ασθένειες… ψυχής και σώματος

Από τις αμαρτίες μας αρρωσταίνει και το σώμα, όπως δείχνεται από την ίαση του επί 38 έτη παραλύτου, για την οποία εξηγεί ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος: ''..Ακουσε τι λέει ο Χριστός: Να, έγινες υγιής, να μην αμαρτάνεις πλέον, για να μη σου συμβεί τίποτα χειρότερο..'' (Πηγή: PG 48:999) 

''Ὁταν τό σῶμα μας πάθῃ ἔστω καί μικράν βλάβην, καταβάλλομεν κάθε προσπάθειαν, διά νά τό ἀπαλλάξωμεν ἀπό τήν ἀσθένειαν, διά τοῦτο πολλάς φοράς ὁ Θεός τιμωρεῖ τό σῶμα διά τά ἁμαρτήματα τῆς ψυχῆς, ὥστε μέ τήν τιμωρίαν τοῦ μικροτέρου νά θεραπευθῇ τό μεγαλύτερο...  (η ψυχή δηλαδή). 

Τί συμβαίνει λοιπόν; Ὅλα τά νοσήματα, θά ἐρωτήσῃς, προέρχονται ἀπό ἁμαρτίας; Ὄχι βέβαια ὅλα, πάντως τά περισσότερα...'' ~ Αγίου Ιωάννου Χρυσοστόμου (Πηγή: ΕΠΕ 13, 378-381)…

Στο αίμα είναι οι αμαρτίες, λέει ο γέροντας Γαβριήλ, γιατί οι αμαρτίες επηρεάζουν το σώμα, που κρατιέται στη ζωή μέσω του αίματος το οποίο το διατρέχει και το τρέφει... (...) 

στο αίμα το πρόβλημα, στο Αίμα η λύση…. εισάγεται στο αίμα το δηλητήριο του θανάτου, εισάγουμε το Αίμα προς θεραπεία και Ζωή…   

…που πυρ τυγχάνει, αφενός καίει τα αγκάθια αλλά και φλέγων αναξίους. Όχι ως προς την ‘’αξιότητα’’ αφού ουδείς άξιος, αλλά αμήν όχι αμετανόητος και ανεξομολόγητος…. 

Φρίττω δεχόμενος τὸ πῦρ, μὴ φλεχθῶ ὡσεὶ κηρὸς καὶ ὡσεὶ χόρτος. Ὤ φρικτοῦ Μυστηρίου! Ὤ εὐσπλαγχνίας Θεοῦ! Πῶς θείου Σώματος καὶ Αἵματος ὁ πηλὸς μετέχω καὶ ἀφθαρτοποιοῦμαι;

αμήν... Ὡς πῦρ γενηθήτω μοι καὶ ὡσεὶ φῶς τὸ Σῶμά σου καὶ τὸ Αἷμα, Σωτήρ μου, τὸ τιμιώτατον, φλέγον ἁμαρτίας τὴν ὕλην, καὶ ἐμπιπρῶν παθῶν τὰς ἀκάνθας καὶ ὅλον φωτίζον με προσκυνεῖν σου τὴν Θεότητα.

Μακάριοι είναι όσοι έχουν στην καρδιά τους άξονα τον Χριστό και περιστρέφονται

πολιτική και πολιτικοί

με αφορμή το άρθρο : Η Ντόρα, παραμονές της επίσκεψης Μπλίνκεν, αποκάλυψε το σκοτεινό σχέδιο Μητσοτάκηγια την Τουρκία (Η εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων και εθνικού πλούτου στην Τουρκία, είναι στρατηγική επιλογή της οικογένειας Μητσοτάκη) 

φθείρα στον σβέρκο μας, βδέλλα στην πατρίδα μας.... 

κι ο ''κόσμος'' θα τους ξαναψηφίσει επειδή νόμισε ότι η δεξιά είναι πατριωτική και θρησκευόμενη... επειδή νόμισε ότι δεν υπάρχει κάτι άλλο να ψηφίσει, επειδή νόμισε ότι μέσω πολιτικής θα λυθούν τα προβλήματά του... μη καταλαβαίνοντας ότι πιο βαθύ είναι το πρόβλημα του σκοτισμού και της θλίψης του.... 

Τη δυστυχία τους έκλαιγαν οι Σέρβοι,

αλλ’ ο ζωντανός Θεός δεν τους θυμήθηκε-

γιατί εκείνοι δε θυμήθηκαν το Θεό,

ούτε τις αμαρτίες τους... από το Η Ουράνια Λειτουργία (Αγ.Νικολάου Βελιμίροβιτς) προσαρμοσμένο στα καθ’ημάς…

εντωμεταξύ, Ζαχαρίας μεθερμηνεύεται ... αυτός που θυμάται τον Θεό και ο Θεός

άγιοι προστάτες

Ο λαός μας από την μακραίωνη πείρα του και από την μακρόχρονη Παράδοσή, έχει αποδώσει  στους Αγίους κάποια χαρίσματα που ενεργούν στους πιστούς που προσφεύγουν σαυτή τη χάρη. 

Σαν να λέμε "ειδικότητες" Αγίων όπως ακριβώς συμβαίνει και με τους εν ζωή γιατρούς! 

Παρέχουν προστασία , χάρη , ιάσεις από τη δική τους χάρη που απέκτησαν όσο ζούσαν. 

Ο κατάλογος χαρίτων των Αγίων έχει ως εξής 

- Άγιος Αρτέμιος, προστάτης των Αστυνομικών.

– Άγιος Αντύπας προστάτης των οδοντιάτρων (και αγ.Απολλωνία 30 Οκτ) 

– Αγία Βαρβάρα προστάτης του πυροβολικού (λοιμωδών νόσων και αιφνιδίου θανάτου)

– Άγιος Γεώργιος προστάτης του πεζικού

- Άγιος Ευφρόσυνος προστάτης των μαγείρων

– Προφήτης Ηλίας προστάτης των γουνοποιών (στην Καστοριά θα τον έχουν σε μεγάλη εκτίμηση)

– Άγιος Μιχαήλ Μαυρουδής, προστάτης των αρτοποιών (τον άρτον ημών τον επιούσιον).

– Άγιος Ματθαίος ο Ευαγγελιστής, προστάτης των τελωνειακών

– Άγιος Μόδεστος προστάτης οικόσιτων ζώων

– Άγιος Σεραφείμ του Σάρωφ, προστάτης των δασικών υπαλλήλων

ασθενειών συνέχεια….

Κατακλυζόμαστε τώρα στα προέσχατα από ασθένειες φυσικές αλλά και των εργαστηρίων για ευνοήτους λόγους. 

Με αφορμή την ενημέρωση (1) από γιατρό για το τι είναι και πως λειτουργεί, αυτή η τελευταία πολυδιαφημισμένη νόσος της ευλογιάς των πιθήκων που υπόσχεται να παίξει ρόλο προσεχώς, δυο σκέψεις. 

Η ανεµοβλογιά και ο έρπης ζωστήρας αποτελούν δύο διαφορετικές εκδηλώσεις της λοίµωξης από τον ίδιο ιό. 

Είναι κυρίως παιδική νόσος και αποτελεί τη πρωτοπαθή λοίμωξη από το ιό του έρπητα ζωστήρα. Αν η νόσος εκδηλωθεί σε ενήλικες είναι πιο σοβαρή και μπορεί να οδηγήσει σε διάμεση πνευμονία. Η ανεμοβλογιά μπορεί να παραμείνει σε λανθάνουσα μορφή και να εκδηλωθεί αργότερα σαν έρπης ζωστήρας. 

Είναι DNA και όχι RNA ιός όπως ο SARS-CoV-2, γεγονός που τον καθιστά λιγότερο επιρρεπή σε μεταλλάξεις. 

Δεν μεταλλάσσεται με φυσικό ή τεχνητό τρόπο μόνο ο ιός, αλλά ιδίως ο άνθρωπος μεταμορφώνεται, ο άνθρωπος μεταλλάσσεται. 

Ο κόσμος, γέμει από πνευματικές εντολές, ‘’αποστολές’’, προτάσεις. (μη πάντες απόστολοι; μη πάντες σταυροφόροι; με τον άνθρωπο νάναι ‘’απόστολος’’, έτσι κι αλλιώς. Το ζήτημα είναι το πρόσημο, ο κύρης του, του οποίου τηρεί τις εντολές).

η Αλήθεια… και ο κλέφτης

Δυο τρεις σκέψεις που βάζουν στο πνευματικό μικροσκόπιο έναν μικρό ιό που δημιουργεί εσχάτως μεγάλα προβλήματα χρησιμοποιούμενος αυτός πολιτικά με περισσή τρομοκρατία, για δικούς τους σκοπούς και σχέδια. 

Το θέμα μας θα κινηθεί στην μέση οδό και πως η φυσική αλήθεια οδοδεικτεί στην άλλη, ώστε να επιλυθούν αυτά και ελευθερώσουν άνθρωπο και κόσμο από τα εκατέρωθεν τανύσματα. Εκτιμώ ένα ερέθισμα για όσους εξαντλούν την αγωνία και αγώνα τους με το αν θα κάνουν εμβόλιο ή όχι, αν θα φορέσουν μάσκες ή όχι ... σκέψεις με αφορμή αυτά, παράθεση μιας άλλης σπουδαιότερης οπτικής. Τα της ψυχής.

Τέλειος νους, νους αφάνταστος. Τα δεξιά και αριστερά οριζόντια τανύσματα που δέχεται η ψυχή που σκοπό έχει την ανύψωση, οφείλονται καθαρά στην φαντασία. 

Υπέρμαχοι του εμβολίου πιέζουν τους αρνητές με χαρακτηρισμούς όπως άνοες μη εμπιστευόμενοι την τελευταία λέξη της επιστήμης, συνωμοσιολόγους, ψεκασμένους, ανεύθυνους πολίτες για εαυτό, οικείους και τους άλλους (παίζοντας όμως το παιχνίδι των συνεννοημένων μεταξύ τους παγκοσμίως, κυβερνήσεων με προοπτική στέρηση ελευθεριών στους απειθούντες στα κελεύσματα του καίσαρα) ... Οι αρνητές από την άλλη, με γνώμονα συνήθως τα πνευματικά και την καλή καχυποψία ότι τα εν λόγω εμβόλια δεν έχουν δοκιμαστεί αρκετά, δεν δέχονται να γίνουν πειραματόζωα. Κι η μέγγενη του αγκυλωτού σταυρού ‘’καλά κρατεί’’. 

Κι ο καθένας από την πλευρά του, ανάλογα της δομημένης κοσμοθεωρίας συνήθως εξάγει από την φαρέτρα του ό,τι βοηθά την εδραίωση της θέσης του και 

ο ιός φωτιζόμενος και κρινόμενος από μια ακτίνα του θαβωρείου Φωτός του Υιού

…ίσως απαραίτητα εισαγωγικά και διευκρινιστικά του προηγούμενου άρθρου με τίτλο : πέραν της αντικειμενικής και υποκειμενικής, η σταυρική αντιμετώπιση του covid, αλλά και κάθε ασθένειας. 

Μια απαραίτητη εισαγωγή, γιατί το ενιαίο σύνολο χωρίστηκε σε δύο στρατόπεδα. Προσεγγίζοντας το θέμα των ημερών/μηνών που είναι ο ιός, από διαφορετική άποψη, η κάθε μερίδα κατέχοντας και προβάλλοντας την μερική αλήθεια, (αντικειμενιστών και υποκειμενιστών) λόγω γενόμενης ταραχής ενώ έχουν δίκαιο, χάνουν την χάρι και την άλλη, την άνω οπτική. 

Ρώτησαν μια φορά τον διάβολο, πόσους νικά στον κόσμο κι αυτός με έπαρση απάντησε όλους.

- μα πως το καταφέρνεις;

- να! τους μισούς τους βάζω και κάνουν την αμαρτία, και τους άλλους μισούς τους βάζω και κατακρίνουν τους πρώτους. Έτσι, δεν μου ξεφεύγει κανένας… 

Φαίνεται, πως έπιασε κάθε μερίδα ανθρώπων το ένα μέρος της  αληθείας και αφού έδωσε όλην του την πίστη σε αυτήν την άποψη (δεξιά ή αριστερά), θεωρώντας ότι έχει δίκηο, αναλώνεται ο μεν σε κατάκριση και ο έτερος σε ειρωνία στους μη ομοϊδεάτες και αντιπάλους της πίστης του. 

Ο ελκόμενος από το φως της αληθείας, καλείται να προσπεράσει το εκατέρωθεν

Η αντιμετώπιση των ασθενειών – Οσίου Θεοφάνους του Εγκλείστου

Όλα δίνονται από το Θεό. Και όλα δίνονται για τη σωτηρία μας. Μ’ αυτή τη σκέψη να δεχθείς κι εσύ την ασθένειά σου, ευχαριστώντας το Θεό, που φροντίζει για τη σωτηρία σου. Τώρα, το πως συντελεί στη σωτηρία μας οτιδήποτε παραχωρεί ο Κύριος, μόνο Εκείνος το γνωρίζει. Εμείς συνήθως δεν μπορούμε να το αντιληφθούμε. Στέλνει λ.χ. μια συμφορά άλλοτε για να μας παιδαγωγήσει, άλλοτε για να μας αφυπνίσει πνευματικά, άλλοτε για να μας γλυτώσει από ένα μεγαλύτερο κακό, άλλοτε για να μας αυξήσει τον ουράνιο μισθό, άλλοτε για να μας απαλλάξει από κάποιο πάθος κ.ο.κ.

Εσύ, λοιπόν, ν’ αναλογίζεσαι τις αμαρτίες σου και να λες: «Δόξα σ’ Εσένα, Κύριε, που με τιμωρείς δίκαια!». Να συλλογίζεσαι ότι πρωτύτερα είχες ξεχάσει το Θεό και να λές: «Δόξα σ’ Εσένα, Κύριε, που μου έδωσες αφορμή και γνώση για να Σε θυμάμαι συχνά!». Να σκέφτεσαι ότι, αν ήσουν υγιής, πιθανότατα δεν θα έκανες το καλό, και να λές: «Δόξα σ’ Εσένα, Κύριε, που μ’ εμπόδισες από την αμαρτία!». Αν