…είναι παρατηρημένο από την ασκητική των αγίων και την εμπειρία τους στον αόρατο πόλεμο, πως αν κάποια στιγμή ο άνθρωπος δεν προσευχηθεί, αν κάποια στιγμή δεν πάει εκκλησία, ο διάβολος ΔΕΝ θα τον πειράξει. ΔΕΝ θα τον πιάσει από τα μούτρα…
Αν όμως μετά μέρες τούρθει η θέληση να κάνει προσευχή ή να πάει στην εκκλησία σε θεία λειτουργία, τότε θα του ψιθυρίσει δόλια … έλα τώρα.. έπαθες κάτι που δεν πήγες; έπαθες κάτι που δεν προσευχήθηκες;
κι αν η απάντηση είναι αγαθά (αλλά ανόητα, χωρίς νου Χριστού) όχι, τότε ο άνθρωπος ‘’συνηθίζει’’ * να απέχει αυτής της φωτιάς, της μόνης φωτιάς που αποδιώκει την άλλη** … μεταμορφώνοντας τον άνθρωπο σιγά σιγά σε ψυχρό (χωρίς θεία φωτιά) και σκληρόκαρδο και εκτός της σωτήριας κιβωτού, πολεμώντας κατά μόνας και με τις ελάχιστες δικές του δυνάμεις τα κύματα που νομοτελειακά (χωρίς Χριστό) τον καταποντίζουν από τώρα και στους αιώνες…
γιαυτό και ο Αγ. Ιωάννης της Κροστάνδης παρατηρεί: ….
"Τότε θα ανάψει μέσα σας φλόγα πνευματική.."
Πολλοί χριστιανοί δεν αγαπούν
τον ναό, δεν συμμετέχουν στη λατρεία. Γιατί;
Διότι από μικροί δεν
εγάλουχήθηκαν με τά λυτρωτικά της νάματα, αλλά και δεν γνώρισαν την
ανακαινιστική της δύναμη!
Και γενικά δεν κατανόησαν
ποτέ την θεία και ανθρωποσωτήριο αποστολή της Εκκλησίας του Χριστού.
Αν αδελφοί μου, έρχεσθε τακτικά στην Εκκλησία, αν ακούτε προσεκτικά όσα διαβάζονται και ψάλλονται, αν συμμετέχετε με ευλάβεια στα τελούμενα, τότε σιγά-σιγά ύστερα από μία πρώτη δυσκολία, θα ζεσταθεί και θα σκιρτήσει η καρδιά σας