Δεξιά και αριστερή επίγνωση, άνω και κάτω… σταυροειδώς

Κι ενώ στην μυστική (και μυστικιστική) ινδιάνικη παράδοση έχουμε την δεξιά και αριστερή επίγνωση, αλλά περιορισμένα οριζοντίως επί γης μετάβαση από το ορατό στο αόρατο και αντίθετα, (Κ = | < ) δια της μυστικής και μυστηριακής ορθοδοξίας έχουμε την μετάβαση από την γη στον ουρανό δια της κλίμακος*, στο απεριόριστο και ατελεύτητο [Λ και Λόγο και όντως ΚΑ(Λ)Ο**] ολόσωμα και ολοπνευματικά (ορατό και αόρατο σκέλος της ύπαρξής μας) με ζωντανό παράδειγμα τον αγ.Ευφρόσυνο τον μάγειρο. Πρόταση έγγισης και μετοχής στην απ’αιώνων προετοιμασθείσα θέση, όντες όλοι δίδυμοι***, με τον έναν ‘’αδελφό’’ βιολογικά περιορισμένο και τον άλλον ελεύθερο δια και εν XC.

Αμήν δι ευχών

* Η Κλίμαξ, ως δρόμος από το κατ’εικόνα στο καθ’ωμοίωσιν.

** Η ΔΙΑΚΡΙΣΗ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ

*** Θωμάς, μεθερμηνευόμενος δίδυμος

Σκέψεις με αφορμή φυσικούς λόγους (συνέχεια περί ευθείας κίνησης νοός)

με αφορμή τα αποτελέσματα της εθνικής.... @ προς το έθνος

Ενδιαφέροντα συμβάντα

Βραζιλία – Ελλάδα 79 - 78

ΗΠΑ – Ελλάδα 69 – 53

Ελλάδα – Τσεχία 84 – 77

νικήσαμε, αλλά δεν περάσαμε στην 8άδα… γιατί θέλαμε νίκη με 12 πόντους.

Εν τω μεταξύ, ‘’ενορχηστρωτής’’ ήταν ο Αθανάσιος και κεντρικό πρόσωπο ο Γιάννης…  

θα μπορούσαν όλα τα παραπάνω γεγονότα να εξαντλήσουν αισθήματα, σκέψεις, συζητήσεις (ακόμη και ατέρμονες) με αρχή και τέλος τα του κόσμου και περί μπάσκετ, όπως συμβαίνει και με άλλα κοσμικά γεγονότα, συνήθως στεγανοποιημένα (το καθένα στον χώρο του) χωρίς πνεύμα. Αλλά, δεν είναι έτσι τα πράματα.

Η φύση του πνεύματος με την λεπτότητά του, διαπερνά τα υλικά και τα δίνει

Πώς να αντιμετωπίσουμε τη λαιμαργία;

Πώς να αντιμετωπίσουμε τη λαιμαργία; Υπάρχει τρόπος να αποφύγουμε το πάθος του φαγητού; Ακόμα και στις περιόδους νηστείας έχουμε αυτό το πάθος. Μια συμβουλή με τη λέξη «εγκράτεια» αρκετές φορές δεν πείθει.

Είναι οξύμωρο το ότι η αίσθηση της γεύσης που είναι ένα από τα πολλά δώρα του Θεού προς τον άνθρωπο γίνεται συχνά αφορμή αμαρτίας. Ο πανάγαθος Θεός θέλοντας να ευχαριστήσει το αγαπημένο Του πλάσμα όρισε έτσι, ώστε καθώς τρέφεται να ευχαριστιέται παράλληλα την αίσθηση της τροφής που αυτή του αφήνει.

Πότε όμως η ανάγκη αυτή του ανθρώπου για τη συντήρησή του στη ζωή γίνεται πάθος; «Μαργαίνω» σημαίνει χάνω την αυτοκυριαρχία μου και τη λογική μου δηλαδή, γίνομαι μανιακός σε κάποιο πάθος. Και «μάργος» λέγεται αυτός που έχει

για τον θεόπτη προφ.Μωυσή

Μισείται (ως σημείον αντιλεγόμενον) από τον κόσμο Ο Κύριος (που νικά τον κόσμο και κοσμικό φρόνημα), μισείται κι η σκιά και τύπος Του. Βλέπουμε το μίσος στον σωτήριο Σταυρό αλλά και από τους ειδωλολάτρες και εθνικούς/αρχαιοελληνιστές, στο πόσο μισούν και υποτιμούν το πρόσωπο και το έργο του προφ.Μωυσή (που ενδεικνύει την πορεία όλων όσων ποθούν την θεογνωσία και θεοπτία…).

Αναφέρει ο αγ.Γρηγόριος Νύσσης στο έργο: ”Εις τον του Μωυσέως Βίον”:

Ο Μωυσής είναι τύπος του Χριστού, και όπως ο Μωυσής οδήγησε τον Ισραηλιτικό λαό εκ της Αιγυπτιακής δουλείας στη γη της επαγγελίας, έτσι και ο Χριστός οδήγησε εμάς εκ της δουλείας της αμαρτίας στην Άνω Ιερουσαλήμ, τη Βασιλεία των Ουρανών. Η ράβδος του Μωυσέως είναι ο σταυρός του Χριστού. Μετά τη διάβαση της Ερυθράς θαλάσσης ο Μωυσής έδωσε στο λαό το θαυματουργικό μάννα και το νερό. “Έτσι και ο Χριστός. Μετά το βάπτισμα μας δίδει το ουράνιο μάννα που είναι το Σώμα του και το τίμιο Αίμα του. και όπως το μάννα ενίσχυσε τους

Προβληματισμός (ανωνύμου τινός) επί της αποτομής…

Ακούστηκε σήμερα (μνήμη αποτομής τιμίας κεφαλής αγίου Ιωάννου προδρόμου), το ευαγγέλιο από τον απ.Μάρκο… (το ς’)* και χτύπησαν ωσάν καμπάνες πένθιμες τα λόγια που σημειώνω με έντονα: … πολλὰ ἐποίει καὶ ἡδέως αὐτοῦ ἤκουε. και … περίλυπος γενόμενος ὁ βασιλεύς, διὰ τοὺς ὅρκους καὶ τοὺς συνανακειμένους οὐκ ἠθέλησεν αὐτὴν ἀθετῆσαι. …αναγνωρίζων στην πολιτεία μου το, πως κι εγώ ηδέως ακούω και μερικά ποιώ.

Και το πρόβλημα έγκειται στην εξωστρεφή νοοτροπία, και πως έτσι μας έχουν συνηθίσει να το φιλοσοφούμε, ακόμη και θρησκευτικά… όπου εξαντλούνται τα θεία γεγονότα ως ιστορικά και εκτός εαυτού, λες κι εμείς είμαστε απλοί εξ αποστάσεως θεατές, ενώ είμαστε ενεργοί ‘’δράστες’’. Λες και τα θεία γεγονότα δεν παρατείνονται στους αιώνες αναμένοντας την δική μας τοποθέτηση καρδιάς και μετοχή…. Όσο αντιμετωπίζονται έτσι, θα απέχουμε σαν συνείδηση και ταυτότητα, παρότι κάθε μας ενέργεια και σκέψη και πράξη, μυστικά και ευθέως μεταβιβάζεται Στον Κύριο.

Φοβάμαι λοιπόν, μήπως εκ κοσμικής νοοτροπίας, ως νήπιο, αρχόμενος από τα (4) στοιχεία του κόσμου, νοερώς και τύποις υπό τον τετράρχη (σαν τον Ηρώδη),

Συνείδησις και διάκρισις (Αγ. Δημήτριος του Ροστώφ)

Για να δης τα υλικά πράγματα, πρέπει να είναι υγιείς οι σωματικοί οφθαλμοί σου. Για να γνωρίσης τα νοερά πράγματα, πρέπει να είναι υγιείς οι οφθαλμοί της ψυχής σου, να έχης δηλαδή φωτισμένη συνείδησι και διάκρισι. Μόνο μ’ αυτή την προϋπόθεση θα εφαρμόζης σωστά τις εντολές του Θεού «και ουκ εκκλινείς απ’ αυτών εις δεξιά ουδέ εις αριστερά, ίνα συνής εν πάσιν οις εάν πράσσης» (Ιησ. Ναυή 1. 7). Διάκρισις είναι η ικανότητα της ψυχής να διακρίνη αλάθητα σε κάθε περίπτωσι το καλό από το κακό, το θείο θέλημα από τη δαιμονική απάτη. Με τη διάκρισι θα γνωρίσης πότε και πως πρέπει να πολεμάς τα πάθη, πότε να υποχωρής, πως να αντιμετωπίσης νικηφόρα τις πανουργίες των δαιμόνων, πότε οι λογισμοί σου προέρχονται από τον Θεό και πότε από τους δαίμονες. Αυτή τη νοερή αίσθησι την αποκτούν μόνο όσοι έχουν καθαρή καρδιά και καθαρό σώμα, αμόλυντη συνείδησι και αμόλυντες αισθήσεις. Η συνείδησίς σου είναι η φωνή και ο έλεγχος του φύλακος αγγέλου, που σου έστειλε ο Θεός στο άγιο Βάπτισμα. Και λέω η φωνή του φύλακος αγγέλου, γιατί δεν τολμώ να πω ότι συνείδησις είναι η ίδια η φωνή του Αγίου Πνεύματος μέσα σου.

Η συνείδησίς σου θα φωτισθή και η διάκρισίς σου θα καλλιεργηθή και θ’

πηλός ή κερί....

Ο Θεός είναι ο Ήλιος της δικαιοσύνης, όπως έχει γραφεί, σκορπώντας σ’ όλους γενικά τις ακτίνες της καλοσύνης του, και η ψυχή γίνεται στο φρόνημα είτε κερί όταν αγαπά τον Θεό ή πηλός όταν αγαπά την ύλη.

Όπως λοιπόν σύμφωνα με τη φύση του ο πηλός ξεραίνεται από τον ήλιο, ενώ το κερί κατά φύση μαλακώνει, έτσι και ψυχή που αγαπά την ύλη και τον κόσμο ακούοντας τις νουθεσίες του Θεού κι αντιδρώντας με το φρόνημα καθώς ο πηλός σκληραίνει κι όπως ο Φαραώ, σπρώχνει τον εαυτό της στην καταστροφή.

Αλλά κάθε ψυχή που αγαπά το Θεό σαν κερί που είναι μαλακώνει και με την εισδοχή των θεϊκών σημείων και τύπων γίνεται πνευματικό κατοικητήριο του Θεού. Όποιος καταφώτισε το νου του με τα θεία νοήματα και συνήθισε την γλώσσα του να δοξολογεί αδιάκοπα τον Δημιουργό με θείους ύμνους και εξαγίασε τις αισθήσεις του με τις αγνές φαντασίες, αυτός στο κατ’ εικόνα θείο καλό, πρόσθεσε το καθ’ ομοίωση αγαθό της γνώμης του.

Φυλάει κανείς ακηλίδωτη την ψυχή του για το Θεό, αν εξαναγκάσει το πνεύμα του να

Η εγνατία, ο Άγιος Κοσμάς και η Κωνσταντινούπολη

Δυόμισυ περίπου αιώνες πριν
Προφητεία 103 Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, συλλογής Τριανταφύλλου

«Όταν γίνει η Εγνατία οδός, τα στρατεύματα θα περάσουν από αυτήν. 

Η κεφαλή των στρατευμάτων θα φθάσει στην Κωνσταντινούπολη και η ουρά θα βρίσκεται στην Αυλώνα».Γύρω στα 1875 όταν η Παναγία εμφανιζόταν στο χωριό Αρμένιο, πρώην Γκερλί, που βρίσκεται κοντά στα όρια του νομού Λαρίσης με το νομό Μαγνησίας, πληροφόρησε τους χωρικούς μέσω κάποιου απλοϊκού τσοπάνη, για ένα θαμμένο αγίασμα που υπήρχε στην περιοχή. Αυτό πράγματι βρέθηκε, και χτίστηκε και ναός της Ζωοδόχου Πηγής. Είπε επίσης ότι θαμμένη στη γη παραμένει μία εικόνα της, που είναι η πρώτη από τις τρεις που ζωγράφησε ο Ευαγγελιστής Λουκάς, ζώσης της Θεοτόκου. Όμως δεν επέτρεψε η Παναγία όταν σκάβανε, να πεί ο τσοπάνης, ονόματι Ιωάννης Αγριτζόμπανος, το μέρος που βρίσκεται η εικόνα στους εργάτες για να την αποκαλύψουν.

Του είπε όμως, ότι θα βρεθεί η εικόνα μετά τον μεγάλο Πόλεμο, όταν η Κωνσταντινούπολη γίνει κονιορτός (σκόνη), και μείνει το 1/3 της ανθρωπότητας.

πηγή