η συγκείμενη και η αντικείμενη αλήθεια…

Με στόχο την ‘’αντικειμενικότητα’’ της γνώσης, οι επιστήμονες του κόσμου με την δική τους μεθοδολογία, έστησαν τα πάντα απέναντί τους, προς μελέτη, αντι-κείμενοι. Αλλά με το μέτρο της παρατήρησης, του πειράματος και της επανάληψης, δεν δίνουν περιθώρια στο ανεπανάληπτο και με την σκληροκάρδια συμπεριφορά, το ‘’γενηθήτω το θέλημά ΜΟΥ’’, μπήκε και ο Θεός ως ‘’αντικείμενο’’ κάτω από το μικροσκόπιο και τηλεσκόπιο, να βρεθεί και ‘’υποταχθεί’’ στο ανθρώπινο θέλημα… ας απωθηθεί προς στιγμήν η έννοια του Θεού. Ο πραγματικά φιλαλήθης, θα ψάξει και θα βρει. Για να μην πούμε στην ακρίβεια, πως η ίδια Η Αλήθεια θα τον βρει και θα τον έλξει προς Εαυτήν… "Μια γουλιά από το ποτήρι της επιστήμης θα σε κάνει άθεο.... Στον πάτο όμως του ποτηριού θα σε περιμένει ο Θεός " Βέρνερ Χάιζενμπεργκ (Γερμανός Φυσικός , θεμελιωτής της Κβαντομηχανικής, κάτοχος Νόμπελ Φυσικής ) 

Αλλά… "Η αληθινή επιστήμη, είναι η επιστήμη της καθαρής καρδιάς!" ~ Άγιος Σπυρίδων, Επίσκοπος Τριμυθούντος ο θαυματουργός, επίσης, ο π. Βασίλειος Γοντικάκης, πρώην Καθηγούμενος Ι.Μ. Ιβήρων Αγ. Όρους στο Η Σχέση μεταξύ Επιστήμης και Ορθόδοξης Θεολογίας σημειώνει… οι αληθινά τολμηροί επιστήμονες θα αναπαυθούν, μόνον όταν γίνουν Ορθόδοξοι θεολόγοι.

…έτσι ενώ ο προσανατολισμός (1) του ανθρώπου που ζει στην εξωστρέφεια (ως ΑΔΑΜ) με κέντρο τον εαυτό του, κερδίζει καθημερινά με τις εφευρέσεις και ανακαλύψεις και αναλύσεις επί αναλύσεων, τάχα αντικειμενικότητα, (μέσα στην έρπουσα σοφία του κόσμου) συγχρόνως κατηγορεί τον άλλον προσανατολισμό (που κέντρο έχει τον νέο ΑΔΑΜ Χριστό και την εν ημίν βασιλεία και θεία σοφία, φωτιζόμενος από ευθές ΦΩΣ) ως υποκειμενικό, υποτιμώντας την ‘’αλήθεια’’ του… Με αυτήν την στάση όμως,

σοφία, γνώσις και λόγοι (αγ.Διαδόχου Φωτικής)

ΑΓΙΟΣ ΔΙΑΔΟΧΟΣ ΦΩΤΙΚΗΣ

Όταν κάποιος είναι αφώτιστος, δεν πρέπει να καταπιάνεται με τα πνευματικά θέματα· αλλά και εκείνος που φωτίζεται πλούσια από την αγαθότητα του Αγίου Πνεύματος, δεν πρέπει να αρχίσει να ομιλεί γι' αυτά. Η φτώχεια στα πνευματικά φέρνει την άγνοια, αλλά και ο πλούτος δεν επιτρέπει την ομιλία. Γιατί τότε η ψυχή, μεθυσμένη από την αγάπη του Θεού, επιθυμεί μέσα στη σιωπή της να απολαμβάνει τη δόξα του Κυρίου. Ώστε πρέπει να παρατηρούμε πότε βρισκόμαστε σε μια μέση κατάσταση και τότε να μιλάμε για το Θεό. Αυτή η κατάσταση δίνει στην ψυχή ένα είδος λόγων γεμάτων από δόξα, ενώ η λαμπρότητα του θείου φωτισμού τρέφει με πίστη την πίστη εκείνου που λέει τους λόγους αυτούς, για να γευθεί πρώτος αυτός τον καρπό της θείας γνώσεως με την αγάπη. Γιατί ο γεωργός που κοπιάζει πρέπει πρώτος να γεύεται τους καρπούς(Β΄ Τιμ. 2, 6).

Η σοφία και η γνώση είναι χαρίσματα του ενός Αγίου Πνεύματος. Το κάθε όμως χάρισμα ενεργεί με διάφορο τρόπο. «Σε άλλον δίνεται σοφία, σε άλλον γνώση, από το ίδιο Πνεύμα»(Α΄ Κορ. ιβ'), όπως μαρτυρεί και ο Απόστολος Παύλος. Και η γνώση ενώνει με την πείρα τον άνθρωπο με το Θεό, αλλά δεν κινεί την ψυχή σε λόγους για τα όντα. Γι' αυτό και μερικοί που ασκούν το μοναχικό βίο, φωτίζονται από τη γνώση με νοερή αίσθηση, αλλά η ψυχή τους δεν κινείται σε θείους λόγους. Η σοφία όμως, όταν δοθεί με φόβο σε κάποιον μαζί με τη γνώση (και αυτό είναι

Εκατό γνωστικά κεφάλαια - Άγιος Διάδοχος Φωτικής

«Εκατό γνωστικά κεφάλαια» ο Άγιος Διάδοχος στο προοίμιο του βιβλίου εκθέτει τους «δέκα όρους», που είναι κατά κάποιο τρόπο τα κύρια σημεία του βιβλίου και θα μπορούσαμε κατ’ επέκταση να ισχυρισθούμε ότι είναι οι δέκα όροι της πνευματικής ζωής. Συγκεκριμένα γράφει:

Πρώτος όρος της πίστεως: Έννοια περί Θεού απαθής.
Δεύτερος όρος της ελπίδος: εκδημία του νου εν αγάπη προς τα ελπιζόμενα.
Τρίτος όρος της υπομονής: Τον αόρατον ως ορατόν ορώντα τοις της διανοίας οφθαλμοίς αδιαλείπτως καρτερείν. 

μέτρο λόγου (με γνώμονα την Μεσοπεντηκοστή)

«Ὅπως ὅταν αἱ θύραι τῶν λουτρῶν ἀνοίγωνται συνεχῶς, ἡ ἐσωτερική θέρμη ὠθεῖται ταχύτατα πρός τά ἔξω, ἔτσι συμβαίνει καί στήν ψυχή· ὅταν θέλη νά ὁμιλῆ ἔξω τοῦ μέτρου, ἔστω καί ἄν λέγη μόνον πνευματικούς λόγους, ἐξατονεῖ ἡ μνήμη τοῦ Θεοῦ διά τῆς πύλης τοῦ στόματος.

Γι᾽ αὐτό μάλιστα χάνει ἐν συνεχείᾳ τούς δυνατούς πνευματικούς λογισμούς, περιπίπτουσα σέ πλῆθος κατωτέρων ἐννοιῶν καί ὁμιλοῦσα χωρίς τάξιν καί ἀμέτρως στούς τυχόντας, ἐπειδή ἔχασε τήν ἐνέργειαν τοῦ ἁγίου Πνεύματος, ἡ ὁποία συντηρεῖ τήν διάνοιαν φωτεινήν χωρίς φαντασίες.

Γιατί τό ἀγαθόν Πνεῦμα ἀποφεύγει πάντοτε τήν πολυλογίαν, ὡς ἄσχετον καί ἀντίθετον σέ κάθε ταραχήν λογισμῶν καί φαντασιῶν ἔστω εὐπρεπῶν. Εἶναι καλή λοιπόν ἡ σιωπή στόν καιρό της, ἡ ὁποία δέν εἶναι τίποτε ἄλλο ἀπό μητέρα σοφωτάτων ἐννοιῶν». 

Άγιος Διάδοχος Φωτικής
Τά ἑκατόν Γνωστικά κεφάλαια, Ἐκδ. Ὁ Ἄθωνας, σελ. 141.

Και… Είπε ο αββάς Ησαϊας: “Τη σιωπή να την αγαπάς περισσότερο από το λόγο. Γιατί η σιωπή φέρνει θησαυρό, ενώ η ομιλία τον διασκορπίζει”…

---

Σχόλιο… (Ἐκ τοῦ εὐαγγελίου) ...ὁ ἀφ' ἑαυτοῦ λαλῶν τήν δόξαν τήν ἰδίαν ζητεῖ, ὁ δέ ζητῶν τήν δόξαν τοῦ πέμψαντος αὐτόν, οὗτος ἀληθής ἐστι, καί ἀδικία ἐν αὐτῶ οὐκ ἔστιν. (Ἰωάν.ζ'18) …