συνέχεια του Ημέρα Κυρίου και ημέρες ανθρώπων…. Έργα Κυρίου και έργα ανθρώπων
Τα έργα και ημέραι όχι ως έργο του Ησιόδου περί θεογονίας, αλλά Του Κυρίου αφ’Εαυτού και δι ημών, δωρεά Του, προς ελάχιστη θεογνωσία και ΔΟΞΑ, κατά την δεκτικότητα του δοχείου. ‘’Έδειξας (και δείχνεις) τοις μαθηταίς την δοξαν Σου καθώς ηδύναντο… όσο εχώρουν (όσο χωρούν’’ ).
Μπορεί το φυσικό σώμα, ενόσω ζει και κινείται να είναι ορατό, αλλά όπως το ορατό νέφος κινείται προς όποια κατεύθυνση του επιβάλλει ο αόρατος αέρας που φυσάει, έτσι και ο διττός άνθρωπος κινείται όπου ο εσωτερικός αήρ του το υπαγορεύει, άσχετα αν μπορεί αυτό να το ελέγξει ή όχι, με δύο όμως κατευθύνσεις. Όχι έρπουσες οριζοντίως όπως έχουν την δυνατότητα τα στοιχεία της φύσεως, αλλά ή προς τα άνω (9) ή προς τα κάτω (6). Ζωή ή θάνατο. Τριαδικό Θεό ουσία ή φαντασία και είδωλο, με μας, ή δεσμευμένους στο αυτοείδωλό μας ή ελευθερούμενοι χάριτι από Τον Ελευθερωτή.
Κι Ο Κύριος είναι ο ΑΗΡ (όπως ποιείται μέσα στην Εκκλησία με το σύμβολο της πίστεως και όχι μόνο). Μόνο όταν συμπνεύσει και γίνει ομόπνοος κι ο δικός μας αήρ, ως πίστη, με ό,τι οι Προφῆται ὡς εἶδον, οἱ Ἀπόστολοι ὡς ἐδίδαξαν, ἡ Ἐκκλησία ὡς παρέλαβεν, οἱ Διδάσκαλοι ὡς ἐδογμάτισαν, ἡ Οἰκουμένη ὡς συμπεφώνηκεν, ἡ χάρις ὡς ἔλαμψεν, ἡ ἀλήθεια ὡς ἀποδέδεικται, τὸ ψεῦδος ὡς ἀπελήλαται, ἡ σοφία ὡς ἐπαρρησιάσατο, ὁ Χριστὸς ὡς ἑβράβευσεν, οὕτω φρονοῦμεν, οὕτω λαλοῦμεν, οὕτω κηρύσσομεν Χριστόν τὸν ἀληθινὸν Θεὸν ἡμῶν, καὶ τοὺς Αὐτοῦ Ἁγίους ἐν λόγοις τιμῶντες, ἐν συγγραφαῖς, ἐν νοήμασιν, ἐν
