Μνήσθητι ἡμῶν, Κύριε († Μητροπολίτης Σουρόζ Αντώνιος Bloom)

(Ματθ. ιδ' 22-34)

«Μνήσθητι ἡμῶν, Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ βασιλείᾳ σου»

Εἰς τὸ ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Ὅσο πιὸ βαθιὰ βιώνουμε τὴν πνευματικὴ ζωὴ στὴν Θ. Λειτουργία ἢ βάσει τῶν καταστάσεων ποὺ μᾶς κάνουν ν’ ἀντιλαμβανόμαστε σαφέστερα τὰ κείμενα, τόσο πιὸ πλατιὰ ξεδιπλώνεται μπρός μας, ἀποκαλύπτοντας τὸ μεγαλύτερο βάθος ποὺ ἀποκτοῦν πράγματα ἀνθρώπινα καὶ θεϊκά.

Πόσο συχνὰ ἔχουμε ἀκούσει στὴν ἀρχὴ τῶν Μακαρισμῶν τὶς λέξεις: «Μνήσθητί μου Κύριε, ὅταν ἔλθῃς ἐν τῇ Βασιλείᾳ Σου…»- στὴν δόξα τῆς Βασιλείας Σου… Κι αὐτὲς οἱ λέξεις ἀκούγονται τόσο φυσικὲς κι ἁπλές. Κι ἀκόμα, ἂν φαντασθοῦμε γιὰ ἕνα λεπτό, ὅτι, ὅταν ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστὸς ἔλθει ἐν δόξῃ, ἔχοντας νικήσει ἐν ὀνόματι ἡμῶν καὶ τοῦ Θεοῦ, ὑπερισχύοντας τοῦ κακοῦ, καὶ ἔχοντας κάνει αὐτὸν τὸν κόσμο σὲ Βασιλεία τῆς ἀγάπης, τῆς ἁγιότητας, τῆς ἀπόλυτης ὀμορφιᾶς, ἄς φαντασθοῦμε ὅτι κάποιος ἀπὸ μᾶς θὰ μποροῦσε νὰ λησμονηθεῖ: τί θὰ συνέβαινε σέ μᾶς; Λησμονημένοι ἀπ’ τὸν Θεό… Κι αὐτὸ συμβαίνει γιατὶ ἀναθυμόμαστε ὅτι ὑπάρχουμε, ὅτι ζοῦμε.! Συμβαίνει

προεόρτια Κοιμήσεως Θεοτόκου και υπόμνηση κρίσης. Όταν το πυρ και το ύδωρ δοκιμάζει την γη και τον αέρα μας

Σήμερα προεόρτια 14 Αυγ και ο Απόστολος (1) μαζί με το Ευαγγέλιο (2) που ακούγονται στην εκκλησία, δίνουν στον κόσμο άλλη μία  υπόμνηση κρίσης. ἕκαστος δὲ βλεπέτω πῶς ἐποικοδομεῖ· ἑκάστου τὸ ἔργον ὁποῖόν ἐστι τὸ πῦρ δοκιμάσει… 

Το πυρ, θα δοκιμάσει την γη μας. Το πως δομούμε την οικία και ε-αυτό μας (εικών Αυτού), με τι ποιότητος υλικά, δλδ με σαρκικό (ξύλα, χόρτο, καλάμη…) φρόνημα ή με πνευματικό εν Χριστώ φρόνημα (χρυσό, άργυρο, τιμίους λίθους) και αρετές, ενθυμούμενοι ότι....Ἐάν μὴ Κύριος οἰκοδομήσῃ οἶκον, εἰς μάτην ἐκοπίασαν οἱ οἰκοδομοῦντες· ἐὰν μὴ Κύριος φυλάξῃ πόλιν, εἰς μάτην ἠγρύπνησεν ὁ φυλάσσων.εἰς μάτην ὑμῖν ἐστι τὸ ὀρθρίζειν, ἐγείρεσθαι μετὰ τὸ καθῆσθαι, οἱ ἐσθίοντες ἄρτον ὀδύνης, ὅταν δῷ τοῖς ἀγαπητοῖς αὐτοῦ ὕπνον. ἰδοὺ ἡ κληρονομία Κυρίου υἱοί, ὁ μισθὸς τοῦ καρποῦ τῆς γαστρός.. (ψαλμ.ρκς')

Αύριο εορτάζεται η μετάστασις Της Θεοτόκου στην Ζωή. Ο καθαρώτατος Ναός και πρότυπο κάθε ανθρώπου. Ο καθαρότερος οίκος (χερουβείμ) και λειτουργικότερο όχημα (σεραφείμ), οπότε και κατά την καθαρότητα και λειτουργικότητα πάνω στην οποία θα δοκιμαστούμε (κριθούμε) θάναι και η μετοχή μας στην δόξα και ΖΩΗ. … Οὐκ οἴδατε ὅτι ναὸς Θεοῦ ἐστε καὶ τὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ οἰκεῖ ἐν ὑμῖν; εἴ τις τὸν ναὸν τοῦ Θεοῦ φθείρει, φθερεῖ τοῦτον ὁ Θεός· ὁ γὰρ ναὸς τοῦ Θεοῦ ἅγιός ἐστιν, οἵτινές ἐστε ὑμεῖς. 

Προκρίνεται η ζωή μας δια Της Θεοτόκου. Γιαυτό και ο άγιος Συμεών ο νέος

προσευχή και θλίψεις...

Ἡ ζωὴ χωρὶς προσευχή, εἶναι γεμάτη ἀπό θλίψεις, ἐνῶ μὲ τὴν προσευχὴ – μάλιστα ὅταν αὐτὴ γίνεται συνήθεια – ἡ καρδιά ἀγάλλεται καὶ εἰρηνεύει· τὶ μακαρία καταστάση! Κάποιες φορὲς οἱ προσευχόμενοι προγεύονται τή μέλλουσα μακαριότητα ἤδη ἐδῶ πάνω στή γῆ."

Επιστολή προς κάποιον που είχε μελαγχολήσει

Ἀδίκως στενοχωριέσαι μὲ τή μελαγχολική σου ἐπιστολή• εἴμαστε ἄνθρωποι καὶ οἱ καταστάσεις μας ἀλλάζουν. Καλὸ εἶναι πού γράφεις αὐτά πού σοῦ συμβαίνουν. Αὐτὰ δὲ μὲ στενοχωροῦν, ἀπεναντίας χαίρομαι πού μοῦ τὰ γράφεις ὅλα ἁπλᾶ καὶ χωρὶς νὰ ντρέπεσαι.

Ἡ φαντασία καὶ ἡ μνήμη ἀποτελοῦν μία ἐσωτερικὴ αἴσθηση. Μερικὲς φορὲς τὰ περασμένα ἔρχονται στὸ νοῦ τόσο ζωντανά, ὡς νὰ σὲ σφυροκοποῦν. Τότε χρειάζεται προσευχὴ μὲ συγκεντρωμένη τὴν προσοχὴ καὶ ὑπομονή. Ἡ μνήμη πρέπει νὰ γεμίζει ἀπὸ τὴν ἀνάγνωση τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου καὶ τῶν ἁγίων Πατέρων.

Μὲ μιά λέξη: ὁ νοῦς δέν πρέπει νὰ μένει ἀργός. Ἡ μνήμη τῶν περασμένων πραγμάτων πρέπει νὰ ἀντικαθίσταται μὲ ἄλλες σκέψεις, ὁπότε τὰ παλαιὰ σιγά-σιγὰ φεύγουν καὶ μαζὶ μὲ αὐτὰ καὶ ἡ μελαγχολία. Στήν ἴδια καρδιά δὲν μποροῦν νὰ κατοικοῦν δύο κύριοι.

Τὰ ἁμαρτωλὰ πάθη ποτὲ δὲ χορταίνουν. Ὅσο περισσότερο τὰ τρέφεις, τόσο πιὸ

βαστάζετε βάρη αλλήλων....

Κάποτε δυὸ ἀδελφοὶ μιᾶς Σκήτης κατέβηκαν στὴν Ἀλεξάνδρεια γιὰ νὰ διαθέσουν ἐκεῖ τὰ ἐργόχειρά τους καὶ μὲ τὰ λίγα χρήματα ποὺ θὰ ἔπαιρναν νὰ ἀγοράσουν ξηρὲς τροφές, κουκιά, φασόλια, φακές, ρεβύθια, τὰ ὁποῖα συνήθως τὰ ἔβρεχαν καὶ τὰ ἔτρωγαν, κρεμμύδια καὶ ὅ,τι ἄλλο εἶχαν ἀνάγκη. Ὁ ἕνας ἐξ αὐτῶν ὅμως παρασύρθηκε ἀπὸ μιὰ γυναῖκα καὶ ἔπεσε στὴ μεγάλη ἁμαρτία τῆς πορνείας. Ἀπελπισμένος λοιπὸν πῆγε στὸν ἀδελφό του καὶ τοῦ εἶπε:

– Κοίταξε νὰ δῆς, ἐγὼ δυστυχῶς ἔπεσα σὲ ἁμαρτία, δὲν γυρίζω πίσω. Πήγαινε μόνος σου.

Τοῦ εἶπε λοιπὸν τὶ τοῦ συνέβη, πῶς ἔπεσε στὴν ἁμαρτία. Καὶ πρόσθεσε στὸ τέλος:

– Τώρα ἐγὼ ἔχασα τὴν ψυχή μου, τὶ νὰ κάνω στῆν ἔρημο;

Ὁ ἄλλος ἀδελφός, ποὺ ἦταν ἁγνὸς νέος, ταράχθηκε στὸ ἄκουσμα τῆς ἁμαρτίας, στὴν ὁποία εἶχε πέσει ὁ ἀδελφός του. Δὲν τὸ ἔδειξε ὅμως, καθόλου δὲν ἔδειξε ὅτι

Τίποτε δεν είναι τυχαίον εις τον κόσμο

Τίποτε δεν είναι τυχαίον εις τον κόσμο.Την ζωή μας και όλα τα της ζωής μας τα διοικεί ο Δεσπότης Χριστός.

Εις τον πόνον και τας πικρίας μας έρχεται εις συνάντησιν το Άγιο Πνεύμα και εξάγει χαράν θεοδώρητον.

Δεν αντιλαμβανόμεθα πολλάκις την παρουσίαν Του, διότι είμεθα απερροφημένοι από την καθημερινότητα των μεριμνών μας. Όμως Aυτό, πνέον όπου θέλει, πνέει και εις την καρδίαν μας και την δροσίζει .

Ως βάλσαμον χύνεται επάνω μας η θεία παράκλησις.

Το έλεος του Θεού κατέρχεται από τον ουρανόν κα πλημμυρίζει την ζωήν μας. Όσον πιο πολλαί είναι αι οδύναι μας τόσο περισσότεραι αι επισκέψεις του Θεού.

Ανοίγεις τα πνευματικά βιβλία και βλέπεις να σου μιλά ο Θεός.

Νοιώθεις αμέσως το φτερούγισμα του Πνεύματος.

Νοιώθεις να απαντά ο Θεός στις απορίες σου.

Βλέπεις να διαλύη τα σκοτάδια σου, να ανοίγει τους δρόμους σου, όταν υπάρχει μπροστά σου αδιέξοδο.

Βλέπεις να μην αφήνει κανένα σημάδι σκοτεινό μέσα στο περασμά σου.

Τότε γεμάτος χαρά φωνάζεις “νυν ηρξάμην λαλήσαι προς τον Κύριο μου. Εγώ δε

Τί να κάνουμε τον καιρό πού έχουμε στεναχώριες;

Πάτερ Θαδδαίος: Συχνά στη ζωή έρχεται και μας χτυπά κύμα δύσκολων σκέψεων, κύμα στεναχώριας.

Το καλύτερο απ’ όλα είναι να σωπαίνουμε. Δεν χρειάζεται εμείς πολύ να σκεφτόμαστε. Ο Κύριος ξέρει, προνοεί πόσο μπορούμε να αντέξουμε. Ποιό βά­ρος στεναχώριας μπορούμε να σηκώσουμε.

Σ’ αυτή την περίπτωση πρέπει αμέσως να πλησιάσουμε τον Κύριο, ο όποιος είναι για μας, σαν το ζεστό σπίτι μας τον χειμώνα. Να σιωπούμε. Καλό είναι να σιωπούμε, επειδή αμέσως δεν μπορούμε να νική­σουμε το κύμα των δύσκολων σκέψεων και της στενα­χώριας.

Συχνά μας έρχονται σκέψεις για το μέλλον μας πού είναι γεμάτο ανασφάλεια. Αναρωτιόμαστε: «Πώς θα τελειώσουμε αυτή τη δουλειά, πώς θα λυθεί αυτό το πρόβλημα;

Γι’ αυτό είναι καλό να σιωπούμε, να ηρεμούμε και να απασχολούμε με κάτι το νου μας.

Επειδή ο νους μας έχει συνηθίσει να πλανιέται παντού, γι’ αυτό πρέπει να του δίνουμε μια καλή απα­σχόληση. Ή απασχόληση αυτή είναι η προσευχή.

Έτσι σταδιακά μαθαίνουμε να προσευχόμαστε και η προσευχή γίνεται συνήθειά μας.

Όπως και κάθε άλλη δουλειά την οποία έχουμε συνηθίσει να την κάνουμε, έτσι μαθαίνουμε και να προσευχόμαστε. Και αφού η προσευχή γίνει συνήθειά μας μετά από κάποιο χρονικό διάστημα προσευχόμα­στε χωρίς να σκεφτόμαστε. Όπως με κάθε απλή δου­λειά πού έχουμε συνηθίσει να κάνουμε. Τα χέρια μας εργάζονται και η δουλειά τελειώνει. Έτσι συμβαίνει και με την προσευχή. Σιγά, σιγά η προσευχή γίνεται συνήθεια.

Σιγά, σιγά γίνεται εσωτερική προσευχή.

Τό­τε και η καρδιά μας ασταμάτητα προσεύχεται.

Και όταν ο Κύριος βλέπει την προσπάθειά μας, βλέπει πώς Τον αναζητούμε με όλη την καρδιά μας και θέλουμε να είμαστε μαζί Του ένα, τότε αμέσως Αυτός μάς δίνει την ευλογία και τη Δύναμή Του.

Απο το βιβλίο ΓΕΡΩΝ ΘΑΔΔΑΙΟΣ - ΕΝΑΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΤΗΣ ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ

Παναγία, η μάνα των Αγιορειτών

Ήταν ένα γεροντάκι που μόλις άκουγε τ’ όνομα της Παναγίας έκλαιγε σαν μικρό παιδί.

Ήταν ένας Καυσοκαλυβίτης που όποτε γύριζε πλευρό τη νύχτα έψελνε το «Άξιον εστί».

Ήταν ένας Γρηγοριάτης ηγούμενος πού ΄χε «φάει» την εικόνα Της από τους πολλούς ασπασμούς.

Ήταν ένας Νεοσκητιώτης που παρακαλούσε όποιον έβλεπε να μιλήσει, να γράψει, να εκδώσει, ό,τι υπήρχε για την Παναγία.

Ήταν ένας μακαρίτης Ιβηρίτης που έπασχε από αγάπη προς την Πορταΐτισσα.

Ένας Φιλοθεΐτης έλεγε: «Έχομεν βεβαίας τας ελπίδας εις την Γλυκοφιλούσαν»

Παναγία• η μάνα των Αγιορειτών.

Η Παναγία. Πάνω απ’ όλες τις Αγίες.

Μητέρα Θεού και ανθρώπων.

Η καλύτερη παραμυθία.

Η πιο σίγουρη πρέσβειρα των πιστών.

Η πιο ταπεινή, η πιο καλή, η πιο σεμνή,

η πιο υπάκουη, η πιο υπομονετική,

η σιωπηλή, η γενναία, η πρώτη, η βασίλισσα,

πατρική υπόμνηση αγάπης για μετάνοια

Η εμφάνιση του Αγίου Παντελεήμονα στον Άγιο Νικόλαο Πλανά!

Κατ’ αρχήν ο Άγιος Νικόλας Πλανάς έγινε εφημέριος εις τον Άγιον Παντελεήμονα, εις τον Νέον Κόσμον. Η ενορία του απηρτίζετο από… 13 οικογένειας. Εις το διάστημα της εφημερίας του, τον επεσκέφθη ένας ιερεύς άνευ ενορίας, τον παρεκάλεσε να συλλειτουργήσουν, και αυτός ως καλός και αγαθός τον εδέχθη ολοψύχως.

Αυτός όμως ο ιερεύς τα συνεφώνησε με τούς τότε επιτρόπους της εκκλησίας του Αγίου Παντελεήμονος, τον έδιωξαν και τον έστειλαν εις την εκκλησίαν τού Αγίου Ιωάννου της οδού Βουλιαγμένης (τον «Κυνηγόν», ως τον έλεγαν τότε). Η ενορία της εκκλησίας αυτής απηρτίζετο από… οχτώ οικογενείας! Και η πληρωμή τού ιερέως ήτανε ένα κομμάτι κρέας από το μανάρι των Απόκρεω ή των Χριστουγέννων. Αυτό δεν τον πείραζε, είχε κεφάλαιον την νηστείαν. Αρκεί να είχε εκκλησία να λειτουργή.

Αυτός ο διωγμός από την εκκλησία τού Αγίου Παντελεήμονος τού έφερε μεγάλο ψυχικό πόνο. Μια βραδιά, φεύγοντας από τον Άγιο Ιωάννη για να πάη στο σπίτι του, έκλαιγε στο δρόμο. Έρημος ο τόπος τότε.

Βλέπει άξαφνα στο δρόμο ένα νεαρό παλληκάρι και τού λέγει: Τι κλαις, πάτερ μου;

– Κλαίω, παιδί μου, γιατί με διώξανε από τον Άγιο Παντελεήμονα.

Τό παράπονο ἑνός Ἁγίου Γέροντος

Οι Άγιοι Απόστολοι ήσαν μόνον δώδεκα, αλλά επειδή εθεράπευσαν πρώτον τον εαυτόν τους εθεράπευ­σαν μυριάδας ανθρώπων από όλα τα Έθνη τα άπιστα, τα αλλόφυλλα.

Ημείς οι Έλληνες με πολλούς Αρχιερείς, χιλιάδες Ιερείς, Ιεροκήρυκες, Θεολόγους κ.λπ., διάδοχοι των Αγίων Αποστόλων, όχι μόνον τα άγρια και αλλόφυλλα Έθνη δεν ωφελούμεν αλλά ούτε τους ομοφύλλους, ομοθρήσκους Έλληνας τους συμπατριώτας μας. Διατί; Διότι δεν εφροντίσαμε να θεραπεύσουμε τα ιδικά μας πάθη, ή τουλάχιστον να κάνουμε εκείνα που διδάσκουμε...

Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος.

---

"Εάν μέχρι σήμερα ο Θεός δεν μας καταστρέφει, δεν μας εξολοθρεύει, δεν μας αποδίδει κατά τις αμαρτίες μας, το κάνει αυτό γιατί είναι εύσπλαχνος, μακρόθυμος, πολυέλεος και περιμένει την μετάνοια και επιστροφή μας. Αυτό το κάνει γιατί βρίσκονται σπάνιοι στις ερημιές και τις πόλεις, που προσεύχονται για τη σωτηρία του κόσμου. Για χάρη αυτών των λίγων, σώζει ο Θεός και τους υπόλοιπους."

Γιατί προσεύχομαι; Άγιος Εφραίμ Κατουνακιώτης

Γιατί η ζωή μου ολόκληρη βρίσκεται στα χέρια του Θεού.

Γιατί με τη θέλησή Του υπάρχω, ζω και αναπνέω.

Γιατί η προσευχή είναι επικοινωνία με τον Θεό

Με την υπέρτατη Αγάπη, μέσα από την οποία αντλώ δύναμη:

Να ατενίζω το μέλλον με αισιοδοξία

Και να μοιράζω φωτεινά χαμόγελα γύρω μου.

Γιατί ο Θεός είναι ο φίλος μου ο αληθινός

Που έγινε άνθρωπος και σταυρώθηκε για μένα!

Και γι΄ αυτό δεν πρόκειται να με αφήσει ποτέ μόνο!

Γιατί τον φίλο μου δεν τον ξεχνώ αλλά κάθε μέρα, κάθε στιγμή, θέλω να είμαι κοντά Του

Και να ζω τη χαρά της κοινωνίας μαζί Του.

Γιατί κοντά Του βρίσκω καταφύγιο στις τρικυμίες της ζωής

Στήριγμα εκεί που όλα καταρρέουν

Συμπαραστάτη στις στιγμές της μοναξιάς

Αχτίδα φωτός στη μαύρη ομίχλη της απελπισίας...

Γιατί όταν χρειαστώ τη βοήθειά Του, βρίσκεται πάντα δίπλα μου ακόμα και όταν νομίζω πως δεν με ακούει...

Εκείνος όμως ρυθμίζει τα πάντα με τόση σοφία, για το δικό μου πνευματικό συμφέρον.

Γιατί νιώθω την ανάγκη καθημερινά να Τον ευχαριστώ που με διατηρεί υγιή και με σώας τας φρένας

Που ζω σε μια κοινωνία ελεύθερη και ειρηνική, που έχω όποιο αγαθό επιθυμήσω...

Δηλαδή, για τα αυτονόητα...

Γιατί ακόμα και αν ζούσα κάτω από αντίξοες συνθήκες η προσευχή θα ήταν το στήριγμά μου

Ο σύνδεσμός μου με την αληθινή Ζωή

Με την πραγματική Δικαιοσύνη

Με την ασάλευτη Αλήθεια

Με την μόνη τροφή που μπορεί να θρέψει την καρδιά μου.

Γιατί έχω το προνόμιο να γνωρίζω τον αληθινό Θεό, που αποκαλύφθηκε στους ανθρώπους και δεν είναι δημιούργημα της ανθρώπινης φαντασίας ή διανόησης.

Και αυτό με κάνει να νιώθω ξεχωριστός!

Γιατί είμαι πλασμένος να επιστρέφω σε Αυτόν

Την αγάπη που τόσο απλόχερα έχει σκορπίσει στον κόσμο.

Και αυτό το κάνω με τη ζωή μου ολόκληρη, αλλά πολύ περισσότερο με την προσευχή!

Δια να μην αμαρτάνωμεν Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος

« … Δια να μην αμαρτάνης του λοιπού σου δίδω τας εξής πατρικάς συμβουλάς. Να προσεύχεσαι αδιαλείπτως νοερώς, μετά προσοχής, επιμελείας και συναισθήσεως να λέγης διαφόρους προσευχάς, όσας γνωρίζης και ιδίως την σύντομον προσευχήν.

Κύριε Ιησού Χριστέ, Υιέ του Θεού, ελέησόν με, και το Δόξα σοι ο Θεός, Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς κ.λ.π.

Να προσεύχεσαι και όταν περιπατής καθ’ οδόν, και όταν εργάζεσαι, και όταν πίπτης εις την κλίνην να αναπαυθής, και όταν εγείρεσαι και εν παντί καιρώ και πάση ώρα.

Όταν, λοιπόν, προσεύχεσαι μετ’ ευλαβείας, επιμελείας, προσοχής και κατανύξεως ο εχθρός δεν πλησιάζει , αλλά και αν πλησιάση και όσας φοράς πλησιάση φεύγει, αναχωρεί άπρακτος…

Να ενθυμήσθε πάντοτε τον Θεόν.

Επειδή το αμαρτάνειν γίνεται, λέει ο Μ. Βασίλειος, κατ’ απουσίαν Θεού. Όταν λησμονήσωμεν τον Θεόν, λησμονήσωμεν ότι ο Θεός είναι πανταχού παρών, και μας βλέπει και τίποτε δεν τον λανθάνει ή καλόν ή κακόν. Τότε δεν θα αμαρτάνωμεν.

Πώς ποιήσω το πονηρόν ενώπιον του Κυρίου μου και αμαρτήσομαι, είπεν ο νέος

Το όνομα Του Κυρίου στο ψαλτήρι

…καὶ εὐφρανθήτωσαν πάντες οἱ ἐλπίζοντες ἐπὶ σὲ, εἰς αἰῶνα ἀγαλλιάσονται καὶ κατασκηνώσεις ἐν αὐτοῖς καὶ καυχήσονται ἐν σοὶ πάντες οἱ ἀγαπῶντες τὸ ὄνομά σου (ψαλμ. ε’) 

ἐξομολογήσομαι τῷ Κυρίῳ κατὰ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ καὶ ψαλῶ τῷ ὀνόματι Κυρίου τοῦ ῾Υψίστου. (ψαλμ.ζ’) 

Κύριε ὁ Κύριος ἡμῶν, ὡς θαυμαστὸν τὸ ὄνομά σου ἐν πάσῃ τῇ γῇ· ὅτι ἐπήρθη ἡ μεγαλοπρέπειά σου ὑπεράνω τῶν οὐρανῶν.

…

Κύριε ὁ Κύριος ἡμῶν, ὡς θαυμαστὸν τὸ ὄνομά σου ἐν πάσῃ τῇ γῇ! (ψαλμ.η’) 

Ἐξομολογήσομαί σοι, Κύριε, ἐν ὅλῃ καρδίᾳ μου, διηγήσομαι πάντα τὰ θαυμάσιά σου·εὐφρανθήσομαι καὶ ἀγαλλιάσομαι ἐν σοί, ψαλῶ τῷ ὀνόματί σου, ῞Υψιστε….

καὶ ἐλπισάτωσαν ἐπὶ σοὶ οἱ γινώσκοντες τὸ ὄνομά σου, ὅτι οὐκ ἐγκατέλιπες τοὺς ἐκζητοῦντάς σε, Κύριε. (ψαλμ. θ’) 

ἐγὼ δὲ ἐπὶ τῷ ἐλέει σου ἤλπισα, ἀγαλλιάσεται ἡ καρδία μου ἐπὶ τῷ σωτηρίῳ σου· ᾄσω

ευχή Αγίου Ιωσήφ του Ησυχαστή για κάθαρση και φωτισμό

"Δέσποτα γλυκύτατε Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, εξαπόστειλον την αγίαν σου χάριν και λύσόν με εκ των δεσμών της αμαρτίας.

Φώτισόν μου το σκότος της ψυχής, όπως κατανοήσω το σον άπειρον έλεος, και αγαπήσω και ευχαριστήσω αξίως Σε τον γλυκύτατον Σωτήρα μου, τον άξιον πάσης αγάπης και ευχαριστίας.

Ναι αγαθέ ευεργέτα μου και πολυεύσπλαχνε Κύριε· μη απώση αφ’ ημών το σον έλεος, αλλά σπλαχνίσθητι το σον πλάσμα.

Γινώσκω, Κύριε, το βάρος των εμών πλημμελημάτων, αλλά είδον και το σον ανείκαστον έλεος.

Θεωρώ το σκότος της αναισθήτου μου ψυχής, αλλά πιστεύω με χρηστάς ελπίδας, αναμένων τον θείον σου φωτισμόν και την απαλλαγήν των πονηρών μου κακών και όλεθρίων παθών· τη πρεσβεία της γλυκυτάτης Σου Μητρός Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας και Πάντων των Άγίων. Αμήν.”

---

Λέγε διαρκώς την ευχή!

Λοιπόν βιάσου. Λέγε διαρκώς την ευχή. Να μη σταματά καθόλου το στόμα. Έτσι θα

εμφάνιση προφ.Ηλία

Ένας στρατιώτης στην Ήπειρο, έκαμε τη σκοπιά του στον στρατώνα και περί τα μεσάνυκτα άκουσε βήματα ανθρώπου να τον πλησιάζουν. Υπέθεσε ότι επρόκειτο για έφοδο του αξιωματικού. Φώναξε «άλτ», όμως πάλι τα βήματα ακούγονταν να τον πλησιάζουν. Για δεύτερη φορά – με το όπλο ανά χείρας – φώναξε : «άλτ, τις ει». Δεν έλαβε καμία απάντηση. Τότε, επαναλαμβάνει τη φράση με τη προσθήκη ότι προτίθεται να πυροβολήσει. Μόλις είπε τη λέξη πυροβολώ, του έφυγε το όπλο από τα χέρια έως 50 μέτρα μακριά και είδε ξαφνικά αντί του αξιωματικού, όπως περίμενε, έναν ιερωμένο μέσα σε αστραπόμορφη λάμψη φωτός. Φοβήθηκε πολύ. Του λέγει ο ιερωμένος :

«Παιδί μου, μη φοβάσαι, αλλά πες μου ευλογημένε γιατί βλασφημείς τα Θεία ; Τον Χριστό, την Παναγία και τους Αγίους ;»

«Συγχώρησέ με, άγιε Πάτερ», απάντησε ο στρατιώτης με κατάνυξη και δάκρυα, «από κακή και πολυχρόνια συνήθεια γίνεται».

Τότε του λέγει ο άγιος : «Να κηρύξεις σε όλους να μετανοήσουν, να μην βλασφημούν.

Να το αναφέρεις στην Μητρόπολη και σε όλους, να το γράψουν και οι εφημερίδες».

Του ανταπαντά ο στρατιώτης :

«Δεν με πιστεύουν, άγιε, Αλλά πες μου, ποιός είσαι ;».

«Είμαι ο προφήτης Ηλίας. Και για να πιστέψουν, να τους πεις ότι σε κείνη την κορυφή, να σκάψουν και να βρουν την Εκκλησία μου, παλαιά, και πάνω σε αυτήν να κτίσουν ναό». Έγινε γνωστό το θαυμαστό περιστατικό σε όλη την πόλη, δημοσιεύθηκε και στον τύπο, πολλοί πίστεψαν και άλλαξαν ζωή, ενώ ο Σύλλογος των Αρτοποιών της Πόλης που τιμούσε τον Προφήτη Ηλία, έκαμε ανασκαφές στην κορυφή, ανακάλυψε την παλαιά Εκκλησία και οικοδόμησε επ΄ αυτής νέα προς δόξαν του πανένδοξου Προφήτη Ηλία. Ο δε στρατιώτης, άλλαξε ζωή και έγινε στο υπόλοιπο της ζωής του υπόδειγμα χριστιανού.

Παναγία Αρβανίτισσα

Ἀπολυτίκιον

Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.

Τῆς Ἑλλάδος ἡ σκέπη, τῶν πιστῶν καταφύγιον, γένους τῶν Ῥωμηών, προστασία, Καρυών Χίου ἔφορος λαοῦ σου ἀντιλήπτωρ καὶ φρουρός. Παρθένε Ἀρβανίτισσα σὺ εἶ ὁρωμένη μετὰ σώματος ἐμφανῶς, καὶ ἐν πολέμοις σπεύδουσα. Χαίροις ἡ κηδεμὼν τῶν ἐν δεινοῖς, χαίροις τροφὸς ἡ εὔστοργος χαίροις, ἡ ἰλεούσα τὸν Θεὸν ὡς τούτου Μήτηρ Ἄχραντος.

 

Έτερον Ἀπολυτίκιον

Ἦχος πλ. α’. Τὸν συνάναρχον Λόγον.

Καρυών νήσου Χίου σεπτὸν καλλώπισμα, Θεογεννῆτορ Παρθένε χριστιανῶν ἀρωγέ, πατριώτισσα Παρθένε, Ἀρβανίτισσα, ἡ προστατεύουσα πιστοὺς ἐξ ἐχθροῦ ἐπιβουλῆς καὶ ῥύουσα ἐκ κινδύνων τοὺς σοὶ προσφεύγοντας πίστει, σκέπε καὶ φρούρει τοὺς τιμῶντας σε.

 

Κοντάκιον

Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.

Ῥωμηὼν τοῦ γένους ἣ προστάτις καὶ τὸ στήριγμα, Ὑπεραγία Θεοτόκε, Ἀρβανίτισσα, πατριώτισσα παρθένε, φρουρὲ τῶν Χίων καὶ ἁπάντων Ὀρθοδόξων φύλαξ ἄγρυπνε,

Η συνταγή του πατέρα Ιουστίνου Πίρβου για τη θεραπεία του καρκίνου

«Σταμάτα να τρως κρέας καθόλου! Οι καρκινικοί όγκοι τρέφονται με πρωτεΐνες κρέατος και η προσευχή αλλάζει τα πράγματα, είναι πολύ πιο εύκολο.

– Άσε τα ανθρακούχα ποτά με σάκχαρα, γλυκαντικά, γιατί συμβαίνει το ίδιο, τα άρρωστα κύτταρα χρησιμοποιούν σάκχαρα για να πολλαπλασιαστούν.

– Νηστεψε από εδώ και στο εξής: Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή. Η νηστεία, για όσους μπορούν, καθαρίζει τον οργανισμό από σοβαρές ασθένειες και πάθη. Αν νήστεψες 12 ώρες χωρίς νερό και φαγητό μαγειρεμένο στη φωτιά, αφήνεσαι στον Θεό, ώστε στο ανθρώπινο σώμα να εμφανιστεί ξαφνικά στο αίμα, ένα ένζυμο, μια ορμόνη που καταστρέφει το καρκινικό, άρρωστο κύτταρο.

Κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής, ο Πατέρας μας λέει την ιεραρχική προσευχή πολλές φορές, την προσευχή της καρδιάς, το Κύριο Ιησού Χριστέ όπως και προσευχή στη Μητέρα του Θεού, τον Ψαλμό 50 και το Σύμβολο της Πίστεως, άλλα.

«Συγχωρήστε όλους αυτούς που σας καταδίωξαν και σας έκριναν, προσευχηθείτε γι’ αυτούς!». Νερό για να πιείτε το βράδυ, για να χορτάσετε, περισσότερο, 2-3 λίτρα.

– Όταν τελειώσετε τη νηστεία το βράδυ, φάτε λίγο ξερό ψωμί, λίγους σπόρους,

Η προσευχή έχει πιο πολλά σκαλοπάτια

Αν ο Θεός μας κρίνει κατά τα έργα μας χαθήκαμε

Μιά φορά ήρθε σ’εμένα να εξομολογηθεί ένας μεγαλόσχημος μοναχός και μου είπε:

-Πάτερ, απελπίστηκα. Δεν βλέπω στον εαυτό μου καμία αλλαγή προς το καλύτερο. Και πήρα και το μεγάλο αγγελικό σχήμα.

Και ξέρω ότι ο Θεός θα ελέγξει λεπτομερώς ποιός ήταν πραγματικός μοναχός και ποιός μόνο φορέας του σχήματος. Πώς να διορθωθώ; Πως να είμαι νεκρός για την αμαρτία; Αισθάνομαι μεγάλη αδυναμία

-Έχεις δίκιο, του είπα. Αν ο Θεός μας κρίνει κατά τα έργα μας χαθήκαμε, επειδή δεν έχουμε τίποτα να του παρουσιάσουμε

-Υπάρχει άραγε κάποια ελπίδα σωτηρίας;

-Σίγουρα υπάρχει. Να κάνεις όσο πιο συχνά την προσευχή σου και αφέσου στα χέρια του Θεού.

-Ποιό όμως το όφελος της προσευχής, εαν δεν συμμετέχει ο νους και η καρδιά;

-Υπάρχει τεράστιο όφελος. Η προσευχή έχει πιο πολλά σκαλοπάτια. Από την απλή εκφώνηση των λέξεων της προσευχής μέχρι τη θαυματουργική προσευχή.

Ακόμη και αν βρισκόμαστε στο χαμηλότερο σκαλοπάτι της προσευχής, ακόμη και τότε μας είναι χρήσιμη και σωτήρια. Οι ραδιουργίες του εχθρού απομακρύνονται από τον άνθρωπο που προσεύχεται.

Άγιος Βαρσανούφιος της Όπτινας

---

Να λέγεις παιδί μου την ευχή . “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με” , ημέρα και νύχτα

ευχή αγ. Εφραίμ κατουνακιώτης

Όλοι οι Άγιοι Πατέρες φωνάζουν την πρώτη θέση στη ζωή του κάθε χριστιανού την κατέχει η προσευχή.

Θέλεις να κάνεις κατάσταση; Προσεύχου.

Θέλεις να σωθείς; Προσεύχου.

‘Όλες οι προσευχές καλές και άγιες είναι, αλλά η νοερά προσευχή, είναι η βασίλισσα αυτών. “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”.

Απ’ αυτήν τη μικρούλα αλλά παντοδύναμη προσευχή, ξεκίνησαν οι Άγιοι Πατέρες και έγιναν φωστήρες της εκκλησίας.

Λέγε συνεχώς όσο μπορείς περισσότερες φορές την ημέρα και τη νύχτα αυτή την ευχούλα και αυτή θα σε διδάξει αυτά που θέλεις, αυτά που δεν γνωρίζεις.
Βιάσου σ’ αυτήν την ευχούλα.

Άγιος Εφραίμ Κατουνακιώτης

επίγεια ζωή....

Ὅλη ἡ ἐπίγεια ζωή μας, ἀπό τή γέννηση μέχρι καί τήν τελευταία ἀναπνοή, θά φανεῖ τήν ὥρα τοῦ θανάτου σάν μιά ἑνιαία ἄχρονη πράξη. Θά μποροῦμε νά δοῦμε τό περιεχόμενο καί τήν ποιότητά της ἐν ριπῇ ὀφθαλμοῦ. Συχνά καθησυχάζουμε τή συνείδησή μας μέ τή σκέψη ὅτι κανείς δέν μᾶς βλέπει ἤ κανείς δέν γνωρίζει τούς λογισμούς ἤ τίς πράξεις μας», γράφει ὁ ὅσιος Σωφρόνιος. Ναί, ὅλη ἡ ζωή μας θά εἶναι ἔτσι μιά ματιά μπροστά μας τήν ὥρα τοῦ θανάτου μας. Ἐλάχιστες εἶναι οἱ ψυχές πού ζοῦν διάφανα ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ. Πόσο συχνά καί πόσο πολύ μόνος του κανείς, παρά τήν κατά τά ἄλλα καλή διάθεσή του, ἁμαρτάνει, βάζοντας τή μιά ἤ τήν ἄλλη πονηριά στό μυαλό του. Καί οἱ πιό καλές ψυχές, ἀπό ἐδῶ ἀπό ἐκεῖ τό ἔχουν, ζοῦν κρυφή ζωή. Γι᾽ αὐτό, χρειάζεται νά κάνει κανείς καθαρή ὑπακοή· βοηθιέται ἀπό αὐτό νά μετανοεῖ, νά ταπεινώνεται, νά μέμφεται τόν ἑαυτό του.

---

Κάθε λογισμὸς καὶ κάθε αἴσθηση ὁδηγοῦν σταδιακὰ τὴν ψυχὴ εἴτε πρὸς τὸν παράδεισο εἴτε πρὸς τὴν κόλαση.

Ἄν ὁ λογισμὸς εἶναι ἔλλογος, τότε συνδέει τὸν ἄνθρωπο μὲ τὸν Θεὸ Λόγο, μὲ τὸν

Το επίγειο τέλος του αγ. Σισώη

Έλεγαν περί του Αββά Σισώη, ότι, όταν επρόκειτο να πεθάνει, και ενώ ευρίσκονταν οι πατέρες της σκήτης γύρω του, έλαμψε το πρόσωπό του όπως ο ήλιος και είπε στους παρευρισκομένους ότι:
« Ο Άγιος Αντώνιος ήλθε».
Και μετά από λίγο είπε:
«Να ο χορός [=ομάδα] των Προφητών ήλθε».
Και πάλιν το πρόσωπο του έλαμψε περισσότερο και είπε:
«Να ο χορός των Αποστόλων ήλθε».
Και διπλασιάστηκε ο φωτισμός του προσώπου του και άρχισε να ομιλεί με κάποιους.
Τότε τον ρώτησαν οι πατέρες.
«Με ποιόν ομιλείς πάτερ»;
Και αυτός τους απάντησε:
«Με τους Αγγέλους που ήλθαν να παραλάβουν την ψυχή μου και τους παρακαλώ να με αφήσουν λίγο για να μετανοήσω».
Και λέγουν προς αυτόν οι πατέρες:
«Δεν έχεις ανάγκη μετανοίας πάτερ».
Και τους απάντησε ο Αββάς Σισώης:
«Αλήθεια σας λέγω ότι δεν έχω βάλει ακόμη αρχή»!!!
Και έμαθαν πάντες ότι ήταν τέλειος.
Και πάλι ξαφνικά έγινε το πρόσωπό του ολόλαμπρο και εφοβήθηκαν όλοι, που ήσαν κοντά του, και είπε προς αυτούς:
«Ιδου ο Κύριος ήλθε και λέγει, φέρετε μου το σκεύος της ερήμου», και αμέσως παρέδωσε το πνεύμα και γέμισε όλο το κελλί του από άρρητη ευωδία.

Τα χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος - Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος

Μεγάλα είναι και ξεπερνούν την ανθρώπινη λογική τα χαρίσματα που μάς δώρισε σήμερα ο φιλάνθρωπος Θεός. Γι’ αυτό ας χαρούμε όλοι μαζί και σκιρτώντας από αγαλλίαση ας ανυμνήσουμε τον Κύριό μας. Γιατί η σημερινή ημέρα είναι για μάς εορτή και πανηγύρι.Όπως δηλαδή διαδέχονται η μια την άλλη οι εποχές και οι κινήσεις του ήλιου, έτσι ακριβώς και στην Εκκλησία η μία εορτή διαδέχεται την άλλη και με τον τρόπο αυτό απ’ τη μια πηγαίνουμε στην άλλη. Πριν από λίγο καιρό εορτάσαμε τον σταυρό, το πάθος και την Ανάσταση, και ύστερα από αυτά την Ανάληψη του Κυρίου μας Ιησού Χριστού στους ουρανούς. Σήμερα φθάσαμε στην κορυφή των αγαθών, σ’ αυτήν την κορωνίδα των εορτών, βρισκόμαστε πια στην πραγματοποίηση των επαγγελιών του Κυρίου. «Γιατί αν φύγω –λέει- θα σάς στείλω άλλον Παράκλητο, και δεν θα σάς αφήσω ορφανούς». (Ιωάν. 16,6). Βλέπετε το πατρικό Του ενδιαφέρον; Βλέπετε την ανέκφραστη φιλανθρωπία Του; Πριν

Η Γλώσσα του Αγίου Πνεύματος

Μια Γαλλίδα ιστορικός, άθεη και μηδενίστρια επισκέφθηκε τον Γέροντα Πορφύριο στο Ησυχαστήριο του στο Μήλεσι Αττικής. Δεν προσδοκούσε να μάθει κάτι σπουδαίο μια Καθηγήτρια Πανεπιστημίου από έναν Απόφοιτο Β΄ Δημοτικού, αλλά χάριν της επιμονής των φίλων της δέχτηκε να πάει.

Ο Γέροντας ζήτησε να συνομιλήσουν οι δυο τους χωρίς την παρουσία άλλων ή διερμηνέα, κάτι που προκάλεσε την απορία των φίλων της οι οποίοι ήξεραν ότι η Γαλλίδα δεν μιλούσε Ελληνικά, αλλά ούτε και ο Γέροντας Γαλλικά. Η θεολογική και υπαρξιακή συζήτηση έγινε τελικά με τους δυο τους μόνο, για αρκετή ώρα. Άνοιξε η πόρτα και βγαίνει η Άθεη Γαλλίδα με λυγμούς και δάκρυα μετανοίας. Όταν την ρώτησαν οι φίλοι της πώς συνεννοήθηκε με τον Γέροντα απάντησε ''Μα μιλάει άπταιστα Γαλλικά''. Το ίδιο συνέβηκε και με Γερμανίδα Γιατρό, με Σέρβο, με Ρουμάνο, με Ιρλανδό. Όταν πνευματικά του παιδιά τον ρώτησαν πώς γνωρίζει ξένες γλώσσες ενώ δεν τις διδάχτηκε ποτέ, απάντησε ''Εγώ στα Ελληνικά τους μιλώ και το Άγιο Πνεύμα τα διερμηνεύει στο νου και στην καρδιά τους ''

Αυτή είναι η Καινή (νέα) Γλώσσα του Αγίου Πνεύματος που υποσχέθηκε ο Χριστός στους Μαθητές Του, η γλώσσα του Παραδείσου η οποία συγχύστηκε λόγω της

Εὐχή ἑσπερινοῦ γονυκλισίας Ἁγίου Πνεύματος

Καὶ ἡμῶν κλινόντων τὰ γόνατα ἐπὶ γῆς, καὶ ἀσκεπῶν ὄντων, ἀναγινώσκει ὁ Ἱερεὺς τὰς Εὐχὰς ἀπὸ τοῦ βήματος μεγαλοφώνως εἰς ἐπήκοον πάντων. 

Ἄχραντε, ἀμίαντε, ἄναρχε, ἀόρατε, ἀκατάληπτε, ἀνεξιχνίαστε, ἀναλλοίωτε, ἀνυπέρβλητε, ἀμέτρητε, ἀνεξίκακε Κύριε, ὁ μόνος ἔχων ἀθανασίαν, φῶς οἰκῶν ἀπρόσιτον, ὁ ποιήσας τὸν οὐρανόν, καὶ τὴν γῆν, καὶ τὴν θάλασσαν, καὶ πάντα τὰ δημιουργηθέντα ἐν αὐτοῖς, ὁ πρὸ τοῦ αἰτεῖσθαι τοῖς πᾶσι τὰς αἰτήσεις παρέχων. Σοῦ δεόμεθα, καὶ σὲ παρακαλοῦμεν, Δέσποτα φιλάνθρωπε, τὸν Πατέρα τοῦ Κυρίου, καὶ Θεοῦ, καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, τοῦ δι' ἡμᾶς τοὺς ἀνθρώπους, καὶ διὰ τὴν ἡμετέραν σωτηρίαν κατελθόντος ἐκ τῶν οὐρανῶν, καὶ σαρκωθέντος ἐκ Πνεύματος ἁγίου καὶ Μαρίας τῆς ἀειπαρθένου, καὶ ἐνδόξου, Θεοτόκου, ὃς πρότερον μὲν λόγοις διδάσκων, ὕστερον δὲ καὶ ἔργοις ὑποδεικνύς, ἡνίκα τὸ σωτήριον ὑφίστατο πάθος, παρέσχεν ἡμῖν ὑπογραμμὸν τοῖς ταπεινοῖς, καὶ ἁμαρτωλοῖς, καὶ ἀναξίοις δούλοις σου, δεήσεις προσφέρειν, ἐν αὐχένος καὶ γονάτων κλίσεσιν, ὑπὲρ τῶν ἰδίων ἁμαρτημάτων, καὶ τῶν τοῦ λαοῦ ἀγνοημάτων. Αὐτὸς οὖν, πολυέλεε καὶ φιλάνθρωπε, ἐπάκουσον ἡμῶν, ἐν ᾗ ἂν ἡμέρα ἐπικαλεσώμεθά σε ἐξαιρέτως δέ, ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ τῆς Πεντηκοστῆς, ἐν ᾗ, μετὰ τὸ ἀναληφθῆναι τὸν Κύριον ἡμῶν, Ἰησοῦν Χριστὸν εἰς τοὺς οὐρανούς, καὶ καθεσθῆναι ἐν δεξιᾷ σοῦ τοῦ Θεοῦ καὶ Πατρός, κατέπεμψε τὸ ἅγιον Πνεῦμα ἐπὶ τοὺς ἁγίους αὐτοῦ μαθητὰς καὶ Ἀποστόλους, ὃ καὶ ἐκάθισεν ἐφ' ἕνα ἕκαστον αὐτῶν καὶ ἐπλήσθησαν ἅπαντες τῆς ἀκενώτου χάριτος