Η προσευχή είναι ο καθρέπτης της ψυχής.

Όπως μέσα στον καθρέπτην βλέπει ο άνθρωπος τι λογής είναι η μορφή του, έτοι και με την προσευχή, όταν είναι θερμή και ειλικρινής, αποκαλύπτεται ο εσωτερικός άνθρωπος.

Ποιος είσαι, η προσευχή θα σου το δείξη.

Όσιος Άνθιμος ο Βαγιάνος ο εν Χίω

---

Χρειαζόμαστε την ακατάπαυστη προσευχή, για τούτο πρέπει πάντοτε να μελετούμε το “Κύριε Ιησού Χριστέ, υιέ του Θεού, ελέησόν με” μέρα-νύχτα·αυτό ... δεν πρέπει να λείπει από τη μνήμη μας.

Και όπως για να κατασκευάσουμε το ψωμί χρειαζόμαστε τρία πράγματα:

το αλεύρι, το προζύμι και το νερό,

αλλά εάν δεν το βάλεις και στο φούρνο, δεν τρώγεται·

έτσι κι εμείς έχουμε ανάγκη από τρία πράγματα:

την ταπείνωση,

την υπακοή και

την εκκοπή του θελήματος,

αλλά εάν δεν ανάψει και το πυρ του Αγίου Πνεύματος στην καρδιά μας, δεν θα

Νείλος ο Ασκητής Κεφάλαια περί Προσευχής

Μετάφραση: Αρχιμ. Ευσεβίου Βίττη

Από το βιβλίο του Αρχιμ. Ευσεβίου Νίττη Εις ύψος νοητόν, Εκδόσεις Αποστολικής Διακονίας

Πρόλογος

Την ώρα, που με καίει ο πυρετός και με συνέχει η φλόγωση των ακαθάρτων παθών, με τονώνεις, όπως πάντα, καθώς πιάνω τα θεαγάπητα γράμματά σου παρηγορώντας το νού μου τον κατάκοπο, που σε ό,τι αισχρό περιδιαβάζει. Κι αυτό, γιατί εσύ μακάρια μιμήθηκες το μεγάλο καθηγητή και δάσκαλο. Καθόλου παράδοξο αυτό, γιατί δικό σου μερτικό είναι πάντα τα σπουδαία όπως ήταν του ευλογημένου Ιακώβ. Αφού δηλαδή δούλεψες καλά για χάρη της Ραχήλ και πήρες αντί γι’αυτήν τη Λεία (Γεν.κθ΄ 25), ζητάς τώρα κι εκείνη, που λαχταράς, γιατί ασφαλώς συμπλήρωσες κι αυτής τα εφτά χρόνια.

Εγώ δεν θα μπορούσα ν' αρνηθώ για λόγου μου, πως αν και κόπιασα όλη τη νύχτα, όμως δεν έχω πιάσει τίποτα. Μολοντούτο όταν, μια και μου το 'πες εσύ, πέταξα τα δίχτυα, ψάρεψα πλήθος ψάρια. Δε λέω βέβαια πως είναι μεγάλα, πάντως είναι εκατόν πενήντα τρία (πρβλ. Ιω.κα΄ 11). Και τα ’στειλα μέσ’ στο κοφίνι της αγάπης (αυτό μαρτυρούν τα ισάριθμα κεφάλαια) έχοντας έτσι εκτελέσει την προσταγή σου.

Σε θαυμάζω και ζηλεύω την εξαιρετική πρόθεση, που δείχνεις, αγαπώντας βαθιά τα κεφάλαια περί προσευχής. Γιατί δε λαχταράς απλώς αυτά, που χρωστούν σε χέρια την ύπαρξή τους και είναι γραμμένα με μελάνη, αλλά εκείνα, που είναι με ασφάλεια βαλμένα στο νού με τη βοήθεια της αγάπης και της αμνησικακίας. Επειδή όμως όλα έχουνε διπλό χαρακτήρα, δέξου και όσα σου στέλνω το ένα δίπλα στο άλλο σύμφωνα με όσα λέει ο σοφός Ιησούς του Σειράχ (Σοφ. Σει. μβ΄ 24) και νιώσε εκτός από το γράμμα και το πνεύμα τους, γιατί το νόημα πάει πριν από το γράμμα. Αν δηλαδή λείπει το νόημα ούτε και το γράμμα θα υπάρχει. Δύο λοιπόν είναι οι τρόποι προσευχής. Ο ένας είναι πρακτικός κι ο άλλος ενθεωρητικός. Το ίδιο συμβαίνει και με τους αριθμούς. Το ένα στοιχείο τους, είναι προφανές, είναι η ποσότητα. Το άλλο στοιχείο, το σημαινόμενο, είναι η ποιότητα. Έχοντας δηλαδή διαπραγματευθεί το θέμα της προσευχής σε εκατόν πενήντα τρία κεφάλαια σου έχω στείλει ευαγγελικό μισθό για να βρείς την τερπνότητα του συμβολικού αριθμού και το τριγωνικό και εξαγωγικό σχήμα, που υποδηλώνει ταυτόχρονα από τη μια μεριά ευσέβεια γεμάτη γνώση της αγίας Τριάδος και από

ευχή - αγ.Ιωσήφ ο ησυχαστής

"Τὸ Πνεῦμα τὸ Ἅγιον σκεπάζει τὴν ψυχὴν ποὺ εὔχεται. Εἰσέρχεται μέχρι τὰ βάθη τῆς ψυχῆς, ἐλέγχει ὅλον τὸν ἐσωτερικὸν κόσμον τῆς ψυχῆς καὶ τὸν κατευθύνει πρὸς τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ τὸ Ἅγιον. Τότε μόνον ἡ ψυχὴ ἔχει τὴν δύναμι, νὰ εἴπῃ μαζὺ μὲ τὸν Προφήτην. «Εὐλόγει ἡ ψυχὴ μου τὸν Κύριον καὶ πάντα τὰ ἐντός μου, τὸ ὄνομα τὸ Ἅγιον αὐτοῦ» (Ψαλ. 102, 1). Λέγε λοιπὸν τὴν εὐχὴν διὰ νὰ ἔχῃς τὴν σκέπην τοῦ Ἁγίου Πνεύματος."

Ὁσίου Ἰωσὴφ τοῦ Ἡσυχαστοῦ.

ευφροσύνη...

«Τιθέσθω… εν φαιδρώ τω προσώπω, ίνα δως ευφροσύνην τω σοι διαλεγομένω».

Έτσι εγώ δεν ξεύρω τι πόνο έχεις εσύ και εσύ δεν ξεύρεις τι πόνο έχω εγώ.

Μπορεί να γελώ, να φωνάζω, να παίζω, αλλά κατά βάθος πονώ και γελώ και φωνάζω, για να σκεπάσω την λύπη μου.

Γι’ αυτό δώσε στον άλλον πρώτα ένα χαμόγελο.

Και συνεχίζει: «Τιθέσθω… εν φαιδρώ τω προσώπω, ίνα δως ευφροσύνην τω σοι διαλεγομένω».

Αφού κάνης τον άλλον να χαμογελάση, το πρόσωπό σου ας μη σταματήση να είναι χαμογελαστό• αυτό σημαίνει «εν φαιδρώ τω προσώπω».

Ήλιος ολόλαμπρος να είναι το πρόσωπό σου, ώστε και κατά την συζήτησι που θα κάνης να συνεχίζη να νοιώθη την ίδια ευφροσύνη.

«Εν παντί κατορθώματι του πλησίον σου ευφραίνου»• για όποιο κατόρθωμα και χάρισμα έχει ο πλησίον, να χαίρεσαι μαζί του.

«Σα γάρ εισι τα εκείνου κατορθώματα, ως και τα σα εκείνου».

Να γίνεσθε ο ένας συμμέτοχος του άλλου.

Με αυτόν τον τρόπο γίνεται η συνάντησις των μοναχών και των εγγάμων, των αγίων και των αμαρτωλών, μέσα σε αυτόν τον κοινωνικό στίβο, ώστε να μας δίνη το δικαίωμα και την δυνατότητα να κάνωμε προσευχή.

Και όταν κάνωμε προσευχή, λέγοντας την ευχή, βάζομε όλους τους ανθρώπους μέσα στο «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με».

Τον άνδρα μου πρώτα, τον αδελφό μου, το παιδί μου και όλον τον κόσμο.

Βλέποντας ο Θεός αυτήν την αγάπησι, αυτόν τον παράδεισο στην καρδιά μου, η καρδιά μου να τους έχη χωρέσει όλους, τότε ο Θεός είναι αδύνατον να μη χωρέση στον παράδεισο και εμένα και εσάς.

Απόσπασμα από το βιβλίο «Περί Θεού, Λόγος αισθήσεως» του Γέροντα, Αρχιμανδρίτη Αιμιλιανού, ηγουμένου της Ιεράς Μονής Σίμωνος Πέτρας Αγίου Όρους

Ευχή του Οσίου Θαλασσίου

Κύριε τῶν πάντων Χριστὲ, ἐλευθέρωσέ μας ἀπὸ ὅλα αὐτὰ, ἀπὸ τὰ ὀλέθρια πάθη καὶ ἀπὸ τοὺς λογισμοὺς ποὺ προέρχονται ἀπὸ αὐτὰ.
Πλασθήκαμε ἀπὸ Σένα, γιὰ νὰ ἀπολαύσουμε τὸν παράδεισο ποὺ ἐφύτευσες Ἐσὺ.
Τὴν τωρινή μας ἀτιμία μόνοι τὴν προκαλέσαμε, μὲ τὸ νὰ προτιμήσουμε τὴν ὀλέθρια ἀπὸ τὴν εὐλογημένη ἀπόλαυση.
Ἐπήραμε τὴν ἀμοιβή μας γι’ αὐτὸ, ἀνταλλάσσοντας τὴν αἰώνια ζωὴ μὲ τὸ θάνατο.
Τώρα λοιπὸν, Κύριε, καθὼς ἐστράφηκες μὲ εύμένεια πρὸς ἐμᾶς, κάνε τὸ ἴδιο ὥς τὸ τέλος. Καθὼς ἔγινες ἄνθρωπος γιὰ μᾶς, σῶσε μας ὅλους.
Γιατὶ ἦλθες νὰ σώσεις ἐμᾶς τοὺς χαμένους. Μὴ μᾶς χωρίσεις ἀπὸ τὴν μερίδα ὅσων σώζονται.
Ἀνέστησε τὶς ψυχὲς καὶ σῶσε τὰ σώματά μας. Καθάρισέ μας ἀπὸ κάθε μολυσμὸ.
Σπάσε τὰ δεσμὰ τῶν παθῶν ποὺ μᾶς κατέχουν. Ἐσύ, ποὺ συνέτριψες τὶς φάλαγγες τῶν ἀκάθαρτων δαιμόνων.
Καὶ ἀπάλλαξέ μας ἀπὸ τὴν τυραννία τους, γιὰ νὰ λατρεύσουμε Ἐσένα μόνο, τὸ αἰώνιο Φῶς.
Ἀφοῦ ἀναστηθοῦμε ἐκ νεκρῶν, συγκροτώντας μαζὶ μὲ τοὺς Ἀγγέλους μία εὐλογημένη καὶ ἀκατάλυτη χορεία. Ἀμὴν.

Προσευχή του Αγίου Εφραίμ του Κατουνακιώτη (δυο λιτές συμβουλές και λίγα σχόλια)

Ο Θεός, ο Αόρατος, ο Αθάνατος, το Αιώνιον, το Άπειρον, το Ατελεύτητον, το Ανεξιχνίαστον, το Αμετάβλητον.

Ο Θεός ο ποιήσας τον ουρανόν και την γην και πάντα τα εν αυτοίς· τον ήλιον, την σελήνην, τους αστέρας, τας θάλασσας, τους ωκεανούς και πάντα τα εν αυτοίς κινούμενα ζώα.

Ο Θεός ο καθήμενος επί θρόνου δόξης και επιβλέπων αβύσσους.

Ο γλυκύτατος μας Ιησούς.

Μύριαι μυριάδες και χίλιαι χιλιάδες παρεστηκότες άγγελοι και αρχάγγελοι κύκλω της απροσίτου Σου δόξης, τα πολυόμματα Χερουβείμ και τα εξαπτέρυγα Σεραφείμ, τα κυκλούντά Σε και αναβοώντα τον γλυκύτατον και ακατανόητον ύμνον: Άγιος, Άγιος, Άγιος.

Η μεγάλη γέφυρα, η μεγάλη διαλλαγή, η μεγάλη συμφιλίωσις, ο μεγάλος σύνδεσμος ημών των πεπτωκότων και αχάριστων ανθρώπων με τον Άναρχόν Σου και λελυπημένον Πατέρα Σου.

Ο γενόμενος το θύμα.

Ο αναλαβών τας αμαρτίας ημών και εκφέρων αυτάς εις τον Σταυρόν.

Δος και εις ημάς τους αμαρτωλούς μίαν ακτίνα της χάριτος Σου και βοήθησον ημάς και δίδαξον ημάς και φώτισον ημάς:

Πώς θα Σε ακολουθήσουμε.

Πώς θα Σε αναπαύσουμε.

Πώς θα Σε ευαρεστήσουμε.

Ίνα γίνωμεν και ημείς μέτοχοι εκείνων των ανεκλαλήτων αγαθών, των οποίων

ανέλιξη, προσευχή και Σταυρός…

μπορεί ο (επαναλαμβανόμενος) ετήσιος κύκλος να επαναφέρει στην μνήμη μας με το συναξάρι, εορτές σταθμούς για την σωτηρία μας, αλλά η όλη μας ζωή συμπτύσσεται σε ένα (1) πνευματικό 40ήμερο πέρασμα, αντίστοιχο του περιπλάνηση 40 ετών στην σκιώδη έξοδο, ευθεία τεσσαρακοστή και εξομολόγηση… ως έργο και στόχο ζωής… για να συντελεστεί η επιστροφή στο πρότερον κάλλος και παράδεισο από την απέναντι θέση και στάση του ΑΔΑΜ (όπως θα ‘’θυμηθούμε’’ με την έναρξη της μεγάλης τεσσαρακοστής… εκάθισεν απέναντι του παραδείσου… ). Είσοδο στην βασιλεία. 

…στο προηγούμενο άρθρο ο συνοδίτης αρχάγγελος Ραφαήλ θα έβαζα ένα αστράκι (στο προσευχή* και νηστεία…) αλλά σαν υποσημείωση πλην του ότι θα γινόταν ογκωδέστερο, ίσως και να προσπερνιόταν, σαν υποπαράγραφος της υποπαραγράφου στο ήδη ‘’βαρύ’’ άρθρο, οπότε τολμώ να το κάνω αυθύπαρκτο (παρά την παραπομπή προς άλλους σχετικούς όρους, έννοιες, δεσμούς). 

Είναι η συνέχεια ακόμη και στο η συγκείμενη και η αντικείμενη αλήθεια… με σκοπό την συνοδοιπορία στην ανύψωση που προσπαθεί Ο Κύριος να μας έλξει και χαρίσει (και σαν συνοδοιπόρος και σαν τέλος) … ιδού… αναβαίνω εις Τον Πατέρα και συνανυψώ υμάς… 

προσευχή αγ.Βαρβάρας

Άναρχε Θεέ, Συ που δημιούργησες τον ουρανό, και θεμελίωσες την γη επάνω στα νερά. Συ έδωσες τον ήλιο να φωτίζει τον κόσμο όλο και τα σύννεφα να βρέχουν. Συ χαρίζεις άφθονα τα αγαθά σου επί δικαίους και αδίκους. Συ ευεργετείς καλούς και κακούς, σαν ανεξίκακος και Πανάγαθος. Άκουσε τώρα πλουσιοόδωρε Βασιλεύ, την δούλη σου που σε παρακαλεί και όποιος μνημονεύει το μαρτύριο μου, προς δόξα του Αγίου Σου ονόματος, αξίωσε τον να μην του αγγίξει ποτέ την οικογένειαν του ασθένεια κολλητική, ούτε το σπιτικό του αρρώστια θανατηφόρα. 

Κι ενώ η Αγία Βαρβάρα έλεγε την προσευχή αυτή άκουσε μια απόκοσμη γαλήνια, ουράνια φωνή να προσκαλεί κι αυτήν και την μάρτυρα Ιουλιανή στην δόξα του ουρανού, και να της υπόσχεται συγχρόνως ότι θα γινόταν πραγματικότης εκείνο που ζήτησε στην προσευχή της.

παρακλητικός αγίας Βαρβάρας (και συνεορταζόντων αγ.Ιωάννου δαμασκηνού και σεραφείμ ιερομάρτυρα)  

προσευχή και Παναγία

Να μην αφήνουμε να περνά μία ημέρα χωρίς να προσευχηθούμε στην Υπεραγία Θεοτόκο. «Θεοτόκε, Παρθένε, χαίρε Κεχαριτωμένη Μαρία, ο Κύριος μετά σου. Ευλογημένη, συ εν γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου. Ότι Σωτήρα έτεκες, των ψυχών ημών».

~ Όταν μια μέρα προσευχόμουν με το κομποσκοίνι, ήρθε ο δαίμονας να με δελεάσει και μου άρπαξε το κομποσκοίνι.

Μπήκε στο κελί, όπου προσευχόμουν με το κομποσκοίνι και μου το άρπαξε από τα χέρια. Και εξαφανίστηκε. Δεν μπορούσα να το ανεχθώ, ότι ήρθε ο δαίμονας και μου πήρε το κομποσχοίνι.

Απευθύνθηκα στην Υπεραγία Θεοτόκο και λέω. «Υπεραγία Θεοτόκε , δεν μπορώ να ησυχάσω, όταν σκέφτομαι ότι ήρθε ο δαίμονας και μου πήρε το κομποσχοίνι από τα χέρια μου». Λέω: «Παναγία, ανάγκασέ τον να μου το επιστρέψει ».

Μια μέρα πέρασε, τίποτε… Δύο μέρες και πάλι τίποτε… Εγώ προσευχόμουν με πείσμα. Την τρίτη μέρα αποκοιμήθηκα στον καναπέ, έρχεται ο δαίμονας από το παράθυρο κρατώντας το κομποσχοίνι μου στα χέρια.

Και μου το πετάει στο πρόσωπο. Έπεσε όμως το κομποσχοίνι, δεν με άγγιξε. Ακούσα ένα «Μποοοουμ!»

Ξυπνάω, παίρνω το κομποσχοίνι. Το γνώρισα. Ήταν το δικό μου. Λέω: «Σε ευχαριστώ, Παναγία μου, που τον ανάγκασες να μου το επιστρέψει». Πολλά και διάφορα είναι τα θαύματα. Κάθε μέρα σε κάθε παράκλησή μας Εκείνη απαντάει.

Π.Παρθένιος Ηγούμενος Ι.Μ Αγίου Παύλου

---

''Η ευχή είναι η αναπνοή. Όταν ο άνθρωπος αναπνέη, ζη, φροντίζει και δια την

προσευχή (στάρετς Ζαχαρίας)

Πρέπει νά μάθουμε, νά προσευχόμεθα!

Ὄχι νά διαβάζουμε...αλλά να προσευχόμεθα!"

Πρέπει νά προσευχόμεθα μέ ἁπλότητα καί φυσικότητα. Σάν νά κουβεντιάζουμε.

Νά μήν ἀφήνουμε ποτέ τήν ἀνάγνωσή μας νά καταντάει μηχανική. Αὐτό ἐπιτυγχάνεται μόνο μέ δουλειά.

Πολλή δουλειά. Συνεχής καί ἀδιάκοπη δουλειά. Ἐπίμονη δουλειά. Δουλειά ἐπάνω στόν ἑαυτό μας.

Καί νά παρακαλοῦμε: «Δίδαξέ με, Κύριε, νά προσεύχομαι. Δέν ξέρω νά προσεύχομαι». Αὐτός ὁ στεναγμός, αὐτός ὁ λυγμός, πρέπει νά βγαίνει χρόνια ἀπό τό στόμα μας.

Καί ὁ Κύριος θά μᾶς ἐπισκεφθεῖ.

Θά ἔλθει ξαφνικά. Θά διανοιγεῖ ὁ νοῦς μας. Καί θά μᾶς ἀποκαλύψει τό μυστικό: πῶς πρέπει νά προσευχόμεθα, καί τί εἶναι ἡ προσευχή.

Μερικές φορές αὐτό τό μυστικό μᾶς ἀποκαλύπτεται μέσα στή λειτουργία, ὅταν κοινωνοῦμε τῶν ἁγίων μυστηρίων.

Καί ἄλλοτε στό σπίτι μας.

Μᾶς ἀποκαλύπτεται μετά ἀπό συνεχή καί ἐπίμονο στεναγμό:

«Μάθε με, Κύριε, νά προσεύχομαι!

Δίδαξέ με νά προσεύχομαι!

Μόνο νά διαβάζω ξέρω.

Νά προσεύχομαι, δέν ξέρω!»

Καί ὁ Κύριος θά μᾶς διδάξει, καί τί εἶναι ἡ προσευχή καί πῶς πρέπει νά

Η νοερά, η καρδιακή και η πνευματική προσευχή

Γέροντος Ηλίε Κλεόπα

– Τι είναι η νοερά και τι η καρδιακή προσευχή;

– Η νοερά προσευχή είναι εκείνη που γίνεται με στοχασμούς και ο νους συνηθίζει να βυθίζεται την ώρα της προσευχής, να τη λέει εξ ολοκλήρου μυστικά και χωρίς να διασκορπίζεται. Την περίοδο αυτή ο νους ειρηνεύει, ενώνεται με τις λέξεις της ευχής και την απαγγέλλει μυστικά. Η καρδιακή προσευχή είναι η προσευχή της νοερής αισθήσεως. Κατ’ αυτήν, όταν η εργασία της ευχής που γινόταν στον νου αρπαχθεί από την καρδιά, τότε η νοερά προσευχή που ήταν σκέψη, τώρα γίνεται νοερή αίσθηση, η οποία γίνεται πνευματική ανάγκη στον άνθρωπο.

Όποιος έφθασε σ’ αυτή την προσευχή της καρδιάς, από όπου πηγάζουν τα αισθήματα του ανθρώπου, προσεύχεται χωρίς λόγια, επειδή ο Θεός είναι Θεός της καρδιάς. Απ’ αυτή τη βαθμίδα αρχίζει η αληθινή πρόοδος στην προσευχή.

Αυτή την προσευχή μπορεί να την εξαφανίσει η πολλή ανάγνωση και η επιμονή ενός ακόμη λογισμού, ενώ η παραμονή σ’ αυτή την αίσθηση της προσευχής διαφυλάσσεται με τη συνεχή επίκληση μόνο των λέξεων της ευχής. Λοιπόν, από όσα σημειώσαμε μέχρι εδώ, πρέπει να θυμόμαστε ότι η νόηση και η αίσθηση είναι δύο δυνάμεις της προσευχής, κατά τον άγιο Θεοφάνη τον Έγκλειστο.

– Υπάρχει άλλη βαθμίδα προσευχής μετά από την καρδιακή προσευχή;

– Υπάρχει η πνευματική προσευχή που γίνεται εν εκστάσει, γι’ αυτό και λέγεται

ιεράρχηση παιδείας αγ.Σεραφείμ του Σάρωφ

Λέγεται ότι κάποτε μια μητέρα, σύζυγος βογιάρου, ήρθε στον Άγιο Σεραφείμ του Σάρωφ και του παραπονέθηκε ότι οι δάσκαλοι δεν μαθαίνουν καλά στα παιδιά της τη γαλλική γλώσσα, ρωτώντας τον τι να κάνει.

Τότε ο άγιος εκείνος άνθρωπος της είπε:

«εσύ μανούλα μου, μάθε καλλίτερα τα παιδιά σου πώς να προσεύχονται στο Θεό και εκείνα θα μάθουν αργότερα πιο εύκολα τα γαλλικά».

Στα παιδιά λοιπόν, πρέπει να διδάσκουμε πρώτα εκείνο που είναι το πιο σπουδαίο επειδή, ότι μαθαίνουμε στα νιάτα μας, δύσκολα το ξεχνάμε. Δευτερεύοντα πράγματα μπορούμε να μάθουμε και ύστερα, μα και αν ακόμα ξεχαστούν, δεν είναι μεγάλη η ζημία.

Αν όμως δεν διδαχτούμε τα σημαντικότερα πράγματα, ή τα διδαχτούμε ελλιπώς, ή τα μάθουμε και ύστερα τα ξεχάσουμε, τότε, οι ήχοι του πιάνου πνίγουν την προσευχή και η γαλλική προφορά χρησιμοποιείται για να κοροϊδέψουμε τους γονείς!

Ο αγαθός Θεός ας είναι βοηθός σας. Τώρα είναι δύσκολο να σας δώσω συμβουλή. Όταν η καρδιά θολώσει, είναι δυσκολότερο να την καθαρίσεις ακόμη και από το πιο θολωμένο χείμαρρο. Υπομείνετε και προσεύχεσθε στον Θεό για τα παιδιά σας. Με την υπομονή, λίγο-λίγο ίσως καταφέρετε να τα φέρετε σε ντροπή και με την

μεσονυκτικό σαββάτου

για το πέρασμα από το Σάββατο προς Κυριακή και Κύριο...

Οι 7 ηλικίες του ανθρώπου - Αγίου Αναστασίου Σιναΐτου

              Οι 7 ηλικίες του ανθρώπου στην παλαιά και καινή διαθήκη

Οι ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδος ως βαθμίδες της κλίμακος της κρίσεως, με κορυφή την ανάσταση …

Ουράνια αρμονία και κλίμακες

Ιακώβ, Θεοτόκος/κλίμαξ, Αγία Φωτεινή και τα προτεινόμενα βιώματα εξ αυτού του ‘’χώρου’’

Τι συμβαίνει όταν ο Αρχάγγελος έρχεται να πάρει τη ψυχή!

το φοβερώτερο μυστήριο (ο χωρισμός της ψυχής από το σώμα και οι μεταθανάτιες εμπειρίες)

---

ΕΥΧΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΕΥΣΤΡΑΤΙΟΥ

Μεγαλύνων μεγαλύνω σε, Κύριε, ότι επείδες επί τήν ταπείνωσίν μου καί ου συνέκλεισάς με εις χείρας εχθρών, αλλ' έσωσας εκ τών αναγκών τήν ψυχήν μου, Καί νύν, Δέσποτα, σκεπασάτω με ή χείρ σου καί έλθοι επ' εμέ τό έλεός σου, ότι τετάρακται ή ψυχή μου καί κατώδυνός εστιν εντώ εκπορεύεσθαι αυτήν εκ τού αθλίου μου καί ρυπαρού σώματος τούτου, μή ποτε ή πονηρά τού αντικειμένου βουλή συναντήση καί παρεμποδίση αυτήν, διά τάς εν αγνοία καί γνώσει εν τώ βίω τούτω γενομένας μοι αμαρτίας, Ίλεως γενού μοι, Δέσποτα, και μη ιδέτω ή ψυχή μου τήν ζοφεράν καί σκοτεινήν όψιν τών πονηρών δαιμόνων, αλλά παραλαβέτωσαν αυτήν Άγγελοί σου φαιδροί καί φωτεινοί, Δός δόξαν τώ ονόματί σου τώ αγίω, καί τή σή δυνάμει ανάγαγέ με εις τό θείόν σου βήμα, Εν τώ κρίνεσθαί με μή καταλάβοι με ή χείρ τού άρχοντος τού κόσμου τούτου εις τό κατασπάσαι με τόν αμαρτωλόν εις βυθόν Άδου, αλλά παράστηθί μοι, καί γενού μοι σωτήρ καί αντιλήπτωρ. 

Ελέησον, Κύριε, τήν ρυπωθείσαν τοίς πάθεσι τού βίου ψυχήν μου, καί καθαράν αυτήν διά μετανοίας καί εξομολογήσεως πρόσδεξαι, ότι ευλογητός εί εις τούς αιώνας τών αιώνων, Αμήν.

προσευχή και θλίψεις...

Ἡ ζωὴ χωρὶς προσευχή, εἶναι γεμάτη ἀπό θλίψεις, ἐνῶ μὲ τὴν προσευχὴ – μάλιστα ὅταν αὐτὴ γίνεται συνήθεια – ἡ καρδιά ἀγάλλεται καὶ εἰρηνεύει· τὶ μακαρία καταστάση! Κάποιες φορὲς οἱ προσευχόμενοι προγεύονται τή μέλλουσα μακαριότητα ἤδη ἐδῶ πάνω στή γῆ."

Επιστολή προς κάποιον που είχε μελαγχολήσει

Ἀδίκως στενοχωριέσαι μὲ τή μελαγχολική σου ἐπιστολή• εἴμαστε ἄνθρωποι καὶ οἱ καταστάσεις μας ἀλλάζουν. Καλὸ εἶναι πού γράφεις αὐτά πού σοῦ συμβαίνουν. Αὐτὰ δὲ μὲ στενοχωροῦν, ἀπεναντίας χαίρομαι πού μοῦ τὰ γράφεις ὅλα ἁπλᾶ καὶ χωρὶς νὰ ντρέπεσαι.

Ἡ φαντασία καὶ ἡ μνήμη ἀποτελοῦν μία ἐσωτερικὴ αἴσθηση. Μερικὲς φορὲς τὰ περασμένα ἔρχονται στὸ νοῦ τόσο ζωντανά, ὡς νὰ σὲ σφυροκοποῦν. Τότε χρειάζεται προσευχὴ μὲ συγκεντρωμένη τὴν προσοχὴ καὶ ὑπομονή. Ἡ μνήμη πρέπει νὰ γεμίζει ἀπὸ τὴν ἀνάγνωση τοῦ Ἱεροῦ Εὐαγγελίου καὶ τῶν ἁγίων Πατέρων.

Μὲ μιά λέξη: ὁ νοῦς δέν πρέπει νὰ μένει ἀργός. Ἡ μνήμη τῶν περασμένων πραγμάτων πρέπει νὰ ἀντικαθίσταται μὲ ἄλλες σκέψεις, ὁπότε τὰ παλαιὰ σιγά-σιγὰ φεύγουν καὶ μαζὶ μὲ αὐτὰ καὶ ἡ μελαγχολία. Στήν ἴδια καρδιά δὲν μποροῦν νὰ κατοικοῦν δύο κύριοι.

Τὰ ἁμαρτωλὰ πάθη ποτὲ δὲ χορταίνουν. Ὅσο περισσότερο τὰ τρέφεις, τόσο πιὸ

Γιατί προσεύχομαι; Άγιος Εφραίμ Κατουνακιώτης

Γιατί η ζωή μου ολόκληρη βρίσκεται στα χέρια του Θεού.

Γιατί με τη θέλησή Του υπάρχω, ζω και αναπνέω.

Γιατί η προσευχή είναι επικοινωνία με τον Θεό

Με την υπέρτατη Αγάπη, μέσα από την οποία αντλώ δύναμη:

Να ατενίζω το μέλλον με αισιοδοξία

Και να μοιράζω φωτεινά χαμόγελα γύρω μου.

Γιατί ο Θεός είναι ο φίλος μου ο αληθινός

Που έγινε άνθρωπος και σταυρώθηκε για μένα!

Και γι΄ αυτό δεν πρόκειται να με αφήσει ποτέ μόνο!

Γιατί τον φίλο μου δεν τον ξεχνώ αλλά κάθε μέρα, κάθε στιγμή, θέλω να είμαι κοντά Του

Και να ζω τη χαρά της κοινωνίας μαζί Του.

Γιατί κοντά Του βρίσκω καταφύγιο στις τρικυμίες της ζωής

Στήριγμα εκεί που όλα καταρρέουν

Συμπαραστάτη στις στιγμές της μοναξιάς

Αχτίδα φωτός στη μαύρη ομίχλη της απελπισίας...

Γιατί όταν χρειαστώ τη βοήθειά Του, βρίσκεται πάντα δίπλα μου ακόμα και όταν νομίζω πως δεν με ακούει...

Εκείνος όμως ρυθμίζει τα πάντα με τόση σοφία, για το δικό μου πνευματικό συμφέρον.

Γιατί νιώθω την ανάγκη καθημερινά να Τον ευχαριστώ που με διατηρεί υγιή και με σώας τας φρένας

Που ζω σε μια κοινωνία ελεύθερη και ειρηνική, που έχω όποιο αγαθό επιθυμήσω...

Δηλαδή, για τα αυτονόητα...

Γιατί ακόμα και αν ζούσα κάτω από αντίξοες συνθήκες η προσευχή θα ήταν το στήριγμά μου

Ο σύνδεσμός μου με την αληθινή Ζωή

Με την πραγματική Δικαιοσύνη

Με την ασάλευτη Αλήθεια

Με την μόνη τροφή που μπορεί να θρέψει την καρδιά μου.

Γιατί έχω το προνόμιο να γνωρίζω τον αληθινό Θεό, που αποκαλύφθηκε στους ανθρώπους και δεν είναι δημιούργημα της ανθρώπινης φαντασίας ή διανόησης.

Και αυτό με κάνει να νιώθω ξεχωριστός!

Γιατί είμαι πλασμένος να επιστρέφω σε Αυτόν

Την αγάπη που τόσο απλόχερα έχει σκορπίσει στον κόσμο.

Και αυτό το κάνω με τη ζωή μου ολόκληρη, αλλά πολύ περισσότερο με την προσευχή!

ευχή Αγίου Ιωσήφ του Ησυχαστή για κάθαρση και φωτισμό

"Δέσποτα γλυκύτατε Κύριε ημών Ιησού Χριστέ, εξαπόστειλον την αγίαν σου χάριν και λύσόν με εκ των δεσμών της αμαρτίας.

Φώτισόν μου το σκότος της ψυχής, όπως κατανοήσω το σον άπειρον έλεος, και αγαπήσω και ευχαριστήσω αξίως Σε τον γλυκύτατον Σωτήρα μου, τον άξιον πάσης αγάπης και ευχαριστίας.

Ναι αγαθέ ευεργέτα μου και πολυεύσπλαχνε Κύριε· μη απώση αφ’ ημών το σον έλεος, αλλά σπλαχνίσθητι το σον πλάσμα.

Γινώσκω, Κύριε, το βάρος των εμών πλημμελημάτων, αλλά είδον και το σον ανείκαστον έλεος.

Θεωρώ το σκότος της αναισθήτου μου ψυχής, αλλά πιστεύω με χρηστάς ελπίδας, αναμένων τον θείον σου φωτισμόν και την απαλλαγήν των πονηρών μου κακών και όλεθρίων παθών· τη πρεσβεία της γλυκυτάτης Σου Μητρός Δεσποίνης ημών Θεοτόκου και Αειπαρθένου Μαρίας και Πάντων των Άγίων. Αμήν.”

---

Λέγε διαρκώς την ευχή!

Λοιπόν βιάσου. Λέγε διαρκώς την ευχή. Να μη σταματά καθόλου το στόμα. Έτσι θα

Η προσευχή έχει πιο πολλά σκαλοπάτια

Αν ο Θεός μας κρίνει κατά τα έργα μας χαθήκαμε

Μιά φορά ήρθε σ’εμένα να εξομολογηθεί ένας μεγαλόσχημος μοναχός και μου είπε:

-Πάτερ, απελπίστηκα. Δεν βλέπω στον εαυτό μου καμία αλλαγή προς το καλύτερο. Και πήρα και το μεγάλο αγγελικό σχήμα.

Και ξέρω ότι ο Θεός θα ελέγξει λεπτομερώς ποιός ήταν πραγματικός μοναχός και ποιός μόνο φορέας του σχήματος. Πώς να διορθωθώ; Πως να είμαι νεκρός για την αμαρτία; Αισθάνομαι μεγάλη αδυναμία

-Έχεις δίκιο, του είπα. Αν ο Θεός μας κρίνει κατά τα έργα μας χαθήκαμε, επειδή δεν έχουμε τίποτα να του παρουσιάσουμε

-Υπάρχει άραγε κάποια ελπίδα σωτηρίας;

-Σίγουρα υπάρχει. Να κάνεις όσο πιο συχνά την προσευχή σου και αφέσου στα χέρια του Θεού.

-Ποιό όμως το όφελος της προσευχής, εαν δεν συμμετέχει ο νους και η καρδιά;

-Υπάρχει τεράστιο όφελος. Η προσευχή έχει πιο πολλά σκαλοπάτια. Από την απλή εκφώνηση των λέξεων της προσευχής μέχρι τη θαυματουργική προσευχή.

Ακόμη και αν βρισκόμαστε στο χαμηλότερο σκαλοπάτι της προσευχής, ακόμη και τότε μας είναι χρήσιμη και σωτήρια. Οι ραδιουργίες του εχθρού απομακρύνονται από τον άνθρωπο που προσεύχεται.

Άγιος Βαρσανούφιος της Όπτινας

---

Να λέγεις παιδί μου την ευχή . “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με” , ημέρα και νύχτα

ευχή αγ. Εφραίμ κατουνακιώτης

Όλοι οι Άγιοι Πατέρες φωνάζουν την πρώτη θέση στη ζωή του κάθε χριστιανού την κατέχει η προσευχή.

Θέλεις να κάνεις κατάσταση; Προσεύχου.

Θέλεις να σωθείς; Προσεύχου.

‘Όλες οι προσευχές καλές και άγιες είναι, αλλά η νοερά προσευχή, είναι η βασίλισσα αυτών. “Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με”.

Απ’ αυτήν τη μικρούλα αλλά παντοδύναμη προσευχή, ξεκίνησαν οι Άγιοι Πατέρες και έγιναν φωστήρες της εκκλησίας.

Λέγε συνεχώς όσο μπορείς περισσότερες φορές την ημέρα και τη νύχτα αυτή την ευχούλα και αυτή θα σε διδάξει αυτά που θέλεις, αυτά που δεν γνωρίζεις.
Βιάσου σ’ αυτήν την ευχούλα.

Άγιος Εφραίμ Κατουνακιώτης

το πυρ της κοινωνίας και επικοινωνίας με Τον Θεό

Εννοείται, αλλά μας διαφεύγει από συνήθεια ή από μη αίσθηση, ότι η θεία Κοινωνία είναι πυρ, αλλά και η επικοινωνία, ως προσευχή, επίσης κι αυτή, πυρ τυγχάνει. 

Ο άγιος στο Η προετοιμασία για την προσευχή - ΑΓΙΟΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ ΜΠΡΙΑΝΤΣΙΑΝΙΝΩΦ , αρχικά μας νουθετεί:     

Ἡ πρώτη προετοιμασία συνίσταται στὸ νὰ ἐκδιωχθεῖ ἡ πικρία καὶ ἡ κατάκριση γιὰ τὸν πλησίον. Αὐτὴ ἡ προετοιμασία διατάσσεται ἀπὸ τὸν Κύριόν μας. «Καὶ ὅταν στήκητε προσευχόμενοι ἀφίετε εἴ τι ἔχετε κατὰ τινὸς ἵνα καὶ ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ οὐράνιος ἀφῇ ὑμῶν τὰ παραπτώματα ὑμῶν. Εἰ δε ὑμεῖς οὐκ ἀφίετε, οὐδὲ ὁ πατὴρ ὑμῶν ἀφήσει τὰ παραπτώματα ὑμῶν».  

Πριν φτάσουμε στο Άγιο Ποτήριο, ήδη ο ιερέας ζήτησε … τοις μισούσιν και αδικούσι ημάς, συγχώρησον (1) [για να ανεβεί μετά την Κυριακή Βαΐων (μεγάλη είσοδο) στα Ιεροσόλυμα]. Εννοείται, πως αν δεν πράξουμε ομοίως, ο ιερέας θα συνεχίσει την ιερουργία, αλλά εμείς θα έχουμε μείνει μετεξεταστέοι σε εκείνο το ‘’μάθημα’’ για να ξαναδίνουμε εξετάσεις στην ζωή, μέχρι να ξεπεράσουμε τον καλά κρυμμένο (πίσω από το ‘’δίκαιο έχουμε’’) ύφαλο. Και μακάρι με γρήγορο νου, σώφρωνα λογισμό και καρδία νήφουσα, να προλάβουμε να υπερβούμε σκοπέλους και υφάλους καταποντιστικούς, μην βρεθούμε όχι απλά μετεξεταστέοι στην παρούσα πρόσκαιρη, αλλά στάσιμοι στην αιωνιότητα.     

Ακολουθεί και δεύτερη νουθεσία που τάχα ομολογούμε κι εμείς, με την Κυριακή

Ο άνθρωπος του Χριστού όλα τα κάνει προσευχή - αγ.Πορφύριος

Ο άνθρωπος του Χριστού όλα τα κάνει προσευχή. Και τη δυσκολία και τη θλίψη, τις κάνει προσευχή. Ό,τι και να του τύχει αμέσως αρχίζει: «Κύριε Ιησού Χριστέ …;». Η προσευχή ωφελεί σε όλα, και στα πιο απλά. Για παράδειγμα, πάσχεις από αυπνία. να μη ακέπτεσαι τον ύπνο. Να σηκώνεσαι, να βγαίνεις έξω και να έρχεσαι πάλι μέσα στο δωμάτιο, να πέφτεις στο κρεβάτι σαν για πρώτη φορά, χωρίς να σκέπτεσαι αν θα κοιμηθείς ή όχι. Να συγκεντρώνεσαι, να λες τη δοξολογία και μετά τρεις φορές το «Κύριε Ιησού Χριστέ …;» κι έτσι θα έρχεται ο ύπνος.

Όλα είναι μέσα μας, και τα ένστικτα και τα πάντα, και ζητούν ικανοποίηση. Αν δεν τα ικανοποιήσομε, κάποτε θα εκδικηθούν, εκτός και τα διοχετεύσομε αλλού, στο ανώτερο, στον Θεό.

Αντί να στέκεσθε έξω από την πόρτα και να διώχνετε τον εχθρό, περιφρονήστε τον. Έρχεται από δω το κακό; Δοθείτε μα τρόπο απαλό από εκεί. Δηλαδή έρχεται να σας προσβάλει το κακό, δώστε εσείς την εσωτερική σας δύναμη στο καλό, στον Χριστό.

Παρακαλέστε: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Ξέρει εκείνος πώς να σας ελεήσει, με τι τρόπο. Κι όταν γεμίζετε απ’ το καλό, δεν στρέφεσθε πια προς το