Κυριακή του παραλύτου (Νικοπόλεως Μελετίου)

2018 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 29 - ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ ΤΟΥ ΠΑΡΑΛΥΤΟΥ ΤΗΣ ΒΗΘΕΣΔΑ (Ιω. 5, 1-15)

†ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ ΜΕΛΕΤΙΟΥ

(Διασκευή ομιλίας στη Ράχη, στις 5/5/1996)

1. Δεν θεράπευε η κολυμβήθρα

Το Ευαγγέλιο που ακούσαμε, μας μιλά για την θεραπεία ενός παραλύτου, που τον θεράπευσε ο Χριστός στην κολυμβήθρα της Βηθεσδά.

 Η κολυμβήθρα της Βηθεσδά ήταν μια πισίνα, θα λέγαμε σήμερα. Σ’ αυτή κατέβαινε κατά διαστήματα άγγελος Κυρίου και ετάρασσε το νερό. Όποιος έμπαινε πρώτος θεραπευόταν. Τι μας διδάσκει αυτό;

Δεν θεραπευόταν ο καθένας που θα έμπαινε σ’ αυτή την πισίνα με το νερό, γιατί τότε οι άνθρωποι θα έβγαζαν το άσχημο συμπέρασμα ότι το νερό έχει θεραπευτική ιδιότητα. Επίσης δεν ταραζόταν το νερό κάποια σταθερή ώρα που την περίμεναν όλοι, για να μη νομίσουν ότι η κίνησή του ήταν από φυσικό αίτιο.

ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ Ποιος είναι ο μη κατ' επίγνωσιν ζηλωτής;

Ό μη κατ' επίγνωση ζηλωτής έχει κατά τον Άγιο μας, τα εξής χαρακτηριστικά (βλ. Γνώθι σ' αυτόν, κεφ. Ζ, § 36, σελ. 179)

«Πλανάται στις σκέψεις και στις ενέργειές του». Δηλαδή ούτε σκέπτεται σωστά, ούτε ενεργεί σωστά. Είναι ένας άνθρωπος λάθος.
«Πράττει τα ενάντια προς τας διατάξεις του Θείου Νόμου». Αυτοχαρακτηρίζεται «ζηλωτής» και «φρουρός των πατρικών παραδόσεων». Προφανώς, από υπερεκτίμηση των απόψεών του και της αποστολής του. Χαρακτηρίζει άλλους, εκείνους που δεν συμφωνούν με τις απόψεις του, «προδότες της Ορθοδόξου πίστεως» και «σε δογματικά ζητήματα μειοδότες». Επικρίνει. Και κατακρίνει. Χάριν της Ορθοδόξου Πίστεως. 

Δηλαδή; «Διαπράττει το κακόν, όπως επέλθη το υπ' αυτού ποθούμενον αγαθόν» (=καταντάει εσωτερικά ιησουίτης).

«Εύχεται τω θεώ να ρίψη πυρ εξ ουρανού να κατακαύση πάντας τους μη δεχόμενους τας αρχάς και πεποιθήσεις του». Εκφωνούν εναντίον τους αναθέματα!

«Προς τους ετεροδόξους, μίσος, θυμός, φθόνος, εμπάθεια (=ασφαλώς αυτά δεν είναι ποτέ εκ Θεού). Παράλογος επιμονή εν τη προασπίσει των ιδίων φρονημάτων (=πλήρης έλλειψις ταπείνωσης) παράφορος ζήλος προς κατίσχυσιν εν πάσι (=θέλει παντού να του περνάει, να έχει τον τελευταίο λόγο), φιλοδοξία, φιλονικία, έρις, φιλοτάραχον».

Και συμπεραίνει ο άγιος Νεκτάριος «Ο μη κατ' επίγνωσιν ζηλωτής είναι άνθρωπος ολέθριος».

Αγ. Νεκταρίου,

Το Γνώθι σαυτόν, σ. 179

Περί άγχους

Κυκλοφορεί στο νετ μια καρτέλλα ενδεικτική των αποτελεσμάτων του άγχους στο σώμα. Φαίνεται, πως επιδρά η ψυχή πάνω στο σώμα… ο νους, πάνω στον χου, δια του άγ-χους.

Δυο σκέψεις…

Ψυχή, συνείδηση, νους παρότι διακριτά μεταξύ τους εντάσσονται στο σκέλος του αοράτου και πνευματικού, του ενός από τα δύο απάρτια της φύσης μας.

Αλληλοπεριχωρούμενα και αλληλοεπηρρεαζόμενα μεταξύ τους, άμεσα και έμμεσα, εμφανώς και αφανώς, καλούμαστε να τα διαχειριστούμε, ελέγξουμε και αναβαθμίσουμε την ποιότητα ζωής δια της κατ’άμφω υγείας, χάριτι και ομόρροπων ενεργειών μας.

Ο αββάς Δωρόθεος αναφέρει για την συνείδηση, πως σκιωδώς στην Παλαιά Διαθήκη, προτυπωνόταν με την προσπάθεια του Ιακώβ να διανοίγει πηγάδια, τα οποία οι φιλισταίοι του τα παράχωναν. Δεν είναι τυχαίο, πως οι φιλισταίοι ήταν κρητικό φύλο που συστοιχείται από την αγία γραφή (απ.Παύλο) με την γαστέρα… (Τιτ.α’12)

Ομιλία εις την Κυριακήν των Μυροφόρων

ΤΟΥ ΕΝ ΑΓΙΟΙΣ ΠΑΤΡΟΣ ΗΜΩΝ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΤΟΥ ΠΑΛΑΜΑ (Όπου και αναφέρεται ότι πρώτη ή Θεοτόκος είδε τον Κύριο μετά την εκ νεκρών ανάστασί του) Η ανάστασις του Κυρίου είναι ανανέωσης της ανθρωπινής φύσεως. Και για τον πρώτο Αδάμ, πού λόγω της αμαρτίας καταπόθηκε από τον θάνατο και δια του θανάτου επέστρεψε στην γη, από οπού πλάσθηκε, είναι αναζώωσις και ανάπλασης και επάνοδος προς την αθάνατη ζωή. Εκείνον λοιπόν στην αρχή κανένας άνθρωπος δεν τον είδε να πλάθεται και να παίρνει ζωή (αφού κανένας άνθρωπος δεν υπήρχε ακόμη εκείνη την ώρα). Όταν όμως έλαβε την πνοή της ζωής με το θείο εμφύσημα, πρώτη από όλους τους άλλους τον είδε μια γυναίκα (διότι ή Εύα στάθηκε ό πρώτος άνθρωπος μετά από εκείνον).

Η άλλη οπτική της απώλειας του ήρωος και εθνομάρτυρος Μπαλταδώρου Γεωργίου…

… κι έρχεται όλη αυτή η αδικία και κακία των ''γειτόνων'' και κόστος (20 δις και 160 παληκάρια) έμψυχο ως εθνομάρτυρες και άψυχο να αποκατασταθεί (όχι εξ αδυνάμων ανθρώπων, αλλά άνωθεν και πάνσοφα και όντως δίκαια). Καταφθάνει η θεία οργή με την έννοια της άρσης της σκέπης από τον αγαθό Θεό (γιατί ο Θεός ΔΕΝ κάνει κακό, αλλά το επιτρέπει για λόγους παιδείας και δικαιοσύνης...) ... Κι είναι ''δώρο'' γιατί από άβελ μέχρις όχι μόνο Ζαχαρίου του προφήτου που μαρτύρησε μεταξύ ναού και θυσιαστηρίου*, αλλά έως εσχάτων, βοά το αίμα των αδικοχαμένων...

…κι η δικαία κρίσις, το, φοβερόν το εμπεσείν εις χείρας Θεού Ζώντος, θάναι ''μπαλτάς'' (το, φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους του γέρου του μορηά… αναβαθμισμένο. Πυρ εκ Θεού, ίσως δι ανθρώπων... ώστε να εφαρμοσθούν οι πνευματικοί νόμοι, πολυτρόπως...) κι ενώ ο γιωργάκης (γαπ, γνήσιο παιδί της αστάνα, εθνομηδενιστής και μαύρος) στον αντίποδα αιχμαλωτίζει τους ελευθέρους μέσα στο επιτρέπεται του Θεού, ανακοινώνοντας από καστελόριζο την 23 απρ 2010 την είσοδό μας στα μνημόνια, κλείνει ο κύκλος πάλι με ''Γεώργιο'' και μοιάζει να επανέρχεται δι ευχών η κατά Θεόν ελευθερία των αιχμαλώτων δολίως από τη ντπ, ελλήνων...

Διδαχή την Κυριακή του Αντίπασχα για τον Χριστιανισμό

(Άγιος Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ)

«Μακάριοι οι μη ιδόντες και πιστεύσαντες» (Ιω. 20, 29)

«ΜΑΚΑΡΙΟΙ είναι εκείνοι που πιστεύουν χωρίς να μ’ έχουν δει». Αυτά τα λόγια είπε ο Κύριος στον πιστό μαθητή Του, που αρνήθηκε να πιστέψει στην ανάστασή Του, όταν οι αδελφοί του, οι απόστολοι, του τη γνωστοποίησαν. Αυτά τα Λόγια είπε ο Κύριος στον μαθητή Του, που είχε δηλώσει ότι δεν θα πίστευε στην ανάστασή Του, ώσπου να βεβαιωνόταν με τις αισθήσεις του γι’ αυτό το τόσο θαυμαστό και τόσο σημαντικό για ολόκληρη την ανθρωπότητα γεγονός. «Είδαμε τον Κύριο με τα μάτια μας!» (Ιω. 20, 25), έλεγαν με χαρά στον άγιο Θωμά οι άλλοι απόστολοι, στους οποίους εμφανίστηκε ο Κύριος την ημέρα της αναστάσεώς Του, όταν βράδιασε. Οι μαθητές ήταν συγκεντρωμένοι σ’ ένα σπίτι με κλειδωμένες τις πόρτες, επειδή φοβούνταν τους Ιουδαίους, που μόλις είχαν διαπράξει τη θεοκτονία κι έπαιρναν ήδη μέτρα εναντίον της προαναγγελμένης αναστάσεως του Ιησού (Βλ. Ιω. 20, 19). Ο Κύριος είχε μπει στο σπίτι χωρίς ν’ ανοίξει τις πόρτες.

Προσευχὴ ὑπὲρ τῆς Ἐκκλησίας καὶ τῶν Κληρικῶν

Ὑπὸ τοῦ μακαριστοῦ π. Ἐπιφανίου Θεοδωροπούλου

Κύριε ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ μέγας καὶ φοβερὸς καὶ ἔνδοξος, ὁ φυλάσσων τὸ ἔλεός Σου καὶ τὴν διαθήκην Σου τοῖς ἀγαπῶσί Σε καὶ φυλάσσουσι τὰ Σὰ προστάγματα, εὐχαριστοῦμέν Σοι ὑπὲρ τῶν φανερῶν καὶ ἀφανῶν Σου εὐεργεσιῶν τῶν εἰς ἡμᾶς γεγενημένων. 

Δεόμεθά σου, Κύριε, ῥῦσαι ἡμᾶς καὶ λύτρωσαι, ὅτι πολλὰ τοῖς νόμοις Σου ἀφρόνως προσεπταίσαμεν καὶ ἐκολλήθη ἡ γαστὴρ ἡμῶν εἰς γῆν ἰλύος. 

Ἐγενήθημεν ὡσεὶ σκεύη ἀπολωλότα, καὶ ἠκούσαμεν ψόγον πολλῶν παροικούντων κυκλόθεν. Διὸ παρακαλοῦμέν Σε, φιλάνθρωπε Δέσποτα, ὕψωσον κέρας Χριστιανῶν Ὀρθοδόξων, καὶ κατάπεμψον ἐφ᾿ ἡμᾶς τὸ μέγα Σου ἔλεος. 

Η Κάθοδος του Κυρίου στον Άδη ∽ Αγίου Επιφανίου Κύπρου

Ακουσε τα βήματα του Κυρίου, που ερχόταν προς τους φυλακισμένους και αναγνώρισε τη φωνή Του καθώς περπατούσε μέσα στο δεσμωτήριο. Στράφηκε τότε προς όλους όσοι ήταν μαζί του για αιώνες δέσμιοι και τους είπε: Ακούω τον ήχο των βημάτων Κάποιου που έρχεται προς εμάς. Και εάν πραγματικά μας αξίωσε Εκείνος να έλθει εδώ, τότε εμείς θα ελευθερωθούμε απ’ τα δεσμά μας. Εάν Τον δούμε πραγματικά ανάμεσα μας, τότε εμείς θα σωθούμε από τον Άδη.

Και καθώς ο Αδάμ αυτά και άλλα σαν αυτά έλεγε προς όλους τους συγκαταδίκους του, μπαίνει ο Κύριος κρατώντας το νικηφόρο όπλο του Σταυρού. Μόλις Τον είδε ο πρωτόπλαστος Αδάμ, χτύπησε το στήθος του γεμάτος έκπληξη και φώναξε με δυνατή φωνή προς όλους λέγοντας: Ο Κύριος μου ας είναι μαζί με όλους. Και αποκρίθηκε ο Χριστός και είπε στον Αδάμ: Ας είναι μαζί και με το δικό σου πνεύμα. Και τον πιάνει από το χέρι και τον σηκώνει και του λέει:

Μύηση και ορθοδοξία 960-8144-22-1 (Μυστακίδης, Κώστας)

Μύηση και ορθοδοξία 960-8144-22-1 (Μυστακίδης, Κώστας): ... Ένα βιβλίο που ασχολείται με την εμβάθυνση στα της πίστεώς μας, καταγράφοντας με ιδιαίτερο τρόπο τα στοιχεία του δρόμου από τη στάση (οπισθόφυλλο) μέχρι την Ανάσταση (εξώφυλλο). 

Όσο οι Γραφές αντιμετωπίζονται σαν εξωτερικά ιστορικά δεδομένα, αλλοιώνουν τον αναγνώστη περισσότερο συναισθηματικά, παρά βαθειά και πνευματικά. Η Βασιλεία του Θεού είναι μέσα μας. Έτσι, όλα τα πρόσωπα, όλα τα θεία γεγονότα, καταστάσεις, επιλογές που οικειώνουν τον άνθρωπο με το Θεό, από την Π. Διαθήκη (προφήτες) και την Καινή (Υπεραγία Θεοτόκος, Απόστολοι...), πρέπει να εντοπιστούν μέσα μας, προσαρμοσμένα στην ιδιαιτερότητα και μικρόκοσμό μας. 

Διακρίνοντας και συνοδοιπορώντας με τα πρόσωπα που ευαρέστησαν Τον Κύριο, κατανοούμε με τη χάρη τους την υπέρχρονη παρουσία τους, την αγάπη τους, την προστασία στο δρόμο της εξόδου, τους βλέπουμε να οικοδομούν πέτρα-πέτρα το ναό, να τον ευπρεπίζουν προς θεία ενοίκηση... 

Ένα βιβλίο που προσεγγίζει με πίστη και φιλοσοφία τον κύριο στόχο του: στη διάκριση της Θείας Οικονομίας, όχι γενικά και αόριστα, αλλά συγκεκριμένα, βιωματικά, προσωπικά...

---

σύνολο συγγραφικού (έντυπου) έργου

και ψηφιακά

Ἀπόδοτε τὰ Καίσαρος Καίσαρι καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ…

Ήθελαν οι ‘’νομοταγείς’’ κατά κόσμον και φαίνεσθαι, ‘’ένθεοι’’ φαρισσαίοι να παγιδεύσουν Τον Κύριο. ‘’Σήμερον’’ (Μ.Δευτέρα εσπέρας) κατακρίθησαν σφοδρώς από Τον Κύριο που διακρίνει το βαθύ ‘’είναι’’ , με τα ουαί υμίν υποκριτές. Είναι αυτοί που την μεθεπόμενη ημέρα ομολογούσαν… ἀπεκρίθησαν οἱ ἀρχιερεῖς· οὐκ ἔχομεν βασιλέα εἰ μὴ Καίσαρα. 16 τότε οὖν παρέδωκεν αὐτὸν αὐτοῖς ἵνα σταυρωθῇ. (Ιωαν.ιθ)

Σήμερα κι εμείς με την βοήθεια του Θεού πρέπει να διακρίνουμε να προσπεράσουμε το ‘’κοινό θρησκευτικό μικρόβιο’’ και ξεφύγουμε αυτής της επάρατης ασθενείας… της υποκρισίας και εκ του νόμου να περάσουμε στην χάρι.

Τί με πειράζετε, ὑποκριταί;  ἐπιδείξατέ μοι τὸ νόμισμα τοῦ κήνσου. οἱ δὲ προσήνεγκαν αὐτῷ δηνάριον.  καὶ λέγει αὐτοῖς· Τίνος ἡ εἰκὼν αὕτη καὶ ἡ ἐπιγραφή;  λέγουσιν αὐτῷ· Καίσαρος· τότε λέγει αὐτοῖς· Ἀπόδοτε οὖν τὰ Καίσαρος Καίσαρι καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ… (Ματθ.κβ’)

Ταιριάζει σαν τίτλος το παρακάτω, αλλά σαν νόημα νομίζω πως είναι σχετικό και αντί να μείνει ως ένα ιστορικό γεγονός ή συμβολικό, ίσως ‘’μεταφρασμένο’’ στην καθημερινότητα, ως αναλογικό, γίνει βοηθητικό προς Τον Λόγο…

Από τον νόμο στην χάρι [και δια χάριτος πλήρωσις του νόμου (πνευματική νουθεσία και μυστική παρουσία)]