Μάρθα και Μαρία - αγ.Ιγνάτιος Μπριαντσανίνωφ (και δυο συνειρμικές σημειώσεις)

επί του πρακτέου οι κινήσεις του νοός, η προβολή και συμπύκνωσή τους μέσα στην εκκλησία και η σχέση τους με την κρίση

Η Ημέρα της Κρίσεως. Βυζαντινό ψηφιδωτό του 12ου αιώνα στο Torcello της Ιταλίας. Το γεγονός ότι ο Χριστός ξήρανε την συκιά την οποία βρήκε χωρίς καρπούς, μας δείχνει ότι έτσι θα καταδικαστεί όποιος δεν έχει αρετές να Του παρουσιάσει. 

Το μέτρο της κρίσης περνάει από την έμπρακτη αγάπη και διακονία του συνανθρώπου, γενόμενο με προοπτική και για χάριν Του Ανθρώπου. Κιαυτό γιατί υπάρχουν ‘’φιλανθρωπικά σωματεία’’ που είναι κατά του Χριστού, δεν συνάγουν μαζί Του, οπότε σκορπίζουν (Ματθ.ιβ’30). Έτσι, υπό προϋποθέσεις μεταβιβάζεται η όποια καλή πράξη από τον άνθρωπο (1) που είναι εικόνα στον Άνθρωπο που είναι η ποθητή ομοίωση. Ως αποκομμένη, είναι ατελής και με λάθος άξονα, παρότι κι αυτή θα κριθεί και με βάση την πρόθεσή της, θα συνυπολογισθεί στα υπέρ, και όσο δεν έχει υπογραφεί συμβόλαιο με τον αντίδικο που το συνηθίζουν κάποιοι ‘’φιλάνθρωποι’’

Οι τρείς κινήσεις της ψυχής – ευθεία, ελικοειδής, κυκλική – σύμφωνα με τους Πατέρες της Εκκλησίας.

Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης. Κεφάλαιο Κε’ : Πως πρέπει να διορθώνουμε την φαντασία και ενθύμησή μας.

Αγωνίσου λοιπόν να φυλάξεις αυτόν τον νου σου αχρωμάτιστο, ασχημάτιστο, άμορφο και καθαρό, καθώς τον έπλασε ο Θεός.

Αυτό βέβαια με άλλο τρόπο δεν γίνεται, παρά αν τον επιστρέφεις και τον συμαζεύεις μέσα στον στενό τόπο της καρδιάς σου και όλου του εσωτερικού άνθρωπου· και εκεί μέσα να τον συνηθίζεις να βρίσκεται, πότε μεν προσευχόμενος με πένθος, με τον ενδιάθετο λόγο της καρδιάς, και λέγοντας. «Κύριε Ιησού Χριστέ Υιέ του Θεού, ελέησόν με»· και να προσέχει μόνο τα λόγια της ευχής αυτής, (όπως σχετικά με αυτό σου λέω στο κς΄ κεφάλαιο), άλλοτε παρατηρώντας τον ίδιο σου τον εαυτό, μάλλον δε διά μέσου του εαυτού σου νοώντας τόν Θεό και αναπαυόμενος· (1) αυτή η θεωρία η οποία λέγεται κυκλική και απλανής. (2)