, όπως φαίνεται να σπάζει δια της αναστάσεως (όπως η αγιογραφία αλλά και το ερυθρό ωόν). Πρόταση εξόδου από τα φαινόμενα στο Φως, ανελκόμενοι δια της ευσπλάγχνου χειρός Του Κυρίου, από την σκιά και θάνατο του ΑΔΗ. Μια ανάσταση, που ενώ εκτυπώθηκε εξωτερικά, προτείνεται ως βίωμα εσωτερικό, αφού η Βασιλεία του Θεού, εντός ημών εστίν…

*** Συνέχεια στις Ισορροπίες και άκρα στην Ορθοδοξία (εντός των τειχών…) δι ευχών Του χρυσοπλοκώτατου πύργου και δωδεκάτειχης πόλης… Θεοτόκου, που η μετοχή στην δόξα Της βιούται, όσο καθαρώτερος είναι ο οίκος μας και λειτουργικότερο το όχημα.  

**** περί AIDS και της πνευματικής του αναγωγής...

---

Συνειρμικά και συμπληρωματικά:

Ὁ Σταυρός τοῦ Ἁγίου Φωτός (επίσκεψη και τεκνογονία σε πράξη και θεωρία).

νους – χνους – χους (πορεία ένωσης εις ένα και άρση του μεσοτοιχείου παραπετάσματος)

Αυτός ο μεσότοιχος, αυτό το νέφος, αυτός ο διαστρεβλωτής και διάβολος και διαστροφέας παρεμβάλλεται μεταξύ της εκπεμπόμενης εκ Θεού απρόσωπης ευλογίας (ως φως και αγάπη και αλήθεια) και του προσώπου ως αποδέκτη και όσο δεν είναι διαφανές, τα αλλοιώνει εις βάρος του.

 

Περικυκλώνει την καρδία και αυτή ασφυκτιά. Αντί να μαζεύεται, διαχέεται και μετεωρίζεται. Αντί να τα βλέπει ταπεινά και με κυρτότητα (ωσάν σε κάτοπτρο, εν εσόπτρω και εν αινίγματι) τα βλέπει δια κοίλου και της εγωπαθούς κοιλίας του, διαφορετικά από τα ευλογημένα.

Ως αστρικός όφις, περισφίγγει το ωόν του ανθρώπου, τον εν δυνάμει άγιο, τον συνθλίβει, σκοτίζει, θανατώνει, με αντίθετες ενέργειες του θείου θελήματος, που θέλει τους πάντας σωθήναι και εις επίγνωσιν αληθείας ελθείν.

Σωζόμενοι από την άπειρη ευσπλαγχνία Του και ελάχιστη δική μας καλή προαίρεση και φιλότιμο αγώνα, μακάρι να στερεωθούμε στο θείο θέλημα, κι όπως έλεγε ο άγιος Μακάριος: γενηθήτω Κύριε το θέλημά Σου, καν θέλω, καν δεν θέλω. Τότε η πορεία της πνευματικής πληροφορίας ... χωρίς στρέβλωση θα μας ενημερώνει έμμεσα και άμεσα το πώς και το γιατί της όποιας συμπεριφοράς.   

Τα δε άκρα που καλούμαστε το μεν ένα να εγγίσουμε το δε άλλο να αποφύγουμε, παρά τα χρησιμοποιούμενα εναλλασσόμενα με διάκριση σχήματα (άλλοτε φαινομενική αγένεια και άλλοτε όχι), είναι οι δύο όψεις του σταυρού και εξ Αυτού ενέργειες.

…Αγιογραφικά, ο καϊάφας αποδέχεται το μήνυμα εκ Θεού ακριβώς ανάστροφα από την πραγματικότητα. Συμφέρει να απωλεσθεί και αποθάνει ένας άνθρωπος, υπέρ του λαού. Αντί όμως να συσταυρωθεί και σωθεί, σταυρώνει και χάνεται. Ως σταυρός όμως, συγχρόνως και χωρίς να κάνει κάτι ιδιαίτερο ανά περίπτωση,  είναι η δόξα των αγγέλων ΚΑΙ τραύμα των δαιμόνων. 

Σταυρός και σταυροπροσκύνηση, μια ουράνια πολιτεία στην ‘’καθημερινότητα’’...

Σταυρός και σταυροί σαν σχήματα και οχήματα

Εξάκτινο και σταυρός… (με ή χωρίς Χριστό)

---

Στο ειλητάριο του αγ.Ευθυμίου, αναγράφονται τα όπλα: μελέτη, προσευχή, διάκριση.

Καλή η ευγένεια και η καλοσύνη και η ευφυΐα που αναδεικνύει αρχοντόπουλα, καρποί υγιούς παιδείας.

Η ελληνορθόδοξη παιδεία, προχωρά με διάκριση, ένα βήμα παραπέρα. Ου γαρ ήλθον καταλύσαι, αλλά (συμ)πληρώσαι…

Να γίνουμε και κάνουμε τα παιδιά μας κληρονόμους της άνω βασιλείας. Εκεί, όπου στο κέντρο, στην καρδιά και ορθόδοξο ΜΙΑ Εκκλησία, είναι τόσο πυρωμένα, που ο άνθρωπος ‘’δίπλα’’ στο σύνολό τους, ως μέλη Ενός Σώματος ώσι εν (αγ.Πορφυρίου παραίνεση). Με αγάπη και αλήθεια εν πνεύματι αγίω, σε σχέση με την περιφέρεια και επιδερμίδα που οι ‘’δίπλα’’ είναι μακρυά, αλλά αγαπολόγοι…   

Δ´\ΛΕΓΩ δέ, ἐφ' ὅσον χρόνον ὁ κληρονόμος νήπιός ἐστιν, οὐδὲν διαφέρει δούλου, κύριος πάντων ὤν, 2 ἀλλὰ ὑπὸ ἐπιτρόπους ἐστὶ καὶ οἰκονόμους ἄχρι τῆς προθεσμίας τοῦ πατρός. 3 οὕτω καὶ ἡμεῖς, ὅτε ἦμεν νήπιοι, ὑπὸ τὰ στοιχεῖα τοῦ κόσμου ἦμεν δεδουλωμένοι· 4 ὅτε δὲ ἦλθε τὸ πλήρωμα τοῦ χρόνου, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸν υἱὸν αὐτοῦ, γενόμενον ἐκ γυναικός, γενόμενον ὑπὸ νόμον, 5 ἵνα τοὺς ὑπὸ νόμον ἐξαγοράσῃ, ἵνα τὴν υἱοθεσίαν ἀπολάβωμεν. 6 ῞Οτι δέ ἐστε υἱοί, ἐξαπέστειλεν ὁ Θεὸς τὸ Πνεῦμα τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ εἰς τὰς καρδίας ὑμῶν, κρᾶζον· ἀββᾶ ὁ πατήρ. 7 ὥστε οὐκέτι εἶ δοῦλος, ἀλλ' υἱός· εἰ δὲ υἱός, καὶ κληρονόμος Θεοῦ διὰ Χριστοῦ. (Γαλ.δ’)

Όταν Ξημερώσει η Ημέρα της Αφύπνισης… αγ.Νικολάου Βελιμίροβιτς (περνώντας μας από το μέρος στην σωτήρια ολότητα) Από τις κατά κόσμον έννοιες στις θείες. Από τα θετικά, στα θεϊκά. Από ευγενή πριγκηπόπουλα του κόσμου, σε αρχοντόπουλα του Θεού. Από την ειρήνη του κόσμου στην υπέρ νουν…. Κι αν κάποιος έχει γευθεί και τα δύο, καταλαβαίνει την διαφορά, αν όχι, ο καλός Θεός δι ευχών, να δώσει… 

Κι ενώ το Πνεύμα όπου θέλει πνει (Ιωαν.γ’8), προϋπόθεση από την δική μας πλευρά, η προσπάθεια για διαφάνεια (πνευματική καθαρότητα και τελειότητα) , με τον άγγελο προπορευόμενο στην μετάνοια [ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, ὃς κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου ἔμπροσθέν σου· … (Μαρκ.α’2)] συνοδοιπόρο λεπτό και διάφανο, χειραγωγούντα μας από κοιλία (και περιγάστρια πάθη και ε-γώ* και παχυλότητα συνειδήσεως, και θάνατο και ‘’αεί’’ (χρόνο) προς το ‘’νυν’’ (άχρονο) και κεφαλή και Ζωή και Εσύ Κύριε, με πληρότητα του ε-αυτού με Αυτόν, εικόνος καθαρής και διάφανης, ενεργουμένη δι αυτής (εικόνος και προσώπου) και βιούμενη ορθοδόξως η ανάσταση δια σταυρού, (που μόνον δι Αυτού, δίδεται χαρά εν όλω τω κόσμω). 

Κι επειδή, όπως παρατηρεί ο άγιος Συμεών ο νέος θεολόγος : Ότι και πάντες οι Άγιοι τον Λόγον του Θεού εν εαυτοίς συλλαμβάνουσι τη Θεοτόκω παραπλησίως και γεννώσιν αυτόν και γεννάται εν αυτοίς και γεννώνται υπ’ αυτού και πως υιοί και αδελφοί και μητέρες αυτού χρηματίζουσιν…. 

Αυτή είναι  προϋπόθεση**: να έλθει να βρει ο άγγελος καθαρή καρδιά για να γίνει θρόνος του Θεού  (όπως μας λέει ο αγ.Νεκτάριος) ,  ψυχική αγνότητα για να αναπαύεται η χάρις (όπως μας πληροφορεί ο αγ.Παΐσιος). Καθαρό οίκο και λειτουργικό όχημα, να πει το ‘’χαίρε’’ που προσφέρει ο αρχάγγελος στην Θεοτόκο εν ημίν, το ‘’Χ’’***, να αναγγείλει και υπουργήσει τα σπουδαία και όντως θησαυρό… έως ου μορφωθεί XC εν ημίν… και συνεχίσει στους αιώνες...

Αυτός (ο σταυρός) μας δόθηκε σαν σημάδι πάνω στο μέτωπό μας, όπως στον Ισραήλ δόθηκε η περιτομή· (αγ.Ιωάννου Δαμασκηνού)

Ανάλογα της προαίρεσης και επιλογής μας: … Σαρκοποίηση του πνεύματος ή πνευματικοποίηση της σάρκας...

Και ΑΝ ο προσευχόμενος νους ζητά ένωση με την καρδιά (Άγιος Ιγνάτιος Brianchaninov)

---

* Συνέχεια περί εγώ και εαυτού…

** Το κατά τάξιν και ετοιμότητα της εσωτερικής ζωής

θρόνος και σταυρός (ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΜΠΟΚΑ)

*** μια συνάφεια του ‘’Χ’’, με το χαίρε και Χριστός και (όντως) χαρά, αφού … καὶ σὺν τῇ ἀσωμάτῳ φωνή, σωματούμενόν σε θεωρῶν…  και… Χαῖρε, δι' ἦς ἡ χαρὰ ἐκλάμψει, χαῖρε, δι' ἦς ἡ ἀρὰ ἐκλείψει. ...

Τή ανατραφείση εν τώ ναώ, εις τά Άγια τών Αγίων, τή περιβεβλημένη τήν πίστιν καί τήν σοφίαν, καί τήν άμεμπτον παρθενίαν, ο Αρχιστράτηγος Γαβριήλ, προσέφερεν ουρανόθεν τόν ασπασμόν, καί τό Χαίρε, Χαίρε Ευλογημένη, χαίρε δεδοξασμένη, ο Κύριος μετά σού...

προσφέρεται το ''χ'' εισάγεται Χριστός και συνεισάγεται χαρά στον κόσμο μας, δια Της Κεχαριτωμένης...