ακριβής αυτογνωσία, ως βάση θεογνωσίας

... Ουδέν δυσχερέστερον του εαυτού γνώναι, ουδέν επιπονώτερον, ουδέν εργωδέστερον. Όταν δε σ'αυτόν γνως, τότε δυνήση καί Θεόν επιγνώναι...( Αγ. Νείλος ο ασκητής)

η εύρεση της πεμπτουσίας του, (ως ακριβή αυτογνωσία) θέλει απάρνηση του εξωτερικού (4 στοιχείων*) εαυτού και δια σταυρού να φτάσει στο κέντρο.... (και ποιος απαρνιέται εαυτόν και εξωστρεφή γνώση... ποιος μετα-νοεί κοιτάζοντας προς τα μέσα και ποιος αίρει τον σταυρόν καθ'ημέραν...) από κει, πάλι δια σταυρού, η ανύψωση προς θεογνωσίαν....

αυτός που τρέφει** την ψυχή του με άλλη γη (XC), ξεδιψά με άλλο ύδωρ (XC), εισπνέει άλλον αέρα (XC), πυρούται με άλλο πυρ (XC) ώστε ελκόμενος εξ Αυτού, χειραγωγούμενη η έξοδός του και καθοδηγούμενος δι αγγέλου (ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὸν ἄγγελόν μου πρὸ προσώπου σου, ὃς κατασκευάσει τὴν ὁδόν σου ἔμπροσθέν σου·... Μαρκ.α' ώστε άλλον δρόμο ακριβούς αυτογνωσίας και θεογνωσίας να μην έχουμε, πλην της ευχής… αμήν να μας εγκαταστήσει ο

προσευχή ως αύρα λεπτή

ΠΡΟΣΕΥΧΗ δεν είναι μόνο η δική μας ομιλία προς τον Θεό. Λόγια αιτήματα, λογισμοί, αυτό μπορεί να μην είναι καν προσευχή*. Πιο αληθινή προσευχή είναι η διάθεση να σταθούμε σιωπηλοί και ειλικρινείς ενώπιον του Θεού. Το να έχουμε δηλαδή ανοιχτά τα μάτια και τα αφτιά μας τις στιγμές της σιωπής**. Ακόμη κι αν δεν είναι στιγμές πνευματικής ανατάσεως. Ακόμη κι αν ο Θεός φαίνεται σαν να μην υπάρχει για μας, σαν να είναι απόμακρος, ξένος. Σε τέτοιες ώρες πνευματικής δοκιμασίας πρέπει να έχουμε σε λειτουργία τις πνευματικές μας αισθήσεις. Γιατί ο Θεός δεν έρχεται πάντοτε με σεισμό, με βοή ή φωτιά, αλλά κάποτε σαν φωνή αύρας λεπτής***, ανεπαίσθητης. Είναι αρκετή μια και μόνο τέτοια στιγμή να σφραγίσει άπαξ μια ολόκληρη ζωή. Ο Θεός είναι κοντά μας. Πραγματικά και όχι μεταφορικά. Πιο κοντά από όσο είναι η ψυχή μας βρίσκεται ο Θεός. Κάθε εσωτερικός στεναγμός ακούγεται σαν εκκωφαντική κραυγή. Μια μόνο σκέψη έκανε ο προφήτης Μωυσής, και άκουσε τον Θεό να του απαντά: ‘’Τι βοάς προς με; ‘’ (Εξ.ιδ’15). Το Πνεύμα το ίδιο προσεύχεται**** μέσα μας με στεναγμούς αλαλήτους. (από ΙΜ Κουτλουμουσίου) 

---

* προσδίδοντας η μη λεκτική προσευχή (στάση) νόημα σε κάθε λεκτική έκφραση,  με απαραίτητα και τα δύο σκέλη της η προσευχή (λεκτική και μη

ευχή και Άγιο Πνεύμα

Γέροντας Εφραίμ Σκήτης Αγίου Ανδρέα: Όταν ένας άνθρωπος λέει: ''Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον ημάς'', ξέρετε τί κάνει;

Παράγει ενέργεια! Παράγει Χάρη Αγίου Πνεύματος και την θέτει σε δράση.

Διατάσσει αυτή τη φωτιά της Θείας Χάριτος, της απανταχού της γης, να ενεργήσει.
Και πώς ενεργεί;

Τους μεν αγγέλους χαροποιεί, τους δε δαίμονες λυπεί και φλογίζει. Είναι για τα δαιμόνια μια επιπλέον κόλαση.
Σε κάθε ''Κύριε Ιησού Χριστέ ελέησον ημάς'', είναι σαν να εκρήγνυται μια ατομική βόμβα στην καρδιά του διαβόλου (γι' αυτό και ανταποδίδει τα πυρά) και θα ακούγεται εις τους αιώνας των αιώνων, όχι επειδή έχουμε εμείς τη Χάρη, αλλά διότι το όνομα του Ιησού Χριστού έχει αυθυπάρχουσα ενέργεια και Χάρη και έχει τόση δύναμη, όση δύναμη και Χάρη έχει η Θεότητά Του!

Η Χάρη αυτή ενεργεί ουσιωδώς, αρκεί να πληρούνται οι εξής προϋποθέσεις:

α) συχνή μυστηριακή ζωή
β) να έχουμε συγχωρεμένους όλους τους ανθρώπους
γ) να διάγουμε αγνή ζωή στο σώμα και στην ψυχή
δ) να έχουμε πνευματικό οδηγό και
ε) να κάνουμε με τάξη και πρόγραμμα τα καθημερινά μας πνευματικά καθήκοντα σε χώρο ήσυχο και κατανυκτικό.

πηγή

---

Χάρη στους μοναχούς η προσευχή στη γη δεν παύει ποτέ. Και με αυτό ωφελείται όλος ο κόσμος, γιατί ο κόσμος συντηρείται με την προσευχή, και όταν ατονήσει η προσευχή, τότε θα χαθεί ο κόσμος.

εμφάνιση προφ.Ηλία

Στις 2 Μαρτίου του 1979 εμφανίστηκε ο Προφήτης Ηλίας σε έναν ταξιτζή και κήρυξε μετάνοια και επιστροφή του κόσμου στον δρόμο του Θεού.

Συγκεκριμένα, ο Προφήτης Ηλίας εμφανίστηκε ως καλόγηρος στον Πειραιά, όπου πήρε ένα ταξί για να πάει στην Καστέλλα. Εκεί υπάρχει μια Εκκλησία του Προφήτη Ηλία. 

Με το που φτάνουν στην Εκκλησία, κάνει ο ταξιτζής να δει το ποσό που του οφείλει ο καλόγηρος και βλέπει να μην υπάρχει καλόγηρος στο ταξί και την πόρτα του ταξί ανοιχτή! Χάθηκε εν ριπή οφθαλμού! Πουθενά ο καλόγηρος!

Κατεβαίνει ο ταξιτζής από το ταξί του, για να κλείσει την πίσω πόρτα του αμαξιού και βλέπει στο κάθισμα όπου καθόταν ο καλόγηρος ένα χαρτί που έγραφε:

«Μετανοήσατε, κλάψετε, θρηνήσατε, πενθήσατε, νηστέψατε, επιστρέψατε. Έρχεται, έρχεται, έρχεται σφαγή! Κακό και ανεμοθύελλα στην οικουμένη και στην Ελλάδα».

Και κάτω από τα λόγια αυτά, βλέπει ο ταξιτζής στο σημείωμα, μια υπογραφή με το όνομα: «Προφήτης Ηλίας ο Θεσβίτης»!!!

Δημήτριος Παναγόπουλος Ιεροκήρυκας †

πηγή

ανοιχτές ή κλειστές δομές;

η δεξιά θέλει κλειστές δομές στα νησιά, αλλά δεν κρύβει την θέλησή της να τους ενσωματώσει στην ενδοχώρα. ΔΕΝ θέλει και πολύ λογική ότι, όταν ''γεμίζουν'' οι κλειστές δομές θα αποσυμφορίζονται για το καλό μας και καλό τους φυσικά....

η αριστερά θέλει ανοιχτές δομές για να κυκλοφοράνε ελεύθερα. Οι δεξιοαριστερόστροφες (χρηματιζόμενες) ΜΚΟ βολεύονται με τις ανοιχτές δομές, αφού πληρώνονται καλά για την ενοικίαση διαμερισμάτων και ως ''αλληλέγγυοι'' προωθούν και εκτελούν καθαρό ανθελληνικό και εθνομηδενιστικό σχέδιο...

η ερώτηση θέλετε ανοιχτές ή κλειστές δομές; ΜΕ ΟΠΟΙΕΣ λογικοφανείς αιτιολογήσεις (δολώματα παγίδες χρωματισμένες) ... στήριξη δεξιάς ή αριστεράς πολιτικής; την στιγμή που γνωρίζουν ΟΛΟΙ (και δεν είναι καθόλου συνωμοσιολογικό) ότι έχουν τα ίδια αφεντικά είναι ψευτοδίλημμα ...

αλλού κι αλλιώς είναι η λύση. ΟΥΤΕ ΔΕΞΙΑ ΟΥΤΕ ΑΡΙΣΤΕΡΑ. Ούτε κλειστές ούτε

σώζουσα πίστις και πίστις δευτερεύουσα...

Και ενώ ο άνθρωπος όλα τα πιστεύει με καταπληκτική αφέλεια...
Πιστεύει για παράδειγμα, ότι το νερό που πίνει στη βρύση δεν είναι δηλητηριασμένο, ώστε το πίνει χωρίς να το εξετάσει μικροβιολογικά...
Πιστεύει και πίνει...
Πιστεύει και τρώει...
Πιστεύει και παίρνει το φάρμακο...
Πιστεύει στον ιατρό και χειρουργείται...
Πιστεύει στο αεροπλάνο και επιβιβάζεται...
Πιστεύει, ότι αυτό που θα σπείρει, σε λίγο καιρό θα το θερίσει...
Πιστεύει στο δάσκαλο ότι β και α κάνουν βα...
Πιστεύει στα πάντα και προχωρεί!...
... Όταν όμως φτάσει στο θέμα της πίστεως στο Χριστό, εκεί λέει:
- Α, αυτό άστο δεν Τον πιστεύω, αυτά είναι παραμύθια... αυτά είναι για τους αφελείς ανθρώπους!
Διάβασε άπιστε άνθρωπε τον σοφό Σολομώντα, που σε ρωτάει:
Πες μου άνθρωπε, πώς διαμορφώνονται τα οστά του εμβρύου, στη κοιλιά της

συγγραφικό έργο μέχρι φεβ 2020

εντύπως κυκλοφορούντα

σε ψηφιακή μορφή (με δυνατότητα ανάκτησης) 

καρδία συντετριμμένη και τεταπεινωμένη (αγ. Νήφων)

Και να! Ξάφνου το Πνεύμα του Θεού άστραψε μπροστά του, πλημμυρίζοντας την καρδιά του μ’ ευφροσύνη και χαρά μεγάλη.

-Νήφων, Νήφων, του λέει. Εγώ θα σου δώσω δύναμη κι εξουσία κατά των ακαθάρτων δαιμόνων. Πρόσεξε μόνο, να μείνεις πάντα ταπεινός. Γιατί όσο αγαπώ τους ταπεινούς, τόσο αποστρέφομαι τους υπερήφανους. Αν θές λοιπόν να σ’ αγαπώ, να ΄χεις ταπείνωση. Μα να θυμάσαι και τούτα: Ποτέ μην ορκιστείς. Κανένα μη περιγελάσεις. Ψέμα μην ξεστομίσεις. Ποτέ μην οργιστείς μήτε να κατακρίνεις άνθρωπο, κι αν αμαρτήσει ακόμα. Πρόσεξε, γιατί θα  ΄ναι βαριά η τιμωρία για όλα αυτά. Εσύ λοιπόν να μη μοιάσεις στους αμαρτωλούς. Βαδίζεις, βέβαια, μέσα στις παγίδες του διαβόλου. Μα να έχεις το νού σου, για να μην πιαστείς σε καμιά… Κουράγιο! Εγώ είμαι  μαζί σου!

Μόλις είπε τα λόγια αυτά το Πνεύμα του Θεού, έφερε τον όσιο σε έκσταση.

Η έσω Ζωή β’ τόμος (παιδεία και νουθεσία Κυρίου)

μετά τον α' τόμο,

ο παρόν β' τόμος (διαθέσιμος προς ανάκτηση)

Εισαγωγή

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

Λιτό πρόθεμα

Το αλφαβητάρι της αρετής του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου

παιδεία XC Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Φωτισμός και προϋποθέσεις (αγ.Κλήμη αλεξανδρέως)

περί ησυχαστών

Αυτά είναι τα βότανα που γιατρεύουν τις αμαρτίες (αγ. Νείλος Σόρσκυ)

Τὸ ἀληθινὸ θαῦμα (λόγοι αγίων πατέρων)

ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ Ἀρχιμ. Σωφρονίου

Πειρασμοί (αγ. Νεκταρίου)

• ΠΕΙΡΑΣΜΟΙ... (αββά Κασσιανού)

Σταυροκεντρική παιδεία από ίχνος έως πληρότητος

“Θεέ μου, πάρε με!” (παιδαγωγική μεταθανάτια ἐμπειρία)

Πόσοι άνθρωποι σε δύσκολες στιγμές δεν το λένε! Οι περισσότεροι όμως δε γνωρίζουν ότι είναι αμαρτία κι ότι αποτελεί έλλειψη υπομονής κι ελπίδας στη βοήθεια του Θεού.

Το ακόλουθο όμως περιστατικό , το βεβαιώνει ξεκάθαρα.
Το διηγήθηκε με πολλή ταπείνωση και συναίσθηση ένας σεβαστός ιερέας, ο οποίος έχει πνευματικά παιδιά και στην επαρχία και στην Αθήνα.

Είπε: «Εγώ, αφ’ ότου έγινα ιερέας , με κυνήγησε η συκοφαντία (το σύγχρονο μαρτύριο) . Πότε με τον έναν τρόπο , πότε με τον άλλον, με πίκραιναν και με καταρράκωναν πολλοί, με ψευδείς κατηγορίες. Αυτό γινόταν επανειλημμένα. Τόσο πόνεσα και τόσο κουράστηκα , που λύγισα κι αρκετές φορές είπα: “Θεέ μου, πάρε με!”. Και τελικά , με πήρε!...”.

“Όσοι τον άκουγαν έμειναν κατάπληκτοι να τον κοιτούν , σκεπτόμενοι πόση

Αντί επιλόγου

ΨΑΛΜΟΣ 1^ος

Μακάριος ἀνήρ, ὃς οὐκ ἐπορεύθη ἐν βουλῇ ἀσεβῶν καὶ ἐν ὁδῷ ἁμαρτωλῶν οὐκ ἔστη καὶ ἐπὶ καθέδρᾳ λοιμῶν οὐκ ἐκάθισεν. ἀλλ᾿ ἤ ἐν τῷ νόμῳ Κυρίου τὸ θέλημα αὐτοῦ, καὶ ἐν τῷ νόμῳ αὐτοῦ μελετήσει ἡμέρας καὶ νυκτός. καὶ ἔσται ὡς τὸ ξύλον τὸ πεφυτευμένον παρὰ τὰς διεξόδους τῶν ὑδάτων, ὃ τὸν καρπὸν αὐτοῦ δώσει ἐν καιρῷ αὐτοῦ, καὶ τὸ φύλλον αὐτοῦ οὐκ ἀποῤῥυήσεται· καὶ πάντα, ὅσα ἂν ποιῇ, κατευοδωθήσεται. οὐχ οὕτως οἱ ἀσεβεῖς, οὐχ οὕτως, ἀλλ᾿ ἢ ὡσεὶ χνοῦς, ὃν ἐκρίπτει ὁ ἄνεμος ἀπὸ προσώπου τῆς γῆς. διὰ τοῦτο οὐκ ἀναστήσονται ἀσεβεῖς ἐν κρίσει, οὐδὲ ἁμαρτωλοὶ ἐν βουλῇ δικαίων· ὅτι γινώσκει Κύριος ὁδὸν δικαίων, καὶ ὁδὸς ἀσεβῶν ἀπολεῖται.

Και εκ της αποκαλύψεως… (κβ’)

ΚΑΙ ἔδειξέ μοι ποταμὸν ὕδατος ζωῆς λαμπρὸν ὡς κρύσταλλον, ἐκπορευόμενον ἐκ τοῦ θρόνου τοῦ Θεοῦ καὶ τοῦ ἀρνίου. 2 ἐν μέσῳ τῆς πλατείας αὐτῆς καὶ τοῦ ποταμοῦ ἐντεῦθεν

Η γνώσις και όρασις του δι εσόπτρου εν αινίγματι, η ευχή και η προσ-ευχή

Το προσεγγιζόμενο μέγα κεφάλαιο της μαθητείας μας, έχει άξονα το θείο θέλημα. …4 ὃς πάντας ἀνθρώπους θέλει σωθῆναι καὶ εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν. 5 εἷς γὰρ Θεός, εἷς καὶ μεσίτης Θεοῦ καὶ ἀνθρώπων, ἄνθρωπος Χριστὸς ᾿Ιησοῦς, 6 ὁ δοὺς ἑαυτὸν ἀντίλυτρον ὑπὲρ πάντων, (Α’Τιμ.β’)

Περί δε οράσεως, εκ των μακαρισμών…. 8 μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ, ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται. (Ματθ.ε’)

Αυτός ο τρόπος, ταπεινότητα και καθαρότητα, και εκεί και η συνάντησις. Δια ΧC εν ΧC, στην εντός ημών βασιλεία. Ο δε Θεός αγάπη, με τον ύμνο αυτής, καταγραφομένη εκ του πρωτοκορυφαίου αποστόλου Του, μας γνωρίζει και παιδαγωγεί…  9 ἐκ μέρους δὲ γινώσκομεν καὶ ἐκ μέρους προφητεύομεν· 10 ὅταν δὲ ἔλθῃ τὸ τέλειον, τότε τὸ ἐκ μέρους καταργηθήσεται. 11 ὅτε ἤμην νήπιος, ὡς νήπιος ἐλάλουν, ὡς νήπιος ἐφρόνουν, ὡς νήπιος ἐλογιζόμην· ὅτε δὲ γέγονα ἀνήρ, κατήργηκα τὰ τοῦ νηπίου. 12 βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι᾿ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δὲ πρόσωπον πρὸς πρόσωπον· ἄρτι γινώσκω ἐκ μέρους, τότε δὲ

χειροτονία Αγίου Ανθίμου της Χίου

Την στιγμή ἀκριβῶς που ὁ Ἐπίσκοπος τον προσαγόρευε ''Ἄξιος'' ἕνας δυνατός σεισμός τράνταξε συθέμελα την Ἐκκλησία

Από τον βίο του Αγίου Ανθίμου της Χίου

Ὁ Ἄνθιμος διακρινόταν γιὰ τὴν εὐφυΐα του. Ἄν ὑποβαλλόταν σὲ σύντομη ἀγωγή, εὔκολα θὰ μποροῦσε νὰ γίνει ἐκλεκτὸς ἱερουργός, καὶ σπάνιος πνευματικός. Ἀπὸ Θεία Οἰκονομία πῆγε στὸ Ἀδραμύττι τῆς Σμύρνης τοὺς πρώτους μῆνες τοῦ 1910 γιὰ νὰ μάθει τὰ πρῶτα γράμματα. Ἡ πρώτη ἐξαδέλφη του ποὺ ὀνομαζόταν Λουκία Διοματάρη, ἀνέλαβε νὰ τὸν βοηθήσει. Στὸ Ἀδραμύττι, ὁ σύζυγος τῆς Λουκίας, ὁ προύχοντας Στέφανος Διοματάρης, βάλθηκε νὰ τοῦ μάθει γράμματα γιὰ νὰ μπορεῖ νὰ διαβάζει τὸ Εὐαγγέλιο. Δάσκαλό του προσέλαβε τὸν ἔμπειρο καὶ σοφὸ Καρακατσάνη γιὰ νὰ τὸν προχωρήσει γρήγορα. Ἡ προετοιμασία κράτησε ἀρκετοὺς μῆνες. Ἔπειτα, ἡ οἰκογένεια Διοματάρη καὶ ὁ Ἄνθιμος ἀναχώρησαν γιὰ τὴν Σμύρνη. Μὲ ἐντολὴ τοῦ Μητροπολίτη Ἐφέσου, ὁ μοναχὸς Ἄνθιμος

ταχύς στην ευλογία Ο Θεός, βραδύς στην τιμωρία αναμένων την μετάνοια....

Απόσπασμα ομιλίας, αγ.Ι.Χρυσόστομος, ΕΠΕ 30

«Ο σκοπός του Θεού, που δείχνει μακροθυμία για τους αμαρτωλούς, είναι διπλός με στόχο τη σωτηρία· επιδιώκει τη σωτηρία αυτών αφού πρώτα μετανοήσουν, και επιφυλάσσει την ευεργεσία για τους απογόνους τους που πρόκειται να ζήσουν ενάρετα.

Και για να επαναλάβω το λόγο, ο Θεός μακροθυμεί, ώστε και εκείνος που αμαρτάνει να μετανοήσει, και να μην αποκλείσει τη σωτηρία των τέκνων τους.

Γιατί, κι αν ακόμη αυτός που αμαρτάνει δεν πρόκειται να μετανοήσει, ευσπλαχνίζεται πολλές φορές τη ρίζα, για να φυλάξει τους καρπούς· πολλές φορές μάλιστα, όπως είπα προηγουμένως, μεταβάλλει και την ίδια την ρίζα· όταν όμως εκείνη περιπέσει σε πλήρη κακία, ο Θεός αναβάλλει προς ωφέλεια την τιμωρία, περιμένοντας τη σωτηρία εκείνων που μετανοούν· και άκουε πως.

Ο πατέρας του Αβραάμ Θάρα ήταν προσκυνητής των ειδώλων, αλλά δεν

περί τελώνου και φαρισσαίου στην ελληνική πραγματικότητα

σήμερα ''τελώνου και φαρισσαίου'' 

κι αν η Ελλάδα θέλει να βαδίσει στην ανάστασή της, ας διεισδύσει λίγο, πίσω από τα φαινόμενα. 

το προτεινόμενο και το ''επίσημο'' από την κυβέρνηση και τους ''υπευθύνους'' για την ''εορτή'' των 200 χρόνων από την επανάσταση του '21. 

...Περὶ τῆς ἀκεφάλου ὑπερηφανίας, ἐν ᾧ καὶ περὶ ἀκαθάρτων λογισμῶν τῆς βλασφημίας

κι η ''ακέφαλος'' υπερηφάνεια, στην 22η βαθμίδα της κλίμακος, όχι τυχαία 22, είναι σαν την εβραϊκή αλφάβητο, ακέφαλος. Την έχουσα 22 γράμματα, που της λείπουν για την πληρότητα, η κεφαλή. Το Α+Ω (σύνολο 24, όσο και η

Αυτά είναι τα βότανα που γιατρεύουν τις αμαρτίες (αγ. Νείλος Σόρσκυ)

Καλογερική «συνταγή» για τα θεραπευτικά «βότανα» της ψυχής απ΄τα βάθη του Μεσαίωνα, που ίσως να ισχυρίζονταν κάποιοι ότι είναι ξεπερασμένα στους μοντέρνους καιρούς μας.

Ωστόσο αν το καλοεξετάσει κανείς στην πλειοψηφία τους τα «βότανα» αυτά της Ορθόδοξης Εκκλησιαστικής μας Παράδοσης, έχουν την ρίζα τους στη Διδασκαλία του Χριστού μας και των Αποστόλων, διασώθηκαν θαυματουργικά μέσα στους αιώνες και παραμένουν διαχρονικά, αναλλοίωτα, αξεπέραστα και αποτελεσματικά για τη σωτηρία μας.

«Όπως εκείνος ο μοναχός, ό οποίος ήθελε να ιατρεύση τάς αμαρτίας του εις τούτον τον φθαρτόν αιώνα, ήλθε προς ένα μεγάλο Γέροντα και πνευματικόν ιατρόν και είπε προς αυτόν:

«Έχεις άραγε βοτάνια, τα οποία δύνανται να ιατρεύσουν τάς αμαρτίας;».

Και του είπεν ο ιατρός:«Ναι, τίμιε πάτερ!».

Και απεκρίθη ό μοναχός: «Και ποια είναι τα βότανα εκείνα».

Και του είπεν ο ιατρός: «Αναχώρησαν εις το όρος, δηλαδή στην έρημον*, και λάβε

Σταυροκεντρική παιδεία από ίχνος έως πληρότητος

Με τις δύο παραπάνω με έντονα γράμματα σημειωθείσες παρατηρήσεις των αγίων (των προηγούμενων άρθρων1) :

Διά τῆς ἐπικλήσεως τοῦ Θείου 'Ὀνόματος θέτομεν εἰς κίνησιν παν τό κεκρυμμένον ἐντός ἠμῶν. Ἡ προσευχή ὁμοιάζει πρός δέσμην ἀκτίνων Φωτός, ἠτις πίπτει εἰς τόν σκοτεινόν τόπον τῆς ἐσωτερικῆς ἠμῶν ζωής  καί ἀποκαλύπτει ὅποια πάθη καί προσκολλήσεις ἐμφωλεύουν ἐντός ἠμῶν. (αγ.Σωφρονίου)

και  …οι πειρασμοί παραχωρούνται για να φανερωθούν τα κρυμμένα πάθη, να καταπολεμηθούν κι έτσι να θεραπευθεί η ψυχή. Είναι και αυτοί δείγμα του θείου ελέους. (αγ.Νεκταρίου)

Μας γίνεται γνωστή και οικεία η μεθοδολογία και αποτελεσματικότητα εκ της ‘’εισόδου Του Φωτός’’ ως θεία κοινωνία (άμεση και έμμεση) στον κόσμο και κόσμο μας. Ψυχικά εντός αλλά και προβαλλομένη στον κόσμο έξω, καθόλου τυχαία, υποκείμενη σε πνευματικούς νόμους. [Μη θεωρηθεί φυσικά ίσα και όμοια η μία θεία κοινωνία με την άλλη, αλλά μπορεί να νοηθεί ως μία ημιευθεία. Μια καλή αρχή φωτισμού και θερμότητος όσο ο άνθρωπος τοποθετεί την καρδία του ευθέως και απέναντι ως άλλος ΑΔΑΜ (Γεν.γ’24) του νοητού ηλίου. Απέναντι κι όχι κατέναντι (Γεν.δ’16 θέσις του κάιν) αφού κατέναντι ‘’φωτίζεται’’ διαστρεβλωμένα από πλάνο, ψυχρό, έρπων φως. Το δε ατελεύτητο τέρμα της

Δεν ευθύνεται μονάχα ο άνθρωπος για τα παραπτώματά του (αγ.Πορφύριος)

"Ο κάθε άνθρωπος έχει πάρει μέσα του και τα βιώματα των γονέων του και ειδικά της μητέρας. Υπάρχει όμως κάποιος τρόπος να απαλλαγεί από αυτό το κακό και αυτός είναι η γενική εξομόγηση."

Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου:

1)– Πώς μπορούμε Παππούλη μου, να αγαπήσουμε τον Χριστό;

«Η αγάπη μας προς τον Χριστό, παιδί μου, πραγματοποιείται ως εξής:

Σηκώνουμε τον εσωτερικό μας εαυτό προς τον Θεό και τον επικαλούμεθα. Βλέποντας όμως τη φύση, τα δένδρα, τα λουλούδια, τα πουλιά, τις μέλισσες, τα άνθη, τη θάλασσα, τα ψάρια, τα άστρα, το φεγγάρι, τον ήλιο, και τα τόσα άλλα υπέροχα δημιουργήματά του, στρέφουμε το νου προς τον Θεόν και δοξάζοντάς Τον μέσα απ’ αυτά*, προσπαθούμε να τα καταλάβουμε πόσο ωραία και θαυμάσια είναι και αγωνιζόμαστε να τα αγαπήσουμε.

Όταν τα αγαπήσουμε όλα αυτά, τότε η αγάπη μας ανεβαίνει προς τον δημιουργό

12 μυστηριώδεις δίνες, αυτογνωσία, κοσμογνωσία και θεογνωσία

Πριν 40 περίπου και παραπάνω χρόνια, μετεφηβικά και σε νεαρά ηλικία ‘’λογικό’’ είναι, όπως όλοι, έτσι κι εγώ, στην προσπάθεια του ο καθένας να δομήσει το γνωστικό του οικοδόμημα, μελετά την φύση κι αν είναι λίγο πιο τολμηρός και τα μεταφυσικά και ανεξήγητα φαινόμενα.   

Το ''πρόβλημα'' φυσικά σε κείνες τις μελέτες ήταν, πως οι ενασχολούμενοι μετά της φύσης (γνωστό και άγνωστο διπλανό, μεταφυσικό δωμάτιο, που ολοέν και σμικρύνεται λόγω της επέκτασης της φυσικής γνώσης, με μεταίχμιο προσωπικό) ... εξαντλούν ακόμη και τώρα την μελέτη σε απρόσωπες ενέργειες ή και σε εξωγήινα, οπότε αφού υποτιμηθούν χάνουν το νόημά τους ή επειδή μπαίνει το πρόθεμα ''μυστήριο'' που αλωνίζουν οι παραψυχολογικές ερμηνείες που με καχυποψία, ας πούμε καλώς αποφεύγονται, σπρώχνονται στα αζήτητα και ανούσια... χάνοντας και το κρυμμένο ουσιαστικό μνμ της κατά Θεόν κοσμογνωσίας, κι αυτό γιατί σχεδόν ΠΟΤΕ οι μελέτες δεν προσπαθούσαν να εξαρτηθούν από Τον Δημιουργό των πάντων (ορατών και αοράτων) ... και αναχθούν Σε Αυτόν, σαν σε (πυραμιδοειδή) κορυφή.

Με αφορμή αυτές τις αναφερόμενες 12 μυστηριώδεις δίνες που ξανάπεσαν στην αντίληψή μου από ένα άρθρο, * επιτρέψτε μου να προσθέσω αν είναι δυνατόν μια ψηφίδα κοσμογνωσίας, αυτογνωσίας ως βάση για θεογνωσία.... όχι για

Λιτό πρόθεμα (έσω Ζωής β' τόμος)

Η πνευματική οικοδομή όπως και η φυσική, για νάναι στέρεη θέλει και το θεμέλιό της και τις κολώνες και το συνδετικό των δομικών υλικών, ώστε να αντέχει τις κρούσεις που αποσκοπούν στην κατεδάφιση… κι αν μόνη η υπερηφάνεια έριξε εκ των ουρανών στην γη τον ασώματο, μόνη η ταπεινότητα μπορεί να ανεβάσει τον ενσώματο από την γη στον ουρανό. […12. Ἂν ὄχι ἐξ αἰτίας ἄλλου πάθους, ἀλλὰ ἀπ᾿ αὐτὸ καὶ μόνο ἔπεσε κάποιος ἀπὸ τοὺς οὐρανούς, πρέπει νὰ ἐξετάσωμε μήπως καὶ χωρὶς καμμία ἄλλη ἀρετή, ἀλλὰ μὲ τὴν ταπείνωσι μόνο μποροῦμε νὰ ἀνεβοῦμε στοὺς οὐρανούς. Βαθμίς 22^α (περί υπερηφανείας) αγ.Ιωάννου της κλίμακος].

Λίγο πιο μπροστά: 10. Παίδευσις τῶν ὑπερηφάνων εἶναι ἡ πτῶσις... για να ξαναρχίσουμε πάλι από την αρχή… να πάρουμε το μάθημα μας από την λάσπη. Κι η λάσπη είναι η συνδετική ‘’ουσία’’ που κρατά στέρεα (τα τουβλάκια ή μικρές πέτρες) τις αρετές μεταξύ τους. Κι ο ταπεινός, σαν λάσπη, τον πατάνε τον

αγ.Αμφιλόχιος και η σωτηρία της Ελένης που θα αυτοκτονούσε

Ο Άγιος που, ενώ βρισκόταν στο κελλί του στην Μονή της Πάτμου,άκουσε μιαν Ελένη από την Ικαρία να τον καλεί να σπεύσει να την σώση...
Ο Άγιος Αμφιλόχιος σώζει από αυτοκτονία χήρα γυναίκα...

Ένα γεγονός που δείχνει πως εδέχετο μυστικές κλήσεις για την σωτηρία των άλλων και που θυμίζει τον μεγάλο Απόστολο των Εθνών που ήκουσε την φωνήν του Μακεδόνος «διαβάς βοήθησον ημίν».

Ο Άγιος ενώ ευρίσκετο στο κελλί του στην Μονή της Πάτμου, ακούει κάποια Ελένη από την Ικαρία να τον καλεί να σπεύσει να την σώση.

Δεν χάνει καιρό, κατεβαίνει στο λιμάνι του νησιού και ως εκ θαύματος ευρίσκει ιστιοφόρο που έφευγε για την ’Ικαρία.

Θαλασσοδαρμένος φθάνει στον προορισμό του και αμέσως ερωτά αν υπάρχει

εισαγωγή έσω Ζωής β' τόμος

Μετά τον σταυροκεντρικό α’ τόμο, κι αφού το κάθε φωτισμένο από μια ακτινούλα πρόσωπο εκ Της τρισηλίου θεότητος, με την άπειρη αγάπη και πρόνοια Του Τριαδικού Θεού, θέλει να προχωρήσει, όλος ο δρόμος είναι μια παιδεία και νουθεσία Κυρίου. Με Τον Κύριο να συμπλέει, να συνοδοιπορεί, να θεραπεύει ως Ιατρός ψυχών και σωμάτων, κατά την εκάστου ιδίαν χρείαν, συνήθως μυστικώς, αφού τα μάτια μας ''κρατούνται'' ....

Επιλέχθηκε η αγιογραφία της Μεταμορφώσεως σαν εξώφυλλο για να ζητήσουμε από τους παραστάτες προφήτες της Θείας Μεταμορφώσεως να γίνουν παραστάτες και βοηθοί και στην δική μας μεταμόρφωση εις τέκνα Φωτός, με ισορροπημένα τα δύο σκέλη παιδείας. Την πνευματική γνώση των λόγων της φύσης και την πνευματική γνώση των λόγων των γραφών.

(αγ.Μαξίμου ομολογητού)

Να ανεβούμε από τους πρόποδες του όρους Σινά, όπου προσκυνούνται τα είδωλα, στις δύο κορυφούλες του, προς ακριβή θεοπτία, δι ευχών και ενεργεία Της φλεγόμενης και μη καιόμενης βάτου. Να ανεβούμε εις όρος υψηλόν (Θαβώρ) από τους πρόποδες με τις γνωστές αδυναμίες των αποστόλων, γενόμενοι πρόκριτοι* ώστε να μας παραλάβει μαζί Του και δείξει την δόξαν Του καθώς χωρούμε.

* Τον απ.Πέτρο για την σταθερότητα τήρησης των εντολών, τον απ.Ιωάννη για την αγνότητα, καθαρότητα και αγάπη, και τον απ.Ιάκωβο για την

Πνευματική έποψη του κοροναϊού

Με αφορμή το: … ''Οι στεφανιαίες αρτηρίες διέρχονται από την επιφάνεια της καρδιάς και ενώνονται στο πίσω τμήμα της, σχηματίζοντας, έτσι, σχεδόν έναν κύκλο. Όταν οι αρχαίοι είχαν πρωτοπαρατηρήσει αυτή τους τη διάταξη, την είχαν περιγράψει σαν κορώνα και έτσι ονομάσθηκαν στα λατινικά (κορωνοειδείς) – ένας όρος που ισχύει και στις ημέρες μας. Κοροναϊός», «κορωναϊός» ή «κορονοϊός». Πώς γράφεται τέλος πάντως ο νέος ιός που απειλεί την υφήλιο;

Μήνυμα Γέροντα : ‘’ τον ιο αυτόν τον έχουν αφήσει ελεύθερο εσκεμμένα για να προκαλέσουν φόβο, και θανάτους…… τα εμβόλια είναι άχρηστα, το αποτέλεσμα του ιού είναι να φράξει η στεφανιαία αρτηρία ( κορονοειδεις ) και να επέλθει ο θάνατος ….

Η ΘΕΡΑΠΕΙΑ : ο ιός θεραπεύετε ΜΕ ΦΑΡΜΑΚΑ που χρησιμοποιούν για την καρδία, επίσης με ΚΙΝΥΝΟ, ΜΕ ΤΗΝ ΓΥΡΗ ΤΗΣ ΜΕΛΙΣΣΑΣ, ΜΕ ΦΥΛΛΑ ΚΙΝΟΑ, ΜΕ ΦΥΛΛΑ ΕΛΙΑΣ ( 1 ΠΟΤΗΡΙ ΦΥΛΛΑ ΕΛΙΑΣ 2 ποτήρια νερό, τα αναμιγνύουμε στο Μίξερ και τον χυμό τον πίνουμε, είναι πολύ πικρό αλλά θεραπεύει ) ένα κουτάλι 3 φορές την ημέρα.

Να τρώμε πολλά λεμόνια, πορτοκάλια, γκρέιπ φρουτ…….’’