Είχαμε πάει προσκύνημα στον Όσιο Πατάπιο (η μνήμη του τιμάται στις 8 Δεκεμβρίου) στο Λουτράκι με 8 πούλμαν. Στο πούλμαν το δικό μου, υπήρχε ένα ζευγάρι από την Κύπρο. Ο άνδρας δεν πίστευε σε τίποτα. Και όταν άκουσε που ομιλούσα εγώ και προσανατόλιζα τον κόσμο που πηγαίνουμε και τι περίπου θα αντιμετωπίσουμε εκεί, είπε:
- Τί μακάμβρια πράγματα είναι αυτά! Που μας πάει; Στο νεκροταφείο θα μας πάει αυτός;
Και όταν φτάσαμε εκεί, δεν πήγε καθόλου μέσα να προσκυνήσει τον Άγιο. Πήρε τη γυναίκα του και ζήτησε να πάει να κοιμηθεί με τη δικαιολογία ότι ήταν κουρασμένος και τα τοιαύτα.
Τους έδωσαν εκεί οι καλογριές κελλί να πάνε να κοιμηθούν. Μόλις πήγε να κοιμηθεί, του παρουσιάζεται ο Άγιος Πατάπιος καθήμενος σε μία πέτρα, στα σκαλάκια που βρίσκονται έξω από την πόρτα που φυλάγεται το άφθαρτο λείψανό του και του χαμογελούσε.
Και του λέει ο Άγιος:
- Γιατί δεν ήρθες από εδώ;
- Ποιός είσαι εσύ;
- Εγώ που είμαι εδώ πέρα...
- Μα εδώ είναι του Αγίου Παταπίου, αλλά εγώ δεν...