μια σκέψη.... για τα δαιμονικά και όχι μόνο (ανθρώπους ασελγούντες, κτηνοβάτες..., να μην τα αναπαραγάγω εδώ... για ευνοήτους λόγους), αγάλματα τα ΕΚΤΟΣ της ''εκκλησίας'' (καταχρηστικώς νοουμένης) που κάηκε... και στους ορθόδοξους ναούς συνήθως στους νάρθηκες ή έξωθεν του πρόναου, απεικονίζεται σε ζωγραφιά και η κλίμαξ με τους δαίμονες και ο παμφάγος άδης για να μας ερεθίσει να εισέλθουμε στην σωτήρια ΜΙΑ ΚΙΒΩΤΟ (Ορθόδοξη εκκλησία)
να ''δούμε'' και να μην μείνουμε εκτός και μαρμαρωμένοι... αλλά εντός και κατά Θεόν ζώντες...
και 9 ἢ οὐκ οἴδατε ὅτι ἄδικοι βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι; μὴ πλανᾶσθε· οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε μοιχοὶ οὔτε μαλακοὶ οὔτε ἀρσενοκοῖται 10
οὔτε πλεονέκται οὔτε κλέπται οὔτε μέθυσοι, οὐ λοίδοροι, οὐχ ἅρπαγες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι. 11 καὶ ταῦτά τινες ἦτε· ἀλλὰ ἀπελούσασθε, ἀλλὰ ἡγιάσθητε, ἀλλὰ ἐδικαιώθητε ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου ᾿Ιησοῦ καὶ ἐν τῷ Πνεύματι τοῦ Θεοῦ ἡμῶν. (Α'Κορ.ς')
προτύπωσε δε ο αγ.Ιωάννης θεολόγος, μαρμαρώνοντας τον μάγο κύνωπα στο πρόσωπο του οποίου πρέπει να νοηθεί το σύνολο της μαγείας και βδελυκτών δραστηριοτήτων της εκπεσούσης ''μυστικιστικής'' δύσης, που συνοδοιπορεί με καμπάλα...
με το παρόν, δεν ''δικαιολογώ'' την όλη ''καλλιτεχνία'' γιατί με την αποστασία περισσότερο οι αλχημιστές και αποκρυφιστές* τα ελάμβαναν ως παραδείγματα προς μίμηση, παρά προς αποφυγή. Κι εκεί το ''πυρ'' ...τοποθετούντα τα όχι απλά έξω του εκκλησίας, αλλά πάνω και μάλιστα σώζοντάς τα ''τυχαία'' αφού μια βδομάδα πριν το κάψιμο, αφαιρέθηκαν για να ''συντηρηθούν'' κι ας καιγόταν το ακάνθινο στεφάνι το κλαπέν από την Πόλη το 1204....
---
* αποκρυφιστικά και αλχημιστικά μυστικά του ναού της νοτρ νταμ
ανατολή και δύση (αγ.Νικόλαος Βελιμίροβιτς)
...κι η διαφορά, εμφανής και εκ των αποτελεσμάτων. Στο πανδοχείο της ΜΙΑΣ Εκκλησίας, οι περιπεσόντες εις ληστάς εισέρχονται και θεραπεύονται, καθώς η ορθοδοξία κατέχει την θεραπευτική ίαση, ως μη αποκομμένη από Την Άμπελο, φέρουσα καρπούς. Στις άλλες αυτοαποκαλούμενες ''εκκλησίες'' και να εισέλθουν οι τραυματισμένοι, οι ληστές συνεχίζουν το έργο τους, δολιότερα με το πρόσχημα της ''αγάπης'', αφού εκεί τα πάθη κανακεύονται και δεν θεραπεύονται...
---
Και έρχεται ο αγ.Παΐσιος και παρατηρεί… η
εκκλησία δεν χτίζεται με τούβλα και άμμο… και ούτε γκρεμίζεται ή καίγεται από
βαρβάρους… οπότε (νομίζω), παρότι χαροποιό ή στενάχωρο αντίστοιχα, δεν είναι
ούτε απόλυτο καλό το ένα, ούτε απόλυτο κακό το άλλο, προτείνοντάς μας την εν
ημίν δόμηση, που ούτε δομείται αλλά ούτε και αναιρείται κοσμικώς.
Κι ο αγ.Πορφύριος αναφέρεται στην άκτιστη
εκκλησία.
Αγιογραφικά δε, … 24 ὁ Θεὸς ὁ ποιήσας τὸν κόσμον καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτῷ, οὗτος οὐρανοῦ καὶ
γῆς Κύριος ὑπάρχων οὐκ ἐν χειροποιήτοις
ναοῖς κατοικεῖ (πράξ.ιζ’) με τον απ.Παύλο, προ φωτισμού και μεταστροφής,
ως Σαούλ και διώκτης της Εκκλησίας, να κρατά τα ιμάτια όσων λιθοβολούν τον πρωτομάρτυρα
Στέφανο που ανέφερε το παραπάνω.
Λιθοβολούνται λεκτικώς, αλλά ομόρροπα με τον
άγιο, και κάποιοι ορθόδοξοι από αγαπολόγους, επειδή παραδέχονται ότι η νοτρ νταμ
που κάηκε, ΔΕΝ ήταν εκκλησία.
Αυτό που την κάνει εκκλησία κι όχι άνδρο δαιμόνων,
παρά τα οικεία προς θρησκείαν ‘’σχήματα’’ που χρησιμοποιεί, παρακάμπτοντας τις χρήσεις
της (‘’εκκλησίας’’) είναι η αγία τράπεζα. Καταλήγει εκεί ισχύον μυστήριο της Θείας
Κοινωνίας ως άλλη αρτηρία; Φιλοξενεί
η αγία τράπεζα λείψανο μάρτυρα που να σημαίνει την από τον άνθρωπο προς τον Θεό
έκχυση αίματος (στον τύπο της φλέβας)
;
Αυτό το Σώμα Δόξης, ο Βασιλεύς των ιουδαίων,
με Ιούδα να σημαίνει εξομολόγηση, έχει κέντρο και είναι η καρδία, όπου καταλήγουν
όλες οι φλέβες κατά το : 28 Δεῦτε πρός με
πάντες οἱ κοπιῶντες καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς. (Ματθ.ια’) και από
εκεί από Την καρδία ξεκινούν όλες οι αρτηρίες για να καταλήξουν και θρέψουν ως εφόδιο
Ζωής αιωνίου κάθε μέλος του Σώματος. Της δικής Του έσω Ζωής, έσω Ναού, αφού πρώτα
γκρεμιστεί το καταπέτασμα από άνωθεν έως κάτωθεν, και ο τύποις έξω και φαρισσαϊκός….
Όντας Ο Κύριος
νέος ΑΔΑΜ, έχει δώσει το στίγμα Του στον παλαιό, κλείνοντας τον κύκλο
δημιουργίας. Το καλώς λίαν εν σκιαίς σε άριστη πραγμάτωση. Το αδιάκριτο χάσιμο
του παραδείσου, στην ενσυνείδητη μετοχή στην Βασιλεία.
…τῷ δὲ ᾿Αδὰμ οὐχ εὑρέθη βοηθὸς ὅμοιος αὐτῷ. 21 καὶ
ἐπέβαλεν ὁ Θεὸς ἔκστασιν ἐπὶ τὸν ᾿Αδάμ,
καὶ ὕπνωσε· καὶ ἔλαβε μίαν τῶν πλευρῶν αὐτοῦ καὶ ἀνεπλήρωσε σάρκα ἀντ᾿ αὐτῆς.
22 καὶ ᾠκοδόμησεν ὁ Θεὸς τὴν πλευράν, ἣν ἔλαβεν ἀπὸ τοῦ ᾿Αδάμ, εἰς γυναῖκα καὶ
ἤγαγεν αὐτὴν πρὸς τὸν ᾿Αδάμ. 23 καὶ εἶπεν ᾿Αδάμ· τοῦτο νῦν ὀστοῦν ἐκ τῶν
ὀστέων μου καὶ σὰρξ ἐκ τῆς σαρκός μου· (Γεν.β’)
Και … ύπνωσε
λίγο Ο Κύριος κατά το ψαλμικό: Τοῦτον ἡ Ἁγνὴ καὶ Μήτηρ, ἐπὶ Σταυροῦ θεωροῦσα,
ὀδυνηρῶς ἐφθέγγετο· οἴμοι Τέκνον ἐμόν! τί τοῦτο πεποίηκας; ὁ ὡραῖος κάλλει παρὰ
πάντας βροτούς, ἄπνους ἄμορφος φαίνῃ, οὐκ ἔχων εἶδος οὐδὲ κάλλος· οἴμοι τὸ ἐμὸν φῶς! οὐ δύναμαι ὑπνοῦντα
καθορᾶν σε· τὰ σπλάγχνα τιτρώσκομαι καὶ δεινή μοι ῥομφαία τὴν καρδίαν
διέρχεται. Ἀνυμνῶ σου τὰ Πάθη, προσκυνῶ σου τὸ εὔσπλαγχνον, μακρόθυμε Κύριε δόξα
σοι.
Και με την
τριήμερον ταφήν στήνεται ένα Σώμα, το Αναστημένο και ζωογονημένο εκ της πλευράς
Του, η ορθόδοξη Εκκλησία, ως νύμφη, ως άλλη γυνή (Εύα) οστούν εκ των οστέων και
σάρκα εκ της σαρκός Του.
Εκ του πρώτου
ΑΔΑΜ έλαβε μιαν εκ των πλευρών και ανεπλήρωσε σάρκα αντ’αυτής. Εκ του δευτέρου
ΑΔΑΜ (Χριστού) έλαβε εκ της πλευράς και αναπληρώνει πνεύμα.
19 ἐν ἱδρῶτι τοῦ προσώπου σου φαγῇ τὸν ἄρτον σου, ἕως
τοῦ ἀποστρέψαι σε εἰς γὴν γῆν, ἐξ ἧς ἐλήφθης, ὅτι γῆ εἶ καὶ εἰς γῆν ἀπελεύσῃ·
20 καὶ ἐκάλεσεν ᾿Αδὰμ τὸ ὄνομα τῆς
γυναικὸς αὐτοῦ Ζωή, ὅτι αὕτη μήτηρ
πάντων τῶν ζώντων.
(Γεν.γ’)
Με πνευματικό
ιδρώτα τρώγουμε άρτο επιούσιο έως του αποστρέψαι εις ουρανόν εξ ου προήλθαμεν,
ότι ενώ πρώτα γη ει και εις γην απελεύσει,
δια Χριστού πνεύμα ει και εις πνεύμα απελεύσει…. Κι ενώ ο πρώτος ΑΔΑΜ ονόμασε την γυναίκα του
Ζωή ότι αύτη μήτηρ πάντων των ζώντων βιολογικώς, ο δεύτερος ΑΔΑΜ ονομάζει Ζωή
την Θεοτόκο και τον τύπο Της ορθόδοξη Εκκλησία (αναστημένο Σώμα Του) ότι
αύτη η μητέρα πάντων των ζώντων κατά Θεόν, εσωτερικοί άνθρωποι.
Με αυτήν την
οργανική πλέον σχέση με απλωμένους τους τρεις ζωντανούς αγωγούς (φλέβα –
αρτηρία – νεύρο) συνανασταίνει όσους μετανοούν και του δίνουν τα βάρη τους κατά
το ‘‘28 Δεῦτε πρός με πάντες οἱ κοπιῶντες
καὶ πεφορτισμένοι, κἀγὼ ἀναπαύσω ὑμᾶς. 29 ἄρατε τὸν ζυγόν μου ἐφ᾿ ὑμᾶς καὶ
μάθετε ἀπ᾿ ἐμοῦ, ὅτι πρᾷός εἰμι καὶ ταπεινὸς τῇ καρδίᾳ, καὶ εὑρήσετε ἀνάπαυσιν
ταῖς ψυχαῖς ὑμῶν· 30 ὁ
γὰρ ζυγός μου χρηστὸς καὶ τὸ φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν.’’ *
Κι ενώ η φλέβα
και αρτηρία είναι μυστηριακά εφόδια απτά δια των ιερέων με αποστολική διαδοχή
(ως τα ενωμένα κλήματα με Την Άμπελο) ώστε να φέρουν καρπό σε σχέση με τα
αποκομμένα άκαρπα, το νεύρο είναι η προσευχή κι είναι μυστικό εφόδιο. Φτάνοντας
τόσο πίσω στην δημιουργία (ΑΔΑΜ και ΕΥΑ) ως προτυπώσεις των μελλόντων (αλλά από
αιώνων και προ αυτών υπαρχόντων) νέου ΑΔΑΜ και νέας ΕΥΑΣ (Ζωής), το σχέδιο της
σωτηρίας καταγράφηκε αμέσως μετά την έξοδο και εξορία…. 15 καὶ ἔχθραν θήσω ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τῆς γυναικὸς καὶ ἀνὰ
μέσον τοῦ σπέρματός σου καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματος αὐτῆς· αὐτός σου τηρήσει
κεφαλήν, καὶ σὺ τηρήσεις αὐτοῦ πτέρναν. (Γεν.γ’)
---
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου