Λόγω πληθώρας παραδόσεων σε τοπικά επίπεδα, λογικά, ούτε θα μπορούσα να τις ακουμπήσω όλες (ως μη λαογράφος), αλλά ούτε και θα ήθελα.
Με την παρούσα προσέγγιση καναδυό παραδόσεων, θάθελα να προσπαθήσω να ενδείξω τον τρόπο αναγωγής και ‘’μετάφρασης’’ από τα του κόσμου, άκοσμα (και άτακτα εξωτερικά, ειδωλολατρικά) στα της Ορθοδοξίας έσω τακτοποιημένα, ώστε, όπως ο Θεός εξάγει από το κακό το καλό, να μπούμε σε μια νοοτροπία (και μεθοδολογία), ανάβασης δια ιχνών στην ουσία και προς τον Θεό, όπως παρατηρεί και προτείνει ο αγ.Μάξιμος ομολογητής:
Οι γνωστές λαϊκές παραδόσεις που θα προσπαθήσω να προσεγγίσω εδώ, είναι τα καρναβάλια, ο κλήδονας και μια ακόμη που αφορά τις εγκύους και αναφέρεται στον άγιο Συμεών τον θεοδόχο.
Τα καρναβάλια έχουν σχέση με την από-κρεω …. (λατινικά κάρνα). Στην πραγματικότητα είναι η προσπάθεια μετάβασης από το προσωπείο, στο πρόσωπο... . Από τους δερμάτινους χιτώνες και προσωπείο που περιβάλλουν και περικυκλώνουν το πρόσωπο, σε αυτό, το θεοΰφαντο. Όταν ημερολογιακά
