Μια εξέχουσα ιαματική (δια σημείων) επίσκεψις

Σε δύο επίπεδα. Φυσικό και πνευματικό, που μετά και την παράθεση  κάποιων σημειολογικών ‘’συμπτώσεων’’ , μπορεί ο καθένας (κατά δύναμιν αντικειμενικά) να εξάγει συμπεράσματα ότι είναι σχετικά μεταξύ τους ή άσχετα για την αναφορά μου ως θαύμα…

Συγχωρέστε με για την μη ακρίβεια ιατρικών όρων εκτιμώντας ότι και πιο απλά, θα είναι πάλι κατανοητά.

Έχει διαγνωσθεί μετά από στεφανιογραφία (την Τρίτη) ότι στο σημείο που είναι η στένωση (κεντρική αρτηρία) και μάλιστα σε ποσοστό από 95-99%, (τροφοδοσία αίματος από μια τριχίτσα) επιβάλλεται το γνωστό μπαϊπάς.

Τετάρτη πρωί μετά από προεγχειριντικό έλεγχο αποφασίζεται η επέμβαση για την ερχόμενη Δευτέρα (15-10-2018).  Από Τετάρτη απόγευμα νοσηλεύομαι στο καρδιοχειρουργικό τμήμα στο πανεπιστημιακό νοσοκομείο της Αλεξπολης, περιμένοντας την σειρά μου.

Ξαφνικά το Σάββατο βράδυ ένα ισχαιμικό επεισόδιο με στηθάγχη αμείωτη για πολλές ώρες αλλάζει τα σχέδια των ανθρώπων.  

Μπαίνω στην εντατική και λόγω  βαρύτητος γεγονότος και επιδείνωσης της υγείας μου (σε τέτοιο βαθμό που παρατηρεί ο καθηγητής συμβαίνει 1 στα 100, με παράλληλη κρίση αναπνευστικού, ακατέβατος πυρετός...) οπότε αποφασίζεται η δια στεφανιογραφίας εισαγωγή στεντ παρά το απαγορευτικό εγχείρημα.

[Η κατάστασή μου, απεικονιζόταν κάπως με το διπλανό σκίτσο, κι ήταν η τελευταία ενημέρωση των γιατρών σε μένα και τους οικείους μου, την 14 και 15 Οκτ 2018. Ευτυχώς, δεν είχε βάλει ο καλός Θεός ακόμη την υπογραφή Του, αλλά ούτε και οι γιατροί κατέθεσαν τα όπλα, παρότι ομολογούσαν πως η κατάσταση δεν είναι πάνω σε τεντωμένο σκοινί, αλλά σε τρίχα....

Δεν είναι η διακωμώδηση ενός γεγονότος που πονά ΠΟΛΥ τους παραμένοντες με κάθε απώλεια, αλλά είναι ένα φυσιολογικό γεγονός σαν πέρασμα από θύρα. Όπως λέει ο άγιος γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος (περιφραστικά) οι σωματικοί πόνοι και οι σωματικές ασθένειες, έχουν ημερομηνία λήξεως, ενώ οι ψυχικές ασθένειες αν δεν ιαθούν από την παρούσα ζωή, συνοδεύουν την ψυχή στην αιωνιότητα. Κι εκεί είναι το νόημα. Να ‘’φύγουμε’’ έτοιμοι. Ψυχικά υγιείς δια της Θύρας στην αιωνιότητα. Ετοιμασμένοι με μετάνοια, (τρόπος ζωής μυστικών βιωμάτων) εξομολόγηση και Θεία Κοινωνία (ως μυστηριακά εφόδια Ζωής, με κεφαλαίο, πέραν της βιολογικής). Ο βιολογικός θάνατος, είναι σαν πέρασμα στο άλλο δωμάτιο, αλλά δεν είναι πάντα και αδιάκριτα ‘’καλά’’ για τους αποχωρούντες. Μαύρος ΟΦΙΣ που μας ‘’έφαγε’’ αν δεν διακρίνουμε και ακολουθήσουμε το άλλο ερχόμενο ΦΩΣ, που οδηγεί στην όαση κι όχι με πλάνο τρόπο όπως ο πρώτος εωσφόρος πείθει  στον αντικατοπτρισμό και είδωλο αντί της ουσίας [666 αντί 999 – ΙΑΠΕΤΟΣ (αληθοφανής ποιητής ουρανού και γης) αντί ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ (αληθής ποιητής ουρανού και γης), ΚΑΙ λεξαριθμικά σοφά]. (ΦΩΣ-ΟΦΙΣ-σ+οφία… ΟΨΙΣ)…        

Σορυ για την διπλής όψεως παρένθεση, την πολύ πολύ σοβαρή και κάπως αστεία]. 

Τελικά ο γιατρός είχε μέσα σε 2 λεπτά να δράσει και να αποφύγει το 85% θνησιμιαίας κατάληξης σε ανάλογες περιπτώσεις.

Καταχάρηκε κι ο ίδιος όταν σε δευτερόλεπτα κατάφερε την πρόσθεση του στεντ σε καίριο, πανδύσκολο, απαγορευτικό για τα ιατρικά δεδομένα σημείο, σώζοντας μια ζωή, πρωτότυπο σε παγκόσμια επίπεδα. Μια αρτηρία που ενδείκνυε το σπάσιμό της λόγω ξηρότητος, αλλά κατά παράξενο τρόπο έγινε ανέλπιστα εύκαμπτη και δέχτηκε το στεντ..

Μετά, για 3-5, μπορεί και παραπάνω ώρες (ο νοσηλευτής που με παρακολουθούσε μαζί με τους γιατρούς ξέρουν λεπτομέρειες...) η καρδιά παρά την ακινησία του σώματος, ''έτρεχε'' (με αρρυθμίες) τον μαραθωνιό της με ακατέβατους 130 - 180 παλμούς... Όντως εξαγόμενος ταχέως εκ του θανάτου εις την ζωήν. Κι όπως έχουμε τα 40 του νεκρού και τα 40 του νεογέννητου μακάρι και σε μένα αυτός ο  μαραθώνιος, κοντά 40 χλμ αγώνας καρδιάς… (και να ακολουθήσει σώμα και πνεύμα), να γίνει αφορμή αναγέννησης , με καρδίαν καθαράν και πνεύμα ευθές... (αφού ο καλός Θεός μου έδωσε παράταση ζωής... και, όπως λένε οι άγιοι: στα χέρια Του είναι η πνοή που μας έδωσε και την παίρνει όποτε κρίνει κατάλληλα στην καλύτερη στιγμή...).

Μια περιπέτεια υγείας 13 ημερών, εκ των οποίων 8-9 σε εντατικές, με απίστευτη κατιούσα αλλά και θαυμαστή ανιούσα εκ του θανάτου, με θαυμαστή απεξάρτηση ασκού, βοηθητικών οργάνων και φαρμάκων. 

Συγκινημένος και υπόχρεως, ευχαριστώ (τώρα) χιλιάκις τον γιατρό και όλην την ομάδα.      

Μέρος 2^ο

Μια απλή γυναίκα να ρωτήσουμε, έναν καθημερινό άνθρωπο (ζωγράφο, αγιογράφο μέχρι χειρούργο) που ενασχολείται με λεπτή εργασία χειρών, θα μας πληροφορήσει, ότι είτε όταν πάει να βάλει την κλωστή μέσα από το μάτι του βελονιού ή ζωγραφίσει,  αγιογραφήσει, χειρουργήσει …. άλλοτε είναι λίγο πιο εύκολα κι άλλες φορές δυσκολότερα παρά το πόσες φορές το έχει επαναλάβει.

Επειδή δεν είμαστε μόνο σώμα ούτε μηχανές ακριβείας η έννοια του πνεύματος υπεισέρχεται και εδώ.

Άλλοι θα το βάφτιζαν απρόσωπα και αδιάκριτα και γενικώς καλή ενέργεια, άλλοι τύχη, άλλοι αλλιώς όταν πρόκειται περί επιτυχιών και αντίθετα κακή ενέργεια, διάολος ατυχία σε περίπτωση αποτυχίας ευστοχίας.

Αυτό το απρόσωπο μάλλον λόγω αποστάσεως και θολούρας νοητικής, ξεκαθαρίζει ως πρόσωπο στην ορθοδοξία μας.

Πόσοι και πόσοι ασθενείς και γιατροί παραδέχονται (και επιζητούν) την θεία βοήθεια…. Άγιοι που ακόμη και χωρίς να έχουν την ειδικότητα του γιατρού στην ζωή τους, από αγάπη για τον πάσχοντα και με την χάρι του Θεού μας επισκέπτονται ιαματικά.

Ο άγιος Λουκάς ο ιατρός και άγιος Παντελεήμων μέσα στο χειρουργείο

Θαύμα αγίας Μαρίνας (από Άνδρο)

Θαυμαστή επέμβαση αγίου Νεκταρίου στην κορέα

Το χειρουργείο των αγγέλων

Συγκλονιστικό θαύμα αρχιστρατήγου Μιχαήλ

Από τον καθένα ως στάση ζωής εξαρτάται αν θα ζητήσει θεία βοήθεια ή θα αφεθεί στα έμπειρα χέρια του γιατρού. Και το ένα καλό και το άλλο καλύτερο, αφού δι ευχών περιορίζεται ο αστάθμητος παράγοντας που σαν πνοή εξοστρακίζει και δυσχεραίνει τον χειρουργό.

Μια αλυσίδα προσευχών από τους οικείους μου έκλιναν την ευσπλαγχνία του Θεού και με επισκέφτηκε ο αγ.Λουκάς, ‘’βοηθώντας’’ και λεπτά βαστάζων και υποκινών το ήδη εκπαιδευμένο χέρι του γιατρού.

Κι όταν λέμε ο άγιος σε βοήθησε, ας μην παρεξηγείται ο γιατρός γιατί με τον άγιο ΒΟΗΘΟ τιμάται ο πρωτεργάτης σε δράση (φιλάνθρωπος όσο, αλλά σίγουρα επαγγελματίας) γιατρός.  Κι ήλθε ο άγιος να διακονήσει κι όχι να διακονηθεί, όπως Ο ταπεινός μας Κύριος δίδαξε και δρα. Η κεφαλή Χριστός και συντονισμένα όλο το Σώμα (Εκκλησία). Οι άγιοί Του.

[Αυτό το αβίαστα 'δόξα τω Θεώ'' που βγαίνει συνήθως από απλούς ανθρώπους θρησκευόμενους, είναι μια ''κλοπή'' ''δόξας'' που όμως έχει  ημερομηνία λήξεως και την μεταστοιχειώνει άλλες φορές άγαρμπα κι άλλες φορές με λεπτότητα και διάκριση, σε αιώνια και άφθαρτη δόξα Θεού. Μοιάζει μερικές φορές ως ενοχλητική βουκέντρα, αλλά είναι όντως χουκέντρα. Ερεθίζει τον χου, την σάρκα και σαρκικό (περιορισμένο) φρόνημα με σκοπό να πνευματικοποιηθεί και μεθέξει αφθαρσίας που είναι προετοιμασμένη στους έξ-υπνους (εξ ύπνου αμαρτίας) και αγαπώντες Τον Κύριο και την Αλήθεια (στην αρχή απρόσωπα μετά όμως ως πρόσωπο).

Παραστάθηκε η ίδια η Αλήθεια ως ΤΙΣ και πρόσωπο, αλλά εκ του αποτελέσματος φάνηκε πως διέλαθε της προσοχής του Πιλάτου που έψαχνε την απρόσωπη αλήθεια ως ΤΙ. Τολμά και λέγει: 10 λέγει οὖν αὐτῷ ὁ Πιλᾶτος· ἐμοὶ οὐ λαλεῖς; οὐκ οἶδας ὅτι ἐξουσίαν ἔχω σταυρῶσαί σε καὶ ἐξουσίαν ἔχω ἀπολῦσαί σε; 11 ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς· οὐκ εἶχες ἐξουσίαν οὐδεμίαν κατ' ἐμοῦ, εἰ μὴ ἦν σοι δεδομένον ἄνωθεν·   (Ιωαν.ιθ’).

Και, δεν αφορά ΜΟΝΟ γιατρούς, αλλά και δικηγόρους και αξιωματούχους και πολιτικούς, και όλους τους δυνατούς του κόσμου τούτου που οικειοποιούνται ΕΓΩΙΣΤΙΚΑ την ολότητα της δόξας του Θεού με την παντοδυναμία, παντογνωσία και παναγαθότητα, περιορίζοντας αποκομμένα στην μερική τους γνώση και δύναμη και αγάπη. Μας συμφέρει το μικρό μας μαγνητάκι να το ενώσουμε με Τον μεγάλο Μαγνήτη που φέρνει την τάξη από το χάος, γιατί έτσι θα διέλθουν μέσω ημών οι φιλάνθρωπες και σωτήριες ενέργειές Του. Προοδεύοντάς μας, αναβαθμίζοντας, σώζοντας, αγιάζοντας. Και δεν είναι λίγο πράμα να μην αντιστέκεται ο άνθρωπος να γίνει εργάτης Του. Φυσικά και ελεύθερα είναι απόλυτα δική μας επιλογή η σαρκοποίηση του πνεύματος ή η πνευματικοποίηση της σάρκας.

Η αντικατάσταση της δόξας των ανθρώπων με την δόξα του Θεού στο εσωτερικό του καθενός, δεν απέχει από το κυνήγι πλουτισμού στην μεν πρώτη περίπτωση με κίβδηλα νομίσματα στην δε δεύτερη με αληθινά. Μοιάζουν μεταξύ τους όπως η όαση και ο αντικατοπτρισμός της. Τώρα, το πιο πλουτίζει πραγματικά, πιο αναπαύει πιο ξεδιψά, αν κάνω πως το αναλύω, υποτιμώ την διάνοια (δούλη) και τον νου (κυρία) του ανθρώπου…   

Εύχομαι τα συμφερότερα ζητώντας συγγνώμη για την μεγάλη παρένθεση.].

Κι η φιλανθρωπία και διακονία του συνανθρώπου (που εργάζονται οι ιατροί και όχι μόνο) είναι το οριζόντιο σκέλος του σταυρού η δε φιλοθεΐα το κάθετο, όπως φαίνεται και από το ζεύγος πράξη και θεωρία (Μάρθα και Μαρία, αδελφές, ως πρότυπο προς ανάσταση).

Κι Ο Κύριος δια των εργατών Του (πνευματικών/αγίων και φυσικών) με τα δεδομένα που προαναφέρθηκαν με εξανέστησε εκ θανάτου.  ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ.

Μέρος 3^ο

Φίλοι, γνωστοί, ιερείς, μοναχοί, απλοί άνθρωποι, οικείοι… με δάκρυα στα μάτια (πώς να ανταποδώσω την αγάπη τους!!!) δεν έπαψαν από την αρχή του φαινομενικά εύκολου μέχρι της επιδεινώσεως στα άκρα, να διαβάζουν παρακλητικούς στον άγιο Νεκτάριο, αγ.Παντελεήμονα, αγ.Λουκά, αγ,Ιωάννη ρώσσο… να κάνουν το θαύμα τους.

Εκείνες τις ημέρες, είχε μεταφερθεί τεμάχιο λειψάνου του αγίου Λουκά από την αργολίδα, (π.Νεκτάριος) στην κομοτηνή και αλεξπολη. ‘’Πέρασε’’ και από το νοσοκομείο ‘’φυσικώς’’, χωρίς αυτό να Τον κωλύει να είναι παρών και να ενεργεί φυσικώς και εκτός σώματος, χάριτι. Απλά, εντοπίζουμε την ‘’σύμπτωση’’ παρουσίας του στον χώρο του νοσοκομείου.

Και δεν εξαντλεί ο άγιος την παρουσία του σε ένα γενικό πέρασμα και χάδι τόσων ασθενών (που ό,τι του αναλογεί δρα) …

Η μικρή μου κόρη ερχόμενη με αεροπλάνο από αθήνα/αλεξπολη, κάθεται δίπλα ‘’τυχαία’’ σε μίαν αστυνομικό, που μετά από συζήτηση της δίνει το 1 από τα 2 τεμάχια ράσου του αγίου Λουκά που κατείχε (από εγκαίνεια ναού αφιερωμένου στον άγιο Λουκά στην Κλεισώ Ορεστιάδος).

Τέτοια ‘’σύμπτωσις’’ ; κατ εμέ, ούτε ένα στο δισεκατομμύριο… και … από την πρώτη στιγμή που κατέφθασε στο νοσοκομείο, συνεχώς μου το έδινε να το ασπαστώ.        

Μια παρουσία που μαζί με τον άγιο Νεκτάριο (συνυπολογιζομένων και άλλων ψηλαφητών σημείων) ήλθαν. Και δεν είναι τυχαίο πως σε κοντινή μας περίπτωση ασθενείας ιερέως και θείας επέμβασης, στο δικό του όραμα ανέφερε πως ήλθε η Παναγία με τα παληκάρια Της και του έλυσε το πρόβλημα. Και τα δύο παληκάρια εκατέρωθεν ήταν ο αγ.Λουκάς και αγ.Νεκτάριος. ΔΟΞΑΣΟΙ!!! (χωρίς φυσικά να υποτιμούνται όλοι οι υπόλοιποι άγιοι ως θριαμβεύουσα Εκκλησία Ένα Σώμα... απλά έτυχε ως οικογενειακοί προστάτες σε πολλές περιπτώσεις)... 

Μυριάκις ευχαριστώ για την επίσκεψη, την υποβοήθηση ίασης και θερμοπαρακαλώ για την παροχή και επέκταση της κάτω υγείας στην κατ’άμφω και σωτηρία, όλων όσων συνέκκλιναν συμπαθητικώς στην ασθένεια που μας δυναμώνει πνευματικά. ΔΟΞΑ ΣΟΙ ΚΥΡΙΕ ΔΟΞΑ ΣΟΙ με τους αγίους Σου και ειδικά τον φανέντα τοις εσχάτοις καιροίς, εύσπλαγχνο ιατρό Του Λουκά αρχιεπίσκοπο Συμφερουπόλεως.

Μέχρις εδώ, είναι για όλους και συγγνώμη για τον πλατιασμό…. 

Συνέχεια σκέψεων επί της θείας δια σημείων επισκέψεως, με άξονα φιλοκαλίας και φιλοσοφίας εν XC.