μέλη του ίδιου σώματος

''Ας βοηθήσουμε ο ένας τον άλλο, σαν να είμαστε μέλη του ίδιου σώματος...'' ~ Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης

Αυτήν την συναίσθηση την έχουν όλα τα κύτταρα και μέλη, του βιολογικού μας οργανισμού, γιαυτό και το ένα υπηρετεί το άλλο. Η φύση, με το υγιές κατά φύσιν της, μας διδάσκουν αυτήν την ενότητα. Μετά όμως την απομάκρυνση από το Κέντρο (Τριαδικό Θεό) έκπτωση και ακολούθηση της φυγοκέντρου (ή θεωρία του bing bang και από πανγαία σε διαχωρισμένες ηπείρους, όλο και απομακρυνόμενες), τα κύτταρα ολοέν και αποστασιοποιύνται μεταξύ τους, (προς την περιφέρεια που φουσκώνει), ολοέν και αυτή η συναίσθηση ατονεί, με τον καθένα ‘’υπό πτωτικές συνθήκες’’ να κοιτάζει τον εαυτούλη του ή καλύτερα το εγώ και σκιά του.

Ρώτησαν, πόσες κατηφόρες υπάρχουν στον κόσμο και η σωστή και ακριβής απάντηση είναι όσες και ανηφόρες.

Με την ανυπακοή και εγωισμό εκπέσαμε; Με την υπακοή και ταπεινότητα θα επανέλθουμε. Αδιακρισία; Διάκριση. Αγάπη σε γνώσεις και δυνάμεις; Γνώσεις και δυνάμεις για την υπηρεσία της Αγάπης με Αλήθεια εν Αγίω Πνεύματι….

Και επιστροφή, μεταστροφή, επιτυγχάνεται (και είναι έργο ζωής) με την μετάνοια.

Το ότι είμαστε ένα σώμα, αυτό ΙΣΧΥΕΙ. Όλος ο παλαιός ΑΔΑΜ σαν ανθρωπότητα, είναι ΕΝΑ ΣΩΜΑ. Εμπεριέχονται με ιδιαίτερους δεσμούς, όλοι οι εν πηλώ αδελφοί. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και σαν την πρώτη λάσπη της δημιουργίας. Χους. Από την άλλη, όλοι οι εν XC ορθόδοξοι αδελφοί, ως ομοαίματοι, είναι ΕΝΑ ΣΩΜΑ αναστημένο. Εντός του νέου ΑΔΑΜ, της Ορθόδοξης Μίας Εκκλησίας. Το απάρτιο του νου, της θείας πνοής (στην δημιουργία) και Αγίου Πνεύματος (στην αναδημιουργία).

Μέλη του Σώματος όπως μας γνωρίζει ο απ.Παύλος, με την μετοχή μας ελεύθερη. Συγχρόνως όμως, συμμετέχουμε ως μέλη και σε κοινωνικά σώματαόπως ιατρικό, δικηγορικό, επαγγέλματος ‘’σωματείο’’ , εκλογικό σώμα ψηφοφόρων, φιλάθλων… Η διαφορά των δύο σωμάτων είναι πως τα μεν δεύτερα (σαρκικά) σκιάζονται από τον νομοτελειακό θάνατο, ενώ το πρώτο, το επισκιάζει η χάρις και Ζωή. Ως νεφέλη ολόφωτος, φωτίζουσα τη νύχτα και νεφέλη σκιάζουσα την ημέρα, προστασία του καύματος του ηλίου.

Ο Ισμαήλ (γυιός της δούλης άγαρ) κυνηγούσε τον Ισαάκ, ο Ησαύ κυνηγούσε τον Ιακώβ… αυτά τα δύο σώματα (με εμπεριεχόμενη διαφορετική ουσία) είναι τα αναφερόμενα δύο έθνη που διαστέλλονται εν τη κοιλία…

…23 καὶ εἶπε Κύριος αὐτῇ· δύο ἔθνη ἐν γαστρί σου εἰσί, καὶ δύο λαοὶ ἐκ τῆς κοιλίας σου διασταλήσονται· καὶ λαὸς λαοῦ ὑπερέξει, καὶ ὁ μείζων δουλεύσει τῷ ἐλάσσονι. 24 καὶ ἐπληρώθησαν αἱ ἡμέραι τοῦ τεκεῖν αὐτήν, καὶ τῇδε ἦν δίδυμα ἐν τῇ κοιλίᾳ αὐτῆς. 25 ἐξῆλθε δὲ ὁ πρωτότοκος πυρράκης, ὅλος ὡσεὶ δορὰ δασύς· ἐπωνόμασε δὲ τὸ ὄνομα αὐτοῦ ῾Ησαῦ. 26 καὶ μετὰ τοῦτο ἐξῆλθεν ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ, καὶ ἡ χεὶρ αὐτοῦ ἐπειλημμένη τῆς πτέρνης ῾Ησαῦ· καὶ ἐκάλεσε τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Ιακώβ. ᾿Ισαὰκ δὲ ἦν ἐτῶν ἑξήκοντα, ὅτε ἔτεκεν αὐτοὺς Ρεβέκκα. (Γεν.κε’)

Άλλη ενότητα**** και σκοπό βλέπουμε στους σημερινούς εβραίους (που συνεχίζουν παλαιοδιαθηκικά και χωρίς Χριστό) να ‘’κυνηγούν’’ τους χριστιανούς και άλλη ενότητα προτείνει Ο Κύριος για το κυνηγούμενο Σώμα. Εμένα εμίσησαν και υμάς μισήσουσι… προτάσεις που συνοψίζονται στα έντονα γράμματα :

καὶ ὁ μείζων δουλεύσει τῷ ἐλάσσονι. …

καὶ ἡ χεὶρ αὐτοῦ ἐπειλημμένη τῆς πτέρνης ῾Ησαῦ·

     

*

Να δουλεύσουμε για την σωτηρία κι όχι (οικουμενιστικώς αγαπολογώντας) χαϊδεύοντας τα πάθη των εν πηλώ αδελφών, να καλύψουμε την τρωτή τους πτέρνα, όπου ο πτερνιστής στοχεύει για να τους και μας πεθάνει.

Κι αυτά τα δύο σώματα έχουν διακριτά όρια**, όσο ο νους και ο χους, παρότι το ένα καλείται να ανορθώσει και αναστήσει το άλλο (ο νους τον χου, όπως να γίνει διάκονος σωτηρίας ο μείζων τω ελλάσσονι) και το άλλο έχει βάλει τα ‘’δυνατά’’ του να πνίξει το άλλο. Η λάσπη τον θησαυρό, όπως οι φιλισταίοι (κρητικό φύλο – κοιλία - ) έθαβε τα πηγάδια που άνοιγε ο Ιακώβ, εννοώντας την συνείδηση*** (δεσμός προς συνείδηση αββά Δωροθέου), που σαν σπίθα έβαλε ο Θεός μέσα στον άνθρωπο.

Μεταξύ απείρων σωμάτων με φαινόμενο ότι είναι διαχωρισμένα και αυθύπαρκτα, πρέπει να διακρίνουμε μόνο δύο και τα δίκτυα αυτών που τα ενώνουν αντίστοιχα. Αυτά που εμ-πνέονται και καθοδηγούνται από τα δύο Ι (της κεντρομόλου και Ιησού και φυγοκέντρου και Ι τάγμα δαιμόνων). Πυρ και κεραυνός Θεού, πυρ και αστραπή εωσφόρου. Διαλέγουμε ποιο να μας διαπερνά, ποιο να υπηρετούμε.

Μεταξύ πολλών εθνών αντιτιθεμένων και διαχωρισμένων με εξωτερικά σύνορα που σήμερα η ντπ πάει να τα καταργήσει, πρέπει να διακρίνουμε πολίτες δύο εθνών. Όπως αναφέρει η Αγία Γραφή, με Ιακώβ στον τύπο του Αγίου Πνεύματος (μετά τον τύπο του πατρός Αβραάμ πατέρα δύο διαθηκών και Ισαάκ στον τύπο του υπάκουου προς θυσίαν υιού) οπότε και ταμειούχο της χάριτος και θησαυρός την Εκκλησία, το Αναστημένο Σώμα που κυνηγιέται και μισείται δωρεάν, από το άλλο, ‘’δίδυμο’’ σαρκικό σώμα (δασύ, Ησαύ).  

Δύο σώματα, δύο σχέδια που ενεργούν δια των εργατών (εν γνώσει και αγνοία) μέσα στον κόσμο. Το σχέδιο του αντιδίκου που είναι πυρ διαχωριστικό και εγωπαθές και το αντίθετο, ενωτικό αναπλαστικό πυρ του Θεού, προς πανενότητα όλων των εικόνων αυτού (ε-αυτών) εις Αυτόν.

Κι ενώ στις ανατολικές ''θεωρίες'' η σταγόνα χάνεται στον ωκεανό... δια του πανταχού παρόντος και τα πάντα πληρούντος πυρός του Τριαδικού Θεού, βρισκόμαστε και συναισθανόμαστε την μονάδα μέσα στην οποία έτσι κι αλλιώς ζούμε.

Πριν έλθει η χάρις στα μέλη μας, ενεργεί ο θάνατος, μετά δε, ΖΩΗ. Και αυτό που καλούμαστε να κάνουμε είναι η πρόταση του απ.Παύλου:

(Κολοσ.) 5 Νεκρώσατε οὖν τὰ μέλη ὑμῶν τὰ ἐπὶ τῆς γῆς, πορνείαν, ἀκαθαρσίαν, πάθος, ἐπιθυμίαν κακήν, καὶ τὴν πλεονεξίαν, ἥτις ἐστὶν εἰδωλολατρία, 6 δι' ἃ ἔρχεται ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ ἐπὶ τοὺς υἱοὺς τῆς ἀπειθείας, 7 ἐν οἷς καὶ ὑμεῖς περιεπατήσατέ ποτε, ὅτε ἐζῆτε ἐν αὐτοῖς· 8 νυνὶ δὲ ἀπόθεσθε καὶ ὑμεῖς τὰ πάντα, ὀργήν, θυμόν, κακίαν, βλασφημίαν, αἰσχρολογίαν ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν· 9 μὴ ψεύδεσθε εἰς ἀλλήλους, ἀπεκδυσάμενοι τὸν παλαιὸν ἄνθρωπον σὺν ταῖς πράξεσιν αὐτοῦ 10 καὶ ἐνδυσάμενοι τὸν νέον τὸν ἀνακαινούμενον εἰς ἐπίγνωσιν κατ' εἰκόνα τοῦ κτίσαντος αὐτόν, 11 ὅπου οὐκ ἔνι ῞Ελλην καὶ ᾿Ιουδαῖος, περιτομὴ καὶ ἀκροβυστία, βάρβαρος, Σκύθης, δοῦλος, ἐλεύθερος, ἀλλὰ τὰ πάντα καὶ ἐν πᾶσι Χριστός.

12 ᾿Ενδύσασθε οὖν, ὡς ἐκλεκτοὶ τοῦ Θεοῦ ἅγιοι καὶ ἠγαπημένοι, σπλάγχνα οἰκτιρμοῦ, χρηστότητα, ταπεινοφροσύνην, πρᾳότητα, μακροθυμίαν, 13 ἀνεχόμενοι ἀλλήλων καὶ χαριζόμενοι ἑαυτοῖς ἐάν τις πρός τινα ἔχῃ μομφήν· καθὼς καὶ ὁ Χριστὸς ἐχαρίσατο ὑμῖν, οὕτω καὶ ὑμεῖς· 14 ἐπὶ πᾶσι δὲ τούτοις τὴν ἀγάπην, ἥτις ἐστὶ σύνδεσμος τῆς τελειότητος. 15 καὶ ἡ εἰρήνη τοῦ Θεοῦ βραβευέτω ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν, εἰς ἣν καὶ ἐκλήθητε ἐν ἑνὶ σώματι· καὶ εὐχάριστοι γίνεσθε· 16 ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ ἐνοικείτω ἐν ὑμῖν πλουσίως, ἐν πάσῃ σοφίᾳ διδάσκοντες καὶ νουθετοῦντες ἑαυτοὺς ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς, ἐν χάριτι ᾄδοντες ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν τῷ Κυρίῳ. 17 καὶ πᾶν ὅ,τι ἂν ποιῆτε ἐν λόγῳ ἢ ἐν ἔργῳ, πάντα ἐν ὀνόματι Κυρίου ᾿Ιησοῦ, εὐχαριστοῦντες τῷ Θεῷ καὶ πατρὶ δι' αὐτοῦ.

Νεκρώνουμε τα μεν, ζωοποιούμε τα δε… «Ἀπέξεσε τῷ ξίφει τῆς ἐγκρατείας τοὺς δερματίνους χιτώνας τῆς νεκρώσεως καὶ ὕφανε ἱμάτιον σωτηρίου». (μέγας Ιλαρίων)

Αυτό που δεν βοηθάει την διάκριση μεταξύ νου και χου είναι ο παρεμβαλλόμενος χνους. Χνώτα, που ελλείψει αέρος καθαρού, θολώνουν την όραση και αίσθηση.

Το διττό απαγορευτικό σκέλος οικείωσης με Τον Νου, ώστε ο χους να γίνει ναός Του, και να οριστεί ως λαός Του και να εμπεριπατεί μαζί μας, είναι πρωτίστως η ανομία και δευτερευόντως η αμαρτία. Κι αυτό γιατί με την ανομία / ανορθοδοξία πετάγεται εκτός Σώματος ενώ το (ομιχλώδες) νέφος της αμαρτίας διαλύεται με το μυστήριο της εξομολογήσεως από ιερείς με αποστολική διαδοχή (ορθοδόξους). 

Η ‘’ομίχλη’’ της ανομίας με αλλαγή πίστης, ώστε να μεταβεί κάποιος από το ένα σώμα στο άλλο. Από το ένα έθνος στο άλλο.

Η δικαιολογία και από εδώ και από εκεί υπάρχουν αμαρτωλοί και μπορεί από την άλλη να είναι λιγότερο αμαρτωλοί, είναι εκ του πονηρού σαν να αποδεχόμαστε ότι εκτός Εκκλησίας υπάρχει σωτηρία και ολοκλήρωση (σώος). Και μάλιστα χωρίς ισχύοντα Μυστήρια. Η ευσπλαγχνία του Θεού είναι ασύλληπτη, αλλά ούτε αυτοαναιρείται, ούτε τζάμπα θυσιάστηκε για να ουσιαστικοποιήσει από σκιές την επτάφωτη λυχνία (με κοσμικό έρπων φως) σε 7 μυστήρια όντως (ευθέως) Φωτός.

Οι έχοντες καλή προαίρεση, τα άλλα πρόβατα εκτός της αυλής, θα ακούσουσι την φωνή και θα γεννήσεται Μία ποίμνη Εις Ποιμήν. Ούτε πολλές εκκλησίες ούτε πολλές κεφαλές. ΕΝΑ – ΜΙΑ.   

Αδιακρισία που τροχοπεδεί την κίνηση των ανθρώπων από το εξωτερικό θνησιγενές σώμα (τους εν πηλώ) για να περάσουν στο εσωτερικό αθάνατο (δλδ μέσα στην Εκκλησία) μια αδιακρισία που τροφοδοτείται από τους εν XC αδελφούς, ορθοδόξους, όσο δεν ορθοπραττούν (όπως αναλύθηκε από τον πρωτοκορυφαίο, μην τύχει και θέλοντες αποτελέσματα Ζωής αδιαφορούμε για τις αιτίες Αυτής). Ο θέλων πρώτος είναι, έσται πάντων διάκονος.  

Και… 8 τῇ γὰρ χάριτί ἐστε σεσωσμένοι διὰ τῆς πίστεως· καὶ τοῦτο οὐκ ἐξ ὑμῶν, Θεοῦ τὸ δῶρον,. 9 οὐκ ἐξ ἔργων, ἵνα μή τις καυχήσηται.

Νομίζω αυτήν την βοήθεια ο ένας προς τον άλλον, προτείνει ο άγιος. Αμήν δι ευχών να το βιώνουμε κάθε στιγμή... σε θεωρία και πράξη.

---

Βιολογικό σώμα, κοινωνικά σώματα και Σώμα Χριστού = Ορθόδοξη Εκκλησία

** Τα ίδια διακριτά όρια έχει και Η έσωθεν οριζομένη εκ των 12 αποστόλων ΜΙΑ Εκκλησία (Αναστημένο Σώμα Χριστού) ως συνέχεια των 12 άψυχων κολώνων του ναού του Σολομώντος και της μη απαγορευομένης θεωρίας του Χριστού εκτός Αυτής, όπως μας γνωρίζει το ΜΗ ΜΟΥ ΑΠΤΟΥ και ΦΕΡΕ ΤΟΝ ΔΑΚΤΥΛΟΝ ΣΟΥ ΩΔΕ… αντίφασις ή καθορισμός ‘’ορίων’’ ΧΩΡΟΥ;

Διαφορά, όσο ο ίδιος ο ήλιος και οι ακτίνες του, που τον γνωρίζουν στον κόσμο, φωτίζουν τους πάντες άμεσα απέναντι (αν δεν τον αποστρέφονται) και έμμεσα στους κατέναντι, θερμαίνουν, αγκαλιάζουν, ζωογονούν…

   

*** συνείδηση και επιγνώσεις

Έθνος και κράτος

* σχόλιο: από το σχήμα που σαν έρπων σώμα εξάγεται από την αίγυπτο και οδοδεικτεί το όρθιο Αναστημένο, (και εξ αιγύπτου εκάλεσα τον Υιόν μου) ώστε να εισέλθουμε εις Αυτό, η μη υγιής ελληνική (αρχαιολάτρες και ειδωλολατρική) παιδεία, όπως και η μη υγιής εβραϊκή (ειδωλολατρική) παιδεία, η ίδια που έστησε τον χρυσό βου να προσκυνεί στους πρόποδες του όρους Σινά φτιάχνοντας τους δικούς τους νόμους βδελυκτούς για το Νόμο του Θεού που κατέβασε ο Μωυσής, αντί να οδηγήσουν τον άνθρωπο λογικά στο Λόγο και από αίγυπτο προς αγίους τόπους και από την κεφαλή στην καρδιά και από δουλεία προς ελευθερία, έχουν αντίρροπη φορά. Απάνθρωπα και αντίχριστα. Προς δουλεία και όχι απλά σε ανθρώπους, τον παλαιό φαραώ, αλλά στον ίδιον τον αντίδικο της σωτηρίας μας.    

**** Πάλι όμοια υπερεθνική και υπερθρησκευτική ‘’ενότητα’’ βλέπουμε και στους ορκισμένους εις στοάς. Πέρασε από το πρώην εβραϊκό στο νυν σιωνιστικό και στα παρακλάδια του. Αν βρεθούν άτομα που έχουν διαφορές, ανεξάρτητα αν είναι του ίδιου έθνους ή θρησκεύματος και ο αντίδικος είναι από διαφορετικό, αλλά στην ίδια στοά, αυτόν θα υπερασπιστεί, ακόμη και να έχει άδικο. Η κακώς εννοούμενη αδιάκριτη ενότητα, αλλά κενότητα.

Ρώτησαν κάποιον

- πως έγινες ευγενής;

- από τους αγενείς

- και πως το κατάφερες;

-- να, ό,τι έβλεπα και δεν μου άρεσε, δεν το έκανα.

Ας παίρνουμε μαθήματα ενότητας προς ωφέλεια, με διάκριση με πραγματική αγάπη εν αληθεία δλδ δι ευχών να γίνονται πιο έντονοι οι χαλαροί δεσμοί. Αρχής γενομένης από την καρδιά σαν ομόκεντροι κύκλοι ολοέν διογκούμενοι, (από τα πραγματικά αδέλφια στα εννοιολογικά) για να ‘’χωρέσουν’’ όλους σε ένα. Ανθρωπότητα χοϊκή και εντός αυτής ο θησαυρός και το μαργαριτάρι, οι εν XC αδελφοί. 

Συγχωρούμενοι να συγ-χωρεθούμε. 

... υπο εθνική και υπο θρησκευτική στην κυριολεξία (ως σώμα υπογείου) ενότητα στην κενότητα, ενότητα στον θάνατο, σε σχέση με την ενότητα στο ΕΝΑ και ΖΩΗ που καταφέρνει υπεργείως το άλλο Σώμα, η Ορθόδοξη Εκκλησία