Περί του όρκου του Μεγ.Αλεξάνδρου. Η άλλη όψις.

Κυκλοφορούν στο νετ και όχι μόνο, θέσεις* και αντιθέσεις** περί αυτού. Και πολύ καλά κάνουν. Ο καθένας, την δουλειά του. Θα μπορούσαμε να μείνουμε σε αυτήν την διαρκή αψιμαχία, ΑΝ το είπε έτσι ακριβώς ή περίπου και να χάσουμε εμμένοντες στο καλώς λίαν, το άριστα, που θα προσπαθήσω να εγγίσω και παρουσιάσω στην αγάπη και φιλαλήθεια σας.

(κατευθείαν στο δια ταύτα… αλλά και απαραίτητα εισαγωγικά) Η μη ψαυστή παρουσία του Λόγου ως ενσαρκωμένου από απαρχής αιώνων μέχρι την θεία οικονομία της Γεννήσεως, δεν σημαίνει και την ανυπαρξία Του, όπως στον αντίποδα θα δογμάτιζαν οι απιστούντες, ότι μετά τον ‘’θάνατο’’ του Ιησού επί του σταυρού, σταματά η ύπαρξή Του. Έτσι νομίζουν κι οι πριν και οι μετά δύσπιστοι, που εξαντλούν την ύπαρξη στα χοϊκά περιορισμένα όρια.

Συνοδοιπορεί έως της συντελείας κατά την αψευδή υπόσχεσή Του, μετά την (δευτέρα) Γέννηση, ως ενχρονισθείς και Χωρεθείς Λόγος, ως Ο Ην, Ο ΩΝ και Ο Ερχόμενος, αλλά και από πρώτης γεννήσεως (πρὸ ἑωσφόρου ἐγέννησά σε. ὤμοσε Κύριος καὶ οὐ μεταμεληθήσεται· σὺ ἱερεὺς εἰς τὸν αἰῶνα κατὰ τὴν τάξιν Μελχισεδέκ. ψαλμός ρθ…) δεν έπαψε να επιβλέπει και εμπνέει, ως ο ΩΝ και προαιώνιος Λόγος.  

Το αυτό ισχύει και για όλα τα νοήματα και λόγους, που ΔΕΝ έχουν συγγραφεί αλλά νοούνται. Μπορεί να μην έχουν ενδυθεί γράμματα ώστε να ψηλαφηθούν, αλλά το νόημα ως πνεύμα υπάρχει και ισχύει, όση συνάφεια έχουν η δομηθείσα ΜΕΤΑ την Πεντηκοστή Εκκλησία και η προαιώνιος Άκτιστη (κατά τους αγίους και τον αγ.Πορφύριο που μας πληροφορεί στον δεσμό).

Ο ‘’όρκος’’ όντως έχει τεθεί στην φαρέτρα της παγκοσμιοποιήσεως, αλλά της ασθενούς και ψυχοβλαβούς ένωσης στην κενότητα, αντί της υγιούς που είναι πρόταση, ενότητα στο τριαδικό Εν. Μυστικά και μυστηριακά, ορθοδόξως.

Άλλο πράμα η οικουμενικότητα της ορθοδοξίας και άλλο το οικουμενιστικό κίνημα χωρίς (και ενάντια) στον Χριστό. Ο γερ.Σωφρόνιος έσσεξ, μας ενημερώνει σχετικά για την διαφορά που έχει η  παγκοσμιότητα και Παγκοσμιότητα... (με μικρό και κεφαλαίο γράμμα).

Νομίζω πως κανείς δεν αρνείται πως θεία εποπτεία η ελληνική παιδεία (δια του μεγ.Αλεξάνδρου και συνεχιστών του) εξαπλώθηκε στον τότε γνωστό κόσμο, για να διαδοθεί το ευαγγέλιο.

Ο χρησιμοποιούμενος από τους οικουμενιστές, παγκοσμιοποιητές και εθνομηδενιστές ‘’όρκος’’ θέλει να καταργήσει τα έθνη στην μέγγενη της ανυπαρξίας, σβήνοντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους, σε σχέση με την υγιή οικουμενικότητα όπου τα έθνη (με τα επιδεχόμενα μέλη αυτών) αγιάζονται και το καθένα αφού κλίνει γόνυ υπηρετεί Τον Ζωοδότη, ώστε να περάσουμε στο ευλογημένο (από την προηγούμενη ά-λογη προσπάθεια), στο ουκ ένι ιουδαίος ή έλλην δούλος ή ελεύθερος, άρσεν ή θήλυ... δλδ στην ''άλλη'' Παγκοσμιοποίηση, ΜΕ ΧΡΙΣΤΟ, την υγιή.

27 ὅσοι γὰρ εἰς Χριστὸν ἐβαπτίσθητε, Χριστὸν ἐνεδύσασθε. 28 οὐκ ἔνι ᾿Ιουδαῖος οὐδὲ ῞Ελλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ. 29 εἰ δὲ ὑμεῖς Χριστοῦ, ἄρα τοῦ ᾿Αβραὰμ σπέρμα ἐστὲ καὶ κατ' ἐπαγγελίαν κληρονόμοι. (Γαλ.γ’)

Όταν οι ‘’υγιείς’’ (κοσμικοί) μακεδόνες (στους φιλίππους) ίσα που εν σκιά και αμυδρά κατανοούσαν ότι ο απ.Παύλος λέει σωστά και ψυχωφελή, ακούγοντας μια ισχνή φωνή της συνειδήσεως να τους πληροφορεί μέσα τους, μια παιδίσκη, έκραζε με μεγαλύτερη εκτύπωση τα όμοια: … οὗτοι οἱ ἄνθρωποι δοῦλοι τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου εἰσίν, οἵτινες καταγγέλλουσιν ἡμῖν ὁδὸν σωτηρίας. Μήπως δεν έλεγε αλήθεια***;     

16 ᾿Εγένετο δὲ πορευομένων ἡμῶν εἰς προσευχὴν παιδίσκην τινὰ ἔχουσαν πνεῦμα πύθωνος ἀπαντῆσαι ἡμῖν, ἥτις ἐργασίαν πολλὴν παρεῖχε τοῖς κυρίοις αὐτῆς μαντευομένη. 17 αὕτη κατακολουθήσασα τῷ Παύλῳ καὶ τῷ Σίλᾳ ἔκραζε λέγουσα· οὗτοι οἱ ἄνθρωποι δοῦλοι τοῦ Θεοῦ τοῦ ὑψίστου εἰσίν, οἵτινες καταγγέλλουσιν ἡμῖν ὁδὸν σωτηρίας. 18 τοῦτο δὲ ἐποίει ἐπὶ πολλὰς ἡμέρας. διαπονηθεὶς δὲ ὁ Παῦλος καὶ ἐπιστρέψας τῷ πνεύματι εἶπε· παραγγέλλω σοι ἐν τῷ ὀνόματι ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ ἐξελθεῖν ἀπ᾿ αὐτῆς. καὶ ἐξῆλθεν αὐτῇ τῇ ὥρᾳ. (Πραξ.ιστ’)

Νομίζω πως έτσι συμβαίνει. Οι κυριευμένοι από αρνητικά, είναι πολλές φορές πιο ‘’ακριβείς’’ στα τεκταινόμενα πνευματικά, από τους χλιαρότερους σε καλοσύνη, ‘’θετικούς’’. Ίσα που εμείς διακρίνουμε αχνά ή καθόλου τα εσωτερικά προβλήματα των ανθρώπων, όταν οι δαιμονισμένοι χωρίς επιφύλαξη ή φοβία μήπως κάνουν λάθος, τα διατυμπανίζουν όπως φαίνεται καθαρά στο βίωμα εξομολόγησης (που γιαυτόν τον λόγο ο καλός Θεός το επιτρέπει, για να διορθωθούμε).   

Εν προκειμένω, περιφραστικά σε νόημα ή με ακρίβεια οι αποκομμένοι (ορισμός του δαιμονικού) σχεδιαστές και υλοποιητές της παγκοσμιοποιήσεως, μας ‘’γνωρίζουν’’ (άθελά τους) με περισσότερη ακρίβεια τα της κάτω όψεως, προτείνοντας, πάλι  άθελά τους, την δική μας άνοδο στην άλλη όψη, και σχετική ψυχωφελή εργασία.

Στο πόνημα άνθρωπο θρησκεία θράκη (υπέρβαση από τα φαινόμενα στο Φως) φαίνονται πολύ πιο ευκρινή και χρωματιστά ο ταύρος και ο κένταυρος εντός της γαστέρας (κρήτης) παρά τα όμοια κάπως γκρίζα όρια που στοιχειοθετούν οι ποταμοί νέστου και έβρου, έξω αυτής. Για την όντως υπέρβαση από τα φαινόμενα στο Φως επιβάλλεται η είσοδος Του Κυρίου στον ποταμό της ζωής μας, τα ιορδάνεια ρείθρα να στραφούν εις τα οπίσω, ώστε η ζωή μας στον ρου της ιστορίας να μην καταλήξει στην ΝΕΚΡΑ θάλασσα. Επιβαλλόμενη και η ημετέρα κίνηση συνάντησης, αφού ακολουθήσουμε τον μίτο εξόδου από την γαστέρα.  

Αυτή είναι και η τελική πρόταση: εν XC να βαπτισθούμε (ισχύον το μυστήριο μόνο στην Ορθοδοξία, της αποστολικής διαδοχής) Χριστό να ενδυθούμε, ώστε να βιωθεί σε ύψος, το οὐκ ἔνι ᾿Ιουδαῖος οὐδὲ ῞Ελλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ ᾿Ιησοῦ. … ο υπαρκτός ή ανύπαρκτος όρκος του απλωθέντος εις μήκος, όπου το σπέρμα του αβραάμ και η κατ’επαγγελία κληρονομία, δεν εξαντλείται στα χοϊκά, παρότι κάπως έτσι ακούγεται, αλλά στα πνευματικά.

Πρόταση και προϋπόθεση το ΕΝ ΒΑΠΤΙΣΜΑ ΕΙΣ ΑΦΕΣΙΝ ΑΜΑΡΤΙΩΝ και το όλο σύμβολο της Πίστεως, αλλιώς, η πίστη των ανθρώπων (ειδικά των ελλήνων) με τον όρκο αλλά χωρίς την παράλληλη εργασία για να ισχύσει το δεύτερο πιστεύω, είναι μάταιο, ύποπτο, ψυχοβλαβές.    

ΜΟΝΟ με την παραπάνω προϋπόθεση κι όχι με ευχολόγια ή εθνικιστικές περηφάνειες περνά ο άνθρωπος από την μία ειρήνη (του αμαλήκ με κατεβασμένα χέρια και χίπικο σύμβολο ‘’ειρήνης’’ αλλά χωρίς ελευθερία), στην υπέρ νουν, άλλη, με Α+Ω****. 

Αμήν γένοιτο δι ευχών, με τον καλό Θεό, να δίνει ΔΙΑΚΡΙΣΗ.  

---

* Φερόμενος ως όρκος του μεγάλου Αλεξάνδρου εις ΩΠΗ (εξάγουσα τον αριθμό 888, όσο ΙΗΣΟΥΣ, αλλά και συγχρόνως τα τρία πολλαπλάσια του 8 μέσα στην 24γράμματη θεοεπίβλεπτη ελληνική αλφάβητο, το Ω 24^ο γράμμα, Π 16^ο, Η 8^ο και κατά τάξιν και ετοιμότητα στάδια, κάθαρση – φώτιση – τελείωση).

Η μυστική σχέση Μ.Αλεξάνδρου και Ιησού Υιού Θεού, έγκειται στο ότι ο 33χρονος Μέγας Αλέξανδρος, ως μακεδνός (απλωμένος σε μήκος) ''κοσμοκράτορας'' με την σπονδή του (θυσία) και τον όρκο ‘’αγάπης’’ στην ΩΠΗ, (Σινώπη, Ωπήν) ενδεικνύει (ως ίχνος και σκιά) αλλά και οριζόντιο τμήμα του ισοσκελούς σταυρού, τον 33χρονο τανυσθέντα ορθίως (κάθετο τμήμα ΜΕ ΠΡΟΣΩΠΟ) στον Σταυρό, με την ύψιστη θυσία για τον άνθρωπο, Παντοκράτορα Χριστό, όχι πλέον ως ''σύμβολο αγάπης'' αλλά, ΑΓΑΠΗ (ταυτοπροσωπεία). 

** Η παραποίηση του λόγου του Μεγάλου Αλεξάνδρου στην Ώπιν (Ο δήθεν «όρκος του Μεγάλου Αλεξάνδρου») (+video)

*** όταν οι δαίμονες ομολογούν αληθινό Θεό...

όταν οι δαίμονες ομολογούν αληθινό Θεό... (2)

**** Εορτή της Αγίας και Ισαποστόλου Νίνας (14 Ιαν) και 2 σχόλια...

---

(ενημερωτικά) κατά Ιώσηπο : …Ο Μέγας Αλέξανδρος, όταν ήταν κοντά στην περιοχή των ιουδαίων, τους κάλεσε να συμμαχήσουν μαζί του, για την εκστρατεία ενάντια στους Πέρσες. Επειδή όμως είχαν παλαιό σύμφωνο ειρήνης, αυτοί δεν δέχτηκαν. Τότε ο Μέγας Αλέξανδρος, τους απαντά: όποιος δεν είναι μαζί μου, είναι εναντίον μου. Ετοιμαστείτε να σας ισοπεδώσω, γιατί δεν θέλω στα νώτα μου ούτε εχθρούς, ούτε φίλους των εχθρών μου.
Ξεκινάει λοιπόν, εναντίον των ιουδαίων. Ο τότε αρχιερέας ρωτά τον Θεό, τι να κάνει. Και Ο Κύριος του απαντά: Ντύσου με την αρχιερατική σου στολή, ντύσε 2000 άνδρες με λευκές στολές και βγες έξω από την πόλη να τον προϋπαντήσεις. Ο αρχιερέας διστακτικός Του απάντησε: Κύριε, έχουμε ακουστά για τον Αλέξανδρο, να μην αμυνθούμε; Έτσι οι άσπρες μας στολές θα γίνουν κατακόκκινες. Θα μας σφάξει!!!
- μην φοβάσαι παιδί μου, κάνε ό,τι σου λέω.
Έτσι και έκανε. Ερχόμενος ο Μέγας Αλέξανδρος και βλέποντας αυτό το θέαμα, αφήνει πίσω του τους στρατηγούς που απορούσαν γιατί ετοιμαζόντουσαν για μάχη, και τον βλέπουν να πηγαίνει να αγκαλιάζει * τον αρχιερέα τους. Ο αρχιερέας με απορία, τον ρωτάει:
- μα πως με αγκαλιάζεις;! Και ο μέγας Αλέξανδρος του απαντά:
- Όταν ήμουν μικρός και σκεφτόμουν να κατακτήσω τον κόσμο και απορώντας πως θα το καταφέρω, είδα στο όνειρό μου έναν σαν κι εσένα, με στολή, άγνωστο θεό και 2-3000 αγγέλους ντυμένους με λευκές στολές, (όπως τώρα) να μου λέει με γλυκύτητα. Εγώ παιδί μου θα σε βοηθήσω…
Έτσι και τους άφησε ζωντανούς. 

---

* οι εβραίοι, αλλοίωσαν λίγο το ιστορικό στοιχείο, λέγοντας ότι ‘’προσκύνησε’’ τον αρχιερέα, και οι ‘’έλληνες’’ το πήραν στραβά, με την έννοια ότι ο στρατηλάτης ‘’προσκύνησε’’ τον Γιαχβέ. Δεν είναι ούτε έτσι, ούτε αλλιώς. Έγινε όπως παραπάνω. 

Με τη βοήθεια του Τριαδικού Θεού, απλώθηκε η ελληνική παιδεία από τον 33χρονο Αλέξανδρο, για να γραφεί και διαδοθεί το Ευαγγέλιο. Δλδ, μέσα στην οικονομία του Θεού, η ορθόδοξη σωτήρια παιδειά, με θησαυρό, που εσωκλείει ως χρυσωθείσα τω πνεύματι κιβωτός, τον όντως Θησαυρό, την ελληνορθόδοξη παιδεία. Όχι εθνικιστικά στείρα και ψωροπερήφανα, αλλά ως μείζον έθνος που δέον όπως δουλεύσει τω ελλάσσονι… κατά το, όστις θέλει πρώτος είναι, έσται πάντων έσχατος και διάκονος… καυχώμενοι εν Κυρίω και προς ΔΟΞΑΝ ΘΕΟΥ.  

---

Τι ακριβώς έλεγε η προφητεία του Δανιήλ για το Μέγα Αλέξανδρο

---




...σε πολλά μέρη (ακόμη και στον άθωνα) πρότειναν τον μεγαλέξανδρο να του λαξεύσουν την μορφή πάνω σε βουνό.... κι ο στρατηλάτης αρνούμενος, είπε θα κάνω κάτι μεγαλύτερο ... και έκανε. Τύπωσε επί γης χάρτου έναν στρατιώτη με περικεφαλαία και ασπίδα...



η πρόταση συστράτευσης σε ένα μεγάλο σώμα, ως μέλη, εδώ σε σκιά και έρπων, ως ουσία όμως, όρθιο και φωτεινό. Μέλη Ενός μεγάλου (αναστημένου) Φωτεινού χωρίς σκιές, Σώματος (που εμείς την αναγνωρίζουμε ως ορθόδοξη Εκκλησία). Ένδειξη εν σοφία και προτύπωση ενός προ XC 33χρονου, του 33χρονου XC...

κι Ο Κύριος, η ενυπόστατος Σοφία και Λόγος και Δύναμις Θεού, έχει δύο σκέλη. Τον νόμο και δύναμη και σημεία (που ιουδαίοι - και γενικώς φιλοδύναμοι - αιτούσι) και την σοφία (που έλληνες - και φιλέλληνες - ζητούσι). Αυτά τα δύο ισότιμα (και ομόρροπα) σκέλη ''χρησιμοποιεί'' προς έλξη φιλοδυνάμων και φιλοσόφων προς την χάρι Του, για ''συστράτευση'' (οργανική ενσωμάτωση με φλέβα - αρτηρία - νεύρο) και ΑΝΑΣΤΑΣΗ. Ισοδύναμα, παρά την υποτίμηση που δέχεται ο υγιής ελληνισμός.... αλλά που, ούτε και ο ιουδαϊσμός κατανοείται πλήρως ως σκιά και οδοδείκτης....

άσε τον άθωνα στην ''ησυχία'' του...