προτύπωση του Σταυρού και της σωτηρίας

Ὁ προφήτης Ἐλισσαῖος ἦταν μαθητὴς καὶ διάδοχος τοῦ προφήτη Ἠλία. Μὲ τὴ διδασκαλία καὶ τὰ πολλὰ θαύματα ποὺ ἐπιτελοῦσε, ἀπέκτησε μαθητές, «υἱοὺς προφητῶν», οἱ ὁποῖοι αὐξήθηκαν καὶ δὲν χωροῦσαν πλέον μὲ ἄνεση στὸ οἴκημα ὅπου διέμεναν.

Ἔτσι, κατέβηκαν μαζὶ μὲ τὸν διδάσκαλό τους σὲ μιὰ κατάφυτη ὄχθη τοῦ Ἰορδάνη ποταμοῦ γιὰ νὰ κόψουν ξύλα, μὲ τὰ ὁποῖα θὰ ἔχτιζαν τὸ νέο μεγαλύτερο σπίτι τους. Καθὼς ὅμως ἔκοβαν δένδρα, πετάχθηκε τὸ μεταλλικὸ τμῆμα ἑνὸς τσεκουριοῦ καὶ ἔπεσε στὰ βαθιὰ νερὰ τοῦ Ἰορδάνη.

–Ἄχ, κύριε! εἶπε αὐτὸς ποὺ ἔπαθε τὸ ἀτύχημα. Αὐτὸ τὸ τσεκούρι ἦταν δανεικό.

–Ποῦ ἔπεσε; τὸν ρώτησε ὁ ἄνθρωπος τοῦ Θεοῦ.

–Ἐδῶ.

Ὁ προφήτης ἔκοψε ἕνα ξύλο, τὸ ἔκανε στειλιάρι καὶ τὸ ἔριξε στὸν Ἰορδάνη, στὸ σημεῖο ὅπου εἶχε βυθισθεῖ τὸ σίδερο. Τότε ἔγινε κάτι θαυμαστό: Τὸ σίδερο ἀνέβηκε στὴν ἐπιφάνεια τοῦ νεροῦ καὶ ἐφάρμοσε στὸ ξύλο.

–Πάρ’ το, τοῦ εἶπε.

Πράγματι, ὁ μαθητὴς ἅπλωσε τὸ χέρι καὶ τὸ πῆρε μὲ χαρά (βλ. Δ΄ Βασ. ς΄ 1-7).

Τὸ ξύλο μὲ τὸ ὁποῖο ἔγινε αὐτὸ τὸ θαῦ­μα, προτυπώνει, σύμφωνα μὲ τοὺς ἱεροὺς Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, καὶ συμ­βολίζει τὸν Τίμιο Σταυρό. Οἱ ἅγιοι Πατέρες

ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ ΛΟΓΟΣ ΑΓΙΟΥ ΛΟΥΚΑ ΑΡΧΙΕΠ. ΚΡΙΜΑΙΑΣ

Τὸ Εὐαγγελικὸ ἀνάγνωσμα τῶν Θεοφανίων περιέχει ἕναν λόγο τοῦ Χριστοῦ μεγάλης σπουδαιότητας. Σ’ αὐτὸν τώρα θέλω λίγο νά στρέψω τὴν προσοχὴ σας. Τοῦ μεγάλου αὐτοῦ γεγονότος τῆς Θεοφάνειας τοῦ Κυρίου προηγεῖται κήρυγμα στίς ὄχθες τοῦ Ἰορδάνη ποταμοῦ, τοῦ Ἰωάννου, τοῦ Προδρόμου τοῦ Κυρίου, τοῦ μείζονος μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων πού γέννησαν ποτέ οἱ γυναῖκες. Τὸ φλογερὸ του κήρυγμα τῆς μετανοίας γιά τὸ ὁποῖο προετοιμαζόταν εἴκοσι ὁλόκληρα χρόνια στήν ἔρημο τῆς Ἰουδαίας τραβοῦσε πρὸς αὐτὸν μεγάλο πλῆθος ἀνθρώπων. Ὁ πύρινος λόγος τοῦ κηρύγματός του ἔκαιγε τίς καρδιὲς τῶν ἀνθρώπων τοὺς ὁποίους βάπτιζε στά νερὰ τοῦ Ἰορδάνη καθαρίζοντας τίς ἁμαρτίες τους.

Τὴν μεγάλη ἐκείνη ἡμέρα μὲ πολλὴ ἔκπληξη παρατήρησε ὅτι μεταξὺ τῶν ἄλλων πού ἔρχονται γιά νά βαπτιστοῦν βρίσκεται καὶ Ἐκεῖνος τὸν ὁποῖον μέχρι τότε δέν εἶχε

κάθαρση και φώτιση…

Από το… ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ Του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού (εκ του τρίτου λόγου του «Θησαυρού Δαμασκηνού» άνευ του προοιμίου, διασκευασμένος φραστικώς) και από απαντήσεις (1) σε ζητήματα….  

μεταξύ άλλων διαβάζουμε: …όταν ο Αρχάγγελος Μιχαήλ είδε την πτώσιν των δαιμόνων, η οποία ηκολούθησεν εις την έπαρσιν του Εωσφόρου, εστάθη και είπε’ «στώμεν καλώς, στώμεν μετά φόβου», τότε εστάθησαν όλοι εκεί όπου έκαστος ευρέθη, οι μεν αγαθοί Άγγελοι εις τους ουρανούς, οι δε πονηροί δαίμονες εκεί όπου έπεσον, ήτοι άλλοι εις την άβυσσον, οίτινες και έμειναν εκεί κάτω εις την κόλασιν, άλλοι εις την γην, άλλοι εις το ύδωρ και άλλοι εις τον αέρα, οίτινες λέγονται εναέρια τελώνια. Με την κατάβασιν όμως του θείου Λόγου ενικήθη η δύναμις των δαιμόνων εκείνων, οίτινες ήσαν εις τον αέρα και εις την γην έπρεπεν όθεν να νικηθή η δύναμις και εκείνων οίτινες ήσαν εις το ύδωρ (1), 

(1) [Η δε δύναμις εκείνων, οίτινες κατέπεσον εις τα καταχθόνια, συνετρίβη με την κάθοδον του Κυρίου εις τον Άδην μετά την σταύρωσιν, αφ' ότου αναστάς συνεξανέστησε και άπαν το γένος των ανθρώπων.] δι’ ο και ο μόνος αναμάρτητος Χριστός κατήλθεν εις το ύδωρ και εβαπτίσθη δια να συντρίψη τους δαίμονας, όπως

λόγοι αγίων για Θεοφάνεια και λίγα σχετικά…

Ἰωάννης Χρυσόστομος - Λόγος εἰς τὸ Ἅγιον Βάπτισμα τοῦ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ 

Ἅγια Θεοφάνεια (Ἁγ. Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ) 

Εις την εορτήν των Θεοφανείων († Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους) 

Ευχή καθαγιασμού των υδάτων Ποίημα Σωφρονίου Πατριάρχου Ιεροσολύμων 

ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ ΛΟΓΟΣ ΑΓΙΟΥ ΛΟΥΚΑ ΑΡΧΙΕΠ. ΚΡΙΜΑΙΑΣ

ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ Του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού Εκ του τρίτου λόγου του «Θησαυρού Δαμασκηνού» άνευ του προοιμίου, διασκευασμένος φραστικώς. 

απαντήσεις σε ζητήματα…. 

πρώτον μεν ζήτημα είπομεν: Διατί ο Χριστός, αναμάρτητος ων, εβαπτίσθη;

Δεύτερον ζήτημα είναι’ Διατί δεν εβαπτίσθη εις άλλον ποταμόν, αλλ' εις τον

Θεοφάνεια ψαλμοί και καθημερινότητα…

…με το πως οι ακτίνες των ψαλμών λεπτύνουν τον νου ‘’συνελήφθη’’ μέσα στην σκοτεινιά και νεφελώδη ουρανό μια ακτίνα θείου Φωτός, η οποία από την άπειρη ευσπλαγχνία του Θεού εισήλθε, όπως εισήλθε εχθές με το παλαιό (6/19 Ιαν) Ο Κύριος στα ύδατα του κόσμου τούτου, για να μας αγιάσει… 

Για να μην πάει χαμένη ή μείνει στην φιλολογική θεωρητική γνώση ως κατάρτιση στα περί της πίστεώς μας, απαιτείται ως μίτος να αποδώσει τον λόγο, επί του πρακτέου, για τον οποίο συνελήφθη. Την έξοδο. Όχι μόνο να την δούμε αλλά και να την διέλθουμε…. Τον πολλαπλασιασμό ακτίνων, μέχρι να διαλυθούν τα νέφη που μας απαγορεύουν θέα και κίνηση, μέχρι να μεσουρανήσει ο νοητός ήλιος στην ψυχή και ζωή μας. Και, όπως ένας τυμβωρύχος βρίσκοντας ένα μικρό διαμαντάκι δεν σταματά εκεί, δεν πάει στο σπίτι του επαναπαυμένος για τον μικροθησαυρό, αλλά ψάχνει την ολότητά του, έτσι κι εμείς μας συμφέρει από τους διάσπαρτους λόγους να βρούμε το θησαυροφυλάκιο του Λόγου. 

 

Δι ευχών και ενεργείας του μεγάλου Ευθυμίου που μας θυμίζει ότι η μελέτη, η προσευχή και η διάκριση είναι τα όπλα μας, σε μας δεν μένει παρά μετά την μελέτη αναγωγών (όπως το προηγούμενο άρθρο) και αναλογιών των Γραφών, (φυσικού και γραπτού ισότιμων και ταυτοδιδάσκαλων νόμων) να περάσουμε δια

Προσεγγίζοντας το Φως των Θεοφανείων

…10 καὶ εὐθέως ἀναβαίνων ἀπὸ τοῦ ὕδατος εἶδε σχιζομένους τοὺς οὐρανοὺς καὶ τὸ Πνεῦμα ὡς περιστερὰν καταβαῖνον ἐπ᾿ αὐτόν· 11 καὶ φωνὴ ἐγένετο ἐκ τῶν οὐρανῶν· σὺ εἶ ὁ υἱός μου ὁ ἀγαπητός, ἐν σοὶ ηὐδόκησα. (Μαρκ.α’)

Φυσικά και δεν είχε ανάγκη βαπτίσεως Ο Κύριος αλλά προέβη σε αυτήν την συγκατάβαση για να διανοίξει Την Οδόν και μας γνωρίσει την Αγία Τριάδα. Ευθέως ανέβη για να κατέβει το Πνεύμα το Άγιον και να ακουστεί η Φωνή Του Πατρός, ώστε ευθέως κι εμείς να ανεβούμε για να κατέβει το Άγιο Πνεύμα (που είναι ο σκοπός μας η απόκτησις) και να επιβεβαιώσει αυτό η φωνή Του Πατρός.

Διασχίζει τους ουρανούς και ‘’πέφτει’’ σαν πέτρα (Πέτρα ην XC) να ταράξει τα λιμνάζοντα κάτω ύδατα, για να τα ενώσει με τα άνω και δώσει χάρι. Κάνει ομόκεντρους κύκλους επί γης Ο άχρονος, καλύπτοντας έως  τις εσχατιές του χρόνου (από γενέσεως έως συντελείας) τα πριν και τα μετά. Όλον τον χρόνο. Κι εμείς, κινούμενοι γραμμικώς (και οριζοντίως) επ’αυτού, εντοπίζουμε τα ίχνη Του σαν αρμονικές της κυρίας συχνότητος (όντας το Φως, όπως και ο ήχος, συχνότητα). Όποιος μείνει στάσιμος σε μια αρμονική και δεν

Ἅγια Θεοφάνεια (Ἁγ. Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ)

Μέγα και υψηλό είναι το μυστήριο του βαπτίσματος του Χριστού, δυσθεώρητο και δυσερμήνευτο, αλλά επειδή είναι εξαιρετικά σωτήριο ας το ανιχνεύσουμε όσο είναι εφικτό. «Και να, με το να αναδυθεί μόνο, του ανοίχθηκαν οι ουρανοί».

Δεν είπε ο ουρανός, αλλά οι ουρανοί, δηλαδή όλοι, όλα τα επάνω από εμάς επικείμενα. Για να δειχθεί φανερώτατα ότι αυτός είναι που και προ των ουρανών υπάρχει και πριν από όλα τα όντα και είναι Θεός και είναι Θεού Λόγος και Υιός, μόνο αυτός παρουσιαζόταν συνημμένος με τον Πατέρα και το Πνεύμα.

Με την έκφραση «ανοίχθηκαν», μας έδειξε ότι οι ουρανοί ήσαν κλειστοί προηγουμένως λόγω της αμαρτίας και της παρακοής μας προς το Θεό. Ο δε Λουκάς λέγει ότι όταν βαπτίσθηκε και προσευχόταν ο Ιησούς, ανοίχθηκε ο ουρανός.

Διδασκόμεθα από αυτό ότι όχι μόνο ο ιερέας και τελεστής των μυστηρίων πρέπει να προσεύχεται, αλλά και ο τελούμενος.

Εις την εορτήν των Θεοφανείων († Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους)

Όπως όλες οι Δεσποτικές εορτές, έτσι και η σημε­ρινή εορτή έχει χαρακτήρα Τριαδικό, Χριστολογικό, ανθρωπολογικό και αφορά όλη την κτίσι.

Τριαδικό, διότι εφάνη πολύ καθαρά η Αγία Τριάς, δηλαδή τα τρία Πρόσωπα, τόσο καθαρά όσο άλλοτε δεν είχε φανή, και άρα εγνώρισαν όσοι ήσαν εκεί και όσοι υπουργούσαν -κυρίως ο Τίμιος Πρόδρομος- το Τριαδικόν του Θεού. Και δι’ αυτών και εμείς όλοι. Διότι αυτοί μας παρέδωσαν, και εμείς σαν να είμεθα αυτόπται μάρτυρες πιστεύουμε σ’ αυτό που τότε εφανερώθη και απεκαλύφθη. Γι’ αυτό και ψάλαμε χθες «Τριάδος η φανέρωσις εν Ιορδάνη γέγονεν», αλλά και εν Ιορδάνη και εν ημίν.

Έχει χαρακτήρα Χριστολογικό, διότι εκείνος ο οποίος είναι το κύριο Πρόσωπο στο μυστήριο αυτό είναι ο Δεσπότης Χριστός, ο οποίος για μία ακόμη φορά δείχνει την άκρα Του ταπείνωσι και την άκρα Του υπακοή προς τον Θεόν Πατέρα. Και όταν εγεννήθη εν τω σπηλαίω, και τώρα που βαπτίζεται, και επί του Σταυρού, και πάντοτε αυτές ήσαν οι δύο αρετές του Χριστού, οι οποίες έγιναν και η αφορμή της σωτηρίας της δικής μας. Όπως ο Αδάμ έπεσε διά της υπερηφανείας και διά της ανυπακοής, έτσι και ο νέος Αδάμ μπορούσε να ανορθώση το ανθρώπινο γένος μόνο με την ταπείνωσι και την υπακοή. Και έτσι άφησε και «ημίν υπογραμμόν, ίνα επακολουθήσωμεν τοις ίχνεσιν αυτού».

Λόγος εις τα Θεοφάνια, δηλαδή τη Γέννηση του Σωτήρος.

Άγιος Γρηγόριος Θεολόγος

Ο Χριστός γεννάται, ας τον δοξάσετε· ο Χριστός έρχεται από τους ουρανούς, προϋπαντήστε τον· ο Χριστός βρίσκεται στη γη, υψωθείτε. «Δοξολογήστε τον Κύριο, όλη η γη· και, για να τα πω και τα δύο με μία λέξη, ας ευφρανθούν οι ουρανοί και ας νιώσει αγαλλίαση η γη για τον ουράνιο ο οποίος έγινε επίγειος. Ο Χριστός σαρκώθηκε, νιώστε αγαλλίαση από χαρά και τρόμο. Από τρόμο εξαιτίας της αμαρτίας· από χαρά εξαιτίας της ελπίδας. Ο Χριστός γεννήθηκε από την Παρθένο. Γυναίκες·, παραμένετε παρθένοι για να γίνετε μητέρες του Χριστού. Ποιός δεν αποδίδει λατρεία σ’ εκείνον που υπήρχε απ’ την αρχή; Ποιός δεν δοξολογεί εκείνον που εμφανίστηκε τώρα τελευταία;

Η Βάπτισις του Χριστού Ι.Μ. Μεγάλου Μετεώρου

Πάλι διαλύεται το σκοτάδι, πάλι εμφανίζεται το φως… Ο λαός, ο οποίος κάθεται

Θεοφάνεια 2016 (με το παλαιό)

Μετά τα Θεοφάνεια 2016 με το νέο, κι ενώ ο ρους του ποταμού της ζωής μας συνεχίζεται, με αφορμή ένα γεγονός, ‘’τρέχω’’ να στηριχθώ και κρατηθώ από αυτά τα ουράνια ρείθρα που κατήλθαν, (εκ του 2 στις και στο 5 και 6) τα μόνα στέρεα επανόδου μας. Αγιασμού και σωτηρίας.

Σήμερον τα άνω τοις κάτω συνεορτάζει, και τα κάτω τοις άνω συνομιλεί.

Αδελφοί εν XC με το παλαιό, ευλογούν για δεύτερη φορά (κατ’οικονομίαν Θεού) τα ύδατα. Και την έχουμε τόση ανάγκη την ευλογία, αφού πολλαπλασιάζονται οι σκιές.

6 Ιαν με το παλαιό και 19 με το νέο. Συνειρμικά μάλιστα και με τον ποταμό της ζωής μας, μέσα στον οποίο αιτούμαστε να εισέλθει Ο Κύριος για να στραφούν τα ύδατα πίσω και να μην εκβληθούμε στην νεκρά (θάλασσα) και θάνατο, θυμήθηκα το θαύμα του αρχαγγέλου Μιχαήλ εν Χώναις 6/9. 

Θεοφάνεια 2016

Σήμερον τα άνω τοις κάτω συνεορτάζει, και τα κάτω τοις άνω συνομιλεί.

Αυτό το ‘’σήμερον’’ μια διαχρονική παρουσία του ‘’νυν’’ και κεφαλής, κατά την ετοιμότητά μας, επεκτείνεται στο ‘’αεί’’  και αεί χρόνο.  

…όλη η βιωτή μας, μια διάβαση της ερυθράς. Μια διάβαση από την κοιλία στην κεφαλή (δια της ορθίας σπονδυλικής στήλης).

Ο Κύριος να ευλογεί και χαρίζει ευθείας τας τρίβους. Προς Θεόν ευθείας προς ανθρώπους ευθείας. Σταυροειδώς.

Ευθέως ανέβει, ευθέως να αναβαίνομεν... (ακολουθούντες, το Ι της κεντρομόλου του Ιησού, το Ι της Μαρίας).  

Ευχή καθαγιασμού των υδάτων

Ευχή καθαγιασμού των υδάτων.

Ποίημα Σωφρονίου Πατριάρχου Ιεροσολύμων.

Τριάς υπερούσιε, υπεράγαθε, υπέρθεε, παντοδύναμε, παντεπίσκοπε, αόρατε, ακατάληπτε, Δημιουργέ των νοερών ουσιών και των λογικών φύσεων, η έμφυτος αγαθότης, το Φως το απρόσιτον, το φωτίζον πάντα άνθρωπον ερχόμενον εις τον κόσμον, λάμψον καμοί τω αναξίω δούλω σου,φώτισόν μου της διανοίας τα όμματα, όπως ανυμνήσαι τολμήσω την άμετρον ευεργεσίαν και δύναμιν.

Ευπρόσδεκτος γενέσθω η παρ' εμού δέησις δια τον παρεστώτα λαόν, όπως τα πλημμελήματά μου μη κωλύσωσιν ενθάδε παραγενέσθαι το άγιόν σου Πνεύμα, αλλά συγχώρησόν μοι ακατακρίτως βοάν σοι και λέγειν και νυν, Υπεράγαθε, Δοξάζομέν σε Δέσποτα φιλάνθρωπε, Παντοκράτωρ, προαιώνιε Βασιλεύ. Δοξάζομέν σε τον Κτίστιν, και Δημιουργόν του παντός.

ΛΟΓΟΣ ΕΙΣ ΤΑ ΑΓΙΑ ΘΕΟΦΑΝΕΙΑ Του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού

Εκ του τρίτου λόγου του «Θησαυρού Δαμασκηνού» άνευ του προοιμίου, διασκευασμένος φραστικώς.

ΜΕΤΑ την Γέννησιν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, όπως ηκούσατε εις τα Χριστούγεννα, όταν ενεπαίχθη ο Ηρώδης από τους Μάγους, έστειλε και κατέσφαξε βρέφη μικρά από δυο ετών και κάτω. Μεταξύ των παιδιών εκείνων έλαχε και ο τίμιος Πρόδρομος βρέφος μικρόν εις τας χείρας της μητρός του Ελισάβετ. Και όταν έμελλε να τον κατασφάξουν εσχίσθη το όρος και επέρασεν αντίπερα η Ελισάβετ με τον Πρόδρομο. Άγγελος δε Κυρίου τον επήρεν εις την έρημον, και τον ανέθρεψεν εκεί, έως ου ηνδρώθη, και έφθασεν εις ηλικίαν τριάκοντα χρόνων και μηνών τριών. Η τροφή του δεν ήτο εις την έρημον ει μη μέλι, άγριον και βλαστάρια από των δένδρων της ερήμου. Λόγος δε Θεού ήλθε και είπεν εις αυτόν να αφήσει την έρημον, και να υπάγη εις τα μέρη της Ιουδαίας και τα έθνη της Γαλιλαίας να κηρύττη μετάνοιαν’ το δε πλήθος των Εβραίων προσήρχοντο και εξωμολογούντο τας αμαρτίας των, και εβαπτίζοντο εις τον Ιορδάνην υπ' αυτού.

Εκεί λοιπόν ηρώτησαν τον Πρόδρομον «Μη είσαι συ ο Προφήτης;» Και αυτός είπεν «Όχι, δεν είμαι εγώ». Διατί είπε τούτο; μήπως δεν ήτο Προφήτης; Ναι, Προφήτης ήτο, αλλά δεν τον ηρώτησαν «Μη είσαι Προφήτης», αλλά «Μη είσαι συ ο Προφήτης;» Ήτοι, μη είσαι συ εκείνος, όπου είπεν ο Προφήτης Μωυσής' «Ότι Προφήτην ημίν αναστήσει Κύριος ο Θεός ημών, εκ των αδελφών ημών». Ήτοι, ότι μέλλει να έλθη είς μέγας Προφήτης από το γένος των Εβραίων. Ενόμιζον λοιπόν οι Εβραίοι, ότι ο Πρόδρομος είναι εκείνος ο προφήτης, και δια τούτο τον ηρώτων. Αυτός δε απεκρίθη και είπε προς αυτούς' «Δεν είμαι εγώ Εκείνος’ μέλλει