ευθείας ποιείτε τας τρίβους …

[…εισερχόμενοι στην βουβή εβδομάδα,   βαδίζουμε πλέον ευθέως προς την ανάσταση. Όχι οριζόντια όπως ο χρόνος κάνει επίγειους κύκλους, αλλά αμήν εφέτος, εκτυπώτερον και ανώτερα, ανοδικά, στην ήδη στηθείσα κάθετη κλίμακα. Επί Σταυρού.

Εβδομάδα συμπυκνωμένης εκκλησιαστικώς σιωπής, έχοντας συνάφεια με όλες τις για το Θεό σιωπές της ζωής μας.

Σε λίγο θα ανατείλει, θα ξεδιπλωθεί η Μ.Εβδομάδα3, Της Οποίας η κάθε μέρα ως υψηλή και μεταίχμια (χρόνου και άχρονου), εκτυπώνει σε κάθε εβδομάδα τα δικά Της αλλά και στο σύνολο κάπως αχνά, την κρίση της όλης ζωής μας και βαθμίδα κατάστασης, σύμφωνα με την γενική βιωτή μας.

Ο ‘’κόσμος’’ θα μείνει στην Κυριακή Βαΐων το πρωί, της γενικής επευφημίας και συναισθηματικής ή διανοητικής αντιμετώπισης. Από Κυριακή εσπέρας, ξεκαθαρίζουν τα πράματα. Οι μεν να σταυρώσουν, οι δε να συσταυρωθούν και αναστηθούν.   

Παρά την εκκλησιαστική σιωπή, όλη η αποδεχόμενη τον ευαγγελισμό πλάση βοά με ‘’λόγους’’ που δεν έπαψαν ούτε θα πάψουν ως ‘’σημεία’’ να βοηθούν εξηγούμενα, την επιθυμητή από Θεό και υγιείς ανθρώπους συνανύψωση.

Με αφορμή το μυστήριο του ευαγγελισμού και το ανύπαρκτο στο υπερφυσικό μυστήριο ‘’κρίνο’’, λόγος όμως εκ Θεού στην φύση, εμβολίου χ+αράς, δυο σκέψεις].

...‘’Σήμερον’’ (25 Μαρτίου) ανοίγει ένα κεφάλαιο. Φανερώνεται ένα απ’αιώνων μυστήριο, συλληφθέν ως σχέδιο και προρρηθέν από τον καλό Θεό, με την έξοδο, για την σωτηρία και επιστροφή και είσοδο του εκπεσόντος ανθρώπου, δια Της Γυναικός.

Σήμερον τῆς σωτηρίας ἡμῶν τό Κεφάλαιον, καί τοῦ ἀπ᾽ αἰῶνος Μυστηρίου ἡ φανέρωσις· ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ, Υἱός τῆς Παρθένου γίνεται, καί Γαβριήλ τὴν χάριν εὐαγγελίζεται. Διό καὶ ἡμεῖς σὺν αὐτῷ τῇ Θεοτόκῳ βοήσωμεν· Χαῖρε Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ.

 15 καὶ ἔχθραν θήσω ἀνὰ μέσον σοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τῆς γυναικὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματός σου καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σπέρματος αὐτῆς· αὐτός σου τηρήσει κεφαλήν, καὶ σὺ τηρήσεις αὐτοῦ πτέρναν. (Γεν.γ’)

Λένε οι άγιοι, πως την ίδια ώρα που η Εύα ακούει την δυσάρεστη απόφαση εξόδου, την ίδια ώρα και μέρα ακούει η Θεοτόκος το χαρμόσυνο μήνυμα της σύλληψης και ευαγγελισμού.

Την ίδια ώρα και μέρα κλείνει η πόρτα εισάγοντάς μας στην όψη του σκότους δι αμετανοήτου εγωισμού, την ίδια ώρα και ημέρα ανοίγει δια Της αδιοδεύτου πύλης η δυνατότητα εισόδου στο Φως δια μετανοίας και ταπεινότητος.    

ΣΤΟΝ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟ ΤΗΣ ΥΠΕΡΕΝΔΟΞΗΣ ΔΕΣΠΟΙΝΑΣ ΜΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΜΑΡΙΑΣ. Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

1. Πάλι σήμερα ἔχουμε χαρμόσυνες εἰδήσεις, πάλι ἔχουμε μηνύματα ἐλευθερίας, πάλι ἔχουμε μία ἀνάκληση ἀπὸ τὴν πτώση καὶ μία ἐπάνοδο στὴ ζωή, μία ὑπόσχεση εὐφροσύνης καὶ μία ἀπαλλαγὴ ἀπὸ τὴδουλεία. Ἕνας ἄγγελος συνομιλεῖ μὲ τὴν Παρθένο, γιὰ νὰ μὴν ξαναμιλήσει ὁ διάβολος μὲ γυναίκα. Λέει ἡ Γραφή· «Τὸν ἕκτο μήνα τῆς ἐγκυμοσύνης τῆς Ἐλισάβετ στάλθηκε ἀπὸ τὸν Θεὸ ὁ ἄγγελος Γαβριὴλ σὲμία παρθένο, ποὺ ἦταν μνηστευμένη μὲ ἕναν ἄνδρα». Στάλθηκε ὁ Γαβριήλ, γιὰ νὰ ἀποκαλύψει τὴν παγκόσμια σωτηρία τῶν ἀνθρώπων. Στάλθηκε ὁ Γαβριήλ, νὰ φέρει στὸν Ἀδὰμ τὴ βέβαιη ἀποκατάστασή του. Στάλθηκε ὁ Γαβριήλ, στὴν παρθένο, γιὰ νὰ μεταβάλει τὴν ἀτιμία τοῦ γυναικείου φίλου σὲ τιμή. Στάλθηκε ὁ Γαβριήλ, γιὰ νὰ προετοιμάσει τὸν νυμφικὸ θάλαμο, ὥστε νὰ εἶναι ἀντάξιος γιὰ τὸν ἀμόλυντο Νυμφίο. Στάλθηκε ὁ Γαβριήλ, γιὰ νὰ συντελέσει νὰ νυμφευθεῖ τὸ πλάσμα μὲ τὸν πλάστη.

Έλεγχος καρδιάς και νοός

Ἕνα τεκμήριο, γιά νά καταλάβης ἐάν ἔχης νικήσει τίς αἰσθήσεις σου, [πού] εἶναι ἡ καρδιά...

Ρεμβάζει ἡ καρδιά σου;

ἔχεις δηλαδή ἐπιθυμίες;

ἀναλογίζεσαι, νά εἶχα αὐτό, νά ἔκανα ἐκεῖνο;

ὁ λογισμός σου καί ἡ φαντασία σου πηγαίνουν πότε ἀπό ἐδῶ καί πότε ἀπό ἐκεῖ;...

Ἐάν ναί, αὐτό σημαίνει ὅτι δέν ξέρεις νά συγκρατῆς γερά τήν καρδιά σου, δέν ξέρεις νά τήν κατέχης, νά τήν περιορίζης, δέν κυριαρχεῖς στό λογιστικό σου, ὁπότε ζῆς μία παρά φύσιν ζωή...

Γιατί; ''Ἡ πρᾶξίς σού ἐστιν ἡ ἕλκουσα αὐτήν εἰς τό ρέμβασθαι.''

Ὁταν δέν κυριαρχῆς στήν καρδιά σου, ἤτοι στίς ἐπιθυμίες σου καί στούς λογισμούς σου, δέν εῖναι ἐπειδή ὁ Θεός σέ δοκιμάζει,

ἀλλά διότι ἡ πρᾶξις σου, ἡ ζωή σου δηλαδή, τά βιώματά σου, ἡ καθημερινότητά σου, ὁ τρόπος τῆς ζωῆς σου σέ ἐφέλκει εἰς τό ρέμβεσθαι...

Λένε μερικοί: Λογισμός μοῦ μπῆκε καί μοῦ βγῆκε.

Δέν εἶναι τόσο ἀπλό τό γεγονός.

Το δοθέν σοι τάλαντον, φιλοπόνως έργασαι…

(η ευθεία κίνηση του νοός, ως πρακτική προσευχή και παιδεία για αυτήν…)

μπορεί να περιμένουμε να το ακούσουμε σε μερικές ημέρες (Μ.Τρίτη) από το αναλόγιο, αλλά διαρκώς είναι μπροστά μας ως επιλογή.

Μετά την καμπή, μεσούσης της εορτής (σταυροπροσκυνήσεως) και δια σταυρού, Ιδού αναβαίνομεν… 1 στην κλίμακα με συνοδοιπόρο και τέρμα Τον Κύριο.

Δεν αρκούν οι καλές πράξεις και οι αρετές που υπενθυμίζονται τις προηγούμενες μέρες από το δοθέν τάλαντο (όπως μη καυχήσεται πάσα σαρξ…). Χρειάζεται να μπολιαστεί με ταπεινότητα η ζωή με προσευχή. Με τις υγειές φυσικές κινήσεις του νοός, την ευθεία και την κυκλική. Την έμμεση δια σχημάτων και άμεση υπεράνω αυτών (επι)κοινωνία Θεού και ανθρώπου. Την σταθερή και αδιάλειπτη νευρική ένωση μέλους με Σώμα.

Με αφορμή την μη τυχαία κοίμηση του στήβεν χόκινγκ… που έγινε την 14/3 (ημέρα του ‘’π’’) και ετών 76, δυο συμπληρωματικές σκέψεις, για το δοθέν στον καθένα τάλαντο.

παιδεία XC

Μὴν κοιτάζεις πῶς θὰ κάνεις τὸ παιδὶ σου νὰ προκόψει μὲ τὴν ἔννοια ποῦ τὸ κοσμικὸ φρόνημα θεωρεῖ προκοπή, φρόντισε νὰ ἀξιωθεῖ νὰ ζήσει τὴν ἀτέλειωτη καὶ αἰώνια ζωὴ!

Ὅταν πρόκειται, γιὰ τὴν φροντίδα τῆς ἀνατροφῆς καὶ τὴν παιδαγωγία τῶν παιδιῶν μας, ἂς παίρνουν ὅλα τὰ ἄλλα δεύτερη θέση καὶ σημασία. Ἂν τὸ παιδὶ διδαχτεῖ ἀπὸ μικρὸ νὰ σκέπτεται μὲ σωστὸ τρόπο, τότε ἔχει ἤδη ἀποκτήσει μεγάλο πλοῦτο καὶ δόξα.

Δὲν θὰ ἔχεις κατορθώσει τίποτα τὸ σπουδαῖο, ἂν ἔχεις μάθει τὸ παιδί σου κάποια τέχνη ἡ τὴν ἀρχαία φιλοσοφία, μὲ τὴν ὁποία θὰ κερδίσει ἐνδεχομένως χρήματα. Τὸ σπουδαῖο θὰ εἶναι ἂν τὸ ἔχεις διδάξει τὴν τέχνη νὰ περιφρονεῖ τὰ χρήματα. Ἂν θέλεις νὰ τὸ κάνεις πλούσιο,...ἔτσι νὰ τὸ κάνεις. Γιατί πλούσιος δὲν εἶναι ὅποιος ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ πολλὰ χρήματα ἡ ἐκεῖνος ποὺ ἔχει ὅλα τὰ ἀγαθά, ἀλλὰ ἐκεῖνος ποὺ δὲν ἔχει ἀνάγκη ἀπὸ τίποτα. Αὐτὸ νὰ διδάξεις τὸ παιδί σου. Αὐτὸ νὰ τοῦ μάθεις. Αὐτὸς εἶναι ὁ μεγαλύτερος πλοῦτος.

Για την κοίμηση του στήβεν χόκινγκ

Στήβεν Χόκινγκ (αγγλ. Stephen Hawking, 8 Ιανουαρίου 1942 – 14 Μαρτίου 2018) και… κάνει εντύπωση σε πολλούς η ημέρα κοίμησής του. Η 14/3… η παγκόσμια ημέρα του ‘’π’’ (3.14) … είναι όντως ‘’τυχαία’’ ; δυο σκέψεις.

Στο περί όρασης… αναφέρεται πως, υπάρχει μια (κοσμική) διάταξη δύο διπλανών δωματίων/χώρων, που είναι το ένα πλάι στο άλλο στα ανακριτικά γραφεία της αστυνομίας, που από τη μια οι εξεταζόμενοι βλέπουν μόνο τον χώρο τους και έναν τοίχο καθρέφτη/ αδιαπέραστο, ενώ από την άλλη, των εξεταστών/ επιθεωρητών που βλέπουν (με τοιχείο διαπερατό) αλλά δεν βλέπονται. Το ίδιο ισχύει και με τους παίκτες και τα ''αφεντικά'' στο καζίνο.

Άγγελοι μας οδηγούν στον ουρανό! (2004)

Άγγελος ως οντότητα, άγγελοι (ως σημάδια, αποτυπώματα - ίχνη επιδεχόμενα απτότητα προσέγγισης και κατανόησης) μας οδηγούν στον ουρανό. Σημάδια που ερεθίζουν όχι να συνεχίζουμε να κοιτάζουμε με χαμαιτυπική διάθεση άλλα σημάδια, αλλά ερεθιστικές αιτίες να ανορθώνουμε τα μάτια μας άνω (για να πλησιάσουμε την πραγματικότητα και κλίση μας ως άνθρωποι = άνω θρώσκοντες).

Όπως προηγείται ο Προφήτης Πρόδρομος Του Χριστού, έτσι προηγείται και σε κάθε άνθρωπο και δη χριστιανό, άγγελος που του διανοίγει την οδό προς τον ουρανό. Ουρανοί όμως, φαινόμενοι ένας από διάφορες οπτικές γωνίες, νοητοί πολλοί, με αντίστοιχες διαφοροποιήσεις, λόγω οπτικών γωνιών.

Ένα ολόκληρο γένος, αυτές τις ημέρες, αναζητούσε την ανάστασή του, την ανόρθωσή του. Αναζητούσε τους αγγέλους του που θα τους οδηγούσε στον ουρανό.

Περί οπλοφορίας, ως συνάφεια των επιγείων με τα επουράνια

Μπορεί ‘’κάτω’’ να εξάγονται όπλα για να επιτύχουν το γενηθήτω το θέλημά ΜΟΥ, διάγοντες όμως την εβδομάδα του Τιμίου Σταυρού (μετά την γ’ Κυριακή σταυροπροσκυνήσεως) προτείνεται η χρησιμοποίηση άλλου όπλου, για την επιτυχία του γενηθήτω Κύριε το θέλημά ΣΟΥ. Κι αυτό, δεν είναι άλλο από τον Σταυρό. Κι είναι υπερόπλο ο σταυρός της Ορθοδοξίας, περνώντας μας από την διάσταση της ΓΝΩΜΗΣ και φαινομένων στην ΓΝΩΣΗ (Μ-Σ) και από το αδιέξοδο ΚΑΚΟ στο ατελεύτητο ΚΑΛΟ*. (Κ-Λ). 

Έτσι, με αφορμή ίχνη και σκιές, που ασχολείται σχεδόν όλος ο  κόσμος, επιτρέψτε μου δυο σκέψεις που ανάγουν το νου στα άνω αίτια.    

† Δ΄ Κυριακή των Νηστειών – Ιωάννου της Κλίμακος

† Δ΄ Κυριακή των Νηστειών – Ιωάννου της Κλίμακος

Ομιλία εις την Δ΄ Κυριακή των Νηστειών (Αγ. Γρηγόριος ο Παλαμάς)

Λόγος εις την Δ’ Κυριακή των Νηστειών (Αγ. Νικόλαος Βελιμίροβιτς)

Ομιλία εις την Δ’ Κυριακήν των Νηστειών (1965) (Αγ. Ιουστίνος Πόποβιτς)

Λόγος εις την Δ’ Κυριακή των Νηστειών: Περί της των παίδων ανατροφής, ότι από τους γονείς κρέμαται και η απώλεια και η σωτηρία των τέκνων τους (Αρχιεπ. Αστραχάν & Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

«Κλίμαξ» αγίου Ιωάννου του Σιναΐτου († Αρχ. Χριστόδουλος Φάσσος)

Ομιλία εις το Ευαγγέλιον της Δ’ Κυριακής Νηστειών, περί καιρού (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

---

Αποστολικό Ανάγνωσμα:

Ερμηνεία εις την προς Εβραίους επιστολήν του Παύλου, την αναγινωσκομένην την Δ’ Κυριακή των Νηστειών (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

Ομιλία περί όρκου (Αρχιεπίσκοπος Αστραχάν και Σταυρουπόλεως Νικηφόρος Θεοτόκης)

πηγή παραπομπές alopsis (η άλλη όψις)

Διαθήκη τῶν Ἁγίων καὶ ἐνδόξων Σαράντα Μαρτύρων

τῶν ὁποίων ὁ βίος ἐτελειώθηκε στὴ Σεβαστεία...

«Ὁ Μελέτιος, ὁ Ἀέτιος καὶ ὁ Ἡσύχιος, οἱ δοῦλοι τοῦ Χριστοῦ, χαίρουν ἐν Χριστῷ ἀνάμεσα σὲ ὅλους τοὺς Ἁγίους ἐπισκόπους καὶ πρεσβυτέρους καὶ διακόνους καὶ ὁμολογητὲς καὶ τοὺς ὑπολοίπους ἐκκλησιαστικοὺς ἄνδρες σὲ ὅλη τὴν πόλη καὶ τὴ χώρα.

Ὅταν μὲ τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ καὶ τὶς κοινὲς προσευχὲς ὅλων τελέσουμε τὸν προκαθορισμένο σὲ ἐμᾶς ἀγώνα καὶ φθάσουμε στὰ βραβεῖα τῆς ἄνω κλήσεως, τότε αὐτὸ τὸ θέλημά μας γιὰ τὴν ἀνακομιδὴ τῶν λειψάνων μας θέλουμε νὰ κυριαρχήσει στοὺς ἀνθρώπους γύρω ἀπὸ τὸν πρεσβύτερο καὶ πατέρα μας Πρόϊδο καὶ τοὺς ἀδελφούς μας Κρισπίνο καὶ Γόρδιο μαζὶ μὲ τὸ λαὸ ποὺ τοὺς ἀκολουθεῖ, καὶ τὸν Κύριλλο, τὸν Μάρκο καὶ τὸν Σαπρίκιο, τὸ υἱὸ τοῦ Ἀμμωνίου, μὲ σκοπὸ νὰ μετατεθοῦν τὰ λείψανά μας ἀπὸ τὴν πόλη Ζήλων στὸ χωριὸ Σαρείμ. Γιατὶ ἂν καὶ ὅλοι καταγόμαστε ἀπὸ διαφορετικὰ μέρη, ὅμως προτιμοῦμε τὸν ἕνα καὶ ἴδιο τόπο ἐνταφιασμοῦ γιὰ τὴν αἰώνια ἀνάπαυση. Γιατὶ ἀφοῦ ἀγωνισθήκαμε τὸν κοινὸ ἀθλοφόρο ἀγώνα, συμφωνήσαμε ὅτι θὰ ἔχουμε κοινὸ τόπο ἐνταφιασμοῦ στὸν προαναφερθέντα τόπο. Αὐτὰ λοιπὸν ἐφάνηκαν σωστὰ κατὰ τὸ ἅγιο Πνεῦμα, καὶ φάνηκαν καλὰ καὶ σὲ ἐμᾶς.

Με αφορμή τις παγκόσμιες ημέρες και μήνες … και τα δικά τους events…

Δεν είναι κακό να θυμάσαι τον συνάνθρωπο, να συμπάσχει κάποιος με τον πόνο του, να συγχαίρεται με την χαρά του, να μετέχει στις υγιείς δραστηριότητες, αλλά αν αυτό εξαντλείται στην αντιμετώπιση και αντίδραση κοσμικώς, χωρίς μνήμη Θεού, χωρίς Αυτόν προοπτική, το πρώην ‘’καλό’’ αντί να ανεβεί στο καλό λίαν και από εκεί στο άριστα, αποβαίνει σε όντως κακό.

Εκμεταλλευόμαστε τα ίχνη και σκιές, αλλά δεν πρέπει να παραμένουμε σε κατάσταση ‘’εν σκότει’’. Σκοπός του Θεού και της πνευματικής περιόδου που ‘’βαδίζουμε’’ η ανάσταση vs του σκοπού που εισήχθηκαν αυτές οι αποκομμένες ‘’παγκόσμιες ημέρες’’ στην καθημερινότητα από τους παγκοσμιοποιητές, που είναι η παραμονή μας εδώ.

για τους πρόσφατα αιχμαλωτισθέντες (προσέγγιση αγνώστου τινός...)

Η διαρκείας 40 έτη εν τη ερήμω ‘’έξοδος’’ με μπροστάρη τον Μωυσή, ήταν μια οριζόντια μετάβαση, κι ήταν σκιώδης ένδειξη άλλης πορείας.

Συμπυκνώθηκε ο παραπάνω χρόνος των 40 ετών σε 40 μέρες ανάβασης στο όρος Σινά (των όχι τυχαία 2 κορυφών)… ὁ διὰ τεσσαράκοντα ἡμερῶν πλάκας χειρίσας τὰ θεοχάρακτα γράμματα τῷ θεράποντί σου Μωσεῖ… 

Η τρεπτότητά μας σε θεωρία και πράξη που, μια μας απομακρύνει και μια μας προσεγγίζει, αναπτύσσει την έννοια του χρόνου, την στιγμή που  στην ουσία πολύ αργά οδεύουμε προς τα θεία και κορυφή και αν βάλουμε αρχή προσκύνησης και μετοχής στην φλεγόμενη και μη καιγόμενη βάτο, αντί να βατολογούμε.

Συμπυκνώθηκαν οι εορτές και τα θεία γεγονότα σε έναν κύκλο ενιαυτού για να τάχουμε μπροστά μας εύκαιρα ως βοηθήματα στις εξετάσεις μας. Όχι όποιες κι όποιες, αλλά εξετάσεις ΖΩΗΣ κι επειδή η βασιλεία εντός ημών εστί, εκεί πρέπει να ευστοχήσουμε και ‘’περάσουμε την βάση’’.