Ήμασταν
μονάδες μέσα στην Μονάδα, αληθινοί εντρυφώντες και διαβιούντες μέσα στην
Αλήθεια. Μέσα στον Λόγο, λόγοι.
Γεν.β’15 Καὶ ἔλαβε Κύριος ὁ
Θεὸς τὸν ἄνθρωπον, ὃν ἔπλασε, καὶ ἔθετο αὐτὸν ἐν τῷ
παραδείσῳ τῆς τρυφῆς, ἐργάζεσθαι αὐτὸν καὶ
φυλάσσειν. 16 καὶ ἐνετείλατο Κύριος
ὁ Θεὸς τῷ
᾿Αδὰμ λέγων·
ἀπὸ παντὸς
ξύλου τοῦ ἐν τῷ παραδείσῳ βρώσει
φαγῇ, 17 ἀπὸ δὲ τοῦ
ξύλου τοῦ γινώσκειν
καλὸν καὶ πονηρόν,
οὐ φάγεσθε ἀπ᾿ αὐτοῦ· ᾗ δ᾿ ἂν ἡμέρᾳ φάγητε ἀπ᾿ αὐτοῦ, θανάτῳ ἀποθανεῖσθε.
Κι
ήρθε η προσβολή της φαντασίας και τους έπεισε, ότι αν φάγουν το απαγορευμένο
ξύλο θα γίνουν κι αυτοί θεοί. Και τους έπεισε… και κοινωνούντες τον θάνατον
εγκαταστάθηκαν απέναντι της Αληθείας.
(Γεν.γ’24 καὶ ἐξέβαλε τὸν ᾿Αδὰμ καὶ κατῴκισεν αὐτὸν ἀπέναντι τοῦ παραδείσου τῆς τρυφῆς καὶ ἔταξε τὰ Χερουβὶμ καὶ τὴν φλογίνην ρομφαίαν τὴν στρεφομένην
