ΣΤΑΥΡΟΣ, μεσοπεντηκοστή και πνευματική ζωή

Αναφέρει ο αγ.Εφραίμ ο αριζονίτης για το πας άνθρωπος ψεύστης…. ότι δεν είναι ψεύτης, αλλά φευγαλέος σαν όνειρο, σαν αστραπή. Κι αν συγκριθεί η μικρή μας επί γης ζωή με την αιωνιότητα, πράγματι δεν διαφέρει σε διάρκεια από μία φευγαλέα αστραπή.  

Αστραπή όμως, είναι και Ο Μεσσίας ως κεντρομόλος Ι, (Ιησούς) ώσπερ γαρ η αστραπή εξέρχεται από ανατολών και φαίνεται έως δυσμών ούτως έσται και η παρουσία του υιού του Ανθρώπου.  (Ματθ.κδ’ 27) αλλά και ο αντίδικος της σωτηρίας μας (αστραπή) ως Ι, Ι τάγμα δαιμόνων, (κεραυνόμορφος κόππα, ϟ , 90ός) αλλά φυγόκεντρος …εθεώρουν τον σατανάν ως αστραπήν εκ του ουρανού πεσόντα. (Λουκ.ι’18) 

…κι εμείς, ανάμεσα, με την θέλησή μας, όσο είμαστε εν ζωή (βιολογική) ακολουθούμε το ένα από τα δύο Ι, που είναι εμβασμένα στο ΕΙΝΑΙ μας από το ΕΝΑ που προήλθαμε, ελεύθερα να ακολουθήσουμε και συνεχιστεί αυτή η ροπή (και ορμή) στους αιώνες, μαζί με Τον (Τριαδικό) Έναν (999) ή τον αντίποδα ειδωλικό, αληθοφανή άλλον (666). Νους και ψυχή μας χαρίστηκε ως θεία πνοή. Και, δεν είναι δική μας, παρότι έτσι φαίνεται. Λάσπη, το σώμα από το χώμα, κι αυτό δωρεά, παρότι φαίνεται δικό μας. 

Στην πραγματικότητα είμαστε διαχειριστές νου και χου και κατευθύνουμε αυτά, προς σωτηρία ή απώλεια, από την μόνη δική μας. Την θέληση. Αμήν να θέλουμε να διαλύσουμε τον ενδιάμεσο χνου που παρεμβάλλεται μεταξύ νου και χου, τα κρατά διαχωρισμένα, και εκ παθών, σκιάζει τον ηγεμονικό νου να δράσει ορθά, όπως τα νέφη αλλά και τα πολλά κάτω ανυπόστατα ύδατα, διαθλούν, διαστρεβλώνουν και αλλοιώνουν το ευθές Φως. Ανερχόμαστε ευθέως (Ι) και φωτιζόμαστε με ταπεινότητα και υπακοή στο θείο θέλημα (ομόπνοοι επί της οδού, του Ι, Του Ιησού) κατερχόμαστε ευθέως ψυχικά και σκοτιζόμαστε, λόγω έπαρσης, εγωισμού και ανυπακοής (με μπροστάρηδες το Ι τάγμα δαιμόνων). Ανερχόμαστε ελικοειδώς (9) δια σωματικών αρετών λεπτύνοντας νου και χου, και αντίστοιχα κατερχόμαστε (6) δια ενσώματων παθών, μολύνοντας νου και χου, παχυλοποιώντας τα.    

Κι όπως στην πρώτη δημιουργία παίρνει ο Θεός εύπλαστη ύλη και εκ του μηδενός (Σὺ ἐκ τοῦ μὴ ὄντος εἰς τὸ εἶναι ἡμᾶς παρήγαγες) ξεκινά την δημιουργία, (του ανθρώπου) έτσι και για την αναδημιουργία, εμείς καλούμαστε να φτάσουμε στο μηδέν, στην ταπείνωση κι Ο Κύριος θα βάλει την Ζωή.... (από τον άμωμο) ᾿Εκολλήθη τῷ ἐδάφει ἡ ψυχή μου· ζῆσόν με κατὰ τὸν λόγον σου. (από π.Ζαχαρία έσσεξ)

Τώρα δίνουμε εξετάσεις επί κλίμακος καθ’ημέραν, [περί της κλίμακος και των ακραίων πλατύσκαλων…. (φυσική και θεολογική προσέγγιση) ] προς πραγματική ζωή ή ψεύτικη. Προς την ξεδιψώσα και σκιάζουσα αληθινή όαση σε σχέση με τον ψεύτικο αντικατοπτρισμό της. Από την αφροσύνη στην φρόνηση και από τον έναν κύκλο (ασεβείας) ειδωλολατρίας, υλοκρατίας, σαρκολατρείας… κοσμικού φρονήματος, στον άλλον (ευλαβείας, Αληθείας, πραγματικής Ζωής) η φλογίνη ρομφαία μεταξύ φρονήσεως και αφροσύνης και … κύκλος Αληθείας και κύκλος ασεβείας… 

Κι Ο Κύριος, μεσούσης της εορτής (της σκηνοπηγίας και πεντηκοστής) καλεί: …. ὁ διψῶν, ἐρχέσθω πρός με, καὶ πινέτω ὕδωρ ζωηρόν, καὶ οὐ μὴ διψήσῃ εἰς τὸν αἰῶνα, ὁ πιστεύων τῇ ἐμῇ χρηστότητι ποταμοὶ ῥεύσουσιν ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ ζωῆς αἰωνίου. Ὢ τῆς ἀγαθότητος, καὶ τῆς εὐσπλαγχνίας σου, Χριστὲ ὁ Θεὸς ἡμῶν· Δόξα σοι. 

…ὁ διψῶν ἐρχέσθω πρός με καὶ πινέτω, ὕδωρ ζωηρόν αἰώνιον, καὶ οὐ μὴ διψήσῃ εἰς τὸν αἰῶνα, ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, ποταμοὶ ῥεύσουσιν ἐκ τῆς κοιλίας αὐτοῦ, καὶ ἕξει τὸ φῶς τῆς ζωῆς. 

Όντας ο νόμος (φυσικός και γραπτός) παιδαγωγός,  και με την σαμαρείτιδα να

Τι είναι η πνευματική ζωή - Άγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Μόνο η πνευματική ζωή είναι η αληθινή ζωή, όλα τα υπόλοιπα είναι ύλη. Και το σώμα μας ύλη είναι, χώμα δανεισμένο από τη γη. Χώμα, νερό, φωτιά και αέρας – από αυτά τα τέσσερα στοιχεία είναι φτιαγμένο το ανθρώπινο σώμα. 

Είναι τόσο επιδέξια και θαυμαστά δομημένο που δεν μπορεί να περιγραφεί μήτε και να εκφραστεί. Και πάλι όμως, το σώμα είναι μονάχα ένα πράγμα, δεν είναι ζωή, όπως το όχημα δεν είναι ο ταξιδιώτης και το κλουβί δεν είναι το πουλί. 

Τι είναι τότε η ζωή; Η Αγία Γραφή του Θεού το εξηγεί σαφέστατα στην πρώτη της σελίδα: «και έπλασεν ο Θεός τον άνθρωπον, χουν από της γης, και ενεφύσησεν εις το πρόσωπον αυτού πνοήν ζωής, και εγένετο ο άνθρωπος εις ψυχήν ζώσαν» (Γεν. β’7). 

Γνωρίζεις καλά τι σημαίνουν τούτα τα λόγια, άμεσα και έμμεσα; Άμεσα λοιπόν, έφτιαξε ο Θεός από το χώμα το σώμα και έμμεσα, από τον Εαυτό Του φύσηξε μέσα του πνοή ζωής. Έτσι ο άνθρωπος έγινε ζωντανή ψυχή. Φαινομενικά λοιπόν ο

Σταυρός, καρδία και κομποσχοίνι…

Πολλά έχουν συγγραφεί και διαρκώς γράφονται, λόγω της σπουδαιότητος των εννοιών. Εδώ θα γίνει μια προσπάθεια ενοποίησης και ‘’συμμαζέματος’’ κάποιων διάσπαρτων αναφερθέντων σχετικών, σε διάφορα πονήματα με σκοπό την διάκριση και ευθυπόρηση. 

Το ότι η καρδία* του ανθρώπου είναι το κέντρον των υπέρ φύσιν, των κατά φύσιν και των παρά φύσιν κινήσεων, είναι κάπως γνωστό, παρότι μικροί πνευματικά, δεν τα διαχειριζόμαστε όπως οφείλουμε για το συμφέρον μας, κι αυτό γιατί ακόμη δεν εισήλθαμε σε αυτήν με τις παράλληλες έννοιες του ουρανού, της κιβωτού της αγίας ορθοδοξίας, της αχειροποιήτου… . Το ότι και ο Σταυρός είναι το κέντρο του κόσμου και εαυτού (όχι μόνο αυτογνωσίας, αλλά και ως βάση θεογνωσίας) και ότι πρέπει να ‘’συμπέσει’’ ο Σταυρός στην καρδιά, είναι ένα ορθόδοξο μυστικό, που παραθεωρείται και ίσως δεν διδάσκεται τόσο ευρέως όσο θα έπρεπε λόγω σπουδαιότητος, στα θρησκευτικά.

Το κομποσχοίνι είναι εκείνο το θεόσδοτο βοήθημα (πλεγμένο με 9 σταυρούς) που ταυτίζει δια του Ονόματος, τον σταυρό στην καρδιά, προσδίδοντας με την αναπνοή (1), τον άλλον Αέρα. Με την πλοκή του, ξεμπλέκει τον άνθρωπο, κάνοντάς τον απλούν και λιτό [μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι, όπου πνεύμα είναι η θέληση, στην αυτάρκεια, γιατί αυτών θα είναι η βασιλεία των ουρανών (Ματθ.ε')], καθαρό (γιατί αυτοί τον Θεόν όψονται), φωτισμένο, άγιο ... Τὸ Πνεῦμά σου τὸ ἀγαθὸν ὁδηγήσει με ἐν γῇ εὐθείᾳ· ἕνεκεν  τοῦ ὀνόματός σου, Κύριε, ζήσεις με. (ψαλμ.142) 

Ο Σταυρός, βρίσκεται μεταξύ γης και ουρανού, ορατών τε και αοράτων, όπως συμπυκνωμένα η καρδιά βρίσκεται στη μέση, μεταξύ γης (κοιλίας – αεί χρόνου) και ουρανού (κεφαλής – νυν και άχρονου) , ορατών (δεξιάς επίγνωσης) και

Ένας απλωμένος μυστικός μίτος αναλογίας ψαλμών, Κυρίου και ημών, εμπράγματα, ‘’σήμερον’’

Με αφορμή τα διαδραματιζόμενα αυτήν την εποχή γεγονότα, τον 36^ο ψαλμό και το ευαγγέλιο της μεσοπεντηκοστής δυο συνειρμικές σκέψεις που από μια άποψη, τα συνδέουν.

Αναφέρεται στον 36^ο ψαλμό : ...κατανοεῖ ὁ ἁμαρτωλὸς τὸν δίκαιον καὶ ζητεῖ τοῦ θανατῶσαι αὐτόν, ὁ δὲ Κύριος οὐ μὴ ἐγκαταλίπῃ αὐτὸν εἰς τὰς χεῖρας αὐτοῦ, οὐδὲ μὴ καταδικάσηται αὐτόν, ὅταν κρίνηται αὐτῷ. ὑπόμεινον τὸν Κύριον καὶ φύλαξον τὴν ὁδὸν αὐτοῦ, καὶ ὑψώσει σε τοῦ κατακληρονομῆσαι γῆν· ἐν τῷ ἐξολοθρεύεσθαι ἁμαρτωλοὺς ὄψει. εἶδον τὸν ἀσεβῆ ὑπερυψούμενον καὶ ἐπαιρόμενον ὡς τὰς κέδρους τοῦ Λιβάνου· καὶ παρῆλθον, καὶ ἰδοὺ οὐκ ἦν, καὶ ἐζήτησα αὐτόν, καὶ οὐχ εὑρέθη ὁ τόπος αὐτοῦ. φύλασσε ἀκακίαν καὶ ἴδε εὐθύτητα, ὅτι ἐστὶν ἐγκατάλειμμα ἀνθρώπῳ εἰρηνικῷ· οἱ δὲ παράνομοι ἐξολοθρευθήσονται ἐπὶ τὸ αὐτό, τὰ ἐγκαταλείμματα τῶν ἀσεβῶν ἐξολοθρευθήσονται. σωτηρία δὲ τῶν δικαίων παρὰ Κυρίου, καὶ ὑπερασπιστὴς αὐτῶν ἐστιν ἐν καιρῷ θλίψεως, καὶ βοηθήσει αὐτοῖς Κύριος καὶ ῥύσεται αὐτοὺς καὶ ἐξελεῖται αὐτοὺς ἐξ ἁμαρτωλῶν καὶ σώσει αὐτούς, ὅτι ἤλπισαν ἐπ᾿ αὐτόν.

Ευαγγέλιο μεσοπεντηκοστής

῎Ηδη δὲ τῆς ἑορτῆς μεσούσης ἀνέβη ὁ ᾿Ιησοῦς εἰς τὸ ἱερὸν καὶ ἐδίδασκε.
καὶ ἐθαύμαζον οἱ ᾿Ιουδαῖοι λέγοντες· πῶς οὗτος γράμματα οἶδε μὴ μεμαθηκώς;

επί του πρακτέου τα της μεσούσης μέχρι αποδόσεως

Φέτος (2019) μετά την πρόσκληση της μεσούσης ο διψών ερχέσθω … (μεσοπεντηκοστή 22/5) ‘’έτυχε’’ να εορτάζεται η γ’ εύρεση της Τιμίας κεφαλής του αγ.Ιωάννου προδρόμου σταθερή 25/5 και αγ.Φωτεινή 26/5 (κινητή) που ήντλησε ύδωρ λάλον στο φρέαρ του Ιακώβ.  Με όρια τα κατοπτρικά μεταξύ τους 2 και 5  (που απλώνονται οριζόντια, δεξιά - αριστερά)) εντοπίστηκε να παρεμβάλλονται (καθέτως, πάνω - κάτω) τα 2,5 και ς’. Δλδ επί ενός οριζόντιου κύκλου του ενιαυτού, μέσα στην επαναλαμβανόμενη ‘’καθημερινότητα’’, διακρίνεται μια αχνή κάθετη (πνευματική) τομή (στο σύνολο ΣΤΑΥΡΟΣ) που αφήνει ίχνη προς ψηλάφηση:

2(2)/5

2(5)/5

2(6)/5

Το ‘’γνωστό’’ , λόγοι εντός του Λόγου (2) αγιασμός, απέναντι (5) ως ευθεία κατοπτρική προβολή και κατέναντι (ς) έμμεσα και χιαστί. (Γεν.γ’24 και Γεν.δ’16)

 

 2

-

5

.

ς

…όλα, για να μας δώσουν αφορμή να εντοπίσουμε από τους λόγους των Γραφών και της φύσεως, άλλη μια συστάδα ακτίνων ουρανίου επί γης, Φωτός. Ευθεία πορεία προς Τον Κύριο (δέσμη ακτίνων Φωτός και ευθείας προς τα άνω πορείας, όπως καταγράφηκε και με το διήμερο 8/9Μαΐου με τον αγ.Ιωάννη θεολόγο, αγ.Χριστοφόρο και προφ.Ησαΐα).

Ακούμε τα αναγνώσματα…. (25/5) …ὅτι ὁ Θεὸς ὁ εἰπὼν ἐκ σκότους φῶς λάμψαι, ὃς

μέτρο λόγου (με γνώμονα την Μεσοπεντηκοστή)

«Ὅπως ὅταν αἱ θύραι τῶν λουτρῶν ἀνοίγωνται συνεχῶς, ἡ ἐσωτερική θέρμη ὠθεῖται ταχύτατα πρός τά ἔξω, ἔτσι συμβαίνει καί στήν ψυχή· ὅταν θέλη νά ὁμιλῆ ἔξω τοῦ μέτρου, ἔστω καί ἄν λέγη μόνον πνευματικούς λόγους, ἐξατονεῖ ἡ μνήμη τοῦ Θεοῦ διά τῆς πύλης τοῦ στόματος.

Γι᾽ αὐτό μάλιστα χάνει ἐν συνεχείᾳ τούς δυνατούς πνευματικούς λογισμούς, περιπίπτουσα σέ πλῆθος κατωτέρων ἐννοιῶν καί ὁμιλοῦσα χωρίς τάξιν καί ἀμέτρως στούς τυχόντας, ἐπειδή ἔχασε τήν ἐνέργειαν τοῦ ἁγίου Πνεύματος, ἡ ὁποία συντηρεῖ τήν διάνοιαν φωτεινήν χωρίς φαντασίες.

Γιατί τό ἀγαθόν Πνεῦμα ἀποφεύγει πάντοτε τήν πολυλογίαν, ὡς ἄσχετον καί ἀντίθετον σέ κάθε ταραχήν λογισμῶν καί φαντασιῶν ἔστω εὐπρεπῶν. Εἶναι καλή λοιπόν ἡ σιωπή στόν καιρό της, ἡ ὁποία δέν εἶναι τίποτε ἄλλο ἀπό μητέρα σοφωτάτων ἐννοιῶν». 

Άγιος Διάδοχος Φωτικής
Τά ἑκατόν Γνωστικά κεφάλαια, Ἐκδ. Ὁ Ἄθωνας, σελ. 141.

Και… Είπε ο αββάς Ησαϊας: “Τη σιωπή να την αγαπάς περισσότερο από το λόγο. Γιατί η σιωπή φέρνει θησαυρό, ενώ η ομιλία τον διασκορπίζει”…

---

Σχόλιο… (Ἐκ τοῦ εὐαγγελίου) ...ὁ ἀφ' ἑαυτοῦ λαλῶν τήν δόξαν τήν ἰδίαν ζητεῖ, ὁ δέ ζητῶν τήν δόξαν τοῦ πέμψαντος αὐτόν, οὗτος ἀληθής ἐστι, καί ἀδικία ἐν αὐτῶ οὐκ ἔστιν. (Ἰωάν.ζ'18) …