σκέψεις πάνω στα τρέχοντα της επικαιρότητος….

…καθημερινά η επικαιρότητα είναι μια πρόκληση για να ‘’τοποθετούνται’’ οι άνθρωποι, μεταξύ του φαινόμενου καλού και φαινόμενου κακού ή των πραγματικών τους διαστάσεων (καλού ή κακού) για όσους έχουν την διάκριση και πέρασαν από το φαίνεσθαι στο είναι. Δύσκολο μεν, αλλά όχι (χάριτι) ακατόρθωτο. 

Κάθε συμβάν με θεοκεντρική σύνδεση, ή θα είναι σαν καλό ευλογημένο ή σαν κακό θα έχει επιτραπεί. 

Για όποιον ενδιαφέρεται για την αντικειμενική εκδήλωση του καλού, σιγά σιγά λαμβάνει την ευλογία της διακρίσεως… [και με την προϋπόθεση που αναφέρεται στον ψαλτήρι…  τίς ἀναβήσεται εἰς τὸ ὄρος τοῦ Κυρίου καὶ τίς στήσεται ἐν τόπῳ ἁγίῳ αὐτοῦ; ἀθῷος  χερσὶ καὶ καθαρὸς τῇ καρδίᾳ, ὃς οὐκ ἔλαβεν ἐπὶ ματαίῳ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ καὶ οὐκ ὤμοσεν ἐπὶ δόλῳ τῷ πλησίον αὐτοῦ. οὗτος λήψεται εὐλογίαν παρὰ Κυρίου καὶ ἐλεημοσύνην παρὰ Θεοῦ σωτῆρος αὐτοῦ. (ψαλμ.κγ’)]. 

…ελληνικά και επί του πρακτέου, η διαφορά μεταξύ ΚΑΛΟΥ και ΚΑΚΟΥ, είναι το Λ και Κ και πως όταν κάποιος ανεβαίνει (Λ) προς το όρος Κυρίου, λαμβάνοντας ευλογία διακρίνει το είναι από το φαίνεσθαι, σε σχέση με το κακό, που οδηγεί τον άνθρωπο σε σκοτεινό αδιέξοδο (|< = Κ) ταλανιζόμενος από τα φαινόμενα, με αποτέλεσμα την λάθος κριτική και λάθος αντιμετώπιση ανθρώπων και καταστάσεων. 

Φυσικά και μας συμφέρει να αναζητούμε και διακρίνουμε Τον Λόγο (και το θέλημά Του) μέσα σε όλα τα φαινόμενα της φύσης και της ιστορίας, όπως μας προτείνει ο αγ.Μάξιμος ομολογητής…   

  

πάνω σε αυτό το σκεπτικό και με αυτόν τον γνώμονα (το κατά δύναμιν αληθείας), παρατίθενται κάποιοι ‘’σχολιασμοί’’ αμήν βοηθητικοί, ώστε η κρίση μας να βασίζεται σε στοιχεία αληθείας κι όχι φαντασίας και αυθαίρετου συναισθηματισμού ή διανοητικών τεχνασμάτων που σίγουρα ο ‘’κόσμος’’ τα προβάλλει, προκειμένου ο μισών την αλήθεια, την διαστρέψει…      

ο εντοπισμός (και διάκριση) της ύβρεως και η θεραπεία της…

σχολιασμός επικαιρότητος, επί των εκθεμάτων της ‘’εθνικής’’ πινακοθήκης, μη αναπαριστώντας τα ‘’έργα’’ για άλλην μια φορά, όπως αδιακρίτως συμβαίνει στο νετ, κατακλύζοντας αυτό.

…και θέλοντας να ακούσουμε την αιτιολόγηση του ‘’καλλιτεχνήματος’’ κατά την κριτικό τέχνης Αννυ Λιγνού (από σχόλιο στο φβ)… δίνουμε βήμα στον λόγο της, επιτρέποντας να ακολουθήσουν (για όποιον ενδιαφέρεται για μια ακόμη οπτική) κάποιες συνειρμικές μου σκέψεις… (ζητώντας προκαταβολικά συγγνώμη, για το μέγεθος και το βάρος). 

…Ο βραβευμένος καλλιτέχνης, απεκδύεται τα φτιασιδώματα της ομορφιάς, της αρμονίας και του κάλλους και απεικονίζει γλαφυρά τον εσωτερικό του κόσμο.

Ο μπάφος στα χείλη, δείχνει την απέλπιδα ανάγκη να ξεφύγει από την πραγματικότητα του καθρέφτη και να ηρεμήσει την αντάρα του κρανίου και της ψυχής.

Η χρήση της φόρμας της Μητέρας όλων μας, απεικονίζει σαν κραυγή την εσωτερική του ανάγκη να γίνει μανούλα. Κι εφόσον αυτό τεχνικά δεν γίνεται, το θνησιγενές βρέφος στην αγκαλιά μετατρέπεται στον Μαμ-Ρα, που τον έβλεπε

ασθένειες… ψυχής και σώματος

Από τις αμαρτίες μας αρρωσταίνει και το σώμα, όπως δείχνεται από την ίαση του επί 38 έτη παραλύτου, για την οποία εξηγεί ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: ''..Ακουσε τι λέει ο Χριστός: Να, έγινες υγιής, να μην αμαρτάνεις πλέον, για να μη σου συμβεί τίποτα χειρότερο..'' (Πηγή: PG 48:999) 

''Ὁταν τό σῶμα μας πάθῃ ἔστω καί μικράν βλάβην, καταβάλλομεν κάθε προσπάθειαν, διά νά τό ἀπαλλάξωμεν ἀπό τήν ἀσθένειαν, διά τοῦτο πολλάς φοράς ὁ Θεός τιμωρεῖ τό σῶμα διά τά ἁμαρτήματα τῆς ψυχῆς, ὥστε μέ τήν τιμωρίαν τοῦ μικροτέρου νά θεραπευθῇ τό μεγαλύτερο...  (η ψυχή δηλαδή). 

Τί συμβαίνει λοιπόν; Ὅλα τά νοσήματα, θά ἐρωτήσῃς, προέρχονται ἀπό ἁμαρτίας; Ὄχι βέβαια ὅλα, πάντως τά περισσότερα...'' ~ Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου (Πηγή: ΕΠΕ 13, 378-381)…

Στο αίμα είναι οι αμαρτίες, λέει ο γέροντας Γαβριήλ, γιατί οι αμαρτίες επηρεάζουν το σώμα, που κρατιέται στη ζωή μέσω του αίματος το οποίο το διατρέχει και το τρέφει... (...) 

στο αίμα το πρόβλημα, στο Αίμα η λύση…. εισάγεται στο αίμα το δηλητήριο του θανάτου, εισάγουμε το Αίμα προς θεραπεία και Ζωή…   

…που πυρ τυγχάνει, αφενός καίει τα αγκάθια αλλά και φλέγων αναξίους. Όχι ως προς την ‘’αξιότητα’’ αφού ουδείς άξιος, αλλά αμήν όχι αμετανόητος και ανεξομολόγητος…. 

Φρίττω δεχόμενος τὸ πῦρ, μὴ φλεχθῶ ὡσεὶ κηρὸς καὶ ὡσεὶ χόρτος. Ὤ φρικτοῦ Μυστηρίου! Ὤ εὐσπλαγχνίας Θεοῦ! Πῶς θείου Σώματος καὶ Αἵματος ὁ πηλὸς μετέχω καὶ ἀφθαρτοποιοῦμαι;

αμήν... Ὡς πῦρ γενηθήτω μοι καὶ ὡσεὶ φῶς τὸ Σῶμά σου καὶ τὸ Αἷμα, Σωτήρ μου, τὸ τιμιώτατον, φλέγον ἁμαρτίας τὴν ὕλην, καὶ ἐμπιπρῶν παθῶν τὰς ἀκάνθας καὶ ὅλον φωτίζον με προσκυνεῖν σου τὴν Θεότητα.

Μακάριοι είναι όσοι έχουν στην καρδιά τους άξονα τον Χριστό και περιστρέφονται

η ‘’δύναμις’’ των δαιμονίων και η λύση του προβλήματος…

Ο Δημήτρης διηγείται... Την περίοδο εκείνη, είχα σαγηνευθεί από βιβλία που κυκλοφορούσαν και δίδασκαν τα μυστικά και τις μεθόδους για να αποκτήσεις τον έλεγχο του νου και των δυνάμεων του. 

Ξεκίνησα διαλογισμό*... και μέσα μου ήταν πολύ συγκεχυμένες οι έννοιες του καλού και του κακού. Οι προπαγάνδες και οι αμαρτίες είχαν σκεπάσει την λαχτάρα αναζήτησης του "προσωπικού καλού" ...του Θεού... και αγνοώντας Τον... ήμουν εύκολη λεία στο "προσωπικό κακό"... στον διάβολο... του οποίου την ύπαρξη & τις μαγγανείες δεν γνώριζα ... και αδιαφορούσα.

Σ αυτήν την πνευματική κατάσταση ευρισκόμενος ... μια μέρα μου τηλεφώνησε ο γέρων Προκόπιος. Μου ζήτησε να τον μεταφέρω με το αυτοκίνητο μου για να κοινωνήσει έναν ετοιμοθάνατο. 

Εκ των υστέρων... αξιολογώντας την όλη κατάσταση κατάλαβα... ότι ο λόγος που με κάλεσε ήταν άλλος... έβλεπε την πορεία μου και ήθελε να παρέμβει πατρικά... να μου δείξει το λάθος... 

Δεν αρνιόμουνα ποτέ τίποτα στο γέροντα Προκόπιο...τον αγαπούσα!!! Η αρετή του...και η αγάπη του για τους ανθρώπους είχαν βάλει σφραγίδα ζωής επάνω μου... 

Όταν έφτασα μου ζήτησε να βοηθήσω πέντε νεαρούς στην μετακόμιση ενός μεγάλου μεταλλικού γραφείου. Πραγματικά ήταν πολύ βαρύ... Τελειώνοντας την

ο δαιμονισμένος των γαδαρηνών ( +μητρ. Aντώνιος Bloom)

Και, λοιπόν, στο σημερινό Ευαγγέλιο βλέπουμε πώς ήρθε ο Χριστός, πώς ο δαιμονισμένος άνθρωπος – με τον οποίον καμιά φορά τόσο μοιάζουμε – στάθηκε μπροστά Του – πρόσωπο με πρόσωπο –, και Τον ρώτησε – Τον Άνθρωπο, Τον μοναδικό γνήσιο Άνθρωπο: Τί δουλειά έχεις μ΄εμένα, Ιησού; Τί κοινό υπάρχει μεταξύ μας; Γιατί ήρθες; Για να με βασανίσεις; Και ο Χριστός διέταξε να βγει το κακό και καταστρεπτικό πνεύμα από τον άνθρωπο. Και ο νους του ανθρώπου φωτίστηκε, η καρδιά του ηρέμησε, και ο ίδιος έγινε πάλι άνθρωπος και άρχισε, στα πόδια του Χριστού, να Τον ακούει, να ακούει το λόγο της ζωής.

Όλοι εμείς μπορούμε να πλησιάσουμε έτσι προς το Χριστό, έστω στις προσευχές μας, έστω μέσω των μυστηρίων, εκείνων των ισχυρών, αήττητων ενεργειών του Θεού για να γίνουμε ελεύθεροι, ελεύθεροι από όλες τις καταστροφικές δυνάμεις μέσα μας – αν μόνο διαμένουμε μαζί με το Χριστό για να γίνουμε εντελώς υγιές και δεν επιστρέφουμε ξανά σε ό,τι μας δηλητηριάζει και μας καταστρέφει, αλλά κηρύττουμε στον κόσμο τί μας έχει προσφέρει ο Χριστός.

Γι΄αυτό ας μην διαβάσουμε αυτή την ιστορία σαν να είναι μακριά από μας σαν να μην έχει καμία σχέση με μας. Μας αφορά άμεσα. Ας κοιτάξουμε μέσα μας. Τί υπάρχει, που μας σκοτεινιάζει το νου, συσκοτίζει την καρδιά μας, οδηγεί τη θέλησή μας στο κακό, κάνει τα λόγια μας κενά, κακά, τρομερά και νεκρά, και τις πράξεις μας καταστροφικές; Ας πλησιάσουμε προς τον Χριστό, όπως ο δαιμονισμένος, στην εξομολόγηση, στη μετάληψη, στο ευχέλαιο και στις προσευχές μας. Μα, ας ζητήσουμε και από τους δικούς μας και τους φίλους μας να μας θυμηθούν στις δικές τους προσευχές. Και θα θεραπευτούμε. ( +μητρ. Aντώνιος Bloom)

η πνευματική κατάσταση των γαδαρηνών…

και η διαχρονικότητά της...  

αναφέρουν οι άγιοι, πως παρότι τα θεία γεγονότα συνέβησαν άπαξ, αυτά παρατείνονται στους αιώνες… 

Μας συμφέρει, να μην μείνουμε μόνο στα μεγάλα γεγονότα, Γεννήσεως, Αναστάσεως, γιατί η παρουσία Του Κυρίου επί γης, ενεργεί σε κάθε έναν που επιδέχεται διορθώσεως…. ανεξάρτητα της εποχής. Ενεργεί σε κάθε ιστορικό πρόσωπο και συγχρόνως με το ίδιο πνεύμα, στον καθένα αναλογικά.  

Όταν θεραπεύει τυφλό, επεκτείνεται σε κάθε νου. Όταν ανορθώνει και ανασταίνει παράλυτο, πάλι στον νου αναφέρεται. Όταν καθαρίζει λεπρό, με λέπρα στην ψυχή την αμαρτία, καθαρίζει με προϋποθέσεις, κάθε ψυχή, αφαιρώντας τους μολυσμούς σαρκός και πνεύματος, ως Ιατρός ψυχών και σωμάτων. 

Είναι το... Τάδε λέγει Κύριος τοῖς Ἰουδαίοις· Λαός μου τί ἐποίησά σοι, ἢ τί σοι παρηνώχλησα; τοὺς τυφλούς σου ἐφώτισα, τοὺς λεπρούς σου ἐκαθάρισα, ἄνδρα ὄντα ἐπὶ κλίνης ἠνωρθωσάμην. Λαός μου, τί ἐποίησά σοι, καὶ τί μοι ἀνταπέδωκας; ἀντὶ τοῦ μάννα χολήν, ἀντὶ τοῦ ὕδατος ὄξος, ἀντὶ τοῦ ἀγαπᾶν με, σταυρῷ με προσηλώσατε· οὐκέτι στέγω λοιπόν, καλέσω μου τὰ ἔθνη, κᾀκεῖνα με δοξάσουσι, σὺν τῷ Πατρὶ καὶ τῷ Πνεύματι, κᾀγὼ αὐτοῖς δωρήσομαι, ζωὴν τὴν αἰώνιον. αναφερόμενος στον ισραήλ (νους ορώμενος τω Θεώ) επεκτεινόμενο, σε κάθε νου....

Όταν ανορθώνει την συγκύπτουσα, ανορθώνει την διάνοια που ενασχολείται μόνο με τα γήινα … ζωοποιεί τον τεθανατωμένο και υιό της χήρας στην ναΐν και κόρη του ιαείρου, ζωοποιώντας την φύση και την ψυχή … 

Τον τρόπο σκέψης των αναγωγών από τα ιστορικά πρόσωπα σαν αναλογίες στον εαυτό, μας τον γνωρίζει μυσταγωγικά ο αγ.Μάξιμος ομολογητής (1) κι είναι

Θεραπευτική Αγωγή της Ορθόδοξης Εκκλησίας

Όταν βαπτιστήκαμε λάβαμε το Άγιο Πνεύμα, και το Άγιο Χρίσμα λάβαμε ''πακέτο''. Όλα τα Χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος. Πήγε το Φως του Αγίου Πνεύματος μέσα στην βαθεια καρδία, στόν πάτο -πάτο, μέσα εκεί έχουμε ένα Εκκλησάκι πάνφωτο...

Δεν το βλέπουμε, γιατί από τις αμαρτίες είναι τυφλός ο νους, ο οφθαλμός της ψυχής. Οι αμαρτίες είναι μπάζα, που σκεπάζουν αυτό το αναμμένο κάρβουνο που σε όλους υπάρχει, αλλά δεν φαίνεται.

Με την εξομολόγηση αρχίζουμε να ξεμπαζώνουμε. Κατεβαίνει προς την καρδιά, προς τα κάτω η Χάρις και βλέπουμε σαν από προβολέα περισσότερο τον εαυτό μας.

Μας δείχνει η Χάρις και άλλα παλαιά αμαρτήματα, που ήταν στοιβαγμένα εκεί και τα είχαμε ξεχάσει ή δεν τα είχαμε σωστά αξιολογήσει. Αυτή την διαδικασία δεν πρέπει να την θεωρούμε σοκαριστική.

Είναι ένδειξη πνευματικής υγείας. Κατεβαίνει το τρυπάνι και βρίσκει και άλλα στρώματα μέχρι να φτάσουμε στον άνθρακα του βαπτίσματος.

Όταν ολοκληρωθεί η κάθαρση της καρδιάς από το ξεμπάζωμα της μετανοίας

αρχή ινδίκτου και αρχή θεραπείας…

στο σημερινό ευαγγέλιο (1) (της 1 σεπ και αρχής ινδίκτου) αναφέρει το… Σήμερον πεπλήρωται ἡ γραφὴ αὕτη ἐν τοῖς ὠσὶν ὑμῶν. αλλά και το κηρύξαι ἐνιαυτὸν Κυρίου δεκτόν.  

Το εκκλησιαστικό ‘’σήμερον’’ δεν είναι μια στενή και περιορισμένη χρονική περίοδος, αλλά κατάσταση υπερβατική, που για να ισχύσει χρειάζονται προϋποθέσεις, όπως για την Γέννηση ο ευαγγελισμός, για την ανάσταση η σταύρωση….. Για να πληρωθεί η γραφή της 1 σεπ απαιτείται η προεργασία που αναφέρθηκε την προηγούμενη ημέρα (31 αυγ) και στο απολυτίκιο της Παναγίας…. ἐπὶ σοὶ γὰρ καὶ φύσις καινοτομεῖται καὶ χρόνος. 

Έτσι, για νάχουμε ‘’νέο’’ χρόνο, καινοτομία, ανακαίνιση φύσης και χρόνου και ευάρεστο και δεκτό από τον καλό Θεό ενιαυτό (κύκλο ή ευστοχότερα έλικα), προαπαιτείται η χάρις και η σκέπη και η ενέργεια Της Θεοτόκου. 

Το έμπρακτο σκέλος του δεκτού ενιαυτού, το αναφέρει ο απ.Παύλος στον απόστολο (3) της ίδιας ημέρας (1/9) 

Αρχίζει Ο Ιωάννης Πρόδρομος το κήρυγμά του με το μετανοείτε (Ματθ.γ’2), αρχίζει και Ο Κύριος πάλι με το ίδιο (Ματθ.δ΄17).  Με αυτό το σκεπτικό και

ο συνοδίτης αρχάγγελος Ραφαήλ

και θεραπευτής του σώματος, του νου και της ψυχής των ανθρώπων, όνομα που μεθερμηνεύεται πως Ο Κύριος θεραπεύει και ικανοποιεί τα αιτήματα (είναι αυτός που ανεβάζει τις προσευχές, ειδικά τις έμπονες, στον θρόνο του Θεού). 

Επιπλέον όμως, κυκλοφορεί μια άγνωστη ακολουθία που ψάλλεται τῇ ΛΑ' Δεκεμβρίου, πρὸς ἐξευμενισμὸν τοῦ ἁγίου ἀγγέλου καὶ ἐκζήτησιν τῆς αὐτοῦ προστασίας καὶ συνοδοιπορίας κατὰ τὸ νέον ἔτος τῆς τοῦ Κυρίου χρηστότητος. 

Μπορεί ο καλός Θεός να μας εγνώρισε τον αρχάγγελό Του με τον Τωβίτ σαν συνοδίτη, όπως αναφέρει το απολυτίκιό του (1) αλλά αυτή η συνοδοιπορία ισχύει για κάθε άνθρωπο (καθ’όλη την ιστορία του κόσμου) προς απόκτηση αρετής και σοφίας (κι αν το επιθυμεί)… κατά το… συνοδοιπόρε πρὸς κτῆσιν τῆς ἀρετῆς καὶ σοφίας. Συνοδοιπόρο ανθρώπων αγαθό, δυνατό, συγκείμενο κι όχι αντικείμενο… 

Αναφέρεται από τους αγίους ότι… Ἡ αἰωνιότητα ὅπως καὶ ἡ ἱστορία δὲν εἶναι ἕνας κύκλος ἀλλὰ μία πορεία πρὸς τὰ πάνω. Δὲν εἶναι ἕνα γεωμετρικὸ σημεῖο ἀλλὰ μία ἑλικοειδὴς ἄνοδος … γιαυτό ζητάμε στην ευχή αρχής ενιαυτού την ευλογία Του Κυρίου [Άναρχε Τρισήλιε Βασιλεύ, ο καιρών και χρόνων, τας ελίξεις περισκοπών, ευλόγησον τον κύκλον, της νέας περιόδου, τας αγαθάς Σου δόσεις, πάσι δωρούμενος….] που πρακτικά μεταφράζεται με την συνοδοιπορία του ανθρώπου με τον αρχάγγελό Του… 

Είναι η …31 Δεκ/1 Ιαν, που (κοσμικώς) ήθισται να ξεκινάμε την μέτρηση του νέου χρόνου…. φυσικά ομότροπα και του εκκλησιαστικού στην αρχή της ινδίκτου (1 σεπ)… αλλά και της γενέθλιας ημέρας του καθενός που κλείνει έναν ‘’κύκλο’’ και του διανοίγεται (με του Θεού την βούληση) ένας νέος … με συνοδοιπόρους, τον άγιο της ημέρας που γεννήθηκε, τον άγιο του ονόματός του, όποιον ακόμη ευλαβείται και φυσικά με τον άγιο άγγελό του (αν είναι βαπτισμένος ορθόδοξα)…  Μια

Ιατρός ψυχών και σωμάτων

Η ερμηνεία ότι οι αιρετικοί είναι ψευδογιατροί-κομπογιαννίτες, που δεν μπορούν να θεραπεύσουν τους ανθρώπους, αλλά και τους αρρωσταίνουν, δείχνει γιατί καταδικάσθηκαν από την Εκκλησία. Αυτό δεν γίνεται από εμπάθεια, μίσος και φανατισμό, αλλά κατά τον ίδιο τρόπο που ξεχωρίζονται οι επιστήμονες ιατροί από τους κομπογιαννίτες.

(†) π. Ιωάννης Ρωμανίδης, Ομότιμος Καθηγητής της Δογματικής της Θεολογικής Σχολής του Αριστοτέλειου Πανεπιστήμιου Θεσσαλονίκης

Πάντως, η Εκκλησία απέβλεπε στην θεραπεία των ανθρώπων, ενώ οι ψευδογιατροί-αιρετικοί, όχι μόνον δεν θεραπεύουν τους ανθρώπους, αλλά συντελούν και στον αιώνιο θάνατό τους.

«Τι είναι η αίρεση; Στην πατερική παράδοση αίρεση είναι κομπογιαννιτισμός. Γιατί η αίρεση καταδικάζεται; επειδή δεν συμφωνούν στο δόγμα; Αυτό είναι το πρόβλημα. Καταδικάζεται, επειδή στην αίρεση δεν υπάρχει θεραπεία. Και εφ’ όσον δεν υπάρχει θεραπεία, είναι επικίνδυνη για τον άνθρωπο. Οι Πατέρες έβλεπαν την αίρεση ως ένα είδος κομπογιαννιτισμού, όπου δεν υπάρχει θεραπεία».

«Νομίζω, την βασική διαφορά μπορούμε να την κατανοήσουμε, αν πάρουμε για

Αυτός ο άνθρωπος με έσωσε, με έβγαλε από ψυχικό θάνατο… (αγ.Αρσένιος Μπόκα)

ΟΣΙΟΣ ΑΡΣΈΝΙΟΣ ΜΠΟΚΑ Ο ΡΟΥΜΑΝΟΣ:

Διηγείται ο ιερέας π. Κυπριανός Νεγρεάνου:

-Είχα πάει σε ένα μοναστήρι και περίμενα το λεωφορείο. Δίπλα μου ήταν και δύο σύζυγοι ηλικιωμένοι.

Κάποια στιγμή έβγαλα κάποια χαρτιά μου να ψάξω κάτι.

Μαζί είχα και μία φωτογραφία του πατρός Αρσενίου.

Η κυρία με ρώτησε αμέσως:

«Έχετε γνωρίσει τον πατέρα Αρσένιο;

Αγαπητέ μου, εγώ τον γνώρισα.

Αυτός ο άνθρωπος με έσωσε, με έβγαλε από ψυχικό θάνατο…

Είχα παθήσεις των ενδοκρινών αδένων.

Εδώ και χρόνια έμενα σε νοσοκομεία και οίκους ευγηρίας σε ολόκληρη την χώρα.

Στο τέλος μου είπαν να πάω σπίτι διότι σε 2-3 μήνες θα πεθάνω.

Μια νοσοκόμα, πρίν την έξοδο από το νοσοκομείο, μου είπε: «Ματαίως παίρνεις φάρμακα και ελπίζεις στους γιατρούς και νοσοκομεία.

Πήγαινε και προσευχήσου στον Θεό.

Άκουσα ότι υπάρχει ένας άνθρωπος του Θεού, Αρσένιος.

Πήγαινε και κάνε προσευχή, μήπως τον βρείς».

Aλλά εγώ δεν πίστευα στον Θεό, θεωρούσα την πίστη μια βλακεία.

Των δέκα λεπρών (Άγιος Νικόλαος Αχρίδος)

...Ας ρίξουμε μια ματιά στην καθαρή απεικόνιση της ευγνωμοσύνης και της αγνωμοσύνης. Τι έκαναν οι λεπροί αυτοί όταν διαπίστωσαν πως είχαν θεραπευτεί από τη λέπρα τους; Μόνο ο ένας απ’ αυτούς γύρισε για να ευχαριστήσει το Χριστό. Οι άλλοι εννιά τράβηξαν το δρόμο τους. Ούτε που σκέφτηκαν να γυρίσουν και να ευχαριστήσουν τον Ευεργέτη και Σωτήρα τους.

«Εις δε εξ αυτών, ιδών ότι ιάθη, υπέστρεψε μετά φωνής μεγάλης δοξάζων τον Θεόν. και έπεσεν επί πρόσωπον παρά τους πόδας αυτού ευχαριστών αυτώ· και αυτός ην Σαμαρείτης» (Λουκ. ιζ’ 15, 16). Ο ευγνώμων αυτός άνθρωπος, μόλις είδε πως είχε απαλλαγεί από τη φοβερή αρρώστια του, ένιωσε την ψυχή του ν’ ανασαίνει ανάλαφρα. Ήταν σα να είχε βγάλει από μέσα του κάποια φαρμακερά φίδια. Η πρώτη του σκέψη λοιπόν ήταν να τρέξει και να ευχαριστήσει Εκείνον που τον έσωσε απ’ αυτήν τη φοβερή αθλιότητα. Λίγο νωρίτερα είχε κράξει, Ιησού επιστάτα, ελέησον ημάς. Τώρα ξανασήκωσε τη φωνή του και βροντοφώναξε από τα βάθη της ψυχής του κι από τα καθαρά χείλη του ευχαρίστησε το Θεό. Δεν του έφτασε αυτό όμως. Έτρεξε αμέσως να βρει τον Ευεργέτη του, να του εκφράσει τις ευχαριστίες του. Μόλις έφτασε κοντά στο Χριστό έπεσε μπροστά Του να τον

Η εμφάνιση του Αγίου Παντελεήμονα στον Άγιο Νικόλαο Πλανά!

Κατ’ αρχήν ο Άγιος Νικόλας Πλανάς έγινε εφημέριος εις τον Άγιον Παντελεήμονα, εις τον Νέον Κόσμον. Η ενορία του απηρτίζετο από… 13 οικογένειας. Εις το διάστημα της εφημερίας του, τον επεσκέφθη ένας ιερεύς άνευ ενορίας, τον παρεκάλεσε να συλλειτουργήσουν, και αυτός ως καλός και αγαθός τον εδέχθη ολοψύχως.

Αυτός όμως ο ιερεύς τα συνεφώνησε με τούς τότε επιτρόπους της εκκλησίας του Αγίου Παντελεήμονος, τον έδιωξαν και τον έστειλαν εις την εκκλησίαν τού Αγίου Ιωάννου της οδού Βουλιαγμένης (τον «Κυνηγόν», ως τον έλεγαν τότε). Η ενορία της εκκλησίας αυτής απηρτίζετο από… οχτώ οικογενείας! Και η πληρωμή τού ιερέως ήτανε ένα κομμάτι κρέας από το μανάρι των Απόκρεω ή των Χριστουγέννων. Αυτό δεν τον πείραζε, είχε κεφάλαιον την νηστείαν. Αρκεί να είχε εκκλησία να λειτουργή.

Αυτός ο διωγμός από την εκκλησία τού Αγίου Παντελεήμονος τού έφερε μεγάλο ψυχικό πόνο. Μια βραδιά, φεύγοντας από τον Άγιο Ιωάννη για να πάη στο σπίτι του, έκλαιγε στο δρόμο. Έρημος ο τόπος τότε.

Βλέπει άξαφνα στο δρόμο ένα νεαρό παλληκάρι και τού λέγει: Τι κλαις, πάτερ μου;

– Κλαίω, παιδί μου, γιατί με διώξανε από τον Άγιο Παντελεήμονα.

Η συνταγή του πατέρα Ιουστίνου Πίρβου για τη θεραπεία του καρκίνου

«Σταμάτα να τρως κρέας καθόλου! Οι καρκινικοί όγκοι τρέφονται με πρωτεΐνες κρέατος και η προσευχή αλλάζει τα πράγματα, είναι πολύ πιο εύκολο.

– Άσε τα ανθρακούχα ποτά με σάκχαρα, γλυκαντικά, γιατί συμβαίνει το ίδιο, τα άρρωστα κύτταρα χρησιμοποιούν σάκχαρα για να πολλαπλασιαστούν.

– Νηστεψε από εδώ και στο εξής: Δευτέρα, Τετάρτη και Παρασκευή. Η νηστεία, για όσους μπορούν, καθαρίζει τον οργανισμό από σοβαρές ασθένειες και πάθη. Αν νήστεψες 12 ώρες χωρίς νερό και φαγητό μαγειρεμένο στη φωτιά, αφήνεσαι στον Θεό, ώστε στο ανθρώπινο σώμα να εμφανιστεί ξαφνικά στο αίμα, ένα ένζυμο, μια ορμόνη που καταστρέφει το καρκινικό, άρρωστο κύτταρο.

Κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής, ο Πατέρας μας λέει την ιεραρχική προσευχή πολλές φορές, την προσευχή της καρδιάς, το Κύριο Ιησού Χριστέ όπως και προσευχή στη Μητέρα του Θεού, τον Ψαλμό 50 και το Σύμβολο της Πίστεως, άλλα.

«Συγχωρήστε όλους αυτούς που σας καταδίωξαν και σας έκριναν, προσευχηθείτε γι’ αυτούς!». Νερό για να πιείτε το βράδυ, για να χορτάσετε, περισσότερο, 2-3 λίτρα.

– Όταν τελειώσετε τη νηστεία το βράδυ, φάτε λίγο ξερό ψωμί, λίγους σπόρους,

η τάξις στον ψυχισμό, οι αιτίες της αταξίας και η αποκατάσταση

Ο πρώτος άνθρωπος ο πλασθείς από Τον Θεό, ΑΔΑΜ, δεν θα μπορούσε να ήταν ατακτοποίητος, αφού τον εξήγαγε από το χάος, μέσα στο Φως Του. Πλην της έννοιας του πήλινου, τα αρχικά του έδειχναν την σταυροειδή του ‘’τάξη’’, ως πνευματικά ‘’απλωμένος’’ στα 4 σημεία του ορίζοντα, Ανατολή Δύση Άρκτος Μεσημβρία

Επιπλέον ως ένοικος του παραδείσου, βρισκόταν τακτοποιημένος σταυρικά, μεταξύ των 4 ποταμών που καθόριζαν τα φυσικά του όρια [όπως όρια έχει κάθε σώμα, με μας να γνωρίζουμε (θεωρητικά) την Βασιλεία, ως χρυσοπλοκώτατο πύργο και δωδεκάτειχο πόλι], και τα οποία χαρίσματα, προσεγγίστηκαν κάπως σε παλαιότερα άρθρα* .  

Κι έρχεται η ώρα, που όλη αυτή η τάξις χάνεται, κλέπτεται ο ουράνιος θησαυρός, απεμπολούνται τα χαρίσματα για χάριν φανταστικών δωρεών του δολίου, χάνεται η τάξις κι αυτό, γιατί δόθηκαν τα ανάλογα δικαιώματα στον ταραξία. 

Αφορμή της απώλειας, στάθηκε η στροφή της εμπιστοσύνης από τον Θεό σε πίστη στην φαντασία και το αυτοείδωλο. Φαντάστηκε ο ΑΔΑΜ και η ΕΥΑ τι καλά που θα ήταν αν ήταν θεοί με γνώσεις και δυνάμεις. Αλλά! στον χώρο της φαντασίας και ειδώλων, οι θεοί χωρίς Θεό κυνηγούν (διαχρονικά με το ίδιο δόλιο δόλωμα) τον θανατηφόρο αντικατοπτρισμό (666) της όασης, φωτιζόμενοι αντί ευθέως Φωτός και καθαρής καρδίας, από πλάνο έρπον φως. Αυτό νομοτελειακά σαν ακολούθηση της φυγοκέντρου, θα καταντήσει τους κυνηγούντες αυτά (έλληνες και ιουδαίους, που ζητούν σημεία και σοφία, και στα πρόσωπα αυτών όλους τους φιλοδυνάμους και φιλοσόφους), ανυπάκουους και υπερήφανους (κι οι δυο με την έπαρση του 7 και τρωτή τους πτέρνα, εκτός Του Κυρίου, εκτός της Κυριακής και 8ης ''ημέρας'' (και η' αιώνα), σαν τον διαβολέα, πατέρα ψεύδους και φαντασιών, αν δεν στρέψουν, προσανατολίσουν το πρόσωπό τους και κινηθούν στην Αγάπη δια της μωρίας ή σκανδάλου (ανάλογα της προσεγγίσεως) του Σταυρού. 

Κι η έξοδος και απομάκρυνση είχε δύο στάδια και στάσεις. Από εντός του Λόγου λόγοι (άνθρωποι) εβγήκαν απέναντι (Γεν.γ’24) (του Ηλίου) και μετά εξέπεσαν

Άξιον εστί και θεραπεία

"Παιδιά μου , όταν ακούμε το "εξαιρέτως της Παναγίας Αχράντου" στη Θεία Λειτουργία να σταυρώνουμε τον νου μας, και όπου πονάμε

και να μνημονεύουμε ονόματα αρρώστων, αμαρτωλών, φυλακισμένων και όσων ανθρώπων έχουν ανάγκη. 

Θέλω και κάτι επί πλέον να επισημάνω για την Θεία Λειτουργία, για τη στιγμή τού «Άξιον εστί». Εκείνη την ώρα να προσέχουμε τον λογισμό μας και να σταυρώνουμε όλο το σώμα μας, διότι είναι παρών ό Θεός. 

Εκείνη την ώρα αποκαλύπτει πολλά πράγματα ό Θεός και πολύ μάς ενισχύει. Εκείνη την ώρα επισκιάζει ή Χάρις τού Παναγίου Πνεύματος. Η δε Παναγία όλα τα εξορκίζει, είτε πειρασμό, είτε αρρώστια. 

Στο «εξαιρέτως της Παναγίας Αχράντου» να σταυρώνουμε τον νου μας, όπου πονάμε και να μνημονεύουμε ονόματα αρρώστων, αμαρτωλών, φυλακισμένων και όσων ανθρώπων έχουν ανάγκη. 

Την ώρα πού εύχεται ο ιερεύς και λέει: «Μνήσθητι Κύριε... ζώντων και τεθνεώτων» να γονατίζουμε, αν μπορούμε - και οι εκκλησιαστικές μοναχές - και να προσευχώμαστε για όλους τούς ανθρώπους. 

Κάποτε είχε έρθει ό κύριος, πού χάρισε στο Μοναστήρι τα βιβλία τού αγίου

έρημος… και θεραπεία

Αυτός ήταν ο λόγος πού οι άγιοι πατέρες ζούσαν απομονωμένοι στην έρημο, όπως ο Ηλίας ο θεσβίτης, ο Ιωάννης ο βαπτιστής και όλοι οι υπόλοιποι πατέρες. 

Μη νομίσετε ότι οι άγιοι κατόρθωσαν να εξαγιασθούν ζώντας μεταξύ των ανθρώπων. Επέτυχαν να κατοικήση μέσα τους η θεϊκή δύναμις, αφού προηγουμένως ασκήθηκαν πολύ στην ησυχία. Και τότε, στολισμένους με τις αρετές, τους έστελνε ο Θεός ανάμεσα στους ανθρώπους για να τους οικοδομήσουν και να τους θεραπεύσουν. 

Σαν ιατροί πού ήσαν, μπορούσαν να θεραπεύσουν τις ασθένειες των ανθρώπων. Για την ανάγκη αυτή ο Θεός τους αποσπούσε από την ησυχία και τους έστελνε στον κόσμο. Τότε όμως τους έστελνε, αφού θεράπευαν όλα τα δικά τους πάθη. 

Είναι αδύνατο να στείλη ο Θεός για την πνευματική ωφέλεια των ανθρώπων μια ψυχή πού είναι ακόμη ασθενής. 

Όσοι λοιπόν πηγαίνουν στον κόσμο πριν ολοκληρωθούν, πηγαίνουν με το θέλημα

Αν είσαι Ιερέας...

Ιερομόναχος Μακάριος
Γέροντας του Ιερού Χιλιανδαρινού Κελλιού - Γέννησης της Θεοτόκου, Μαρουδά

Αν είσαι ιερέας φρόντισε στην εξομολόγηση να μην συντρίβεις το πρόσωπο του εξομολογούμενου χάριν των ιερών κανόνων.

Πριν να εκφράσεις την γνώμη σου θυμήσου το μέγεθος της δικής σου αδυναμίας και αμαρτωλότητας.

Πριν βάλεις κάποιο επιτίμιο προσπάθησε να καταλάβεις τις ψυχικές, σωματικές και πνευματικές του δυνατότητες.

Πρόσεξε να μην τραυματίσεις την ευαίσθητη ψυχή του και τον απομακρύνεις από τον Θεό.

Μην ξεχνάς ότι είσαι θεραπευτής και όχι δικαστής.

Ο Θεός δεν σου ζητά να ανακρίνεις με θρησκευτικά κριτήρια τον πιστό αλλά να του αποκαλύψεις την Αγάπη Του... 

πηγή

θεραπεία του πνεύματος του συγχυσμένου και τεθλιμμένου ανθρώπου (Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ)

Το πνεύμα του συγχυσμένου και θλιμμένου ανθρώπου φρόντισε να το ενθαρρύνεις με λόγια αγάπης....

Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ