με αφορμή την καμμένη γη, την έσω, την έξω και την θέληση αποκατάστασής τους…

Μαυρίζει η ψυχή όταν ακούει πως το δάσος της δαδιάς θα αποκατασταθεί σε 150 χρόνια και αν… Κάνουν την γενναία τους προσπάθεια, στο μέτρο του δυνατού υγιείς διάνοιες.. με το Έλληνες φοιτητές δημιούργησαν επαναστατικό τζελ που αναγεννά καμένες εκτάσεις 

Πλέον όμως της εξυγίανσης της διανοίας (που είναι δούλη) ανάγκη θεραπείας έχει και η κυρία. Ο νους, που μόνο δια της χάριτος μέσω μετανοίας μπορεί να επανορθώσει και σταθεί εκεί που του αξίζει. 

Στο θέμα της αποκατάστασης, έχουμε τον άγιο τρόπο (δυνάμει Του Θεού, όπως ο προφ. Μωυσής (+4σεπ) σώζεται εκ των υδάτων), τα επίγεια επιστημονικά, λογικά (όπως ‘’σώζεται’’ και ο πολυμήχανος Οδυσσέας δια της οξυδέρκειας και δυνάμεων του εαυτού) αναγνωρίζοντας κι οι δυο (λογικό και υπέρλογο το παράλογο και ύδατα που θέλουν να μας καταποντίσουν και αφανίσουν…) αλλά και την τάχα λύση, την φανταστική, που προσφέρουν απλόχερα τα δαιμονικά (ως αποκομμένη εκμετάλλευση ενεργειών). 

Έμπρακτα (άγια), στην Ρόδο (κοντά στο 1995) ζούσε ένας ελεήμων παπούλης, που όταν ήταν στην Κάσο, την μία μέρα φύτευε αρακά και την άλλη μέρα ήταν ψηλός... και φορτωμένος, έτοιμος να δοθεί σαν ελεημοσύνη…. 

Η αποκατάσταση της χλωρίδας (αυτό που ακούσαμε ότι η γη θα αποδίδει καρπούς

σύλληψη προφ.Προδρόμου (23 σεπ)

Απόστολος

γέγραπται γὰρ ὅτι ᾿Αβραὰμ δύο υἱοὺς ἔσχεν, ἕνα ἐκ τῆς παιδίσκης καὶ ἕνα ἐκ τῆς ἐλευθέρας. ἀλλ’ ὁ μὲν ἐκ τῆς παιδίσκης κατὰ σάρκα γεγέννηται, ὁ δὲ ἐκ τῆς ἐλευθέρας διὰ τῆς ἐπαγγελίας. ἅτινά ἐστιν ἀλληγορούμενα. αὗται γάρ εἰσι δύο διαθῆκαι, μία μὲν ἀπὸ ὄρους Σινᾶ, εἰς δουλείαν γεννῶσα, ἥτις ἐστὶν ῎Αγαρ· τὸ γὰρ ῎Αγαρ Σινᾶ ὄρος ἐστὶν ἐν τῇ ᾿Αραβίᾳ, συστοιχεῖ δὲ τῇ νῦν ῾Ιερουσαλήμ, δουλεύει δὲ μετὰ τῶν τέκνων αὐτῆς· ἡ δὲ ἄνω ῾Ιερουσαλὴμ ἐλευθέρα ἐστίν, ἥτις ἐστὶ μήτηρ πάντων ἡμῶν. γέγραπται γάρ· εὐφράνθητι στεῖρα ἡ οὐ τίκτουσα, ρῆξον καὶ βόησον ἡ οὐκ ὠδίνουσα· ὅτι πολλὰ τὰ τέκνα τῆς ἐρήμου μᾶλλον ἢ τῆς ἐχούσης τὸν ἄνδρα. (Γαλ, δ' 22-27) 

Ευαγγέλιο

᾿Εγένετο ἐν ταῖς ἡμέραις ῾Ηρῴδου τοῦ βασιλέως τῆς ᾿Ιουδαίας ἱερεύς τις ὀνόματι Ζαχαρίας ἐξ ἐφημερίας ᾿Αβιά, καὶ ἡ γυνὴ αὐτοῦ ἐκ τῶν θυγατέρων ᾿Ααρών, καὶ τὸ ὄνομα αὐτῆς ᾿Ελισάβετ. ἦσαν δὲ δίκαιοι ἀμφότεροι ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, πορευόμενοι ἐν πάσαις ταῖς ἐντολαῖς καὶ δικαιώμασι τοῦ Κυρίου ἄμεμπτοι. καὶ οὐκ ἦν αὐτοῖς τέκνον, καθότι ἡ ᾿Ελισάβετ ἦν στεῖρα, καὶ ἀμφότεροι προβεβηκότες ἐν ταῖς ἡμέραις αὐτῶν ἦσαν. ᾿Εγένετο δὲ ἐν τῷ ἱερατεύειν αὐτὸν ἐν τῇ τάξει τῆς ἐφημερίας αὐτοῦ ἔναντι τοῦ Θεοῦ, κατὰ τὸ ἔθος τῆς ἱερατείας ἔλαχε τοῦ θυμιᾶσαι εἰσελθὼν εἰς τὸν ναὸν τοῦ Κυρίου· καὶ πᾶν τὸ πλῆθος ἦν τοῦ λαοῦ προσευχόμενον ἔξω τῇ ὥρᾳ τοῦ θυμιάματος. ὤφθη δὲ αὐτῷ ἄγγελος Κυρίου ἑστὼς ἐκ δεξιῶν τοῦ θυσιαστηρίου τοῦ θυμιάματος. καὶ ἐταράχθη Ζαχαρίας ἰδών, καὶ φόβος ἐπέπεσεν ἐπ᾿ αὐτόν. εἶπε δὲ πρὸς αὐτὸν ὁ ἄγγελος· μὴ φοβοῦ, Ζαχαρία· διότι εἰσηκούσθη ἡ δέησίς σου, καὶ ἡ γυνή σου ᾿Ελισάβετ γεννήσει υἱόν σοι, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Ιωάννην· καὶ ἔσται χαρά σοι καὶ ἀγαλλίασις, καὶ πολλοὶ ἐπὶ τῇ γεννήσει αὐτοῦ χαρήσονται. ἔσται γὰρ μέγας ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, καὶ οἶνον καὶ σίκερα οὐ μὴ πίῃ καὶ Πνεύματος ῾Αγίου πλησθήσεται ἔτι ἐκ κοιλίας μητρὸς αὐτοῦ, καὶ πολλοὺς τῶν υἱῶν ᾿Ισραὴλ ἐπιστρέψει ἐπὶ Κύριον τὸν Θεὸν αὐτῶν· καὶ αὐτὸς προελεύσεται ἐνώπιον αὐτοῦ ἐν πνεύματι καὶ δυνάμει ᾿Ηλιού, ἐπιστρέψαι καρδίας πατέρων ἐπὶ τέκνα καὶ ἀπειθεῖς ἐν φρονήσει δικαίων, ἑτοιμάσαι Κυρίῳ λαὸν κατεσκευασμένον. καὶ εἶπε

προσέγγιση στο Ευαγγέλιο του μικρού παρακλητικού

(προς το τέλος, με καφέ γράμματα το συμπέρασμα... για όσους βιάζονται να διαβάσουν το ''δια ταύτα'')

Πολλές φορές υπερεκτιμάμε τον εαυτό μας και του καταλογίζουμε χαρίσματα, με την δικαιολογία, πως όλα αυτά βρίσκονται μέσα μας και εμείς τα ανακαλύπτουμε. Ο αόρατος κόσμος δρα τις περισσότερες φορές τόσο ήσυχα και διακριτικά, σεβόμενος τις επιλογές μας. Ακόμη και την απόδοση της ευχαριστίας για κάθε βοήθεια, που μακάρι να μην την αργούμε, ερεθίζοντας την γενναιοδωρία του φιλεύσπλαγχνου Θεού, καθώς κατά τον Άγιο Ιωάννη Σιναϊτη, η ευχαριστία του λαμβάνοντος, ερεθίζει την γενναιοδωρία του δίδοντος.   

Στην πορεία της ζωής μας, συνοδοιπορούμε αοράτως με τον καλό Θεό και βοηθούμαστε από τους εργάτες Του. Κατανοούμε αυτή την παρουσία, σε τέτοιο βαθμό, ανάλογα με την πνευματική ηλικία που είμαστε. Πριν την γέννηση Του Ο Κύριος, εκυοφορείτο μέσα στην ευλογημένη κοιλία της Θεοτόκου. Στο πλησίασμα Της εγκυμονούσης Παναγίας στην Ελισάβετ, που κυοφορούσε τον Άγιο Ιωάννη Πρόδρομο, (όπως ακούμε στο ευαγγέλιο του μικρού παρακλητικού), σκιρτά εν αγαλλιάσει… και τα λοιπά γνωστά ''ιστορικά''.

Μόνο που η Αγία Γραφή καλό θα ήταν, να σταματήσει να θεωρείται ένα ιστορικό – θρησκευτικό βιβλίο με παραβολές και στοιχεία που περιορίζονται σε

για το πως ''λειτουργούν'' οι δίκαιοι Ζαχαρίας και Ελισάβετ, διαχρονικά προς φυσικοπνευματική ωφέλεια του ανθρώπου...

Αναφέρει ο αγ.Μάξιμος ομολογητής πως και η αιμορροούσα και η συγκύπτουσα κι η κόρη του Ιαείρου και η αγ.Φωτεινή η σαμαρείτιδα κι η γυναίκα των σαδουκαίων δηλώνουν και την ανθρώπινη φύση στο σύνολο της και την ψυχή του κάθε επί μέρους ανθρώπου.

Συνηθισμένοι να τα βλέπουμε εξωστρεφώς εξαντλούμε την ‘’γνώση’’ της Αγίας Γραφής στο ιστορικό της σκέλος με ίχνος συναισθηματισμού. Απότι όμως φαίνεται να είναι ουσιωδέστερο, και φυσικά ωφελιμότερο αλλά και αντικειμενικότερο πνευματικά, είναι η ανεύρεση της ζωντανής αναλογίας Λόγου και λόγου (ανθρώπου).